Mendoza
Mendoza službeno Ciudad de Mendoza je grad i općina od 114,893[1] i druga najveća aglomeracija u Argentini od 1,053,500 stanovnika[2]
Mendoza
Ciudad de Mendoza | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 32°53′S 68°49′W / 32.883°S 68.817°W | |
| Država |  Argentina
|
| Provincija | Mendoza |
| Osnovan | 1561.[1] |
| Vlast | |
| - Intendante | Ulpiano Suarez |
| Visina | 769 m[1] |
| Stanovništvo (2010.) | |
| - Urbano područje | 114,893[1] |
| - Područje utjecaja | 1,053,500[2] |
| Vremenska zona | UTC-3 (UTC) |
| Poštanski broj | M5500[1] |
| Pozivni broj | 261[1] |
| Karta | |
  Mendoza | |
Karakteristike
urediMendoza se nalazi na zapadu zemlje u Istoimenoj provinciji u kojoj je administrativni centar[3] Prostire se u dolini Rijeke Mendoza, udaljena 260 km od čileanske granice.
Historija
urediMendozu je osnovao španjolski konkvistador Pedro del Castillo 1561. pod imenom Mendoza, Nuevo Valle de Rioja. On je sa grupom kolonista došao u taj kraj, koji je bio južna granica Carstva Inka iz Čilea.[4] Kako bi se osigurala voda u tom polupustinjskom kraju, u kom godišnje prosječno ima samo 220 mm padavina, postalo je neophodno da se koriste postojeći kanali koje su ostavile Inke.[4]
Mendoza je za kolonijalnih vremena živjela od poljoprivrede, trgovine i ugostiteljstva jer je postala usputna stanica na trgovačkoj ruti Buenos Aires-Santiago de Chile-Lima. Prekretnica u historiji grada bila je 1776. kad je postao dio novoosnovanog Vicekraljevstva Río de la Plata, a ne kao dotad Generalne kapetanije Čile.[4]
U Mendozi je 1814. djelovao kao guverner José de San Martín, koji je u vrijeme Argentinskog rata za nezavisnost upravo u njoj 1817. organizirao dobrovoljačku Armiju Anda[4], koja je prešla Ande i oslobodila Čile.
Njegov spomenik nalazi se na brdu Gloria, sa pogledom na grad na zapadu.
Snažan potres 1861. razorio je grad, i pobio brojne stanovnike. Nakon tog je podignut novi grad po planu iz 1863. sa širokim bulevarima, trgovima i javnim parkovima.[3]
Prometna izolacija od centra države Atlantskog oceana i Estuarija Río de la Plata, prevladana je 1885. kad je izgrađena željeznička pruga do grada.[4]
Dolazak velikog broja useljenika, većinom Italijana potkraj 19. vijeka potaknuo je ekonomski rast. Okolica koja je polupustinjski kraj, je navodnjavanjem pretvorena u veliki voćnjak i vinograd.[3]
Mendoza je danas glavna baza argentinske ratne avijacije. Grad ima nekoliko teatara, muzeja i tri univerziteta; jedan javni - Nacionalni univerzitet Cuyo osnovan 1939. i dva privatna.[3]
Mendoza se kandidirala da postane UNESCO-ov lokalitet Svjetske baštine zbog kanala za navodnjavanje kojih ima po čitavom gradu. Oni iako potječu iz doba Carstva Inka, uz adaptacije i poboljšanja funkcioniraju do danas.[4]
Privreda i transport
urediMendoza je grad petrokemijske i prehrambene industrije (konzerviranje voća, vinarije).[3] I danas je glavni punkt za promet sa Čileom. Poluautoputom N° 7 (Carretera Libertador General San Martín) koji je dio Panameričkog autoputa povezana je sa gradovima u Argentini i Čileu, pored tog ima i Aerodrom Plumerillo (IATA: MDZ, ICAO: SAME)[5]
Izvori
uredi- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 „Mendoza in Capital (Mendoza)” (engleski). City Population. Pristupljeno 23.10.2023.
- ↑ 2,0 2,1 „Argentina: Urban Agglomerations” (engleski). City Population. Pristupljeno 23.10.2023.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 „Mendoza Argentina” (engleski). Encyclopaedia Britannica. Pristupljeno 23.10.2023.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 „Historia” (španjolski). Mendoza Cuidad. Pristupljeno 23.10.2023.
- ↑ „El Plumerillo Airport” (engleski). Skybrary. Pristupljeno 23.10.2023.