przechodzień
przechodzień (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [pʃɛˈxɔd͡ʑɛ̇̃ɲ], AS: [pšeχoʒ́ė̃ń], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba idąca ulicą lub chodnikiem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przechodzień przechodnie dopełniacz przechodnia przechodniów / przechodni celownik przechodniowi przechodniom biernik przechodnia przechodniów / przechodni narzędnik przechodniem przechodniami miejscownik przechodniu przechodniach wołacz przechodniu przechodnie
- przykłady:
- (1.1) Samochód potrącił przechodnia na przejściu dla pieszych.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) przypadkowy / spóźniony przechodzień • nieliczni przechodnie • tłum przechodniów
- synonimy:
- (1.1) przest. przechodni
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przechodni mos, przechodka ż, przechadzka ż, przechodniość ż, przechodzenie n, przejście n, przejściówka ż
- czas. przechodzić ndk., przejść dk., przechadzać się ndk.
- przym. przechodzony, przechodni
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) passer-by
- czeski: (1.1) kolemjdoucí m
- francuski: (1.1) passant m
- hiszpański: (1.1) transeúnte m
- łotewski: (1.1) garāmgājējs m
- niemiecki: (1.1) Passant m
- nowogrecki: (1.1) περαστικός m
- rosyjski: (1.1) прохожий m
- ukraiński: (1.1) перехожий m
- węgierski: (1.1) járókelő
- włoski: (1.1) passante m
- źródła: