| dbo:abstract
|
- Itihasa o poesia èpica índia (en sànscrit: Itihāsa, "esdeveniment històric", definit per (I.6.4) es refereix als purvavritta, és a dir, esdeveniments del passat. A l'era vèdica, aquelles parts dels Brahmanas que narraven esdeveniments dels dies passats eren coneguts com a itihasa i tenien alguna importància ritual. Les recitacions del itihasa-purana en les nits del pariplava eren part del ritual . Més tard, les connotacions del terme s'ampliaren per cobrir totes les narratives relacionades amb esdeveniments del passat – que parcialment eren fets i parcialment mites (ca)
- Itihasa (Sanskrit: इतिहास, lit. 'traditional accounts of past events') refers to the collection of written descriptions of important events in Hinduism. It includes the Mahabharata, the Puranas and the Ramayana. The Mahabharata includes the story of the Kurukshetra War and preserves the traditions of the Lunar dynasty in the form of embedded tales. The Puranas narrate universal history – the books discuss in depth the topics of cosmogony, myth, legend and history. The Ramayana contains the story of Rama and is incidentally related to the legends of the Solar dynasty. A story is considered to be itihasa only when the author of the story has himself witnessed or is part of the story. Vyasa, who wrote the Mahabharata, is himself a character in the story. Similarly, Valmiki, who wrote the Ramayana, was also a character in the story. Many classical Indian poets derive the plots of their poetry and drama from the Itihasa. The tradition of itihāsa is generally understood to be developed by the bardic tradition of Sūtas and Cāraṇas whose duties consisted of composing royal eulogies. (en)
- En el marco de las escrituras sagradas hinduistas, los Itijasa son los escritos épicos que no forman parte de los cuatro Vedas, los textos Bráhmanas y las Upanishad, o sea el Majabhárata, el Ramaiana y los Puranas. (es)
- Itihāsa adalah suatu bagian dari kesusastraan Hindu yang menceritakan kisah-kisah epik/kepahlawanan para Raja dan ksatria Hindu pada masa lampau dan dibumbui oleh filsafat agama, mitologi, dan makhluk supernatural. Itihāsa berarti “kejadian yang nyata”. Itihāsa yang terkenal ada dua, yaitu Ramayana dan Mahābhārata. Kitab Itihāsa disusun oleh para Rsi dan pujangga India masa lampau, seperti misalnya Rsi Walmiki dan Rsi Vyāsa. Cerita dalam kitab Itihāsa tersebar di seluruh daratan India sampai ke wilayah Asia Tenggara. Pada zaman kerajaan di Indonesia, kedua kitab Itihāsa diterjemahkan ke dalam bahasa Jawa kuno dan diadaptasi sesuai dengan kebudayaan lokal. Cerita dalam kitab Itihāsa diangkat menjadi pertunjukkan wayang dan digubah menjadi kakawin. (in)
- Itihāsa (devanāgarī : इतिहास) est le nom donné dans plusieurs langues indiennes aux textes historiques. En sanskrit, le terme désigne plus particulièrement les deux grandes épopées de l'hindouisme, le Mahābhārata et le Râmâyana. Il est composé de iti (ceci), - ha (en effet, ainsi) et - asa (fut), ce qui peut se traduire par « il en fut ainsi ». D'autres textes sont parfois inclus dans cette catégorie, par exemple les Purāṇa, considérés soit comme des itihâsa, soit comme des « chroniques anciennes », antérieures aux épopées. (fr)
- Il termine itihāsa (sostantivo maschile sanscrito; devanāgarī; इतिहास; lett. "così dunque fu") si riferisce in modo collettivo alle scritture epiche induiste che valgono, nella cultura hindū, in qualità di storie-modello per la propria esistenza. La lettura, o ascolto, degli itihāsa è tradizionalmente consentita a tutti i componenti della società hindū, compresi gli śūdra e le donne. Per questa ragione gli Itihāsa, che fanno parte della raccolta Smṛti, sono indicati anche come il "quinto" Veda" già a partire dalla Chāndogya Upaniṣad: Dal punto di vista tradizionale, la letteratura degli Itihāsa-Purāṇa è una letteratura "scritta" a differenza di quella vedica che è una cultura, ancora, "orale" e che va appresa quindi solo mnemonicamente, essendo fondata soprattutto sulla sonorità. Essendo la scrittura una pratica che non dà in alcun modo accesso al "sapere" essa è affidata a persone di rango "inferiore". Inoltre, va tenuto presente che gli appartenenti alle famiglie relative alle prime tre caste (gli dvija, i "nati due volte", ovvero i componenti delle prime tre caste hindū: brāhmaṇa, kṣatriya e vaiśya), sono appena l'8,5% dell'intera società hindū e che da questa percentuale vanno sottratte le donne ciò dà la cifra dell'importanza religiosa per gli hindū della letteratura scritta degli Itihāsa-Purāṇa. Strettamente collegati quindi ad altri testi, detti Purāṇa, gli Itihāsa corrispondono a due opere:
