Promień atomowy

Promień atomowy – umowna odległość najdalej położonych elektronów występujących w danym atomie od jądra tego atomu, ustalana teoretycznie dla atomów uczestniczących w hipotetycznych wiązaniach chemicznych.

Promienie atomowe są w odróżnieniu od rzeczywistych promieni walencyjnych ustalane na drodze teoretycznych obliczeń kwantowo-mechanicznych, a nie rzeczywistych danych eksperymentalnych, stąd, mimo że ich definicja jest bardzo podobna, ich wartości mogą się nieco różnić. Współcześnie przyjmowane wartości promieni kowalencyjnych większości pierwiastków o l.a. ≤ 96 zostały wyznaczone z danych krystalograficznych w roku 2008^[1][2].

Promień atomowy w grupach układu okresowego pierwiastków rośnie z góry na dół w wyniku obsadzania przez elektrony kolejnych powłok. W okresach promień atomowy maleje od lewej do prawej (od reguły tej są jednak wyjątki^[2]) z powodu rosnącego ładunku jądra i związanego z tym silniejszego przyciągania elektronów, co skutkuje mniejszym promieniem.

Porównanie promieni walencyjnych i atomowych dla kilku wybranych atomów (Å):

• promień Van der Waalsa
• promień atomu Bohra