Vargla
Vargla
ورقلة | |
---|---|
Koordinate: 31°57′N 5°19′E / 31.950°N 5.317°E | |
Država | Alžir |
Pokrajina | Vargla |
Visina | 170[1] |
Stanovništvo (2008.) | |
- Grad | 169,928[1] |
Vremenska zona | UTC+1 (UTC) |
Poštanski broj | 30000[1] |
Karta | |
Vargla (arapski: ورقلة/ Ouargla, berberski: Wargren)) je grad i općina od 169,928 stanovnika[1] na istoku Alžira u Pokrajini Vargla u kojoj je i administrativni centar.[2]
Grad je danas poznat kao prijestolnica nafte, jer se najveća nalazišta nafte i prirodnog plina u Alžiru nalaze se u njegovoj okolici. Prve količine pronađene su kod Hasi Mesauda 1956., od tada do danas pronađena su nova polja; Gasi Tuil, Berko i Rurd El Bagel.[3]
Zbog tog je Vergla vrlo bogat grad.
Vargla se prostire u saharskoj pustinji u oazi na zapadnom rubu velikih sabki (slaništa). Od glavnog grada Alžira je udaljena 960 km jugoistočno, od Gardaje 190 km i od Hasi Mesauda 80 km.[3]
Vargla je jedno od najstarijih naselja u Sahari, osnovana u 10. vijeku od sljedbenika Ibadizma (muslimanske heretičke sekte) u nedalekoj Sedrati (od koje su ostale samo ruševine). Tokom 11. vijeka Ibadite iz Vargle napali su Suniti, pa su oni razbježali i pobjegli na sjeverozapad u 190 km udaljenu Gardaju.[2]
Mjesto su tad naselili Berberi i afrički crnci. Izolirana Vargla živjela je po vlastitim pravilima, bez nekih vladara, osim jednog kraćeg perioda u 16. vijeku, kad su Osmanlije instalirale svoj garnizon.
Francuska vojska došla je do Vargle 1872. i podigla utvrdu Lutaud, nešto južnije od starog centra (ksara). Oko nje je nakon 1928. izrasla današnja Vargla.[2]
Starom Varglom dominira velika utvrđena džamija u koju se može ući jednim od šestora vrata. Tu se nalazi natkriveni suk, i novoizgrađeni Muzej Sahare.[2]
Današnja Vergla je moderan grad sa tramvajem od 2013.[4] i Univerzitetom Kasdi Merbah (osnovan 1988.) Danas ima deset fakulteta koje pohađa 25 000 studenata.[5]
Arheološko nalazište srednjovjekovne Sedrate leži 14 km južno od centra Vargle. Taj nekad veliki grad u oazi, koji se prostirao na pačetvorini dugoj 2 km, širokoj 600 metara danas je gotovo prekriven pijeskom. Od njega su preostale dekorativne štukature od 10 do 12. vijeka koje se danas nalaze u muzeju Sahare u Vargli[6] Nekad važno raskršće i suk transsaharskih karavana bio je egzil u kog su se sklonili Mozabiti sljedbenici ibadizma nakon uništenja njihove prijestolnice Tiareta. U njoj su ostali oko pola vijeka a nakon tog su otišli u oazu M'zab. Oko 1229. Sedratu su razorile trupe Almoravidskog Kalifata.
Vargla je danas prvenstveno servisni centar Naftne industrije, a uz to je i trgovačko-administrativni centar poljoprivredne okolice.
Uokolo samog centra nižu se jgajevi palmi sa datuljama i oranicama na kojima se uzgaja povrće. Sve to uspjeva zbog brojnih bunara, jer tu protiče Vadi Mia. Na lokalnom suku prodaje se još uvijek stoka, vuneni tepisi i košare.[2]
Grad ima i aerodrom Ain El-Baida (IATA: HME, ICAO: DAUH) udaljen desetak km od centra grada.[3]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Algeria, People's Democratic Republic of Algeria” (engleski). City population. Pristupljeno 3.2. 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 „Wargla, Algeria” (engleski). Encyclopaedia Britannica. Pristupljeno 3.2. 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 „Ville de Ouargla Chef-lieu Wilaya” (francuski). Université Kasdi Merbah Ouargla. Pristupljeno 3.2. 2020.
- ↑ „Guide de voyage Ouargla” (francuski). Bourse des Voyages. Pristupljeno 3.2. 2020.
- ↑ „Historique de l'UKMO” (francuski). Université Kasdi Merbah Ouargla. Pristupljeno 3.2. 2020.
- ↑ „Musée saharien de Ouargla” (francuski). Le Courrier d’Algerie. Pristupljeno 24.2. 2020.