* Il Rāmāyaṇa ("Il cammino di Rāmā") attribuito tradizionalmente a Vālmīki;
* Il Mahābhārata ( "La grande [storia] dei Bhārata") attribuito tradizionalmente a Vyāsa (il "Compilatore", appellativo di Kṛṣṇa Dvaipāyana). (it)
- Itihasa (Sanskriet: zo inderdaad was het, vergelijk met: er was eens) is epische literatuur in de hindoeïstische mythologie. In het moderne Hindi is dit de normale term voor geschiedenis, maar in vroeger tijden werden hiermee voornamelijk de twee grote epen Ramayana en Mahabharata aangeduid. De heldendichten Mahabharata en Ramayana zijn religieuze geschriften. Beide epen dienen als gelijkenis en bron van toewijding voor hindoes en hebben een opvoedende bedoeling, als een alles omvattende zedenles over het sleutelbegrip dharma, te vergelijken met een soort plichtenleer. (nl)
- Itihasy – eposy spisane na subkontynencie indyjskim. Itihasy tworzono zarówno w sanskrycie oraz w innych językach indyjskich. Dwa największe itihasy to: Mahabharata i Ramajana, uważane przez hinduistów za święte teksty. (pl)
- Итиха́сы (IAST: Itihāsa, от iti + ha + āsa, в буквальном переводе «так именно было») — древнеиндийские эпические произведения, чтимые и популярные памятники индийской литературы. Изначально итихасы составлялись на санскрите и позднее были переведены на другие индийские языки: каннада, тамильский, телугу и хинди. Итихасы представляют собой одни из самых древних эпических памятников мировой литературы и являются базовыми священными текстами индуизма, относящимися к категории смрити. (ru)
- Ітіхаси ( Itihāsa IAST, відiti + ha + āsa, в буквальному перекладі «так було насправді») — давньоіндійські епічні твори, один з різновидів священних писань індуїзму. Спочатку ітіхаси складалися санскритом, пізніше були перекладені іншими індійськими мовами: каннада, тамільською, телугу й гінді. Ітіхаси є одними з найдавніших епічних творів світової літератури і є базовими священними текстами індуїзму. (uk)
- Itihasas är en historisk text som består av fyra huvuddelar: Valmiki-Ramayana, Yogavasishtha, Mahabharata och Harivamsa. Dessa behandlar samma sak som Veda på ett lite enklare sätt. Den förklarar de universella sanningarna genom små historiska berättelser och olika dialoger, talesätt och liknelser. Denna text blev skriven av Valmiki och Vyasa som ett komplement till Upanishaderna och , så att även gemene man skulle kunna förstå de annars så filosofiskt abstrakta och svårbegripliga texterna inom hinduismen. Mahabharata är historien om Pandavas och , två nationer i krig med varandra. I denna text återfinns den mycket kända dialogen mellan Krishna och Arjuna, kallad Bhagavad-Gita. Den innehåller etthundratusen verser och påstås traditionellt vara skriven av Dwaipayana Vyasa, men anses numera ha vuxit fram under tiden 800-200 f.Kr. Ramayana är en episk dikt som handlar om Sri Rama; ”den perfekte mannen”, och består av tjugofyratusen verser, som traditionellt påstås vara skrivna av Valmiki. Nutida historiker anser att det växte fram under tiden 400 f.Kr.-200 e.Kr. (sv)
- Itihāsa ou poesia épica indiana é a poesia épica escrita no subcontinente indiano. Escrita em sânscrito, tâmil e hindi, inclui algumas das mais antigas poesias épicas já criadas e algumas obras formam a base da . (pt)
|
| rdfs:comment
|
- Itihasa o poesia èpica índia (en sànscrit: Itihāsa, "esdeveniment històric", definit per (I.6.4) es refereix als purvavritta, és a dir, esdeveniments del passat. A l'era vèdica, aquelles parts dels Brahmanas que narraven esdeveniments dels dies passats eren coneguts com a itihasa i tenien alguna importància ritual. Les recitacions del itihasa-purana en les nits del pariplava eren part del ritual . Més tard, les connotacions del terme s'ampliaren per cobrir totes les narratives relacionades amb esdeveniments del passat – que parcialment eren fets i parcialment mites (ca)
- En el marco de las escrituras sagradas hinduistas, los Itijasa son los escritos épicos que no forman parte de los cuatro Vedas, los textos Bráhmanas y las Upanishad, o sea el Majabhárata, el Ramaiana y los Puranas. (es)
