Piotr II Karadziordziewić

Ten artykuł od 2011-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Piotr II Karadziordziewić

Piotr II Karadziordziewić
Król Jugosławii
Okres	od 9 października 1934 do 29 listopada 1945
Poprzednik	Aleksander I Karadziordziewić regent Paweł Karadziordziewić
Dane biograficzne
Dynastia	Karadziordziewiciów
Data i miejsce urodzenia	6 września 1923 Belgrad
Data i miejsce śmierci	3 listopada 1970 Denver
Rodzeństwo	Tomisław, Andrzej
Żona	Aleksandra Glücksburg
Dzieci	Aleksander
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Piotr II Karadziordziewić (Краљ Петар II Карађорђевић; ur. 6 września 1923 w Belgradzie, zm. 3 listopada 1970 roku w Denver) – ostatni król Jugosławii w latach 1934–1945.

Był synem króla Aleksandra I i Marii Hohenzollern-Sigmaringen. Ojcem chrzestnym Piotra był król brytyjski Jerzy VI, a matką chrzestną jego żona Elżbieta. Początkowo pobierał naukę w pałacu królewskim, następnie uczył się w angielskiej szkole w Wiltshire. Anglię opuścił po zabójstwie ojca w 1934. W tym samym czasie został królem Jugosławii, lecz w czasie jego małoletności rządy regenta księcia pełnił Paweł Karadziordziewić.

Objął władzę po zamachu stanu 27 marca 1941. Tuż po koronacji przeciwstawił się stanowczo żądaniom państw Osi. W kilka dni później III Rzesza, Włochy, Węgry i Rumunia zaatakowały Jugosławię. Chorwacja nie stawiała właściwie oporu i stała się satelitą III Rzeszy. Kluczowe stanowiska zajmowali zabójcy ojca Piotra II^{[potrzebny przypis]}. Mimo znacznej przewagi militarnej Wermachtu król, który pracował codziennie od siódmej rano do późnego wieczora^{[potrzebny przypis]}, postanowił kontynuować walkę.

Na terytorium całego kraju zorganizował się ruch oporu, którego członkowie przeszkadzali siłom wroga^{[potrzebny przypis]}. Jednak ruch ostatecznie przegrał i 18 kwietnia 1941 roku zostało podpisane zawieszenie broni.

Król Jugosławii, któremu skonfiskowano wszystkie dobra, opuścił ziemię swych przodków, by udać się do Grecji na zaproszenie swojego kuzyna, króla Jerzego II. Następnie wyruszył do Londynu, gdzie świętował swoje osiemnaste urodziny i został przyjęty przez angielską rodzinę królewską oraz premiera Winstona Churchilla. Podczas pobytu w Windsorze zaprzyjaźnił się z księżniczkami Elżbietą i Małgorzatą.

W czasie kiedy J. Tito odnosił zwycięstwa w walce z hitlerowskim okupantem i jego sprzymierzeńcami, Piotr II studiował na Uniwersytecie Cambridge. W 1944 roku w Londynie ożenił się z księżniczką grecką Aleksandrą, córką króla Grecji Aleksandra I. Jedyny syn Aleksander urodził się w 1945 roku.

Tito odnosił kolejne zwycięstwa. Kilka dni po ślubie Piotra II dowodzone przez niego wojska wyzwoliły Belgrad spod władzy Niemców. Postawiony przed faktem dokonanym, Piotr II uznaje partyzantów za jedyną siłę wyzwoleńczą, a w zamian za to Tito zgodził się na władzę króla w Jugosławii. Jednak w 1945 roku koalicja stworzona przez Tito wygrała wybory do zgromadzenia ustawodawczego, zdobywając niemal 90% głosów, i Tito postanowił utworzyć Federacyjną Republikę Jugosławii.

Został faktycznie zdetronizowany po proklamowaniu 29 października 1945 przez parlament Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii, ale nigdy nie abdykował, nie uznawszy legalności decyzji komunistycznego, nie pochodzącego z wolnych wyborów parlamentu.

Po pierwszych latach spędzonych w Anglii osiedlił się w Stanach Zjednoczonych. Miał wtedy problemy ze zdrowiem (cierpiał na silny alkoholizm)^{[potrzebny przypis]}. Zmarł w Denver, Kolorado na ostrą niewydolność wątroby. Pochowany został w USA, w serbskim monasterze św. Sawy w Libertyville^[1]. 22 stycznia 2013 r. jego prochy zostały przewiezione z USA do Belgradu i tymczasowo złożone w pałacu królewskim w dzielnicy Dedinje. W maju 2013 r. złożone zostały w Mauzoleum Karadziordziewiciów Oplenac w Topoli^[2].

Jego syn, królewicz następca tronu Aleksander Karadziordziewić jest obecną głową dynastii.

Odznaczony m.in. papieskim Orderem Złotej Ostrogi w 1939^[3].

• Dynastia Karadziordziewiciów
• Władcy Serbii i Jugosławii

• "His Majesty King Peter II" na oficjalnej stronie serbskiej rodziny królewskiej (ang.). royalfamily.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-07)].