Aleksander Karadziordziewić (ur. 1945)

Aleksander Karadziordziewić

2015
Pretendent do tronu Serbii
Okres	od 3 listopada 1970
Poprzednik	Piotr II
Książę koronny Jugosławii
Okres	od 17 lipca 1945 do 29 listopada 1945
Poprzednik	Tomisław Karadziordziewić
Następca	republika socjalistyczna
Dane biograficzne
Dynastia	Karadziordziewiciów
Data i miejsce urodzenia	17 lipca 1945 Londyn
Ojciec	Piotr II Karadziordziewić
Matka	Aleksandra Glücksburg
Żona	1. Maria da Gloria Orleańska-Bragança 2. Katarzyna Batis
Dzieci	Piotr, Filip, Aleksander
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Aleksander Karadźordźewić, serb. Александар Карађорђевић / Aleksandar Karađorđević (ur. 17 lipca 1945 w Londynie^[1]) – serbski książę koronny, następca tronu Jugosławii (1945), następnie pretendent do tronu tego kraju.

Aleksander jest jedynym dzieckiem ostatniego króla Jugosławii Piotra II z dynastii Karadźordźewić i jego małżonki Aleksandry Greckiej (1921–1993), córki króla Aleksandra I. Ze strony ojca pochodzi z Karadziordziewiciów, Hohenzollernów rumuńskich i Pietrowiciów-Niegoszowiciów, ze strony matki z Oldenburgów, Romanowów, Hohenzollernów pruskich, Welfów i Wettynów (Sachsen-Coburg-Gotha), przy tym również z kupców ateńskich, rodziny Manos.

Gdy się urodził, rodzice przebywali na wygnaniu w Londynie, gdzie dwór i rząd jugosłowiański wynajmowali sławny hotel Claridge. Na dzień jego narodzin rząd brytyjski ogłosił eksterytorialność hotelu, by mógł przyjść na świat na ziemi jugosłowiańskiej. Ochrzczono go w rytuale prawosławnym w opactwie Westminster, rodzicami chrzestnymi byli m.in. król brytyjski Jerzy VI i królowa Elżbieta II.

Wkrótce po jego narodzinach komunistyczny rząd Tita ogłosił Jugosławię republiką, zadekretował konfiskatę majątku rodziny królewskiej i pozbawił ją obywatelstwa. Rodzina królewska musiała pozostać na wygnaniu. Wychowaniem wnuka zajęła się babka Aspasia Manos (1896–1972), matka królowej Aleksandry. Królewicza wysłano na naukę do Le Rosey, szwajcarskiej szkoły z internatem. Potem kontynuował studia w USA, w wojskowej Culver Academy w stanie Indiana i brytyjskich szkołach: Gordonstoun i Millfield(inne języki).

W 1966 książę Aleksander wstąpił do Armii Brytyjskiej i służył tam do 1972, m.in. w RFN, na Bliskim Wschodzie i w Irlandii Północnej. W 1972 wziął abszyt w stopniu kapitana i poświęcił się działalności handlowej w sektorze bankowości.

Po upadku rządów Miloševicia w Jugosławii księciu Aleksandrowi II i jego rodzinie zezwolono na powrót i zwrócono dwa pałace w okolicach Belgradu, Pałac Królewski (Kraljevski Dvor) i Biały Pałac (Beli Dvor) w Dedinje, wybudowane z prywatnej szkatuły dziadka Aleksandra I w latach 20. i 30. XX wieku. Aleksander II Karadziordziewić jest popierany przez partię Vuka Draškovicia, która w dużej mierze składa się z monarchistów.

Odznaczony m.in. włoskim Orderem Annuncjaty^[2].

Książę Aleksander II poślubił w 1972 księżną Marię da Gloria Orleańską-Bragança (ur. 1946), córkę Piotra Gastona Brazylijskiego, w 10 pokoleniu potomkinię króla Stanisława Leszczyńskiego. Urodziło im się trzech synów – tak, że przyszłość najstarszej linii dynastii jest zapewniona (potomków męskich, pochodzących od stryja Aleksandra – Tomisława, jest trzech, pochodzących od drugiego stryja – Andrzeja, jest dwóch, pochodzących od dalszego krewnego – regenta Pawła, jest czterech):

• Piotr (ur. 1980)
• Filip (ur. 1982)
• Aleksander (ur. 1982)

W 1985 Aleksander rozwiódł się z żoną i poślubił Greczynkę Katarzynę Batis (ur. 1943). Małżeństwo jest bezdzietne.

• Geoffrey Hindley, The Royal Families of Europe, London 1974

• Strona domowa królewskiej rodziny serbskiej (ang.)