prawo jazdy

 

wymowa:

IPA: [ˈpravɔ ˈjazdɨ], AS: [pravo i ̯azdy] ​^?/i

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki

(1.1) mot. dokument potwierdzający umiejętności jego posiadacza do prowadzenia pojazdów mechanicznych, wydawany przez odpowiednie organy państwowe; zob. też prawo jazdy w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek rządu,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prawo jazdy	prawa jazdy
dopełniacz	prawa jazdy	praw jazdy
celownik	prawu jazdy	prawom jazdy
biernik	prawo jazdy	prawa jazdy
narzędnik	prawem jazdy	prawami jazdy
miejscownik	prawie jazdy	prawach jazdy
wołacz	prawo jazdy	prawa jazdy

przykłady:

(1.1) Nie mogę prowadzić, bo zapomniałem prawa jazdy.

(1.1) Rafał marzy o prawie jazdy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. prawko

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) często popełnianym błędem jest odmienianie także drugiego członu^[1]

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Motoryzacja

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) driving licence, driver's license
• arabski: (1.1) رخصة قيادة
• baskijski: (1.1) gidabaimen
• białoruski: (1.1) вадзіцельскае пасведчанне n
• bośniacki: (1.1) vozačka dozvola ż
• chorwacki: (1.1) vozačka dozvola
• czeski: (1.1) řidičský průkaz
• duński: (1.1) kørekort n
• esperanto: (1.1) kondukpermesilo, stirpermesilo
• farerski: (1.1) koyrikort n
• fiński: (1.1) ajokortti
• francuski: (1.1) permis de conduire m
• hiszpański: (1.1) permiso de conducir m
• irlandzki: (1.1) ceadúnas tiomána m
• islandzki: (1.1) ökuleyfi n
• luksemburski: (1.1) Führerschäin m
• łotewski: (1.1) vadītāja apliecība
• macedoński: (1.1) возачка дозвола
• maltański: (1.1) liċenzja tas-sewqan ż
• niemiecki: (1.1) Führerschein m
• norweski (bokmål): (1.1) førerkort
• norweski (nynorsk): (1.1) førarkort
• nowogrecki: (1.1) άδεια οδηγήσεως ż, δίπλωμα οδήγησης n
• portugalski: (1.1) carta de condução ż; braz. port. carteira de motorista ż, carta de motorista ż
• północnolapoński: (1.1) vuodjinkoarta
• rosyjski: (1.1) водительское удостоверение, водительские права
• rumuński: (1.1) permis de conducere n
• serbski: (1.1) возачка дозвола
• słowacki: (1.1) vodičský preukaz
• słoweński: (1.1) vozniško dovoljenje n
• szwedzki: (1.1) körkort n
• turecki: (1.1) ehliyet
• ukraiński: (1.1) посвідчення водія, водійське посвідчення
• węgierski: (1.1) vezetői engedély, jogosítvány
• włoski: (1.1) patente di guida ż, licenza di condurre ż

źródła: