Türk Edebiyatı

"Azerbaycan Türk Felsefi ve İçtimai Fikir Tarihi (XIX-XX. Yüzyıllar)” adlı kitabın 1. Cilt’inde XIX. asır Azerbaycan Türk felsefi ve içtimai fikir düşüncesinin gelişme yollarından ve tanınmış Azerbaycan Türk mütefekkirlerinin felsefi dünya görüşlerinden bahsedilmektedir.

Yazar bu eserde, Azerbaycan Türk Felsefi ve İçtimai Fikir Tarihini ve onun gelişme yollarını üç yönde tahlil etmiştir:

1) Azerbaycan'da Doğu-İslam-Türk kültürü ve felsefesinin devamı: skolastik felsefeden seküler felsefeye, dini düşünceden seküler düşünceye dönüş (A.A. Bakıhanov, Z. Şirvani, G. Zakir, M. M. Nevvab, Heyran Hanım, S. A. Nebati, E.Ahundoğlu, M. H. Nigari ve diğerleri);

2) Azerbaycan'da Batı Avrupa kültürü ve felsefesinin oluşumu: Avrupacılığın etkisinden radikal-inkılapçı felsefeye doğru (M. Ş.Vazeh, T.Z. Gürratul-Eyn, M.M. Kazımbey, M.F. Ahundzade, N.Vezirov, Z.Maragali ve diğerleri);

3) Azerbaycan'da Doğu-İslam-Türk felsefesi ile Batı-Avrupa felsefesinin sentezi sorunu ve çözüm yolları (C.Afgani, H.Zerdabi, S. A. Şirvani, M. A. Talib zade ve diğerleri).

Kitaptan Azerbaycan Türk felsefesi tarihi, Türk kültürü, Türk edebiyatı ve Türk tarihi ile ilgilenenler, özellikle de Azerbaycan Türk felsefesinin umum Türk felsefesinde yerini araştıranlar ve geniş okuyucu kitlesi faydalana bilir.

Bu çalışmanın amacı, 1960 baharında Demokrat Parti iktidarını devirmeye yönelik bir örgütlenme ve eylemlilik çabası içindeki öğrenci hareketi ile dağınık ve güçsüz durumdaki komünist hareketin dönemin atmosferi içindeki konumlarını ve bu iki hareketin temasını olanaksız kılan koşulları Bir Gün Tek Başına’daki işlenişinden yola çıkarak açıklamaktır. Çalışma boyunca, metnin estetik yönüne ilişkin değerlendirmelerden kaçınılmış, edebiyat sosyolojisinin sınırları içinde hareket edilmiştir. Roman kişilerinin, romandaki temel mesele ve tartışmaların gerçek hayattaki karşılığı, tarihsel ve sosyolojik kaynaklara başvurularak incelenmiş ve yazarın birçok yönden gerçekliğe sadık kaldığı kanaatine varılmıştır. Romanda, üniversite gençliğinin, öğrenci hareketini mobilize etmekte yetersiz kalan yasal öğrenci kuruluşlarına alternatif örgütlenme arayışları sırasında yaşanan tartışmalarda açığa çıkan örgütlenme pratiğine ve sol düşünceye yönelik yaklaşımları, eylemlilik anlarında belirginleşen siyasal tutum ve konumlanışları ayrıntılı bir biçimde anlatılmaktadır. Ayrıca, Türkiye Komünist Partisi geleneğine mensup dar bir çevreye karşılık gelen komünist hareketin ise sol siyasetin meşruiyet zemininden ve toplumsal tabandan yoksun olması nedeniyle gençliğin dinamizmine yön çizme olanağı bulamadığı ve öğrenci ayaklanmasını uzaktan izlemekle yetindiği ortaya konmaktadır.

          Anahtar kelimeler: Bir Gün Tek Başına, öğrenci ayaklanmaları, öğrenci hareketleri, TKP, 27 Mayıs

The most important subject of the national educational programs has always been language and literature subjects for centuries.When compared with the other genres in the art of literature, poetry is the endeavor which has the most important place. Therefore, having the knowledge of poetry or learning it is of considerable significance in literature education. The method of poetry memorization was extensively used in poetry and literature education in the past. One wonders how much longer this method can be used in literature education. What kind of an attitude does today's generation have towards poetry memorization? Does this method encourage students to have a liking for the art of literature and to get engaged in it? How much can poetry memorization contribute to desirable language use and socialization? What kind of a method should be followed if this method is to be used in literature education? The effort to find answers to such questions has formed the basis of our research paper.The main objective of our study is to determine and contrast the thoughts of the students before and after graduation who memorize poems during their high school program and undergraduate program, to pinpoint the positive and negative aspects of this method, to identify the problems that are encountered during the implementation process of this method and to offer solutions to these problems. We have drawn some conclusions as to the contribution of memorizing poetry from Turkish literature during high school and undergraduate program education to individual and social development, the attitude of students towards this method and the positive and negative aspects of this method at the end of this study. ÖZET Yüzyıllar boyunca, milletlerin eğitim programlarının en önemli dersi her zaman dil ve edebiyat dersleri olmuştur. Edebiyat sanatı içerisinde diğer türlerle kıyaslandığında şiir, en önemli yere sahip uğraştır. O nedenledir ki edebiyat eğitiminde de şiiri bilmek ya da onu öğretmek son derece önemi haizdir. Geçmişte şiir ve edebiyat eğitiminde şiir ezberleme yöntemi yoğun olarak kullanılmıştır. Acaba bugün bu yöntem edebiyat eğitiminde ne kadar kullanılabilir? Bugünün nesli şiir ezberine nasıl yaklaşır? Bu yöntem, edebiyat sanatını sevme ve onunla iştigal etme açısından öğrencilerde bir heves meydana getirir mi? Şiir ezberinin dili güzel kullanma ve sosyalleşmeye ne kadar katkısı olabilir? Edebiyat eğitiminde bu yöntem kullanılacaksa nasıl bir yol izlenmelidir? İşte bu soruların cevabını bulma çalışması bizim bu bildirimizin ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Araştırmamızdaki temel amaç, lise ve lisans eğitimi esnasında şiir ezberi yapan öğrencilerin eğitimleri esnasındaki düşünceleri ile mezun olduktan sonraki düşüncelerini belirlemek ve karşılaştırmak, bu yöntemin olumlu ve olumsuz taraflarını ortaya koymak, yöntemin uygulanması esnasında karşılaşılan sıkıntıları belirlemek ve bunlara çözüm önerileri ortaya koyabilmektir. Çalışmamız neticesinde lise ve lisans eğitimi esnasında Türk edebiyatı alanıyla ilgili şiirler ezberlemenin bireyin bireysel ve sosyal gelişimine katkısı, bu yönteme öğrenci yaklaşımları ile yöntemin artı ve eksi yönlerine dair birtakım çıkarımlara ulaştık.

Bursalı bir edebiyatçı olarak, şimdiye kadar hakkında akademik anlamda kapsamlı bir çalışma ortaya konmamış olan Metin Güven, 24 Ocak 1947’de Bursa’da dünyaya gelmiş ve 16 Ağustos 2010’da yine Bursa’da vefat etmiş bir şairdir. Metin Güven, ilk şiirinin yayımlandığı 1968 yılından ölümüne kadar geçen kırk iki yıllık süreçte on üç şiir kitabı yayımlamıştır (Ayrıca şairin yayımlanacağını haber verdiği ancak vefatı sonrası kayıplara karışmış on dördüncü şiir kitabı tarafımızca bulunmuş ve çalışmaya o da dâhil edilmiştir.). Şairin yayımlanmış kitaplarında yer alan toplam şiir sayısı (652) altı yüz elli ikidir. Yaşamı boyunca, üniversite yılları ve öğretmenliğe ilk başladığındaki iki yıl hariç, ömrünü Bursa’da geçirmiş olan şair ilk sayısı 15 Ocak 2006’da yayımlanan, Onaltıkırkbeş dergisinin kurucusu ve yayın yönetmenidir. Bu dergi ve dışında kalan müstakil yazılarında onun şiir, şair, edebiyat ve sanat ile dünyaya ve kültüre bakışı tespit edilip poetikası ortaya konmaya çalışılmıştır. İlk şiir kitabından sonuncusuna kadar şiirini değiştirip dönüştüren şairin hakkında pek çok kaynakta yanlış bilgiler verilmiş olması, kendisi hakkında yeni bir biyografi yazma gereği doğurmuştur. Bu çalışmada; Bursa’nın sanat birikimi, sosyo-kültürel ve entelektüel hayatı içiresinde önemli görevler edinmiş şairin gündeme getirilmesi, hayatı, sanatçı kişiliği, eserleri ve şairliği konusunda doğru bilgilerin aktarımı amaçlanmıştır. Bu bağlamda Metin Güven’in kişiliği ve edebi yaşamı Bursa’nın tarihsel düzlemi çerçevesinde incelenmiş ve şiir dünyası metin analizleriyle ortaya konmaya çalışılmıştır. Akış içinde, öncelikle bir şair olarak hayatı, edebiyatçı kimliği ve eserleri verilmiş, ardından poetikası tahlil edilip, değerlendirilmiş, şiirleri biçim ve içerik yönünden incelenmeye çalışılarak, Türk edebiyatı içindeki yeri ve önemi belirlenmeye gayret edilmiştir.
As a man of letters from Bursa, Metin Güven, who has not presented a comprehensive academic study, is a poet who was born on January 24, 1947 in Bursa and died on August 16, 2010 in Bursa. Metin Güven published thirteen poetry books in the forty-two years from 1968, when his first poem was published, until his death (Also his fourteenth poetry book, which was informed by himself that it would be published but lost after his death, was also found and included in the study by us). The total number of poems in the poet's published books is six hundred and fifty-two (652). The poet, who spent his life in Bursa throughout his life, except for his university years and two years when he first started teaching, is the founder and editor-in-chief of the magazine Onaltıkırkbeş, whose first issue was published on January 15, 2006. His perspective on the world and culture through poetry, poem, literature and art was determined and his poetics was tried to be presented considering his works in this magazine and his independent writings. The fact that many sources presented misinformation about the poe,t who changed and transformed his poetry thourghout his first and last book, made it necessary to write a new biography about him. In this study; It is aimed to bring the poet, who has taken important roles in the accumulation of art, sociocultural and intellectual life of Bursa, forward and convey the correct information considering his life, artist personality, works and poetry. In this context, the personality and the literary life of Metin Güven has been examined within the framework of the historical level of Bursa and his world of poetry has been tried to be revealed by analysis of texts. Respectively, his life as a poet, his literary identity and his works are given, then his poetics was analyzed and evaluated, his poems were tried to be examined in terms of form and content, and his place and importance in Turkish literature was tried to be determined.

Öz
Türk tiyatrosunda politik olayların konu edilmesi ilk kez halk tiyatrosundaki orta oyunlarında görülür. Ülkemizde Tanzimat Dönemi’nde gelişme gösteren politik tiyatro, çağdaş edebiyatımızda Cumhuriyet’in ilanı ve çok partili sisteme geçiş gibi siyasi dönem değişiklikleri ile birlikte önem kazanır. Toplumsal sorunların öne çıktığı 1950 ve 60’lı yıllar ise politik tiyatro örneklerinin en çok görüldüğü yıllardır. Politik tiyatronun gelişimi, oyunların yazıldığı dönemde ülkede yaşanan siyasi olaylara bağlıdır. Örneğin Tanzimat ve İstibdat Dönemi’nde Sultan Abdülaziz baskısından söz eden oyunlar yazılırken II. Meşrutiyet yıllarında, sanatın özgürleştiği ortam eserlere yansır. Bu dönemin ardından, Cumhuriyet’in ilanıyla beraber politik tiyatro, ikiye bölünmüş bir toplumun yaşadığı geçiş sürecini gözler önüne serer. Ülkemiz için politik tiyatronun en önemli yılları olan 1950 ve 1960’larda ise toplumsal düzensizlikten duyulan rahatsızlık ön plandadır. Günümüzde de hâlâ politik tiyatroyla ilgilenen gruplar olmasına rağmen, 1971 muhtırası ve 12 Eylül 1980 darbesinin ardından gerilemeye giren politik tiyatro eski verimini kaybetmiş gibi görünmektedir.
Anahtar Sözcükler: Politik tiyatro, Siyasi olaylar, Halk tiyatrosu, Tanzimat Dönemi, II. Meşrutiyet, Cumhuriyet, 1971 muhtırası, 1980 darbesi
        Abstract
    The Development of Political Theatre in Turkey
The use of political subjects in Turkish theatre is first observed in theatre-in-the-round in folk drama. As political theatre makes progress during the Tanzimat Reform Era in Turkey, it gains importance with transition periods such as the proclamation of the Turkish Republic and the development of the multi-party system. It was in the 1950s and 1960s when social unrest was unignorable that works of political theatre were most written. The development of political theatre depends on the political events of the period in which it is produced. For instance, while plays written in the Tanzimat Reform Era and the Period of Autocracy depict the oppression of Sultan Abdülaziz, the liberation of art is reflected in the works produced during the Second Constitutional Era. Following this period, political theatre displays the transition period experienced by a divided society with the declaration of the Republic. In the political theatre of the 1950s and 1960s, civil unrest resulting from social disorder is in the foreground. Although some theatre groups still continue dealing with political issues in our day, political theatre, which has regressed after 1971 memorandum and 1980 coup d’etat, seems to have lost its former efficiency.
Key Words: Political theatre, Political events, Folk drama, Tanzimat Reform Era, Second Constitutional Era, Republic, 1971 memorandum, 1980 coup d’etat

Köklü Türk edebiyatının Kazak sahasındaki klâsik şairi Abay, eserlerinde en çok
insan mizacı üzerinde durur. O, insana evrendeki yerini, görev ve
sorumluluklarını hatırlatır. İnsan mizacındaki kusurları az ve öz sözle betimler,
tenkit, hatta hicveder. Abay’a göre insanı insan kılan yalnızca üç şey vardır:
ateşi sönmeyen azim, hakikat ilmiyle aydınlanmış akıl, sevginin hâkim olduğu
yürek. Abay’a göre insan sevgi ile aklın aydınlattığı yolda azimle ilerlemelidir.
Hayat yolunu iki ucu birlikte ve dengede tutulması gereken bir yaya benzeten
Abay, birçok şiirinde sevginin önemine dikkat çeker. Özellikle de gençlere öğüt,
manzum mektup ve monolog tarzında yazılmış şiirlerinde sevgi üzerine kurulan
bağları över. Hakiki aşkı, heves ve kör tutkudan ayırır. Sonuncuların yalnızca
beşerî aşkta değil insan hayatının her devresi için kısa ve geçici, ama değeri
bilinip önlemi alınmazsa çok yaralayıcı olduğuna dikkat çeker. Eş seçiminde dış
güzelliğe değil ruh güzelliğine, mizaç güzelliğine önem verilmesi gerektiğini
vurgular. Gençlere niyetiniz halis, duygunuz istikrarlı olsun diye seslenen Abay,
sevgide vicdan ve vefa arar.

Anahtar kelimeler: Abay Kunanbayoğlu, şiirleri, sevgi teması, beşerî
aşk, gençlere öğüt

ÖZ
Kadının toplayıcılıkla geçime katkısı olduğu ilkel topluluklarda, anaerkil dönemde yönetici olduğunu aktaran mitler vardır.Toplumun yönetimi ve idaresinde etkili olan kişiler tanrıça ve kraliçelerdir. Umay (Ana Tanrıça), Türk mitolojik sisteminde kadın ve çocukların koruyucusu değil, aynı zamanda hayvanların ve kabilenin de koruyucusudur. Kadının, eri savaşa gittiğinde yönetimde dahi söz hakkı varken,erkeğin yanında bu kadar önemli bir statüdeyken daha sonraki ataerkil dönemde kadını ikinci plana iterek pasif sadece çocuk büyüten ve hanın, hükümdarın gölgesinde silik ve etkisiz bir birey olmasına sebep olan durum nedir? Kadına yapılan en büyük haksızlık statü boyutundaki şiddet bu değildir de nedir? Bunun en etkili örneklerini Türk Edebiyatında masal, efsane, halk hikâyelerinde görmekteyiz. Anlatıcı, kadını kutsi öğelerle ifade ederken (Ana, Toprak Ana, Ateş Ana, Umay Ana, Kayın Anam, Ağaç Ana, Ana Maygıl (Ulus Anası),Akene(Akana), Bozkurt Ana, Asena, Ana ocağı) yine aynı anlatıcı, bu sefer kadını, (Şeytan, Cadı, Al kızı, Al Bastı, Al Karısı, Kara Albastı, Sarı Albastı, Abası, Almıs) yermeyi yeğliyor. Anlatıcının bu şekilde kadını önce kutsiyetlik vermesi ve sonrasında tam tersi bir şekilde yermesinin sebebi nedir? Bu çalışma da bu sorulara cevap aramaya çalışacağız.
  Anahtar kelimeler: Kadın, Anaerkil, Ataerkil, Statüsel Şiddet, Anlatıcı Şiddeti
In Turkish Literature, The Statuory Violence Women Faced During The Transition From Matriarchal To Patriarchal Period
ABSTRACT
There are myths that in primitive societies where women were the rulers, they had contributions for living by gathering. The goddesses and queens were affective for ruling the society. Umay (Main Goddess), who was not only the saviour of kids, she was also the saviour of the animals and the tribe in Turkish Mythology. What is the reason that made women to be seen insignificant and ineffective under the shadow of the emperor where as women had  right and power to rule their society, they had such an important statue  next to men when  their men went to war, later during patriarchal period they have been pushed secondary, become passive and only responsible for  raising their  kids? The greatest injustice done to women is the violence at the level of status. We see the most effective examples in Turkish Literature’s fairy tales, myths and folk tales. When the narrotor used to describe women as (Mother, Mother Earth, Mother Flame, Mother Umay, Mother in Law, Mother Tree, Mother Maygıl which means the mother of nation, White Mother, Bozkurt Mother, Asena, Hearth of Mother), On the other hand  the same narrotor this time rather describes women as (The Devil, Witch, Red Girl, Al Bastı, Red’s Wife, Black Albastı, Blonde Albastı, Abası, Almıs).What is the reason for the  narrator to sacrifice women  firstly in this way and then to  why does he contradict the opposite? In this study, we will try to find answers to these questions.
Key Words: Woman, Matriarchal, Patriarchal, Statuory Violence, Violence by the Narrotor

Turkish literature had continued as poetry-centric until the 19th century.
Along with the period of innovation, our women writers, who were active in
new genres from the West such as article, novel, play and essay, had appeared.
In this process, our women poets who were fed by the old poetry tradition and
who gave prose works in magazines and newspapers of the period took part in
literary activities also. In this article, “the first women writers of Turkish
literature” are discussed. The fact that Turkish literature covers a long period of
time and a wide geography has revealed the necessity of making some
limitations. For this reason, we have limited our work with women writers who
were born in Istanbul between 1840-1890. Names born in 1890 and later are not
included in the study because of they formed a new generation.
The studies on women poets and writers whose names are not included in
the history of literature and whose works are forgotten in the pages of
magazines and newspapers have increased recently, but they have not reached
the desired level. Uncertainties and lack of knowledge about many poets and
writers such as date of birth, life, family, education and works remain. These
deficiencies can be eliminated with the work to be done, as well as new names
will be added to the list. Every new information and document found is of great
importance in terms of writing healthier biographies about our women poets
and writers and updating our literary histories.
In this study, which is created based on the literature survey, the short life
stories and works of women writers that we could identify during the period are
included and the innovations that our writers brought to Turkish literature are
expressed. These women poets and writers are Zafer Hanım, Fatma Aliye
Hanım, Emine Semiye Hanım, Fitnat Hanım, Hatice Nakiye Hanım, Leyla Saz,
Nigâr Hanım, Abdülhak Mihrünnisa Hanım, Mahşah Hanım, Makbule Leman
Hanım, Behice Ziya Kollar, Selma Rıza Feraceli, Gülistan İsmet [Asım] Hanım,
Fatma Fahrünnisa [Tezcan] Hanım, [Ayşe] İhsan Raif Hanım, Aziz Haydar
[Omur] Hanım, Yaşar Nezihe [Bükülmez] Hanım, Halide Edip Adıvar, Güzide
Sabri Aygün, Ruhsan Nevvare, Nezihe Muhiddin, Fehime Nüzhet Hanım,
Belkıs Şevket Hanım and Cemile Hanım.

Pedagogy is derived from Greeek paid (child) and agasos (counselling). This word means the art of teaching to children and nowadays it is commonly used in educational sciences. All the things written or oral, which is suitable for children’s physchological and physical development, appeal to imaginary world, form the concept of children's literature. Children's literature products are closely related with education subjects, especially language and native language training. In Turkish literature, samples of written for children and children's literature are come into sight only in Tanzimat reform era. Among this examples, Tevfik Fikret's work Şermin is particular importance. Tevfik Fikret's opinion, working as a teacher a long time and regards teaching as a way of live, is clearly seen in Şermin. Şermin, giving importance to Turkish education and training, the matters contained in and the aspect of first children's poetry book in Turkish literarture, is worth examining. Poem's in Şermin are thmaticaly examined, Fikret's chid type, aims to educate as a educator and importance given to Turkish education can be seen clearly. In this work poems in Şermin will be thematicaly categorized and pedagogical elements in Şermin, which examples of different approach to Turkish education and training, will be discussed.

Edebiyat tarihleri, dil vasıtasıyla üretilen sözlü ve yazılı ürünleri temel malzeme olarak yapı, içerik, sanatkâr, devir bağlamında genelde kronolojik olarak sistemli değerlendirmeye tabi tutar. Temelde edebi eser ve sanatkârını değerlendirmek olarak görülen edebiyat tarihinden, aslında o milletin veya toplumun kültür ve medeniyet hayatının edebiyat şubesindeki bütün gelişmeleri aydınlatması beklenir. Bir edebiyat tarihinin bu yüksek beklentiyi karşılayabilmesi için edebiyat tarihi yazarı veya yazarları tarafsız olmak zorundadır. Böyle bir mecburiyetle hareket eden bir edebiyat tarihçisi, temel malzemesi olan edebi ürünü objektif bir şekilde incelemeye, edebî kıymetini belirlemeye, o ürünün yazıldığı devir ve sanatkârın hayatının yanında edebi cereyanları etraflıca aktarmaya, döneme damgasını vuran tarihî, siyasî, toplumsal olayları isabetli bir şekilde değerlendirmeye çalışır. Bu çerçevede bir milletin dünya kültür ve medeniyet tarihinde diğer milletlerden edebi ürünler ve sanatkârlar yönünden farklarını ortaya koymak bakımından edebiyat tarihi yazmak yüksek sorumluluk gerektirir.
Türk Edebiyatı Tarihi, Türk milletine duyulan yüksek sorumluluk bilinciyle, Türk edebiyatına ilgi duyan herkes düşünülerek yazılmıştır. Dünyada Türk edebiyatı üzerine araştırma yapanlara bir kaynak kitap sunabilmek için Türk edebiyatında edebi türlerin gelişimi bütünlüklü bir şekilde incelenmiştir. Türkler ve Türkçe bilen yabancılar gözetilerek geniş kitlelere hitap edecek nitelikte bir çalışma olmasına azami gayret edilmiştir. Türk edebiyatının edebî evrelerini edebî türler üzerinden devir-şahıs-eser ekseninde eskiden günümüze takip etmek ve Türk edebiyatı hakkında ayrıntılı bilgi edinmek isteyenlere yönelik hazırlanan bu inceleme, bir ders kitabı veya bir ansiklopedi değildir. Bilimsel edebiyat tarihçiliği yöntemine göre başlangıçtan günümüze nazım-şiir, hikâye, roman, deneme, hatırat, mektup, seyahat, günlük, söyleşi gibi edebi türlerin yanında edebiyat tarihi, edebiyat teorisi, edebiyat eleştirisi, tiyatro ve çocuk edebiyatı gibi alanları da içeren farklı kaynaklardan faydalanılarak yazılmış bir genel ve akademik edebiyat tarihi olarak dikkatlere sunulmuştur.

Gelibolulu Muslihuddîn Mustafa Sürûrî’nin Hâfız-ı Şîrâzî’nin (ö.1390 ?) Dîvân’ına yazmış olduğu Türkçe şerh. Gazel sahasındaki mahareti, şiirlerindeki çok anlamlılık ve imge zenginliği ile geniş bir coğrafyada şöhret kazanan Hâfız’ın şiirlerinin yeterince anlaşılamaması durumu Dîvân üzerine çeşitli şerh ve tercümelerin yazılmasına sebep olmuştur. Sürûrî tarafından kaleme alınan ve iki ciltten oluşan Şerh-i Dîvân-ı Hâfız, Osmanlı sahasında Hafız Dîvânı’nın tamamı üzerine yazılan ilk Türkçe şerhtir. Bu madde Türk Edebiyatı Eserler Sözlüğü'nde ansiklopedi maddesi olarak yayınlanmıştır.

ÖZET
Bu yazıda Fatma Karabıyık Barbarosoğlu’nun Hiçbir Yer adlı romanı anlatıcı ve bakış açısı yönüyle incelenmiştir. Bakış açısına ve anlatıcıya önem verilen bu roman çoklu bakış açısı ve zengin bir anlatıcı kompozisyonuyla dikkat çeker. Olaylar genellikle ‘Hakim Bakış Açısı’yla aktarılmasına rağmen, yazar-anlatıcı olaylara pek müdahale etmeden okuyucuyla-kahramanları baş başa bırakır ve olayları anlatmak için daha çok kahramanların bilincinden faydalanır. Bu da romana, anlatım açısından zengin bir görünüm kazandırır.

Abstract

In this article I attemped to examine the point of view and the narration technique of Hiçbir Yer (Nowhere) a novel by Fatma Karabıyık Barbarosoğlu. The novel is worth considering became of its multiple point of view and more than one narrator. Although the story is told by an omniscient narrator, the narrator gives more freedom to her characters to express themselves. She makes use of the characters" conscious to narrate the events. I conculude that the novel is quite significant with regard to its point of view.

Bu çalışma kapsamında, 2014-2019 yılları arasında Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı ortaokullarda okutulan T.C. İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük ders kitabının içeriğinde Kurtuluş Savaşı dönemine ait edebi eser atıflarının tespit edilmesi amaçlanmıştır. Bu bağlam kapsamında aşağıdaki araştırma sorularına cevap aranmıştır:
1) T.C. İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük dersinin materyali olan ders kitabında ne sıklıkta Kurtuluş Savaşı dönemini anlatan edebi eserlere atıfta bulunulmaktadır?
2) T.C. İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük dersi kapsamında, Kurtuluş Savaşı dönemi edebi eserlerini okumaya öğrencilere teşvik etmek amacıyla kitap okuma ödevleri verilmiş midir?

Sosyal bilimlerin Türkiye ölçeğindeki tarihsel seyrine bakıldığında, sosyal politika, çalışma yaşamı ve sınıf ilişkilerini konu edinen literatürün uzun süre sanatı, daha özelinde de edebi metinleri tartışmaların dışında tuttuğu görülür. Bu çalışma, söz konusu sınır dışında tutulmaya karşın, edebi metinleri bir temsil zemini olarak gündeme taşıma amacındadır. Bu bağlamda toplumsal yapıdaki dönüşüm, çalışma yaşamı ve sınıf ilişkilerinin gelişiminin temsil edildiği bir zemin olarak, ilgili başlıkların seçili edebi metinlerdeki izdüşümü analiz edilecektir.

In this book poems of the famous Kazakh poet Olzhas Suleimenov are published. They are translated into Azerbaijani, Kazakh, Kyrgyz, Kumyk, Uzbek, Tuvan, Turkish, Bashkir and Tatar.
В данной книге опубликованы стихи известного казахского поэта Олжаса Сулейменова. Они переведены на  азербайджанский, казахский, киргизский, кумыкский, узбекский, тувинский, турецкий, башкирский и татарский языки.

