SPSS revision dataset

2019

Η παρούσα διπλωματική εργασία ερευνά μια νέα πιθανή μέθοδο μέτρησης της μαγνητικής επιδεκτικότητας των υλικών. Βασίζεται σε ένα πείραμα το οποίο, χρησιμοποιώντας κατάλληλη διάταξη, στοχεύει στη μέτρηση της μαγνητικής επιδεκτικότητας σφαιρικών δειγμάτων, που περιέχουν σκόνη μαγνητίτη, σε ρευστό περιβάλλον. Πέρα από αυτή τη βασική λειτουργία, γνωρίζοντας τη μαγνητική επιδεκτικότητα των δειγμάτων, υπάρχει δυνατότητα υπολογισμού του ιξώδους ενός άγνωστου ρευστού μετά την εφαρμογή του στο πείραμα. Επιπλέον, γνωρίζοντας τη μαγνητική επιδεκτικότητα του δείγματος, το ιξώδες του ρευστού και την ακτίνα των κόκκων του μαγνητίτη, υπάρχει δυνατότητα υπολογισμού του πλήθους των κόκκων του εντός του δείγματος. Η διάταξη που προτείνεται είναι απλούστερη, λιγότερο κοστοβόρα από τα καθιερωμένα όργανα μέτρησης μαγνητικής επιδεκτικότητας που είναι διαθέσιμα στα εργαστήρια και έχει τη δυνατότητα μέτρησης τριών διαφορετικών μεγεθών. Ο υπολογισμός της μαγνητικής επιδεκτικότητας διαμέσω του πειράματος πραγματοποιείται λαμβάνοντας μετρήσεις τη στιγμή της εξίσωσης δύο δυνάμεων που ασκούνται στο δείγμα: της δύναμης Stokes που ασκείται από τη ροή του ρευστού και της μαγνητικής δύναμης FMag που ασκείται από το μαγνητικό πεδίο ενός πηνίου. Προσομοιώσεις του μαγνητικού πεδίου πραγματοποιούνται με την υπολογιστική εφαρμογή ANSYS. Η μέτρηση της μαγνητικής επιδεκτικότητας των σφαιρικών δειγμάτων πραγματοποιείται και μέσω VSM. Οι πειραματικές μετρήσεις αναλύονται ώστε να κατασκευαστούν τα κατάλληλα διαγράμματα. Οι εξαγόμενες από το πείραμα τιμές μαγνητικής επιδεκτικότητας συγκρίνονται με τις αντίστοιχες που μετρήθηκαν μέσω VSM. Ακόμα, μετρήσεις ιξώδους διαφόρων ρευστών συγκρίνονται με τις αντίστοιχες βιβλιογραφικές τιμές τους. Οι συγκρίσεις δείχνουν πως η διάταξη υπολογίζει με σχετική ακρίβεια τις ζητούμενες ποσότητες. Λέξεις κλειδιά: μαγνητική επιδεκτικότητα, σκόνη μαγνητίτη (Fe3O4), ιξώδες, εξίσωση δυνάμεων, δύναμη Stokes, μαγνητική δύναμη, VSM.

downloadDownload PDFView PDFchevron_right

2013

Το σχολικό εγχειρίδιο αποτελεί ένα από τα βασικότερα διδακτικά μέσα που χρησιμοποιείται στα πλαίσια της διδακτικής όχι μόνο των Φυσικών Επιστημών, αλλά γενικότερα του συνόλου της σχολικής γνώσης. Στην παρούσα έρευνα αναλύουμε επιλεγμένα τμήματα από δύο σχολικά εγχειρίδια φυσικής, της Β΄ Γυμνασίου και της Α΄ Λυκείου. Σκοπός της μελέτης αποτελεί η ανάδειξη και η ανάλυση των βασικών χαρακτηριστικών που χρησιμοποιούνται στα παραπάνω εγχειρίδια για να αναπλαισιώσουν τη φυσικο-επιστημονική γνώση στη σχολική της εκδοχή. Η ανάλυση των εγχειριδίων επιχειρείται ξεχωριστά σε κάθε σημειωτικό σύστημα επικοινωνίας τους δηλαδή, στους τομείς του γραπτού κειμένου, της εικονογράφησης και της σύνθεσης της σελίδας. Βασίζεται σ’ ένα επιστημονικο-μεθοδολογικό πλαίσιο ανάλυσης, το οποίο χρησιμοποιεί τις θεωρητικές έννοιες της ταξινόμησης και της περιχάραξης. Από την ανάλυση περιεχομένου που πραγματοποιήθηκε προκύπτει ότι και τα δύο σχολικά εγχειρίδια φυσικής περιέχουν γραπτά κείμενα με πολύ υψηλό βαθμό επιστημονικής εξειδίκευσης τα οποία στην πλειοψηφία τους εντάσσονται στην κατηγορία «αναφορές». Η τυπικότητα του γλωσσικού κώδικα είναι μέτρια και η περιχάραξη του χαλαρή. Από τα αποτελέσματα αυτά αναδεικνύεται ότι ο γραπτός λόγος των δύο σχολικών εγχειριδίων ανήκει στην πλειονότητά του στο «μεταφορικό» πεδίο πρακτικής. Στον τομέα της εικονογράφησης, η πλειοψηφία των εικόνων είναι «ρεαλιστικές» και «αναλυτικές» με μέση επιστημονική εξειδίκευση και ισχυρή περιχάραξη.

downloadDownload PDFView PDFchevron_right

Major Trends in Theoretical and Applied Linguistics Volume 3, 2014

This paper presents some introductory information about the notion of readability, the development of some widely known readability formulas for both English and Greek and the online readability tool “grval 1.1” which was developed by researchers at the Centre for the Greek Language. The paper aims to test the consistency of ‘grval 1.1’ and to this aim the readability measures of “grval 1.1” on a sample of reading material were measured. The material was taken from the “Reading comprehension” module which is part of the examinations for attainment in Greek of the Centre for the Greek Language (CGL). The sample included reading material for all four levels of attainment in Greek included in the exam papers between 2007 and 2010. The analysis indicated low consistency of the readability tool and proposals for addressing these inconsistencies are made.

downloadDownload PDFView PDFchevron_right

2007

downloadDownload PDFView PDFchevron_right

Acta Orthopaedica Traumatologica Hellenica, 2013

Σε όλες τις πλάγιες ακτινογραφίες της σπονδυλικής στήλης (ΣΣ) σε ασθενείς με ιδιοπαθή σκολίωση φαίνεται το σημείο του διπλού περιγράμματος των πλευρών (ΣΔΠΠ), που είναι η ακτινολογική εικόνα του πλευρικού ύβου. Το περίγραμμα των πλευρών του κυρτού ημιθωρακίου επικαλύπτει το περίγραμμα των πλευρών του κοίλου ημιθωρακίου. Ο σκοπός αυτής της μελέτης είναι να παρουσιάσουμε το ΣΔΠΠ σε παιδιά με ή χωρίς εφηβική ιδιοπαθή σκολίωση γωνίας Cobb 10°-20° και να εξετάσουμε αν στην σκολίωση προηγείται η παραμόρφωση του θώρακα ή αυτή της ΣΣ. Υλικό και Μέθοδος: Μελετήθηκαν οι ακτινογραφίες 133 παιδιών, που επανεξετάσθηκαν μετά από μαζικό προληπτικό έλεγχο για σκολίωση σε σχολεία. Αυτά ήταν 47 αγόρια (♂) και 86 κορίτσια (♀) με μέση ηλικία (ΜΗ) 13,28 και 13,39 έτη αντίστοιχα. Μετρήθηκε η γωνία Cobb, ενώ το τμηματικό πλάγιο περίγραμμα της ΣΣ (οβελιαίο περίγραμμα - sagittal profile), εκτιμήθηκε τμηματικά (δηλαδή σε κάθε ένα σπονδυλικό επίπεδο) από τις πλάγιες ακτινογραφίες αυτής σε όρθια θέση, μετρώντας με ένα γωνιόμετρο την γωνία που σχηματίζεται από την γραμμή της οπίσθιας επιφάνειας του κάθε σπονδυλικού σώματος (1ου θωρακικού - 5ου οσφυϊκού) και του κάθετου άξονα. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε 5 ομάδες: 1) με ευθεία ΣΣ, 2) με σπονδυλική σκολίωση γωνίας Cobb<10°, 3) με θωρακική, 4) με θωρακοοσφυϊκή και 5) με οσφυϊκή σκολίωση γωνίας Cobb 10°-20°. Για να εκτιμηθεί το ΣΔΠΠ χρησιμοποιήθηκε ο πλευρικός δείκτης (ΠΔ). Ο ΠΔ ορίζεται ως ο λόγος δύο αποστάσεων (d1/d2). Η πρώτη (d1) είναι η απόσταση μεταξύ του οπισθίου ορίου του σπονδυλικού σώματος του σπονδύλου που αντιστοιχεί στο πιο μακρινό σημείο του περιγράμματος της περισσότερο προεξέχουσας πλευράς του προέχοντος ημιθωρακίου και αυτού του ιδίου σημείου. Η δεύτερη (d2) είναι η απόσταση μεταξύ του οπισθίου ορίου του ίδιου σπονδυλικού σώματος και του πιο μακρινού σημείου του περιγράμματος του λιγότερο προέχοντος ημιθωρακίου. Σε έναν συμμετρικό και μη παραμορφωμένο θώρακα οι δύο αποστάσεις είναι ίσες και ο ΠΔ ισούται με 1. Αποτελέσματα: Τα αριθμητικά δεδομένα του d1 και d2 σε αγόρια και κορίτσια παρουσιάζονται μαζί, επειδή δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ τους. Δεν υπήρχαν διαφορές του ΠΔ σε σχέση με το φύλο, που είναι 1.45, 1.51, 1.56, 1.59 και 1.47 για τις ανωτέρω περιγραφείσες 5 ομάδες. Επίσης δεν υπήρχε καμία συσχέτιση της γωνίας Cobb με τον ΠΔ των παιδιών της 3ης 4ης και 5ης ομάδας, δηλαδή των σκολιωτικών παιδιών. Το ΣΔΠΠ ήταν παρών σε όλα τα παιδιά που κλήθηκαν να επανεξετασθούν και στους σκολιωτικούς ασθενείς. Τα δεδομένα έδειξαν συσχέτιση του ΠΔ με το πλάγιο περίγραμμα του Θ2-Θ7 σπονδύλου σε κορίτσια με οσφυϊκά κυρτώματα. Συζήτηση: Το Σ ΔΠΠ εμφανίζεται αρχικά εξαιτίας της παραμόρφωσης των πλευρών και δευτερευόντως εξαιτίας της στροφής του σπονδύλου, αφού αυτό ήταν παρών σε ευθείες ΣΣ χωρίς στροφή των σπονδύλων. Σε όλα τα παιδιά που κλήθηκαν για επανεξέταση και είχαν στροφή του κορμού (ΑΤΙ) ≥7°, η θωρακική παραμόρφωση είχε ήδη αναπτυχθεί ώστε να είναι εμφανές το ΣΔΠΠ. Το 70% αυτών των παιδιών ήταν σκολιωτικά. Τα άλλα παιδιά είχαν καμπύλη με γωνία Cobb<9° (10%), ή υπήρχαν παιδιά με ευθεία ΣΣ (20%), που επανεξετάστηκαν εξαιτίας του πλευρικού τους ύβου. Τα παιδιά, που δεν ήταν σκολιωτικά ήταν 1,5-2 έτη νεότερα από αυτά, που είχαν ήδη αναπτύξει σκολίωση, αλλά και οι δύο ομάδες είχαν τιμή ΠΔ περίπου 1,5. Το ΣΔΠΠ ήταν παρών σε όλα τα παιδιά που κλήθηκαν για επανεξέταση. Αντίθετα δεν υπήρχε καμία σκολιωτική ΣΣ χωρίς αυτό. Αυτή η παρατήρηση υποστηρίζει την υπόθεσή μας ότι στην ιδιοπαθή σκολίωση η παραμόρφωση του θώρακα αναπτύσσεται πρώτα και μετά ακολουθεί η παραμόρφωση της ΣΣ.

downloadDownload PDFView PDFchevron_right

2011

The population movements caused by the Greek Revolution between 1821-1830 left their mark on the new Greek state. The Greek Revolution can be seen as a breach with the past, in the sense of a partial transcendence of a sense of localism and a narrow view of the world in a limited geographical and cultural space. These movements contributed to the creation of the first urban centers which would be the future cities of the new Greek state, certainly smaller in relation to other counterparts in Europe and even the Ottoman area, but albeit larger than those of the Pre-revolutionary past. The Revolution, however, can also be interpreted as a continuation, as demographic changes took place late in the 19th century, continuing pre-revolutionary trends. Large population movements had taken place in the past, during Venetian and Ottoman rule, voluntarily or involuntarily, although perhaps not with such a significant impact. The new Greek state became a pole of attraction for Greeks from the Ottoman countries, and respectively many Greek citizens sought economic opportunities in Ottoman urban centers such as Izmir and Istanbul. The contacts between the two sides of the Aegean did not stop with the formation of the new Greek State in 1830, they continued until their final cessation a century later.

downloadDownload PDFView PDFchevron_right

1999

downloadDownload PDFView PDFchevron_right

Πανελλήνια και Διεθνή Γεωγραφικά Συνέδρια, Συλλογή Πρακτικών, 2010

downloadDownload PDFView PDFchevron_right

Open Schools Journal for Open Science, 2020

downloadDownload PDFView PDFchevron_right