Diplomasi

Asya Türk kültür ve turizm coğrafyasında birlikte ve barış içinde yaşayabilmek için ortak bir kültür ve turizm zemini oluşturmak önemlidir. Bu ortak zemini oluşturmak için de kurulmuş ortak teşkilatlar mevcuttur. Bunlardan biri de Uluslararası Türk Kültürü Teşkilatı (TÜRKSOY)’dır.TÜRKSOY, Türk dili konuşan ülkeler ve halkların birbirlerini daha iyi anlamala-rını, tanımalarını ve diyalog kurmalarını sağlamak, kültür ve gönül birlikteliğini ve kardeşliğini güçlendirmek, ortak Türk kültürünü ve sanatını korumak, yeniden canlandırmak, gelişmesini sağlamak, nesilden nesile aktarmak, yaşatmak ve karşılıklı dosta¬ne temaslar sağlamak amacıyla kurulmuş uluslararası ortak bir Türk kültürü teşkilatıdır. İnsanlararası kültürel diplomasi ve turizm için uygun bir zemin oluşturabilmek için de TÜRKSOY, üye ülkeler arasında kültürel ve sivil diplomasiyi desteklemek, resmî diplomatik kurumlar yanı sıra, kültürel diplomasi yürüten sivil toplum ve turizm kuruluşlarını desteklemek ve turizmin kültürel zeminini oluşturmak açısından önem arz etmektedir.Bu çalışmada Asya Türk Coğrafyası turizmi açısından TÜRKSOY’un ortak kültür ve turizm mirasının ortaya çıkarılması, tanınması, görülmesi, yaygınlaştırılması için önemli bir aktör olduğu ve nasıl bir rol oynaması gerektiği ortaya konmaya çalışılmıştır.

THE PLACE AND IMPORTANCE OF INTERNATIONAL ORGANISATION OF TURKIC CULTURE (TÜRKSOY) IN THE CULTURE AND TOURISM OF THE TURKISH LANGUAGE SPEAKING COUNTRIES

Formation of a joint cultural and tourism base is important for living together in peace in the geography of culture and tourism of Central Asia. There are a number of organisations for building up such a joint base. International Organisation of Turkic Culture (TÜRKSOY) is one of them. TÜRKSOY, an international Turkish cultural organisation, was founded to realise better understanding, recognising and developing dialogue; strengthening kinship, common cultural and emotional values; preserving, reviving and developing joint Turkish culture and art;  and passing all these on future generations in order for their existence and establishment of friendly mutual ties. TÜRKSOY, in order to provide a common base for cultural diplomacy and tourism among individuals, is of great value to support official and private cultural and civil diplomacy, and their organisations between member countries. This work tries to reveal that TÜRKSOY is an important actor for bringing out and recognizing the joint heritage of culture and tourism in Central Asia, and what kind of roles it should play in those endeavours.

1914–1991 arası dönemi analiz eden “Diplomasi Tarihi II” kitabını yazmaya bizi yönlendiren en temel faktör kısa bir süre içinde üç baskı yapan  “Diplomasi Tarihi I” kitabımıza meslektaşlarımızdan ve öğrencilerimizden gelen olumlu eleştirilerdir.
Bize doğru yolda olduğumuzu gösterdiğiniz ve ışık tuttuğunuz için sonsuz teşekkür ederiz.
Umarız bir devam kitabı niteliğinde olan bu eserimizde diplomasi tarihi / siyasi tarih / uluslararası ilişkiler tarihi / dünya tarihi üzerine kısa bir zaman içinde hızlı fakat doğru bilgiler edinmek isteyenlerin yanı sıra başta KPSS, lisansüstü giriş sınavları, doktora yeterlik, doçentlik olmak üzere birçok sınava hazırlananlara fayda sağlayacaktır. 8 Bölüm üzerinden oluşturulan kitabın ana başlıkları şöyledir:
1. Bölüm: 1. Dünya Savaşı’nın Diplomasinin Gelişimine Etkileri
2. Bölüm : İki Savaş Arası Dönemdeki Olayların Diplomasinin Gelişimine Etkileri
3. Bölüm : 2. Dünya Savaşı’nın Diplomasinin Gelişimine Etkileri
4. Bölüm : 1945–1955: Soğuk Savaş’ın İlk Yıllarında Diplomasi
5. Bölüm : 1955–1962: İstikrarsız Karşıtlık Dönemi’nde Diplomasi
6. Bölüm : 1962–1979: Détente (Yumuşama) Dönemi’nde Diplomasi
7. Bölüm : 1979–1985: İkinci Soğuk Savaş Dönemi’nde Diplomasi
8. Bölüm: 1985-1991: Soğuk Savaş’ın Son Yıllarında Diplomasi
Çok uzun bir sürecin ürünü olan bu çalışmada bizlere yazıları ile destek olan tüm meslektaşlarımıza hem fotoğraf ve harita bularak hem de dil ve anlatım yönünde düzeltme yaparak katkı sağlayan araştırma görevlilerine, Diplomasi Araştırmaları Derneği’nin stajyerlerine ve öğrencilerimize içten teşekkür ederiz.
Kitaba yazıları ile katkı veren hocalarımız alfabetik sıra ile şöyledir:

A. Burak DARICILI: (Dr. Öğr. Üyesi) Bursa Teknik Üniversitesi
Ali Servet ÖNCÜ: (Doç. Dr.) Atatürk Üniversitesi
Atasay ÖZDEMİR: (Dr. Öğr. Üyesi) Milli Savunma Üniversitesi
Barış ÖZDAL: (Prof. Dr.)                      Bursa Uludağ Üniversitesi
Fatma Zeynep ÖZKURT: (Dr. Öğr. Üyesi) Nişantaşı Üniversitesi
Fırat PURTAŞ: (Prof. Dr.)                      Hacı Bayram-ı Veli Üniversitesi
Kader ÖZLEM: (Dr. Öğr. Üyesi)                  Bursa Uludağ Üniversitesi
Kamuran REÇBER: (Prof. Dr.)                    Bursa Uludağ Üniversitesi
Mehmet Sait DİLEK: (Doç. Dr.)              Atatürk Üniversitesi
Murat JANE: (Ar. Gör.)                                Bursa Uludağ Üniversitesi
R. Kutay KARACA: (Prof. Dr.)                  İstanbul Aydın Üniversitesi
Öner AKGÜL: (Dr. Öğr. Üyesi)                Ahi Evran Üniversitesi
Seçil ÖZDEMİR: (Dr. Öğr. Üyesi)                Bartın Üniversitesi
Serhat ERKMEN: (Doç. Dr.)                  Jandarma ve Sahil Güvenlik Akademisi
Sezgin KAYA: (Doç. Dr.)                              Bursa Uludağ Üniversitesi
Sibel TURAN: (Prof. Dr.)                            Trakya Üniversitesi

                                    Prof. Dr. Barış ÖZDAL
                                    Prof. Dr. R. Kutay KARACA

Genişletilmiş 2. Basıma Sunuş

İki yıllık bir aranın ardından tekrar merhaba…
“Diplomasi Tarihi I” çalışmamıza göstermiş olduğunuz ilgi için öncelik-le tüm okuyucularımıza teşekkür ederiz. İlk baskıdan sonra meslektaşlarımız, öğrencilerimiz ve dostlarımızdan çoğunlukla olumlu eleştiriler aldık.
Bu olumlu eleştiriler bizi mutlu etti. Ancak “ yerenim yarenimdir” sözünü şiar edindiğimiz için daha çok olumsuz eleştirilere dikkat kesildik. Genişletilmiş 2. Baskı’da söz konusu eleştiriler doğrultusunda eksikliklerimizi gidermeye ve Sizlere daha nitelikli bir çalışma sunmaya çalıştık.
Peki, çalışmamızı daha nitelikli hale getirmek için neler mi yaptık?
Öncelikle tüm bölümler, gelen eleştiriler doğrultusunda yazarları tarafın-dan tekrar kaleme alındı. Yazım hatalarının yanı sıra metin içerisindeki eksik-likler giderildi ve her bölümün sonuna öğrencilerimizin ısrarlı istekleri sebebiy-le daha fazla soru, ek okuma ve belgesel / film önerisi konuldu.
Metin içeriği olarak bakıldığında ise ilk baskıdaki 4. ve 5. Bölümler farklı yazarlar tarafından yeniden yazılırken, daha önce kitapta yer almayan “19. Yüzyılda Latin Amerika’da Yaşanan Bazı Önemli Olayların Diplomasinin Geli-şimine Etkileri” başlıklı 12. Bölüm eklendi.
Bu baskıda yapılan en temel değişiklik ise meslektaşlarımız ve öğrencile-rimiz ile yaptığımız istişareler sonucunda konu bütünlüğü sağlamak adına “1. Dünya Savaşı’nın Diplomasinin Gelişimine Etkileri” başlıklı bölümü bu kitaptan çıkarıp, kısa bir süre sonra yayımlanacak olan “Diplomasi Tarihi II” kitabımıza eklemek oldu.

Genişletilmiş 2. Baskı’da ilk baskı gibi kısa bir zamanda hızlı fakat doğru bilgiler edinmek isteyenler için hazırlanmıştır. Uzun cümleler yerine maddeler halinde yazılan ve önemli görülen hususların  simgesi ile vurgulandığı çalış-mamız tam da hedeflediğimiz gibi
 Daha önce hiç Diplomasi Tarihi / Siyasi Tarih kitabı okumamış veya dersini almamış okuyucular / öğrenciler ve
 Diplomasi Tarihi / Siyasi Tarih dersini daha önce aldığı halde bilgile-rini tazelemek isteyen özellikle KPSS, doktora yeterlik ve doçentlik başta olmak üzere sınavlara giriş aşamasında zaman baskısı hisseden-ler tarafından“okuyucu dostu / reader friendly” olarak tanımlanmıştır.
Sunuş kısmında açıklamak istediğimiz en son husus 1. Baskı’nın ardın-dan kitabımızın ismine yönelik getirilen kimi eleştirilere ilişkindir. Kısaca özet-lersek bazı meslektaşlarımızdan gelen temel eleştiri, kitabımızın isminin “Siyasi Tarih” veya “Siyasal Tarih” olmasına yöneliktir. Lakin kitabın 3. Bölümü’nde ayrıntılı bir biçimde analiz ettiğimiz üzere ekol farklılığından dolayı Türkiye’de bizce bu konuda bir isimlendirme sorunu yaşanmaktadır.
Ayrıca aşağıdaki tabloda da görüldüğü üzere, 2017 LYS itibarıyla ulusla-rarası ilişkiler  bölümlerine  en yüksek puanla öğrenci alan  ilk  10 üniversitenin 7 tanesinin ders programlarının İngilizce’sinde dersin adı “Diplomatic History” olarak geçmektedir.

Üniversite Dersin Türkçe
İsmi Dersin İngilizce
İsmi
1. Koç
(İngilizce tam burslu) Modern Diplomasi Tarihi History of Modern
Diplomacy
2. Galatasaray Siyasal Tarih Political History
3. Bilkent Ders Türkçe verilmemektedir. Diplomatic History
4. ODTÜ Ders Türkçe verilmemektedir. World History
5. Özyeğin Diplomasi Tarihi Diplomatic History
6. İstanbul Bilgi Siyasi ve Diplomatik Tarih Political and Diplomatic History
7. Kadir Has Diplomasi Tarihi Diplomatic History
8. Ankara Siyasal Tarih Diplomatic History
9. Yaşar Diplomasi Tarihi Diplomatic History
10. Hacettepe Siyasi Tarih Political History

Yani tersten yorumlarsak söz konusu dersin ismi İngilizce’den Türkçe’ye çevrilmiş olsa “Diplomasi Tarihi” seçilecektir. Benzer bir durum tüm Türki-ye’de eğitim veren uluslararası ilişkiler bölümlerinin büyük bir çoğunluğu için de geçerlidir. Ayrıca literatürde “siyasi tarih”in tanımı yapan akademisyenlerin büyük bir kısmı disiplini, uluslararası sistemdeki aktörler arasındaki diplomatik ilişkilerin tarihi olarak tanımlamaktadır. Dolayısıyla diplomatik ilişkilerin tari-hini anlatırken “diplomasi tarihi” isimlendirmesi bizlere daha doğru gelmekte-dir.
Yaklaşık 6 yıllık bir sürecin ürünü olan bu çalışmada bizlere yazıları ile destek olan tüm Meslektaşlarımıza hem fotoğraf ve harita bularak hem de re-daksiyon yaparak katkı sağlayan başta Murat JANE olmak üzere bölümümüz araştırma görevlilerine ve öğrencilerimize içten teşekkür ederiz.
Doğal olarak esere katkı veren her yazar sadece kendi yazdıklarından so-rumluyken, editörler olarak bizler kitabın tamamından sorumluyuz. Tüm dikka-timize rağmen kitapta eksiklik ve yanlışlıkların olması doğaldır. Eksiklik ve yanlışlıklarımızı bize bildiren, görüş ve önerilerini barisozdal@gmail.com veya karacakutay@yahoo.com adreslerine mail atarak ileten herkese ayrı ayrı cevap verilecektir. Kendilerine şimdiden teşekkür ederiz.
En büyük teşekkür borcumuz ise her zaman olduğu gibi her koşulda anla-yışla ve sabırla bizleri destekleyerek yanımızda olan sevgili Ailelerimize ve Dostlarımızadır. Her birine sonsuz teşekkür ve minnetlerimizi iletiriz.
Son olarak, bu çalışmanın basımını üstlenen Dora Yayınevi’nin sahibi Sayın Kurtuluş TAYAM’a Dora Yayınevi’nin çalışanları Sayın Rıza AKBU-LUT ve Hüseyin ARI’ya, çalışmanın sayfa tasarımını yapan Sayın Nurhan BULMUŞ’a ve kapak tasarımını hazırlayan Sayın Önder AYDOĞMUŞ’a te-şekkür ederiz.


Barış ÖZDAL & R. Kutay KARACA
18 Ağustos 2017
Burgaz / Görükle / BURSA
Dört Levent / İSTANBUL

Kosova, uluslararası sistemde tanınma problemi olan bir ülke statüsündedir. Bu belirsiz statüsü sebebiyle kendisini uluslararası topluma kabul ettirmeye çalışmaktadır. Bu bağlamda, en kolay ve en hızlı yollardan biri, dijital diplomasinin etkin kullanımıdır. Zira kendileri hakkında doğru bilgilerin dolaşımını sağlamak isteyen ülkelerin stratejik olarak dijital diplomasi kullanmaları bu ülkeler açısından avantaj sağlayacaktır. Ancak dijital diplomasi, siber ortamda gerçekleştirilen her faaliyet gibi yalnızca devletlerin uygulayabileceği bir alan olmaktan çıkmıştır. Aktör çeşitliliğini doğası gereği bünyesinde barındıran siber alan, dijital diplomasi faaliyeti esnasında da aktör çeşitliliğini gerektirmektedir. Dolayısıyla bu durum, geleneksel olarak devlet tekelinde bulunan "diplomasi" faaliyetinin devlet-dışı aktörler eliyle de gerçekleştirilebileceği sonucunu doğurmaktadır. Bu çalışmada, Kosova örneği üzerinden diplomasi faaliyetinin devlet ve devlet-dışı aktörler aracılığıyla nasıl kullanıldığı ele alınacak olup, bu durumun devlet aktörünün rolünde herhangi bir değişim veya dönüşüme sebebiyet verip vermediği sorunsalı üzerinde durulacaktır.

Abstract

At a time when traditional boundaries have been overcome by digitalization, Kosovo has the status of a country with recognition problems in the international system. Because of this ambiguous status, she tries to establish herself in the international community. In this context, one of the easiest and fastest ways is the effective use of digital diplomacy. Because countries that want to ensure that the right information is circulated about themselves, using digital diplomacy strategically will give an advantage to these countries. However, digital diplomacy, like any activity in cyberspace, has ceased to be an area that only states can implement. Cyber space, which incorporates the diversity of actors by nature, also requires a variety of actors during digital diplomacy. Therefore, * İstanbul Medeniyet Üniversitesi, Uluslararası İlişkiler Anabilim Dalı Doktora Öğrencisi.

Diplomasi uluslararası ilişkilerin diyalog ve barış yoluyla yürütülmesidir. Diplomasi İlk Çağlarda Dünya’nın çeşitli bölgelerinde uygulama açısından farklılıklar gösterirken amacı genellikle haberin taşınması, evlilik akdinin yerine getirilmesi, antlaşmaların imzalanması veya savaşta ölülerin toplanması olmuştur. Ad hoc şeklinde uygulanan diplomasilerden biride Hz. Muhammed ve Dört Halife’nin uyguladığı 14 asırlık İslam kültürünün temellerini oluşturan İslam Diplomasisi’dir. Bu temeller Hz. Muhammed’in Mekke ve Medine Dönemi’nde yolladığı elçiler ve mektuplar ile atılmıştır. Arapların İslam öncesi dönemde sahip olduğu bazı diplomatik uygulamalar, Arap örf ve adetleri İslam Diplomasisi ile sentezlenerek farklı bir diplomasi ortaya çıkarılmıştır. Hz. Muhammed sonrasında İslam Diplomasisi Dört Halife Dönemi’nde pek fazla değişiklik göstermemiştir. Antlaşmalar ve karşılıklı diyalog ile temelleri Hz. Muhammed ile atılan İslam Diplomasisi bu süreçte de başarıyla sürdürülmüştür. Yukarıda k...

Özet Sosyal medya ortamları günümüzde artık sadece bireysel kullanım amacı taşımamaktadır. Devletlerde bu mecrada varlığını göstermekte ve ulusal söylemlerini dünya ile sosyal medya aracılığıyla paylaşmakta; kararları, yaptırımları yine sosyal medya ortamları aracılığıyla duyurmaktadır. Uluslararası olarak kullanılabilen Facebook, Twitter, Instagram gibi popüler sosyal medya ortamları diplomasi iletişiminde bir araç haline gelmiştir. Çalışmada sosyal medya platformlarının yasak olduğu Çin'de yine Çin'e ait olan ve sadece Çin kimlik numarası ya da Çin'e kayıtlı telefon numarasıyla kullanılan bölgesel bir sosyal medya ortamı olan Weibo' nun diplomasi iletişiminde nasıl bir yeri olduğu üzerine yoğunlaşılmıştır. İçerik analizi yöntemi kullanılarak yapılan araştırmada sırasıyla Weibo sosyal medya platformunda yer alan ülkeler tespit edilip, coğrafi bölgelere göre kategorilere ayrılmıştır. Sonrasında en çok takipçi sayısına sahip 5 ülke sıralanıp, bu ülkelerin Weibo'da yaptıkları paylaşımlar içerik türlerine göre (video, fotoğraf, metin) belirlenmiştir. Son paylaşımlarının etkileşimine yer verilerek ülkelerin durumları değerlendirilmiştir. En çok takipçiye sahip ülke olan İsrail'in etkileşim açısından da ilk sırada yer aldığı tespit edilmiştir.

Abstract

Nowadays, social media environments are no longer just for personal use. States are also showing their presence on this medium and they are sharing, through social media, their national discourse with the world; they are even announcing their decisions and sanctions via social media. Popular social media environments that are used on an international scale like Facebook, Twitter and Instagram have became a tool in diplomacy communication. This study focused on the place of Weibo, a regional social media environment that belongs to China where social media is prohibited, and that is only used through the Chinese identity or phones that are registered in China, in diplomacy communication. Using the content analysis method, the countries that are present on Weibo will be identified respectively and they will be classified according to geographical regions. Then the 5 countries that have the highest number of followers will be listed and they will be determined based on the type of content they shared on video, photo, text). Giving a place to the interactions on their last posts, the situations of these  Doç. Dr., Erciyes Üniversitesi İletişim Fakültesi

Bulunduğu konum itibariyle Afrika’nın kuzeyinde ve Akdeniz’de stratejik önemi haiz olan Trablusgarp (Libya), Türkiye açısından tarihsel ve stratejik bağlamda incelenmesi gereken bir bölgedir. Tarihi ismiyle Trablusgarp, bugünkü ismiyle Libya, 1551’de Osmanlı Devleti’nin bir parçası olmuştur. Dört asır Osmanlı idaresinde kalan bölge, 1911 yılında İtalya’nın işgal girişimine uğramış; bu durum karşısında yerel halk, Osmanlı Devleti’ne bağlılık göstermiş ve bölgeye giden Osmanlı subayları yerel halkı örgütleyerek İtalyan işgalinin genişlemesine engel olmuşlardır. Bununla birlikte Osmanlı Devleti, içinde bulunduğu kaotik ortam nedeniyle 18 Ekim 1912 tarihli Uşi Antlaşması ile bölgedeki İtalyan işgalini kabul etmiştir.

Birinci Dünya Savaşı’nın başlamasıyla Trablusgarp’ta İtalya’ya karşı yerel direniş devam etmiş; Osmanlı Devleti de Trablusgarp’ta Afrika Grup Kumandanlığını tesis ederek İtalyanlara karşı savaşmıştır. Aynı zamanda İngiliz işgali altında bulunan Mısır’a yönelik de batıdan bir cephe Trablusgarp’tan açılmıştır. Savaş sırasında Osmanlı birlikleri, yerel halk ve aşiretlerle işbirliği yaparak Trablusgarp’ın birçok bölgesinde yeniden kontrol sağlamıştır. Mondros Mütarekesi imzalandığında Bingazi ve Trablus gibi bölgelerde Osmanlı Ordusu’nun hâkimiyeti olup mütareke maddeleri gereği bu birlikler, İtilaf Devletleri kuvvetlerine teslim olmak zorunda kalmıştır.
Bu yönüyle Trablusgarp (Libya), Osmanlı idaresinden çıkan Kuzey Afrika’daki son toprak parçası olması bakımından Türkiye için ayrı bir öneme sahiptir. Osmanlı sonrası dönemde, bir müddet İtalya işgalinde kaldıktan sonra 1951’de bağımsız olan Libya ile Türkiye arasında tarihten gelen yakın ilişkiler artarak devam etmiştir. Son yıllarda Akdeniz’de meydana gelen gelişmeler ve Libya’daki iç savaş durumu, bu ülkenin deniz komşusu olan Türkiye’nin Akdeniz’de stratejik adımlar atmasını gerekli kılmıştır.

Dolayısıyla söz konusu konjektürel gelişmelerden yola çıkarak Libya’nın (Trablusgarp) Türkiye açısından tarihi ve günümüzdeki stratejik önemi hakkında mevcut çalışmalardan istifade ederek yeni belgelerin de eklenmesiyle derleme bir çalışma hazırlama gerekliliği ortaya çıkmıştır. Zira Türkiye’nin Libya ile olan ilişkilerinin bilimsel çerçevede ortaya konması, mevcut strateji ve politikaların anlaşılabilmesine katkı sağlayacaktır.

Bu çalışmada, tarihten günümüze Türkiye-Libya arasındaki gelişmeler, başta nitel araştırma yöntemi olmak üzere Libya (Trablusgarp) tarihi ile ilgili daha önce yapılan çalışmalardan istifade edilerek ve aynı zaman pek çoğu ilk defa yayımlanan arşiv belgeleri ışığında ele alınmış ve Türkiye’nin Libya ile olan ilişkileri, tarihi ve güncel verilerle en özet ve anlaşılır şekilde ortaya konulmaya çalışılmıştır.

Milli Mücadele dönemi boyunca TBMM ordusu işgal güçleri ve isyanlar sebebiyle aynı anda birkaç cephede mücadele etmek durumunda kalmıştır. Bilhassa işgalci güçlerle gerçekleştirilen askeri mücadele silahların değil müzakerelerin konuştuğu bir cepheyi daha zorunlu kılmıştır: Diplomasi. TBMM hükümetinin kurtuluş mücadelesi boyunca askeri çarpışmalar diplomatik pazarlıklarla birlikte ilerlemiş, sonuncusu Lozan’da olmak üzere diplomatik süreçler askeri harekatların başarısının tamamlayıcısı işlevini görmüştür. Bu çalışmada, TBMM hükümetlerinin dış politikasının uygulanmasından sorumlu temel birim olan Hariciye Vekâleti’nin Milli Mücadelede oynadığı rol ele alınacaktır.
TBMM döneminin genelinde olduğu gibi, diplomatik açıdan da Nisan 1920-Kasım 1922 arasında Türkiye’de ikili bir yapı hüküm sürdü. TBMM hükümetinin Hariciye Vekaleti 3 Mayıs 1920’de tesis edilirken, İstanbul’daki Osmanlı Hariciye Nezareti varlığını halen sürdürüyordu. Ankara’daki Hariciye Vekaleti bir yandan TBMM’nin varlığının ve taleplerinin meşruiyetini dünya kamuoyuna açıklamaya çalışırken bir yandan da İstanbul’daki muadili ile örtük bir hakimiyet mücadelesi içerisine girecektir. Üstelik, sözü edilen çabalar güç koşullarda gerçekleştirilmiştir. Mekân, kadro ve bütçe yönünden imkânsızlıklara rağmen Hariciye Vekâleti hem Ankara’daki örgütlenmesini pekiştirmiş hem de TBMM hükümetini tanıyan devletler nezdindeki temsilciliklerinin sayısını artırmıştır. Bu sürecin sonunda TBMM hükümetinin Hariciye Vekâleti de İstanbul’daki Hariciye Nezareti’nin yerini tümüyle almıştır. Bu yeni Hariciye Vekaleti, cumhuriyetin ilanının ardından büyüyüp gelişecek olan Dışişleri bürokrasisi geleneğinin de temelini oluşturmuştur.
Çalışma kapsamında, TBMM hükümetleri bünyesindeki Hariciye Vekâleti’nin oluşumu, yapısı ve faaaliyetlerinin askeri mücadele ve diplomatik süreçler çerçevesinde şekillenişi, İstanbul’daki muadili ile ilişkileri ve nihayetinde Milli Mücadelenin başarı ile sonuçlanmasına etkisi incelenecektir. Bu tür bir çaba ile üzerinde çok durulan Milli Mücadelenin diplomatik boyutunun sıkça ihmal edilen bir unsurunun, söz konusu diplomatik süreçleri yürüten bürokratik aktör olan Hariciye Vekaleti’nin rolünün ortaya çıkarılması amaçlanmaktadır.

Gök-Türk Devleti (Türk Devleti) hakkındaki tarihsel çalışmalar yoğunlaştıkça, bu model devleti farklı yönlerden inceleyen çalışmaların yapılması da mümkün hale gelmektedir. Bu devletin siyasal yapısı ve diğer siyasal varlıklarla ilişkileri her ne kadar çeşitli tarih araştırmalarında ele alınıyor olsa da, bu çalışmalar ışığında özellikle diplomatik yapısı ve işleyişi hakkında detaylı analizlerin yapılması ihtiyacı da bulunmaktadır. Bu makalede, Gök-Türk Devleti'nin ilk dönemini ve ikiye ayrılma sürecini (Doğu Gök-Türk Devleti ve Batı Gök-Türk Devleti) kapsayan 552-630 yılları arasındaki genel dış ilişkiler bürokrasisinin, diplomasi yapısının ve elçilik örnekleri üzerinden geçici elçilik işleyişinin önemli özelliklerinin, mevcut çalışmalar ışığında değerlendirilmesi ve ortaya konması amaçlanmaktadır. Öncelikle Gök-Türk devleti hakkında kısa bilgi verilmekte, dış ilişkiler ve diplomasi bürokrasisi hakkında tespitler ortaya konmakta, ardından tespit edilmiş dış ilişkileri genel olarak değerlendirilmektedir. Asıl olarak ise Çin devletleri ve Bizans başta olmak üzere, diplomatik ilişki kurduğu devletlerle geçici elçilik anlatımları üzerinden Gök-Türk Devleti tarafından nasıl bir diplomasi yürütüldüğü, elçilerin hangi diplomatik işlevleri yerine getirdiği, Gök-Türklerin diplomatik usulleri ve teknikleri ne kadar takip ettiği ve nasıl uyguladığı (elçi seçimi, elçi dokunulmazlığı, önde gelme-protokol uygulamaları, diplomatik dil) ortaya konmaktadır. Tüm bu değerlendirmeler ve mevcut bilgiler ışığında, Gök-Türklerin dış ilişkiler ve diplomasi kapsamında henüz detayları kesinleşmemiş olmakla birlikte, bir ölçüde bürokratik bir işleyiş düzeni oluşturdukları, ilişkide bulundukları devletlerin uygulamalarına karşılık bir diplomatik yapı sürdürdüklerini ve geçici elçilik usullerini karşılıklılık esasında uyguladıkları sonucuna varılmaktadır.

Terör örgütü PKK/PYD-YPG, Suriye iç savaşının ortaya çıkardığı kaotik ortamdan faydalanarak büyük devletlerin desteğiyle, Türkiye’nin güneyinde/Fırat doğusunda (Suriye) alan hâkimiyeti kurmuştur. Bu durum karşısında Türkiye, güney sınırlarından maruz kaldığı terör tehdidini engellemek için örgüte destek veren ülkelerle uzun bir müddet diplomatik girişimler de bulunmuşsa da bu çabalar netice vermemiştir. Nihayetinde Türkiye Cumhuriyeti, kendi ulusal ve sınır güvenliği açısından bir gereklilik olarak 9 Ekim 2019 tarihinde Barış Pınarı Harekâtı’yla sınır ötesi operasyonunu başlatmıştır.
Barış Pınarı Harekâtı’nın icrası Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin, sınırlarına yönelen her türlü tehdit ve tehlikeye karşı kararlı politikasını ortaya koyarken; askeri caydırıcılığı sayesinde Türkiye’nin küresel güçlerle verdiği diplomatik mücadele sürecini de yeni bir aşamaya getirmiştir. Yine bu harekât, Türkiye’ye yöneltilen çok yönlü tehditlere karşı, Türk Ordusunun görevini başarıyla yerine getirmesini sağlayan önemli bir vakıa olmuştur.     
Dolayısıyla öncesi, gerçekleşme safhası ve sonuçlarıyla ulusal ve uluslararası birçok etki ortaya çıkartan Barış Pınarı Harekâtı, özellikle sonuçları ve Türkiye tarafından elde edilen kazanımlar ile birçok kategoride değerlendirmeye maruzdur. Bu kapsamda ilgili çalışmada, nitel araştırma yöntemi kullanılarak muhtelif olguların/başlıkların birbiriyle ilişkilendirilmesi ve analizi yapılmış; böylece harekâtın Türkiye açısından önemi ve ortaya çıkan sonuçlarına dair kapsamlı bir değerlendirme de bulunulmuştur.

Bu kısa tanıtım yazısı, Çankırı Karatekin Üniversitesi öğretim üyelerinden Dr. Güner Doğan tarafından kaleme alınan Kont Luigi Ferdinando Marsigli’nin hayatını ve Osmanlılarla olan ilişkilerini anlatan kitabı üzerinedir. Marsigli esasen bir askerdir ancak onun farklı özellikleri de bulunmaktadır. Onun bilimle uğraşan kitap meraklısı bir seyyah olduğunu da söyleyebiliriz. İstanbul ve Bursa hakkında araştırmalar yapmıştır. Ayrıca Osmanlı ordusu hakkında da kapsamlı gözlemleri bulunmaktadır. Bologna, Napoli ve Venedik’te bulunan arşiv ve kütüphanelerden elde ettiği belgeler ile Osmanlı kaynaklarını harmanlayan yazar okuyucuya geniş bir bakış açısı sağlamaktadır. Ayrıca çalışma farklı dillerde yazılmış kitap ve makalelerle de desteklenmiştir. Bu çalışma hem biyografi yazımına hem de diplomasi tarihine ilgi duyanlar için son derece kıymetlidir

Bu akademik çalışmada; Türkiye’nin İkinci Dünya Savaşı’nın öncesi, başlangıcı ve bitimine kadar gelişen süreçte, izlediği politikalar ve almış olduğu kararlar üzerinde durulacaktır.
Dünyayı yeniden yıkıcı savaşın eşiğine getiren gelişmeler kısaca gözden geçirilmiş, 1939-1945 yılları arasını kapsayan İkinci Dünya Savaşı izlenen Türk Dış Politikası temel hatlarıyla incelenmiştir.
Türkiye’nin kimi zaman olayları öngörmesine dayalı kimi zaman ise baskı altındayken izlemiş olduğu stratejiler ve politikalar, ampirik bulgulara dayandırılarak incelenmiş ve mantık çerçevesine oturtulmuştur.
Çalışmanın sonuç kısmında ise genel bir değerlendirme yapılmış, sıralama esasına ve dönemin koşullarına dayanarak yorumlanmasına dikkat edilmiştir.

Kerjasama antara Indonesia dengan Filipina dalam menanghadapi masalah keamanan di perbatasan sempat memunculkan wacana tentang adanya pengiriman prajurit TNI tapi pada kenyataannya tidak dapat terwujud karena adanya beberapa kendala dan perbedaan dalam prinsip politik luar negeri kedua negara. Karena itu, penting untuk melakukan kajian terhadap kerjasama tersebut untuk melihat berbagai faktor yang mempengaruhi kerjasama pertahanan mereka, dan bagaimana pemerintah Indonesia merespon kendala tersebut. Kerangka teoretis yang digunakan dalam penelitian ini adalah teori konstruktivisme dan konsep kerjasama pertahanan. Data primer dikumpulkan melalui wawancara terhadap pembuat kebijakan dan pakar serta didukung sumber sekunder. Penelitian menggunakan pendekatan kualitatif dan deskriptif analisis. Hasil penelitian menunjukkan adanya perbedaan dan kesamaan dalam norma yang dimiliki oleh kedua negara, norma tersebut kemudian menjadi landasan bagi kedua negara ketika melakukan sosialisasi dalam berbagai forum kerjasama internasional dan kemudian memunculkan identitas bersama.

Terlihat peningkatan kerjasama keamanan kedua negara dari intensitas, frekuensi dan jumlah institusi. Selanjutnya, Pemerintah Indonesia merespon berbagai kendala dalam wacana pengiriman karena adanya prinsip yang dipertahankan oleh Indonesia. Yaitu prinsip non aliansi dan prinsip non intervensi, meskipun begitu Indonesia tetap akan memberikan bantuan jika sudah  mendapatkan kesepakatan, perbedaan metode penanggulangan tidak menjadi masalah bagi kerjasama karena adanya badan pusat terorisme dari masing-masing negara, mengenai kurangnya masalah kepercayaan ditangani dengan berbagai forum kerjasama, pada perkembangannya terjadi operasi bersama pasukan melintasi batas negara.

Penandatanganan perdamaian antara Jepang dan Indonesia pada April 1958 menandakan resminya hubungan kerja sama antara kedua negara. Dalam bidang perdagangan sendiri, Jepang tercatat sebagai mitra dagang ekspor-impor terbesar bagi Indonesia, di mana hubungan kerja sama di antaranya terus ditingkatkan. Tulisan ini bertujuan untuk mengkaji bagaimana hubungan bilateral di antara kedua negara dapat terus dikembangkan dalam mencapai keuntungan bersama. Pengkajian tulisan ini menggunakan metode kualitatif melalui kajian pustaka, dengan kerangka teori yang digunakan ialah perspektif Liberalisme. Melalui kajian ini, dapat dilihat bahwa kedua negara melaksanakan hubungan kerja sama bilateral demi mencapai kepentingan bersama melalui pertimbangan yang rasional, cara-cara yang kooperatif, serta diplomasi dan pembangunan.

Diplomatic Correspondence text book. Diplomatic English.
A great source for the lecturers and students of International Relations or similar departments. A useful textbook for Diplomatic Correspondence courses. It includes the explanation of types of correspondence each with a suitable famous example. Also an assignment is given for each type.
It is also helpful manual for diplomatic officers.
Appendix:
Abbreviations of International Organizations -Turkish
Diplomatic Hierarchy- English, Turkish
Diplomatic ranks- English, Turkish
International Relations Terms- English, Turkish
Advanced vocabulary- English, Turkish

Indonesia sebagai negara kepulauan memiliki berbagai permasalahan pengelolaan sumber daya kelautan khususnya di perbatasan antar negara. Beberapa pelanggaran batas laut negara yang telah ditetapkan melalui zona ekonomi ekslusif (ZEE). Tantangan yang dihadapi pemerintah Indonesia saat ini dalam mengelola sumber daya maritim adalah terkait batas maritim dan kriminalitas kelautan. Misalnya penangkapan ikan oleh nelayan asing, eksplorasi tambang di bawah laut oleh beberapa perusahaan asing menyebabkan pencemaran laut di batas negara, dan minimnya penggunaan iptek dalam pengelolaan sumber daya maritim di Indonesia.

Diplomasi Tarihi I Genişletilmiş 4. Basıma Sunuş 3. Baskısı iki yıllık bir sürede biten "Diplomasi Tarihi I" çalışmamıza göstermiş oldukları ilgiden dolayı öncelikle tüm okuyucularımıza teşekkür ederiz. İlk baskıdan sonra meslektaşlarımız, öğrencilerimiz ve dostlarımızdan çoğunlukla olumlu eleştiriler aldık. Bu olumlu eleştiriler bizi mutlu etti. Ancak "yerenim yarenimdir" sözünü şiar edindiğimiz için daha çok olumsuz eleştirilere dikkat kesildik. Genişletilmiş 4. Baskı'da söz konusu eleştiriler doğrultusunda eksikliklerimizi gidermeye ve Sizlere daha nitelikli bir çalışma sunmaya çalıştık. Bu kapsamda öncelikle tüm bölümler yazarları tarafından kontrol edildi, yazım hatalarının yanı sıra metin içerisindeki eksiklikler giderildi. Her bölümün sonuna okuyucularımızın ısrarlı istekleri sebebiyle daha fazla soru, ek okuma ve belgesel / film önerisi konuldu. Metin içeriği olarak bazı alt başlıklar genişletilirken özellikle haritalar ve görseller Türkçeleştirilerek arttırıldı. Diplomasi Türleri başlıklı bölüme yeni başlıklar eklendi ve mevcut birçok başlık ise geliştirildi. Genişletilmiş 4. Baskı'da ilk baskı gibi kısa bir zamanda hızlı fakat doğru bilgiler edinmek isteyenler için hazırlanırken artık klasikleşen tarzımız olan "okuyucu dostu" anlayışı çerçevesinde uzun cümleler yerine maddeler halinde metin kaleme alındı. Önemli görülen hususlar ise  simgesi ile vurgulandı. Bilindiği üzere tüm dünyada olduğu gibi Türkiye'de de diplomasiye yönelik bilimsel çalışmalara yönelişte artış bulunmaktadır. Bu bağlamda söz konusu talebi sadece kitap ve makalelerle desteklemek için 2018'de değerli akademisyen dostlarımız ile Diplomasi Araştırmaları Derneği (DARD)'ni kurduk. Amacımız diplomasi tarihi çalışanlarını bir araya getirebilmek ve bu alanda çalışma yürütenleri destekleyici faaliyetlerde bulunabilmektir. Bizleri www.diplomasiarastirmalari.org.tr internet adresimizden veya @dard2018 sosyal medya hesaplarından takip edebilirsiniz. Çok uzun bir sürecin ürünü olan bu çalışmada bizlere yazıları ile destek olan tüm meslektaşlarımıza hem fotoğraf ve harita bularak hem de dil ve anlatım yönünde düzeltme yaparak katkı sağlayan araştırma görevlilerine, DARD stajyerlerine ve öğrencilerimize içtenlikle teşekkür ederiz. Doğal olarak esere katkı veren her yazar sadece kendi yazdıklarından sorumlu olsalar da editörler olarak bizler kitabın tamamından sorumluyuz. Tüm dikkatimize rağmen kitapta eksiklik ve yanlışlıkların olması doğaldır. Eksiklik ve yanlışlıklarımızı bize bildiren, görüş ve önerilerini barisozdal@gmail.com veya rkkaraca@gmail.com adreslerine mail atarak ileten herkese ayrı ayrı cevap verilecektir. Kendilerine şimdiden teşekkür ederiz.
En büyük teşekkür borcumuz ise her zaman olduğu gibi her koşulda anlayışla ve sabırla bizleri destekleyerek yanımızda olan sevgili Ailelerimize ve Dostlarımızadır. Her birine sonsuz teşekkür ve minnetlerimizi iletiriz.
Son olarak, bu çalışmanın basımını üstlenen Dora Yayınevi’nin sahibi Sayın Kurtuluş TAYAM’a Dora Yayınevi’nin çalışanları Sayın Rıza AKBULUT ve Hüseyin ARI’ya, çalışmanın sayfa tasarımını yapan Sayın Nurhan BULMUŞ’a ve kapak tasarımını hazırlayan Sayın Önder AYDOĞMUŞ’a teşekkür ederiz
Burgaz / Görükle / BURSA
Barış ÖZDAL & R. Kutay KARACA
30 Eylül 2020

Devletler ile insanların kaderi benzerdir. Devletler de doğar (kurulur), gençlik dönemini yaşar (güçlenir), yaşlanır (gerilemeye ve çökmeye başlar) ve ölürler (yıkılırlar).  İnsanların ömrünü genetik özellikleri, yaşamlarındaki faaliyetleri, çevresel faktörler ve bağışıklık sistemlerinin dayanıklılığı belirler. Buna karşın insanların ömrü bütün olumlu şartlar bir araya gelse de belli bir ortalama ve sürenin ötesine geçemez. Devletler bu noktada insanlardan ayrılırlar. Yönetim şekli, nüfusu, jeopolitiği, gücü, kurumsallığı, dönemin şartlarına adaptasyonu, seküler toplum yapısı gibi çok sayıda bir kısmı birbiriyle bağımlı bir kısmı bağımsız değişken devletlerin hüküm süresini belirler. Devletlerin ömründe bir standart süre ya da ortalama yoktur. Dış politika yapımı ve uygulaması devletlerin devamlılığıyla ontolojik ilişkiye sahiptir. Türkler tarihin bilinen dönemlerinden günümüze 16 büyük imparatorluk kurmuşlar, her dönemde dış politika ve diplomasiye öncelik vermişlerdir. Son Türkiye Cumhuriyeti Devleti de diplomatik bir başarı olan LOZAN Antlaşması sonrasında kurulmuştur. Bu Dersin amacı, Türk Dış Politikası’nı Osmanlı Devleti’nin son döneminden başlamak üzere Türkiye Cumhuriyeti döneminde analitik, kritik bir okuma ve değerlendirmeye tabi tutmaktır.

Pada tulisan sebelumnya, penulis telah membahas tentang pola diplomasi. Di zaman moderen ini, diplomasi telah dikatergorikan menurut metode yang dipakai dalam hubungan-hubungan diplomatik. Kategori-kategori ini diberi nama yang berbeda-beda dan dikelaskan dalam berbagai tipe. Kali ini penulis akan membahas macam-macam diplomasi tersebut. Terdapat setidaknya tujuh macam diplomasi yaitu, diplomasi preventif, diplomasi ofensif, diplomasi rahasia, diplomasi publik, diplomasi budaya, diplomasi dollar, dan diplomasi senjata.

İnsani diplomasi, dış politikayı destekleyen önemli bir kamu diplomasisi aracıdır. Küresel belirsizlik ve krizlerin arttığı sorun alanlarında ülkeler insani diplomasi çabaları ile krizlerin aşılmasına katkı sağlayarak yumuşak güç elde etmeye çalışmaktadır. İnsani diplomasi bağlamında yapılan yardımlar aynı zamanda devletler için bir güç ve saygınlık anlamına gelmektedir. Dış yardımlar, hedef ülkeler ve uluslararası toplum nezdinde itibar sağlarken bir taraftan da yardım yapan ülkeye nüfuz alanı oluşturmaktadır. Bu bağlamda insani diplomasi, dış politikayı destekleyen stratejik bir kamu diplomasi enstrümanıdır. Küresel yönetişimdeki eksiklikler, bölgesel ve küresel krizler uluslararası sistemde insani diplomasiyi öne çıkartmaktadır. Soğuk Savaş’ın sona ermesi ile Türkiye’nin yakın bölgesinde meydana gelen krizler istikrarsız bir yapı oluşturmuştur. Türk dış politikası bu bölgelerin istikrarı ve krizlerin giderilmesi amacı ile barış inşası ve krizleri önlemeye yönelik önemli çabalar göstermiştir. 2000’li yıllardan itibaren Türk dış politikasının ağırlık noktasını insani diplomasi faaliyetleri oluşturmaktadır. Böylece Türkiye insani diplomasiyi hem etrafındaki krizlere müdahale, hem de tarihi ve kültürel bağları olan coğrafyalarla ilişki inşa etme aracı olarak ele almaktadır. Devlet kurumları ve sivil toplum kuruluşlarının kapasitesinin artması ile insani diplomasi faaliyetleri Orta Asya, Balkanlar, Afrika gibi birçok alanda etkili olmaya başlamıştır. Türkiye’nin insani diplomasi yaklaşımı çıkar ve değerleri bütünleştiren bir karakteri ifade etmektedir. Bu yaklaşımla Türk dış politikası küresel yönetişimin eksikliklerine karşı cevap verirken bir taraftan da farklı coğrafyalarındaki etki alanını genişletmektedir. Türkiye, uluslararası kuruluşların raporlarında gelişmiş ülkelere göre daha fazla insani yardım yapmaktadır. Buna karşılık söz konusu yardımların uluslararası kamuoyunda bilinirliğinin yeterli olmadığı görülmektedir. Çalışmada, Türkiye’nin kamu diplomasisi aracı olarak insani diplomasiyi nasıl ele aldığı incelenerek, toplumlararası ilişki inşa etme, dış politikaya katkısı ve oluşturduğu yumuşak güç açısından ele alınacaktır. Türk dış politikanın insani diplomasi bağlamında yaptığı faaliyetlerle bu faaliyetlerin sonucunda oluşan yumuşak güç incelenerek, insani diplomasinin kamu diplomasisine katkıları incelenecektir.

Üçüncü Baskıya Önsöz:
Kitabın ikinci baskısı da birinci baskısı gibi kısa sürede ciddî bir ilgiyle karşılandı ve tükendi. İkinci baskı gözden geçirilip üçüncü baskı hazırlandı. Böylelikle kitap tamamlandığı târihten itibâren ikinci takvim yılına girerken üçüncü baskıya erişme başarısını gösterdi.
Üçüncü baskıyı da yayımlayan Seçkin Yayınevi’ne ve kıymetli yetkililerine tekrar teşekkür ederim. Bir kez daha kitabın faydalı olmasını temennî ederim.
İstanbul, Şubat 2022

Berbicara mengenai studi Hubungan Internasional, tidak lepas dari berbicara tentang kegiatan diplomasi. Sebagian masyarakat meyakini bahwa kata diplomasi sendiri awalnya berasal dari bahasa Yunani yaitu, diploun yang berarti melipat (Roy, 1995). KM Panikkar, dalam bukunya yang berjudul The Principle and Practice of Diplomacy menyatakan bahwa diplomasi memiliki kaitan dengan studi Hubungan Internasional terutama mengenai politik internasional. Hubungan antara diplomasi dengan politik internasional adalah suatu seni mengedepankan kepentingan suatu negara dalam hubungannya dengan negara lain. Ivo D. Duchacek, mendefinisikan diplomasi sebagai praktek pelaksanaan politik luar negeri suatu negara (Roy, 1995).

Monoqrafiyada BMT-nin Baş katibi olmuş şəxslərin həyatı və diplomatik fəaliyyəti araşdırılmışdır.
Monoqrafiya beynəlxalq münasibətlər, tarix və politologiya ixtisasları üzrə təhsil alan tələbələr, bu ixtisasları tədris edən müəllimlər, beynəlxalq müna-sibətlərlə, tarixi şəxsiyyətlərin həyatı və diplomatik fəaliyyəti ilə maraqlanan geniş oxucu kütləsi üçün nəzərdə tutulmuşdur. Monoqrafiya “Diplomatik portret-lər” fənnini tədris edən ali məktəblər üçün faydalıdır.

Türk-Yunan İlişkileri Kapsamında Kıta Sahanlığı Uyuşmazlığının Çözüm Yeri Birleşmiş Milletler Uluslararası Adalet Divanı Olabilir mi?
Can the United Nations International Court of Justice be the Solution Place for the Continental Shelf Dispute Within the Scope of TurkishGreek Relations?
ÖZ
Ege Denizi üzerindeki kıta sahanlığı sınırlandırması meselesi, Türkiye ve Yunanistan arasında çözüm bekleyen uyuşmazlıklardan biridir. Özellikle 70’li yıllardan itibaren görünürlük kazanan bu sorun, Yunanistan’ın tek taraflı başvurusu ertesinde Uluslararası Adalet Divanı’nın 1978 tarihli yetkisizlik kararıyla birlikte bütünüyle siyaset ve diplomasi sorunu haline gelmiştir. Öte yandan birçok devletin benzer sınırlandırma sorunları yaşadığı ve bunları Divan veya farklı uluslararası yargı organları eliyle çözüme kavuşturma çabası içine girdiği görülmektedir. Bunun sonucunda yargı organlarının deniz alanlarının sınırlandırılması meselesine dair ciddi bir içtihadi birikimi ortaya çıkmıştır. Deniz alanlarının sınırlandırılması hukukunda baskın ilke, sınırlandırmanın hakça bir çözüme kavuşturacak şekilde yapılmasıdır. Bu düşünce, 1982 Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi’ne de girmiştir. Bu bakımdan Ege Denizi’nde yapılacak bir sınırlandırmada, en doğudaki Yunan adaları ile Türkiye anakarası arasında çizilecek bir eşit uzaklık çizgisine dayalı bir sınırlandırma yapılmasının hakça olmaması sebebiyle, yargı organlarından bu yönde bir karar çıkmayacağı beklenebilir. Öte yandan bu çalışmanın ortaya koyduğu görüş, her ne kadar Divan’dan çıkacak kararın içtihat ışığında, Türkiye tezleri lehine bir sonuç getirebileceği düşünülse de bu karar bir kez verildikten sonra dönüşün olmayacağı bilinmeli, uyuşmazlığın diplomasi ve 1982 Sözleşmesi’ndeki öncelikli usul olan anlaşma yoluyla çözülmesi yönündeki çabalar sürdürülmelidir. Anahtar Kelimeler: Kıta Sahanlığı Sınırlandırması Uyuşmazlığı, Ege Denizi, Ege Sorunu, Uluslararası Adalet Divanı, Deniz Alanlarının Sınırlandırılması, İçtihat Hukuku
ABSTRACT
The issue of the continental shelf delimitation on the Aegean Sea is one of the disputes pending between Turkey and Greece. This problem, which has gained visibility especially since the 70s, has become a purely political and diplomatic problem with the 1978 decision of the International Court of Justice, following the unilateral application of Greece. On the other hand, it is seen that many states have similar limitation problems and try to resolve them through the Court or different international judicial bodies. As a result, a serious accumulation of jurisprudence (case-law) has emerged on the issue of the delimitation of maritime areas by the judicial bodies. The predominant principle in the law of delimitation of maritime areas is that the delimitation should be done in a way that provides an equitable solution. This idea was also included in the 1982 United Nations Convention on the Law of the Sea. In this respect, since it would not be fair to make a delimitation based on an equidistance line to be drawn between the easternmost Greek islands and the Turkish mainland, it can be expected that a decision in this direction will not be made by the judicial organs. On the other hand, the view put forth by this study is that although it is thought that the decision of the Court may bring a result in favor of the Turkish theses in the light of case law, it should be known that once this decision is made, there will be no turning back and that the efforts to resolve this conflict through diplomacy and agreement which is the primary procedure in the 1982 Convention, should continue. Keywords: Dispute of Continental Shelf Delimitation, Aegean Sea, Aegean Dispute, The International Court of Justice, Maritime Delimitation, Case-Law

Perseteruan antara negara-negara Arab dengan Israel telah berlangsung sangat lama bahkan sama sekali tidak terlihat titik cerah atas masalah itu. 13 Agustus 2020, dua negara dari anggota liga arab UEA dan Bahrain mebcoba membuka hubungan diplomatik dengan Israel mengikuti Mesir yang telah lebih dahulu melakukannya. Sebagai pendukung dari Israel, AS menyambut baik datangnya hal tersebut dengan memfasilitasi MOU itu di gedung putih. Langkah yang dilakukan oleh negara-negara tersebut dikatakan sebagai sebuah titik cerah menuju normalisasi kawasan Timur Tengah, namun di waktu yang bersamaan berbagai kecaman datang dari negara muslim lainya atas kesepakatan tersebut. Kesepakatan normalisasi hubungan antara Uni Emirat Arab (UEA) dan Israel yang diumumkan pada 13 Agustus 2020 telah menyita perhatian media akhir-akhir ini. Setelah sebelumnya memutus hubungan diplomatik dengan Israel dikarenakan insiden penyerangan kapal navi marmara oleh Israel. Amerika serikat (AS) memfasilitasikan perjanjian tersebut dan memuji Uni Emirate Arab dan Israel terhadap perjanjian tersebut. Tetapi kecaman datang dari palestina yang tidak setuju dengan normalisasi tersebut. Tulisan ini hadir sebagai salah satu tanggapan dari kacamata Neo-realis terhadap masalah tersebut.

"This book offers annotated translations of documents touching on Dutch admiral Cornelis Matelieff de Jonge and his voyage to Asia between 1605 and 1608. These translations are aimed at a contemporary English-speaking Asian readership interested in the early modern history of European trade, warfare and expansion in Southeast Asia with a focus on Malaysia, Singapore, and Indonesia. Researchers specialising in early European colonialism, international law, international relations, security studies, and diplomatic history will also find that the documents translated in this volume offer new and unfamiliar perspectives. Materlieff’s business acumen, military and diplomataic prowess as well as his vision of empire all have implications for examining not only European expansion into Southeast Asia, but also into other regions at large, including especially south Asia, Africa and the Americas.
Admiral Matelieff was a director of the Rotterdam Chamber of the Dutch East India Company (VOC) formed in 1602. He was appointed fleet commander on one of the company’s first voyages to Asia. Matelieff’s mission was both commercial and military: he launched a major sea-borne attack on the Portuguese colony of Melaka, arranged for the signing of treaties with the rulers of Johor, Aceh and Ternate, and founded the first Dutch fort on the island of Ternate. His endeavours, however, to open the Chinese market for the Dutch company proved unsuccessful.
Following his return to the Dutch Republic in September 1608, Matelieff penned a series of memorials and letters. In these he advanced recommendations for changing the way the company organized its fleets and conducted business. More importantly he offered  his Dutch contemporaries a vision of empire in Asia. The materials contained in this volume offer important observations of a perceptive analyst who was also determined to grasp the political and economic structures of Asia, and also of inter-state relations in across this vast region. At a time of Spanish, Portuguese, Dutch, Danish, French and English engagement in Southeast Asia, Matelieff sought to critically assess and strategize on the ways in which Europeans were increasingly engaging with Asian polities and their rulers.

This book will be released for sale in Australasia and Europe in June 2014 and available in the Americas after September 2014
""""

Türkiye Cumhuriyeti Devleti, “Tehlikeyi kaynağında bertaraf etme” stratejisiyle; milli güvenliğine birçok açıdan tehdit oluşturan Fırat’ın doğusundaki terör örgütlerine karşı, Fırat Kalkanı ve Zeytin Dalı Harekâtlarından sonra yeni bir sınır ötesi operasyon icra etme kararı almıştır. Zira Fırat Kalkanı ve Zeytin Dalı Harekâtları sayesinde Fırat’ın batısındaki Türkiye sınırları, terör örgütünden arındırılmış; sıra Fırat’ın doğusunun teröristlerden arındırılması ve güvenliğinin sağlanmasına gelmiştir.

Suriye iç savaşı sonrası ortaya çıkan kaotik ortamda, küresel güçlerin sahadaki varlığı, planları ve icraatları sonucunda Türkiye sınırlarının güneyinde fiili bir terör yapısı oluşturulmaya çalışmış; bu durumu engellemek için de Türkiye’nin bir kez daha askeri operasyon seçeneğini kullanması zaruri bir hal almıştı.
Bu kapsamda Türkiye, uzun süreden beri devam eden Fırat’ın doğusuna yönelik askeri hazırlıklarını tamamlayarak 9 Ekim 2019 saat 16.02’de resmen, sınır ötesi harekâtı başlatmıştır. “Barış Pınarı Harekâtı” adı verilen bu operasyon, Türk Ordusu tarafından Suriye’nin kuzeyinde ve Fırat’ın doğusunda, PKK/PYD-YPG terör örgütüne yönelik olarak icra edilmiştir.

Türk Silahlı Kuvvetlerinin etkili ve hızlı bir şekilde gerçekleştirdiği Barış Pınarı Harekâtı ile Fırat’ın doğusundaki 4.220 kilometrekare alan terör örgütünden arındırılmış; Suriyeli mültecilerin geri dönebileceği, bölge insanının da huzur ve güvenle yaşayabileceği bir alan haline getirilmiştir. Harekât aynı zamanda diplomatik kazanımlara da kapı aralamıştır. Nitekim Türkiye, ABD ile Ankara, Rusya Federasyonu ile Soçi Mutabakatlarını imzalayarak sınırlarındaki terör tehdidini bertaraf etmeye çalışmıştır.

Sonuç olarak Türkiye Cumhuriyeti tarihinde önemli bir yer tutan Barış Pınarı Harekâtı; sebepleri, amaçları, meydana geliş süreci ve sonuçları ile askerî, idari, diplomatik, stratejik, coğrafi, demografik, sosyolojik ve tarihsel arka planı ışığında incelenerek tarihe not düşülmesi gereken kapsamlı bir sınır ötesi harekât olmuştur. Bir bakıma böylesine önemli ve tarihi bu harekâtı, kaynaklar ışığında ve tüm yönleriyle, hak ettiği şekilde kaleme almak ve geleceğe, kaynak tarihi bir eser olarak bırakmak ümit edilmiştir.

Tarihçi Yazar Enes Demir tarafından yazılan “Fırat Kalkanı Harekâtı”, “Zeytin Dalı Harekâtı”, “İdlip/Bahar Kalkanı Harekâtı” kitapları gibi “Barış Pınarı Harekâtı Günlüğü” kitabı da harekât esnasında bizzat görev alınarak hazırlanan ve bu okuyucuyla buluşmuştur. “Barış Pınarı Harekâtı’nı” resmi bilgi ve belgeler ışığında, derli toplu bir şekilde disiplinler arası bir bakış açısıyla ortaya koymakta ve harekâtın bilinmeyen tüm yönlerini anlatan bu eserin yazımıyla, Osmanlı dönemi “Vak’a-Nüvis” geleneği ve “Ordu/Harp/Sefer Tarihçiliği” de bir kez daha ortaya konularak geleceğe döneminden yazılmış bir kaynak eser bırakmak ümit edilmiştir.

Sebagai sebuah jantung di dalam diplomasi, negosiasi menjadi sebuah proses yang vital di dalamnya karena melalui proses negosiasi lah, diplomasi yang menentukan tercapainya kepentingan suatu pihak terjadi. Negosiasi yang terdiri dari tahap persiapan, pembangunan, pengumpulan informasi, tawar-menawar, persetujuan, hinga tahap implementasi atas kesepakatan dan perjanjian yang telah dibuat harus dilakukan secara runtut atau tersistematis. Ini menjadikan seorang diplomat perlu menguasai proses negosiasi mulai dari tahap persiapan, strategi apa yang harus digunakan, bahkan hingga bagaimana kita mengatur sikap Setiap tahap harus dilakukan dengan maksimal agar mampu mencapai kepentingan yang merupakan tujuan utama dilakukannya negosiasi. Salah satu pondasi negosiasi yang berupa tahap persiapan negosiasi haruslah dipahami secara sempurna. Dalam bernegosiasi, negosiator memerlukan tahapan – tahapan dari persiapan hingga perundingan apa yang akan menjadi langkah – langkah dalam melakukan negosiasi.