Metin kavramında meydana gelen değişimle birlikte sadece yazılı bir eser metin olarak değerlendirilmemiş; müzik, resim, dans, heykel gibi sanatlara ait göstergeler, malzemeler de birer metin olarak okunmaya başlanmıştır. Farklı sanat biçimlerine ait göstergelerin birbirleriyle olan ilişkileri de böylece daha açık bir şekilde okunur hale gelmiştir. Metinlerarasılık kavramının yıllar içinde gelişmesi ve buna paralel olarak göstergelerarasılık kavramının da ortaya çıkmasıyla beraber sanat dalları arasındaki alışveriş işleminin açıklanması kolaylaşmıştır. Böyle bir ilişkinin örneği olarak edebiyat ve müzik yüzyıllar boyu çeşitli açılardan birbirini etkilemiş, birbirlerinin yaratım gücüne, anlatım biçimlerine, malzemelerine, göstergelerine ihtiyaç duymuştur. Özellikle şiir sanatıyla birlikte başlayan bu yolculuk, roman ve tiyatro gibi metinlerle de gelişim göstermiştir. Edebiyat ve müzik arasındaki geniş ilişki roman ve tiyatro gibi edebî metinlerle opera gibi göstermeye dayalı metinler ...

Çalışmamızda Nuruosmaniye Kütüphanesi 4957 numarada kayıtlı 254 varak olan ve içerisinde 23 şaire ait gazel, kaside, rubai, beyit, kıt'a gibi çeşitli nazım şekillerinin yer aldığı şiir mecmuasının 93a-123b varaklarında bulunan metin, transkripsiyonlu şekilde hazırlanmış ve metinde bulunan şiirler dipnotta günümüz Türkçesine aktarılmıştır. Çalışmanın başında mecmualar ve mecmuaların Klasik Türk Edebiyatı bakımından önemi üzerinde durulduktan sonra çalışma konumuz olan mecmua tanıtılmış, içerisinde yer alan şairler ve şiirleri tablo şeklinde hazırlanmıştır. Çalışma konumuz olan varaklar arasında yer alan, Şeyhülislam Yahyâ ve Gelibolulu Âlî'ye ait olan 283 şiirin, yayımlanmış divanlarla karşılaştırılmış transkripsiyonlu metni ve çevirileri verildikten sonra bu şairler hakkında bilgiler verilmiş, "Beyitlerle İlgi Bazı İzahat" kısmında beyitlerde geçen kavramlardan bahsedilmiş ve son olarak metinde yer alan deyim ve atasözlerinin dizinine yer verilmiştir.--------------...

Posing a great significance for Turkish librarianship in terms of both its foundation process and collection, Yildiz Palace Library was unfortunately subjected to many attempts of pillaging and dissolution. After the March 31 Incident in 1909, Yildiz Palace was being pillaged to be handed down to the Action Army. When the raiders moved to the library, the head bookkeeper Sabri Efendi of Kalkandelen (Macedonian Tetovo) stood against them and told them that they would only enter the library over his dead body; his bravery saved the library from pillaging.

This study investigates the life of Sabri Efendi and his work “Su’ara Tezkireleri”, collections of biographies of poets. Sabri Efendi was born in Kalkandelen/Tetovo in Northern Macedonia in 1862 and was invited to work in the palace by Sultan Abdul Hamid II. He and his father Mustafa Ruhi Efendi, a Naskhi Sheik arrived in İstanbul in 1881. His work contains information on various works such as the biography “Hest-Bihist” by Sehi Bey which is regarded as the first work of biography genre in Turkish Literature, “Bagce-i Safa-enduz” by Esad Efendi, and “Turk Edebiyatı Tarihi’ne Dair Manzum Bir Muhtira” by Tahiru’l-Mevlevi regarded as a history of literature. There are two manuscripts: the first is recorded as the item 56/928 in Atif Efendi Library Mehmet Zeki Pakalın Collection, and the other is the item B/54-78 located in the Turkish Language Association Library Manuscripts Section.