- Itihāsa (devanāgarī : इतिहास) est le nom donné dans plusieurs langues indiennes aux textes historiques. En sanskrit, le terme désigne plus particulièrement les deux grandes épopées de l'hindouisme, le Mahābhārata et le Râmâyana. Il est composé de iti (ceci), - ha (en effet, ainsi) et - asa (fut), ce qui peut se traduire par « il en fut ainsi ». D'autres textes sont parfois inclus dans cette catégorie, par exemple les Purāṇa, considérés soit comme des itihâsa, soit comme des « chroniques anciennes », antérieures aux épopées. (fr)
- Itihasa (Sanskriet: zo inderdaad was het, vergelijk met: er was eens) is epische literatuur in de hindoeïstische mythologie. In het moderne Hindi is dit de normale term voor geschiedenis, maar in vroeger tijden werden hiermee voornamelijk de twee grote epen Ramayana en Mahabharata aangeduid. De heldendichten Mahabharata en Ramayana zijn religieuze geschriften. Beide epen dienen als gelijkenis en bron van toewijding voor hindoes en hebben een opvoedende bedoeling, als een alles omvattende zedenles over het sleutelbegrip dharma, te vergelijken met een soort plichtenleer. (nl)
- Itihasy – eposy spisane na subkontynencie indyjskim. Itihasy tworzono zarówno w sanskrycie oraz w innych językach indyjskich. Dwa największe itihasy to: Mahabharata i Ramajana, uważane przez hinduistów za święte teksty. (pl)
- Итиха́сы (IAST: Itihāsa, от iti + ha + āsa, в буквальном переводе «так именно было») — древнеиндийские эпические произведения, чтимые и популярные памятники индийской литературы. Изначально итихасы составлялись на санскрите и позднее были переведены на другие индийские языки: каннада, тамильский, телугу и хинди. Итихасы представляют собой одни из самых древних эпических памятников мировой литературы и являются базовыми священными текстами индуизма, относящимися к категории смрити. (ru)
- Ітіхаси ( Itihāsa IAST, відiti + ha + āsa, в буквальному перекладі «так було насправді») — давньоіндійські епічні твори, один з різновидів священних писань індуїзму. Спочатку ітіхаси складалися санскритом, пізніше були перекладені іншими індійськими мовами: каннада, тамільською, телугу й гінді. Ітіхаси є одними з найдавніших епічних творів світової літератури і є базовими священними текстами індуїзму. (uk)
- Itihāsa ou poesia épica indiana é a poesia épica escrita no subcontinente indiano. Escrita em sânscrito, tâmil e hindi, inclui algumas das mais antigas poesias épicas já criadas e algumas obras formam a base da . (pt)
- Itihasa (Sanskrit: इतिहास, lit. 'traditional accounts of past events') refers to the collection of written descriptions of important events in Hinduism. It includes the Mahabharata, the Puranas and the Ramayana. The Mahabharata includes the story of the Kurukshetra War and preserves the traditions of the Lunar dynasty in the form of embedded tales. The Puranas narrate universal history – the books discuss in depth the topics of cosmogony, myth, legend and history. The Ramayana contains the story of Rama and is incidentally related to the legends of the Solar dynasty. A story is considered to be itihasa only when the author of the story has himself witnessed or is part of the story. Vyasa, who wrote the Mahabharata, is himself a character in the story. Similarly, Valmiki, who wrote the Rama (en)
- Itihāsa adalah suatu bagian dari kesusastraan Hindu yang menceritakan kisah-kisah epik/kepahlawanan para Raja dan ksatria Hindu pada masa lampau dan dibumbui oleh filsafat agama, mitologi, dan makhluk supernatural. Itihāsa berarti “kejadian yang nyata”. Itihāsa yang terkenal ada dua, yaitu Ramayana dan Mahābhārata. (in)
- Il termine itihāsa (sostantivo maschile sanscrito; devanāgarī; इतिहास; lett. "così dunque fu") si riferisce in modo collettivo alle scritture epiche induiste che valgono, nella cultura hindū, in qualità di storie-modello per la propria esistenza. La lettura, o ascolto, degli itihāsa è tradizionalmente consentita a tutti i componenti della società hindū, compresi gli śūdra e le donne. Per questa ragione gli Itihāsa, che fanno parte della raccolta Smṛti, sono indicati anche come il "quinto" Veda" già a partire dalla Chāndogya Upaniṣad: (it)
- Itihasas är en historisk text som består av fyra huvuddelar: Valmiki-Ramayana, Yogavasishtha, Mahabharata och Harivamsa. Dessa behandlar samma sak som Veda på ett lite enklare sätt. Den förklarar de universella sanningarna genom små historiska berättelser och olika dialoger, talesätt och liknelser. Denna text blev skriven av Valmiki och Vyasa som ett komplement till Upanishaderna och , så att även gemene man skulle kunna förstå de annars så filosofiskt abstrakta och svårbegripliga texterna inom hinduismen. (sv)
|