Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]
İçeriğe atla

Metin Yurdanur

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Metin Yurdanur
Doğum1951
Sivrihisar
UyrukTürk
Evlilik(ler)i
Eser Yurdanur (e. 1980)
Çocukları2
AlanıHeykeltıraş
Sanat eğitimiGazi Eğitim Enstitüsü
Ünlü yapıtlarıMiras, Eller, İnsan Hakları Anıtı

Metin Yurdanur (d. 1951, Sivrihisar, Türkiye), heykel sanatçısı, heykeltıraş

Türkiye'nin ilk sivil heykellerini yapan heykeltraşlardan birisidir. Başta Ankara olmak üzere Türkiye'de ve yurt dışı ülkelerde gerçekleştirdiği anıt heykeller ile tanınır.[1][2] Genellikle bronz malzeme ile eser üretir.[3] Ankara Garı önünde bulunan ve şehrin ilk sivil heykel olma özelliğini taşıyan Miras, Abdi İpekçi Parkı'nda bulunan Eller, şehrin simgesi haline gelmiş heykellerdendir.[4]

Hayatı

[değiştir | kaynağı değiştir]
Hitit Aslanına Ters Binmiş Nasrettin Hoca Heykeli

1951 yılında Sivrihisar'da doğdu. Çocukluk yıllarında itibaren babasının demirci atölyesinde ona yardımcı oldu. Çocukluk ve gençlik yıllarını Sivrihisar'da, üç bin yıllık Frigya, Roma ve Selçuklu uygarlıklarının kalıntıları arasında geçirdi ve üç boyutlu formlara ilgi ve sevgi duymaya başladı.

1972 yılında Gazi Eğitim Enstitüsü'nün resim-iş bölümünden mezun oldu. 1972-1978 yılları arasında öğretmen okulu ve liselerde öğretmenlik yaptı. Öğretmenlik kimliğinin yanı sıra heykeltraş kimliği ile eserler üretti. İlk görev yeri olan Isparta'da Cumhuriyetin 50. yılı kutlamaları şerefine bir beton döküm Atatürk anıtı yaptı.

1978-1981 yıllarında Gazi Eğitim Enstitüsü resim-iş bölümünde modelaj öğretmenliği yaptı. 1979'da Ankara Belediyesi’nin kentin plastik unsurlarla donatılması projesi kapsamında, gelen talep üzerine çeşitli heykel tasarımları hazırladı. Bunlar Abdi İpekçi Parkı’ndaki Eller, Ankara Garı Meydanı’ndaki Miras, Batıkent’teki Dayanışma (Sevgi)isimli eserlerdir.

12 Eylül Darbesi sonrasında 1402 sayılı Sıkıyönetim Kanunu ile görevinden alınan öğretim üyelerinden birisi oldu[5] ve serbest çalışmaya başladı. 1985 yılında Ankara'da OSTİM sanayi sitesinde kendi atölyesini açtı.[6] Sivrihisar'ın girişine dikilen Nasrettin Hoca heykeli, kendi atölyesinde ürettiği ilk eserdir.[3] Dünyanın değişik yerlerinde sergilenen 100’den fazla kent heykeli üretmiştir. Eserlerinden bir kısmı Almanya, Japonya, Macaristan, Libya, Türkmenistan, Moğolistan ve Küba’da bulunur.

Yurdanur, atölyesinde biriken fiberglas modelleri 2005 yılında Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi yerleşkesinde Ben Anadolu'yum, Ben Cumhuriyetim, Ben Halkım başlıklı bir yıl süreli sergi ile paylaştı. Yaklaşık 50 eser içeren sergiyi 2005-2012 arasında her yıl farklı bir üniversitede tekrarladı.

Sanatçı Sivrihisar'da, kayalıkların yamacında Surp Yerrortutyun Kilisesi’nin çevresinde bir açık hava heykel müzesi oluşturdu. 100 kadar eseri bu müzede yaklaşık yüz bin metrekarelik bir alanda eserlerinin sergilenir.[7] Yurdanur, kilisenin yanında bulunan ve tescilli kültür varlıkları listesinde yer alan kendine ait 1907 tarihli konağı, devlet kurumlarının katkısı ile 2011-2017 arasında yenileyerek bir kültür ve sanat evine dönüştürmüştür.[8] "Metin Yurdanur Kültür Sanat Evi ve Heykel Bahçesi" olarak adlandırılan mekanı, ziyarete açıldıktan sonra 2 yılda yaklaşık 1 milyon kişi ziyaret etmiştir.[2]

Sanatçı çalışmalarını Ankara'da bulunan heykel atölyesinde sürdürür.

Eserleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Miras, Ankara, 1979
  • Eller, Ankara, 1979
  • Dayanışma, Ankara, 1980
  • Nasreddin Hoca, Sivrihisar, 1985
  • Çay ve Horon, Rize, 1987
  • Al Gardabia, Sirte (Libya), 1989
  • Kaynak, Ankara, 1989
  • Güneş Kursu, Bonn, 1989
  • Çocukların Kardeşliği, Ankara, 1990
  • İnsan Hakları Anıtı, 1990, Ankara
  • Aşık Paşa, Kırşehir, 1990
  • Madenci Heykeli, Ankara, 1991
  • Dans, Ankara, 1991
  • Balerinler, Ankara, 1992
  • Çanakkale Anıtı, Çanakkale, 1992
  • At, Antalya, 1992
  • Karacaoğlan, Mersin, 1992
  • Aşık Veysel, Şarkışla, 1993
  • Muzaffer Sarısözen Anıtı, Ankara, 1993
  • 2 Temmuz Anıtı, Saraçlar Köyü (Sivas), 1993
  • Maliye Bakanlığı Anıtı, Ankara, 1994
  • Abidin Dino, İstanbul, 1994
  • Akçakoca Osmangazi Konuralp Anıtı, Akçakoca, 1993
  • Yaşar Kemal, İstanbul, 1994
  • Kanuni Sultan Süleyman ve Miklos Zirny Anıtları, Zigetvar, 1994
  • Üzüm Çiğneyen Kız, Kahta, 1994
  • Seyit Hüseyin, Tunceli, 1994
  • Melih Cevdet Anday heykeli,[9] İstanbul, 1994
  • Alaadin Keykyubat, Alanya, 1995
  • Anayasa Mahkemesi Anıtı, Ankara, 1995
  • Mevhibe İnönü ve İsmet İnönü, 1995
  • Gül Baba, Budapeşte, 1996
  • Atlı Atatürk Anıtı, Kashiwazaki (Japonya), 1996
  • İnsan Hakları Heykeli, Tunceli, 1996
  • Kurtuluşa Doğru, İnebolu, 1997
  • Gata Anıtı, Ankara, 1997
  • Nene Hatun, Erzurum, 1998
  • Cumhuriyetin 75. Yıl Anıtı, Rize, 1998
  • Kibele Serisi, 1998
  • 27 Aralık Anıtı, Ankara, 2000
  • Uygarlıklar ve Hukukun Beşiği Anadolu Rölyefi, Ankara (Yargıtay), 2000
  • Duatepe Anıtı, Polatlı, Ankara, 2000
  • TESK Anıtı, Ankara, 2001
  • Dadaloğlu, Kırşehir, 2002
  • Gençlik Anıtı, Trabzon, 2003
  • K.T.Ü Anıtı, Trabzon, 2004
  • Jose Marti büstü,[10] Ankara, 2006
  • Madenciler Serisi, 2008
  • Başkent Ankara ve Türkiyemiz Rölyefi, Ankara (Kültür Bakanlığı), 2009
  • Cumhuriyet Anıtı, Ankara (Gençlik Park), 2009

Galeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Sanatçı Bilgileri - Ankara Resim ve Heykel Müzesi". arhm.ktb.gov.tr. 21 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2022. 
  2. ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 7 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2020. 
  3. ^ a b "Metin Yurdanur". sivrihisar.com.tr. 18 Eylül 2015. 21 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2022. 
  4. ^ Yalçın, Necati (31 Ocak 2017). "Yurdanur'un Kimera'yla başlayan Ankara serüveni". Hürriyet. 22 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2022. 
  5. ^ odatv4.com (1 Haziran 2017). "O heykeli yapan heykeltıraş konuştu". Odatv4.com (İngilizce). 21 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2022. 
  6. ^ Gerede, İbrahim (10 Mart 2015). "Metin Yurdanur'un Heykel ve Sivrihisar Sevdası". Sonhaber.com.tr. 21 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2022. 
  7. ^ Açık, Deniz (27 Ekim 2020). "Kayalıkların yamacındaki heykel müzesi ilgi çekiyor". www.aa.com.tr. 21 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2022. 
  8. ^ "Metin Yurdanur'dan etkileyici çalışma: Kültür Sanat Evi ve Heykel Bahçesi". birgun.net. 18 Ekim 2017. 21 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2022. 
  9. ^ Erdem, Umut (3 Aralık 2019). "Heykeltıraş Yurdanur isyan etti: Benim de canım yandı". Hurriyet.com.tr. 21 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2022. 
  10. ^ "Kübalı devrimci Marti'nin anısına Çankaya'da park". Hurriyet.com.tr. 12 Ekim 2006. 21 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2022. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Metin_Yurdanur&oldid=34277848" sayfasından alınmıştır