| dbo:abstract
|
- Osm korouhví (mandžusky Jakūn gūsa, mongolsky Найм хошуу, čínsky v českém přepisu pa čchi, pchin-jinem ba qí, znaky 八旗) je označení vojensko-správního rozřazení Mandžuů, zavedeného Nurhačim na počátku 17. století. Zpočátku šlo především o vojenské rozřazení, které postupem času získalo četné správní funkce a vedle Mandžuů byli do jeho řad začleněny i skupiny Mongolů a Číňanů. Bylo zrušeno s pádem mandžuské dynastie Čching v roce 1911. (cs)
- Als Acht Banner (mandsch.: gūsa, chinesisch 八旗, Pinyin bāqí) wurden im China der Qing-Dynastie die Militär- und Verwaltungseinheiten bezeichnet, in die alle mandschurischen Familien eingeteilt waren. Ursprünglich beruhten sie auf reinen Stammeszugehörigkeiten, erhielten aber sehr bald militärische Bedeutung, hatte doch jedes Banner eine bestimmte Zahl von Truppen zu stellen. Insofern standen sie in Konkurrenz zur Han-chinesisch geprägten Grünen Standarte. (de)
- The Eight Banners (in Manchu: ᠵᠠᡴᡡᠨᡤᡡᠰᠠ jakūn gūsa, Chinese: 八旗; pinyin: bāqí) were administrative and military divisions under the Later Jin and Qing dynasties of China into which all Manchu households were placed. In war, the Eight Banners functioned as armies, but the banner system was also the basic organizational framework of all of Manchu society. Created in the early 17th century by Nurhaci, the banner armies played an instrumental role in his unification of the fragmented Jurchen people (who would later be renamed the "Manchu" under Nurhaci's son Hong Taiji) and in the Qing dynasty's conquest of the Ming dynasty. As Mongol and Han forces were incorporated into the growing Qing military establishment, the Mongol Eight Banners and Han Eight Banners were created alongside the original Manchu banners. The banner armies were considered the elite forces of the Qing military, while the remainder of imperial troops were incorporated into the vast Green Standard Army. Membership in the banners became hereditary, and bannermen were granted land and income. After the defeat of the Ming dynasty, Qing emperors continued to rely on the Eight Banners in their subsequent military campaigns. After the Ten Great Campaigns of the mid-18th century the quality of the banner armies declined. Their failure to suppress the Taiping Rebellion of the mid-19th century ruined their reputation. By the late 19th century the task of defending the empire had largely fallen upon regional armies such as the Xiang Army. Over time, the Eight Banners became synonymous with Manchu identity even as their military strength vanished. (en)
- Las ocho banderas (en manchú, ᠵᠠᡴᡡᠨ ᡤᡡᠰᠠ; jakūn gūsa, en chino: 八旗, baqí) fueron divisiones administrativas y militares bajo la y la dinastía Qing de China en las que se ubicaron todos los hogares manchúes. En la guerra, los Ocho banderas funcionaban como ejércitos, pero el sistema de estandartes también era el marco organizativo básico de toda la sociedad manchú. Creado a principios del siglo XVII por Nurhaci, los ejércitos emblemáticos desempeñaron un papel fundamental en su unificación del pueblo fragmentado de yurchen (que más tarde se llamaría «manchú» bajo el hijo de Nurhaci, Hong Taiji) y en la conquista de la dinastía Ming por la dinastía Qing. A medida que las fuerzas mongolas y los chinos han se incorporaron al creciente establecimiento militar Qing, se crearon las ocho banderas mongolas y las ocho banderas han junto con las banderas manchú originales. Los ejércitos de las banderas fueron considerados las fuerzas de élite del ejército Qing, mientras que el resto de las tropas imperiales se incorporaron al vasto Ejército del estandarte verde. La membresía en los estandartes se convirtió en hereditaria, y los estandartes recibieron tierras e ingresos. Después de la derrota de la dinastía Ming, los emperadores Qing continuaron confiando en los Ocho banderas en sus campañas militares posteriores. Después de las Diez Grandes Campañas del Emperador Qianlong, la calidad de las tropas de bandera disminuyó gradualmente, y para el siglo XIX la tarea de defender el imperio había recaído en gran medida en los ejércitos regionales, como el . Con el tiempo, los Ocho banderas se convirtieron en sinónimo de identidad manchú incluso cuando su fuerza militar desapareció. (es)
- Les « Huit Bannières » (en mandchou : ᠵᠠᡴᡡᠨᡤᡡᠰᠠ, translit. : jakūn gūsa ; en chinois : 八旗 ; pinyin : baqí) étaient des divisions administratives dans lesquelles toutes les familles mandchoues se trouvaient réparties. Mises en place par Nurhachi après qu'il eut unifié les tribus mandchoues, elles structuraient dès l'origine non seulement l'organisation militaire mandchoue, mais aussi l'ensemble de la société mandchoue : en effet, tout Manchou, homme ou femme, appartenait à une Bannière, et cette appartenance était héréditaire. Ce rôle se renforça encore après la conquête de la Chine, où le système des Bannières servit à la dynastie des Qing pour préserver l'identité mandchoue (en particulier par le système des « mariages dirigés »), tout en se dotant d'institutions civiles et militaires permettant de contrôler la Chine. La pièce élémentaire dont étaient constituées les Bannières était le (zh) (mandchou : ᠨ᠋ᡳᡵᡠ, tranlit. : niru ; chinois : 佐領 ; pinyin : zuǒlǐng, traduit en compagnie). Certaines de ces compagnies traduisaient les liens familiaux ou tribaux qui existaient entre leurs membres à l'origine, alors que d'autres s'affranchissaient délibérément de ces liens, de façon à créer une force militaire plus centralisée. Chaque compagnie devait en principe fournir 300 hommes pour servir dans la grande Bannière à laquelle elle appartenait. (fr)
- Delapan Panji atau Delapan Bendera (dalam Manchu: ᠵᠠᡴᡡᠨᡤᡡᠰᠠ jakūn gūsa, Hanzi: 八旗; Pinyin: bāqí) adalah divisi administratif/militer di bawah Dinasti Qing yang ke dalamnya seluruh keluarga Manchu ditempatkan. Dalam perang, Delapan Panji berfungsi sebagai tentara, namun sistem panji juga merupakan kerangka organisasi dasar dari semua masyarakat Manchu. Dibentuk pada awal abad ke-17 oleh Nurhaci, tentara panji memainkan peran penting dalam penyatuan orang Jurchen yang tercerai-berai (yang kelak akan berganti nama menjadi orang Manchu di bawah putra Nurhaci, Hong Taiji) dan dalam penaklukan Dinasti Qing terhadap Dinasti Ming. Ketika pasukan Mongol dan Han digabungkan ke dalam pembentukan militer Qing yang sedang tumbuh, Delapan Panji Mongol dan dibentuk bersama dengan panji-panji asli Manchu. Tentara panji dianggap pasukan elite militer Qing, sementara sisa pasukan kekaisaran dimasukkan ke dalam . Keanggotaan di panji bersifat turun-temurun, dan prajurit panji diberikan tanah dan penghasilan. Setelah kekalahan Dinasti Ming, para kaisar Qing terus mengandalkan Delapan Panji dalam kampanye militer mereka selanjutnya. Setelah Sepuluh Kampanye Militer Besar Kaisar Qianlong, kualitas pasukan panji secara bertahap menurun, dan pada abad ke-19 tugas mempertahankan kekaisaran telah banyak jatuh kepada tentara regional seperti Tentara Xiang. Seiring waktu, Delapan Panji menjadi identik dengan identitas Manchu bahkan ketika kekuatan militer mereka lenyap. (in)
- Le Otto Bandiere (in mancese: jakūn gūsa, il cinese: 八旗 baqí) erano divisioni amministrative in cui venivano suddivise tutte le famiglie manciù. Create da Nurhaci dopo aver unificato le tribù manciù, hanno strutturato non solo l'organizzazione militare ma anche l'intera società. Ogni manciù, uomo o donna, apparteneva a una Bandiera, e questa appartenenza era ereditaria.Questo ruolo è stato ulteriormente rafforzato dopo la conquista della Cina, dove il sistema delle Bandiere venne utilizzato dalla dinastia Qing per conservare l'identità manciù (specialmente attraverso il sistema dei "matrimoni diretti"), mentre individuava istituzioni civili e militari che controllavano la Cina. L'elemento individuante delle Bandiere era la compagnia (manciù: niru, cinese: zuoling). Alcune di queste compagnie conservavano i legami familiari o tribali che esistevano tra i loro membri originali, mentre altre si stavano deliberatamente liberando da questi legami per creare una forza militare più centralizzata. Si supponeva che ogni compagnia fornisse 300 uomini come contributo alla Bandiera a cui apparteneva. Nurhaci, fondatore delle Bandiere, artefice della conquista della Cina, nonno del primo imperatore della dinastia Qing (it)
- 팔기제 또는 팔기(만주어: ᠵᠠᡴᡡᠨᡤᡡᠰᠠ Jakūn Gūsa, 한국 한자: 八旗)는 청나라 시대 특유의 제도로, 만주족이 주도가 된 군사·행정 조직이며, 팔기에 속한 사람들을 일컬어 기인(旗人)이라고 한다. 그리고 이런 팔기제에서 포함된 군사조직을 팔기군(八旗軍)이라고 한다. 팔기제는 청의 태조로 여겨지는 누르하치가 17세기 초에 설립하였다고 전하며 청나라가 중원을 통일한 후 청의 제도의 중심으로 발전하였다. 초기의 팔기 제도는 만주족의 전통적인 군역 및 봉급지급의 단위, 장비의 관할권, 봉토의 관할권을 나누는 등, 주로 행정적 편의에 의해 나뉜 것이다. 누르하치는 1620년대 몽골의 여러 군대를 흡수 통합하면서 그들을 팔기에 포함시켰고, 나중에 중국 한족(漢族)의 군대를 팔기에 포함시켰으며, 이들을 8개의 깃발군이라는 뜻으로 팔기군(八旗軍)이라고 칭하였다. 최종적으로 팔기군이 확립된 것은 1642년이다. 만주와 몽골, 한족 각각에 팔기가 만들어져 "만주팔기", "몽고팔기", "한군팔기"로 불리었으며, 이런 식으로 하여 3개 민족공동체에 각 8개 깃발로 24개 깃발 체제가 갖추어졌다. 이들 팔기군 중 상위 3개의 깃발(정황기, 양황기, 정백기)을 단 부대는 황제의 직속부대이고 나머지 5개의 깃발을 단 부대는 여러 제후들의 관할이다. 중국을 정벌하는 기간 동안 팔기제는 점차 전문적이고 관료적인 기관으로 변모하였고, 그동안 팔기군은 녹영군과 함께 청나라의 정규군으로서 강력한 영향력을 행사했다. 그러나 19세기 서양 열강이 침공하는 아편 전쟁, 잇달은 태평천국의 난을 거치면서 팔기군의 세력은 약화되고 대신 이홍장 세력이 실권을 잡았다. 청조가 붕괴한 1912년 들어서는 명목상으로만 존재하게 되었으며, 마지막 황제가 자금성에서 떠났던 1924년까지 기능하였다. (ko)
- Het vendelsysteem (in de Engelstalige literatuur meestal Eight Banners) was de militaire organisatie van eerst de Jurchen en later de Mantsjoes. Het combineerde dit militaire aspect met sociale, economische en politieke functies. Het belang van de afzonderlijke functies kon al naargelang de omstandigheden van een periode wisselen. Het vendelsysteem was de belangrijkste militaire factor in de inname van Peking door de Mantsjoes in 1644. Het bleef een belangrijke militaire factor tot eind achttiende eeuw. Afzonderlijke vendels waren in de periode van de vroege Qing-dynastie ook de machtsbasis voor de elite van de Mantsjoes. Het vendelsysteem had de verantwoordelijkheid voor alle zaken van de vendeltroepen, hun huishoudens, onderkomen en economische situatie. Tot ongeveer 1800 was het een van de belangrijkste pijlers in de organisatie van de Chinese staat. Ieder lid binnen het vendelsysteem werd elke drie jaar via een telling geregistreerd. Geboorten, overlijden, veranderingen in verblijfplaats en arbeid werd gerapporteerd aan de vendelcommandanten, die ook verantwoordelijk waren voor het welzijn van iedereen in deze registers. Afdelingen van vendels vormden dan ook een economische eenheid en dat beïnvloedde economische omstandigheden op zowel lokaal als nationaal niveau. (nl)
- 八旗（はっき・ジャクン・グサ、満洲語：ᠵᠠᡴᡡᠨᡤᡡᠰᠠ メレンドルフ転写：jakūn gūsa）は、清代に支配階層である満洲人が所属した社会組織・軍事組織のことである。また、この制度を指して八旗制と呼ぶ。 八旗は旗と呼ばれる社会・軍事集団からなり、すべての満洲人は8個の旗のいずれかに配属された。後にはモンゴル人や漢人によって編成された八旗も創設される。八旗に所属する満洲人・モンゴル人・漢人は旗人（きじん、gūsa i niyalma）と総称され、清の支配階層を構成した。 (ja)
- «Восемь знамён» (кит. упр. 八旗, пиньинь bā qí, палл. ба ци) — маньчжурский принцип административного деления, совмещающий военные и гражданские элементы, неотъемлемая часть государственности в Цинской империи. (ru)
- Osiem Chorągwi (mandż. jakūn gūsa, chiń. 八旗 bāqí) – dawny system wojskowo-plemiennej organizacji rodów mandżurskich. Podział ten wywodził się z dawnej organizacji administracyjno-wojskowej ludów północnych, w tym przodków Mandżurów – Dżurdżenów, którzy już w czasach dynastii Jin do łowów i wypraw wojennych grupowali się w oddziały jazdy konnej liczące po 300 ludzi, zwane niuluyazhen. W 1601 roku Nurhaczy dokonał reorganizacji podległej ludności, dzieląc plemiona i rody na cztery grupy, z których każda posiadała własną chorągiew – żółtą, czerwoną, białą lub niebieską. W 1615 roku dodano cztery kolejne chorągwie – żółtą, niebieską i białą z czerwonym obramowaniem i czerwoną z białym obramowaniem. Każda chorągiew dzieliła się na pięć brygad (mandż. jalan, chin. 參領 canling), a brygada z kolei na pięć oddziałów (mandż. niru, chin. 佐領 zuoling). Nazwa formacji wzięła się od różniących się kolorami chorągwi przyporządkowanych każdej z nich. Żołnierze zajmowali się w czasie pokoju uprawą roli i myślistwem, pozostawali jednak w nieustannej gotowości bojowej. W 1634 roku do systemu włączono osiem chorągwi mongolskich (蒙古军八旗, menggu jun baqi), a w 1642 roku osiem chińskich (汉军八旗, han jun baqi). Ostatecznie armia mandżurska rozrosła się do 24 jednostek, jednak pierwsze osiem teoretycznie pozostało czysto mandżurskie, w praktyce zaś pozostawały najliczniejsze również poprzez inkorporację innych ludów. Podczas bitwy pierwszą linię stanowiła ciężka artyleria i wojownicy uzbrojeni w oszczepy oraz dzidy, za którymi znajdowały się szeregi łuczników. Gdy łucznicy zadali wrogiej armii straty, do walki wkraczała kawaleria. Każda brygada posiadała także dwudziestoosobowy oddział saperów, którego zadaniem było rozbijanie murów i umocnień. Doskonały system organizacji chorągwi umożliwił Mandżurom podbój Chin w 1644 roku. Po zajęciu Chin przez Mandżurów wojownicy Ośmiu Chorągwi stali się elitą społeczną. Wydzielono im wielkie obszary ziemi uprawnej, które ci z kolei oddawali w dzierżawę chłopom chińskim. Wraz z rozwojem techniki, uzbrojone głównie w broń białą i łuki oraz oparte na przestarzałym systemie organizacji, oddziały Ośmiu Chorągwi utraciły swoją wartość bojową i już w XIX wieku nie były nawet w stanie tłumić lokalnych powstań chłopskich. Sprawiło to, że pod koniec XIX wieku Chiny przystąpiły do budowy nowoczesnej armii, zorganizowanej na wzór zachodni. W 1908 roku rozpoczęto powolne rozpuszczanie wojsk chorągwianych, które planowano zakończyć do 1917 roku. Ostatecznie, po upadku monarchii oddziały Ośmiu Chorągwi zostały oficjalnie rozwiązane rozkazem Duan Qirui w maju 1912 roku. Ślady podziału na chorągwie występują do dziś w strukturze administracyjnej Mongolii Wewnętrznej. (pl)
- De Åtta fänikorna (八旗), även kända som de Åtta baneren, var en administrativ indelning i det militära system som alla manchuer var inordnade i under Qingdynastin. Systemet skapades av Nurhaci i början på 1600-talet och med tiden tillkom även hankineser, mongoler och andra folkslag i systemet. (sv)
- 八旗（满语：ᠵᠠᡴᡡᠨᡤᡡᠰᠠ，穆麟德轉寫：jakūn gūsa）是清朝特有的集军事、生产和行政管理于一体的社会组织，旗下之人称作“旗人”或“八旗子弟”。八旗的雏形来自于满洲人前身明代女真人的射猎小队“牛录”。努尔哈赤改善了这一制度，于1615年正式创立八旗，分为镶黄、正黄、正白、正红、镶白、镶红、正蓝、镶蓝八个旗色，随后数十年的征战和发展过程中，又逐渐吸收了蒙古、汉人等族群而增设蒙古八旗和汉军八旗，形成了一个以满洲为核心、蒙古、汉军为主体的多族群联合的社会集团。 八旗对清兵入關和此后维持政局的稳定起到了至关重要的作用，出征平叛，无役不与，因此被清朝统治者视为“国家根本所繫”。清廷在施政方面采取旗民分治的政策，在汉地的统治基本上沿用明制，而八旗卻在行政隶属上则独立于这一体系之外，保持在滿州形成自身特有的傳統體系，因此又被称为“国中之国”。八旗子弟“生则入档，壮则当兵”，故以披甲从军为主要职业，此外还可选择出仕，他们在教育、科考、任职、律法等政治、经济领域均享有一定特权，八旗成員從而控制國家的各個層面。自清中后期，由于八旗人丁的滋生而兵额有限，闲散旗人增多，从而导致了八旗生计问题突显。相对安逸的生活也造成了八旗兵丁逐渐疏于操练，给了湘军等汉人地方武装的崛起的机遇；另一方面，西方列强用新式武器打开了中国的大门，统治者尝试对八旗进行改制以适应时局，但都收效甚微，无法阻止清朝和八旗走向衰败。 民国初年，八旗衙门因《清室优待条件》获得保留部分职能。1938年，随着最后一支八旗组织新疆锡伯旗营被改编为县治，八旗正式成为历史。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Osm korouhví (mandžusky Jakūn gūsa, mongolsky Найм хошуу, čínsky v českém přepisu pa čchi, pchin-jinem ba qí, znaky 八旗) je označení vojensko-správního rozřazení Mandžuů, zavedeného Nurhačim na počátku 17. století. Zpočátku šlo především o vojenské rozřazení, které postupem času získalo četné správní funkce a vedle Mandžuů byli do jeho řad začleněny i skupiny Mongolů a Číňanů. Bylo zrušeno s pádem mandžuské dynastie Čching v roce 1911. (cs)
- Als Acht Banner (mandsch.: gūsa, chinesisch 八旗, Pinyin bāqí) wurden im China der Qing-Dynastie die Militär- und Verwaltungseinheiten bezeichnet, in die alle mandschurischen Familien eingeteilt waren. Ursprünglich beruhten sie auf reinen Stammeszugehörigkeiten, erhielten aber sehr bald militärische Bedeutung, hatte doch jedes Banner eine bestimmte Zahl von Truppen zu stellen. Insofern standen sie in Konkurrenz zur Han-chinesisch geprägten Grünen Standarte. (de)
- 八旗（はっき・ジャクン・グサ、満洲語：ᠵᠠᡴᡡᠨᡤᡡᠰᠠ メレンドルフ転写：jakūn gūsa）は、清代に支配階層である満洲人が所属した社会組織・軍事組織のことである。また、この制度を指して八旗制と呼ぶ。 八旗は旗と呼ばれる社会・軍事集団からなり、すべての満洲人は8個の旗のいずれかに配属された。後にはモンゴル人や漢人によって編成された八旗も創設される。八旗に所属する満洲人・モンゴル人・漢人は旗人（きじん、gūsa i niyalma）と総称され、清の支配階層を構成した。 (ja)
- «Восемь знамён» (кит. упр. 八旗, пиньинь bā qí, палл. ба ци) — маньчжурский принцип административного деления, совмещающий военные и гражданские элементы, неотъемлемая часть государственности в Цинской империи. (ru)
- De Åtta fänikorna (八旗), även kända som de Åtta baneren, var en administrativ indelning i det militära system som alla manchuer var inordnade i under Qingdynastin. Systemet skapades av Nurhaci i början på 1600-talet och med tiden tillkom även hankineser, mongoler och andra folkslag i systemet. (sv)
- The Eight Banners (in Manchu: ᠵᠠᡴᡡᠨᡤᡡᠰᠠ jakūn gūsa, Chinese: 八旗; pinyin: bāqí) were administrative and military divisions under the Later Jin and Qing dynasties of China into which all Manchu households were placed. In war, the Eight Banners functioned as armies, but the banner system was also the basic organizational framework of all of Manchu society. Created in the early 17th century by Nurhaci, the banner armies played an instrumental role in his unification of the fragmented Jurchen people (who would later be renamed the "Manchu" under Nurhaci's son Hong Taiji) and in the Qing dynasty's conquest of the Ming dynasty. (en)
- Las ocho banderas (en manchú, ᠵᠠᡴᡡᠨ ᡤᡡᠰᠠ; jakūn gūsa, en chino: 八旗, baqí) fueron divisiones administrativas y militares bajo la y la dinastía Qing de China en las que se ubicaron todos los hogares manchúes. En la guerra, los Ocho banderas funcionaban como ejércitos, pero el sistema de estandartes también era el marco organizativo básico de toda la sociedad manchú. Creado a principios del siglo XVII por Nurhaci, los ejércitos emblemáticos desempeñaron un papel fundamental en su unificación del pueblo fragmentado de yurchen (que más tarde se llamaría «manchú» bajo el hijo de Nurhaci, Hong Taiji) y en la conquista de la dinastía Ming por la dinastía Qing. (es)
- Delapan Panji atau Delapan Bendera (dalam Manchu: ᠵᠠᡴᡡᠨᡤᡡᠰᠠ jakūn gūsa, Hanzi: 八旗; Pinyin: bāqí) adalah divisi administratif/militer di bawah Dinasti Qing yang ke dalamnya seluruh keluarga Manchu ditempatkan. Dalam perang, Delapan Panji berfungsi sebagai tentara, namun sistem panji juga merupakan kerangka organisasi dasar dari semua masyarakat Manchu. Dibentuk pada awal abad ke-17 oleh Nurhaci, tentara panji memainkan peran penting dalam penyatuan orang Jurchen yang tercerai-berai (yang kelak akan berganti nama menjadi orang Manchu di bawah putra Nurhaci, Hong Taiji) dan dalam penaklukan Dinasti Qing terhadap Dinasti Ming. (in)
- Le Otto Bandiere (in mancese: jakūn gūsa, il cinese: 八旗 baqí) erano divisioni amministrative in cui venivano suddivise tutte le famiglie manciù. Create da Nurhaci dopo aver unificato le tribù manciù, hanno strutturato non solo l'organizzazione militare ma anche l'intera società. Ogni manciù, uomo o donna, apparteneva a una Bandiera, e questa appartenenza era ereditaria.Questo ruolo è stato ulteriormente rafforzato dopo la conquista della Cina, dove il sistema delle Bandiere venne utilizzato dalla dinastia Qing per conservare l'identità manciù (specialmente attraverso il sistema dei "matrimoni diretti"), mentre individuava istituzioni civili e militari che controllavano la Cina. (it)
- Les « Huit Bannières » (en mandchou : ᠵᠠᡴᡡᠨᡤᡡᠰᠠ, translit. : jakūn gūsa ; en chinois : 八旗 ; pinyin : baqí) étaient des divisions administratives dans lesquelles toutes les familles mandchoues se trouvaient réparties. Mises en place par Nurhachi après qu'il eut unifié les tribus mandchoues, elles structuraient dès l'origine non seulement l'organisation militaire mandchoue, mais aussi l'ensemble de la société mandchoue : en effet, tout Manchou, homme ou femme, appartenait à une Bannière, et cette appartenance était héréditaire. (fr)
- 팔기제 또는 팔기(만주어: ᠵᠠᡴᡡᠨᡤᡡᠰᠠ Jakūn Gūsa, 한국 한자: 八旗)는 청나라 시대 특유의 제도로, 만주족이 주도가 된 군사·행정 조직이며, 팔기에 속한 사람들을 일컬어 기인(旗人)이라고 한다. 그리고 이런 팔기제에서 포함된 군사조직을 팔기군(八旗軍)이라고 한다. 팔기제는 청의 태조로 여겨지는 누르하치가 17세기 초에 설립하였다고 전하며 청나라가 중원을 통일한 후 청의 제도의 중심으로 발전하였다. 초기의 팔기 제도는 만주족의 전통적인 군역 및 봉급지급의 단위, 장비의 관할권, 봉토의 관할권을 나누는 등, 주로 행정적 편의에 의해 나뉜 것이다. 누르하치는 1620년대 몽골의 여러 군대를 흡수 통합하면서 그들을 팔기에 포함시켰고, 나중에 중국 한족(漢族)의 군대를 팔기에 포함시켰으며, 이들을 8개의 깃발군이라는 뜻으로 팔기군(八旗軍)이라고 칭하였다. 최종적으로 팔기군이 확립된 것은 1642년이다. 만주와 몽골, 한족 각각에 팔기가 만들어져 "만주팔기", "몽고팔기", "한군팔기"로 불리었으며, 이런 식으로 하여 3개 민족공동체에 각 8개 깃발로 24개 깃발 체제가 갖추어졌다. 이들 팔기군 중 상위 3개의 깃발(정황기, 양황기, 정백기)을 단 부대는 황제의 직속부대이고 나머지 5개의 깃발을 단 부대는 여러 제후들의 관할이다. 중국을 정벌하는 기간 동안 팔기제는 점차 전문적이고 관료적인 기관으로 변모하였고, 그동안 팔기군은 녹영군과 함께 청나라의 정규군으로서 강력한 영향력을 행사했다. (ko)
- Het vendelsysteem (in de Engelstalige literatuur meestal Eight Banners) was de militaire organisatie van eerst de Jurchen en later de Mantsjoes. Het combineerde dit militaire aspect met sociale, economische en politieke functies. Het belang van de afzonderlijke functies kon al naargelang de omstandigheden van een periode wisselen. Het vendelsysteem was de belangrijkste militaire factor in de inname van Peking door de Mantsjoes in 1644. Het bleef een belangrijke militaire factor tot eind achttiende eeuw. Afzonderlijke vendels waren in de periode van de vroege Qing-dynastie ook de machtsbasis voor de elite van de Mantsjoes. (nl)
- Osiem Chorągwi (mandż. jakūn gūsa, chiń. 八旗 bāqí) – dawny system wojskowo-plemiennej organizacji rodów mandżurskich. Podział ten wywodził się z dawnej organizacji administracyjno-wojskowej ludów północnych, w tym przodków Mandżurów – Dżurdżenów, którzy już w czasach dynastii Jin do łowów i wypraw wojennych grupowali się w oddziały jazdy konnej liczące po 300 ludzi, zwane niuluyazhen. W 1601 roku Nurhaczy dokonał reorganizacji podległej ludności, dzieląc plemiona i rody na cztery grupy, z których każda posiadała własną chorągiew – żółtą, czerwoną, białą lub niebieską. W 1615 roku dodano cztery kolejne chorągwie – żółtą, niebieską i białą z czerwonym obramowaniem i czerwoną z białym obramowaniem. Każda chorągiew dzieliła się na pięć brygad (mandż. jalan, chin. 參領 canling), a brygada z kolei (pl)
- 八旗（满语：ᠵᠠᡴᡡᠨᡤᡡᠰᠠ，穆麟德轉寫：jakūn gūsa）是清朝特有的集军事、生产和行政管理于一体的社会组织，旗下之人称作“旗人”或“八旗子弟”。八旗的雏形来自于满洲人前身明代女真人的射猎小队“牛录”。努尔哈赤改善了这一制度，于1615年正式创立八旗，分为镶黄、正黄、正白、正红、镶白、镶红、正蓝、镶蓝八个旗色，随后数十年的征战和发展过程中，又逐渐吸收了蒙古、汉人等族群而增设蒙古八旗和汉军八旗，形成了一个以满洲为核心、蒙古、汉军为主体的多族群联合的社会集团。 民国初年，八旗衙门因《清室优待条件》获得保留部分职能。1938年，随着最后一支八旗组织新疆锡伯旗营被改编为县治，八旗正式成为历史。 (zh)
|