caniculus

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zdrobn. piesek

odmiana:

(1.1) canīculus, canīculī (deklinacja II);

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	canīculus	canīculī
dopełniacz	canīculī	canīculōrum
celownik	canīculō	canīculīs
biernik	canīculum	canīculōs
ablatyw	canīculō	canīculīs
wołacz	canīcule	canīculī

przykłady:

(1.1) Erat sacerdōs rusticānus in Tusciā admodum opulentus. Hic canīculum sibi cārum, cum mortuus esset, sepelīvit in coemētērium^[1]. → Był w Toskanii wiejski ksiądz, całkiem zamożny. On to drogiego sobie pieska, gdy [ten] umarł, pochował na cmentarzu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. canis m/ż

forma męska canīcula m

związki frazeologiczne:

etymologia:

zdrobn. od canis

uwagi:

źródła: