Petrel nowozelandzki
| Pterodroma cookii[1] | |||
| (G.R. Gray, 1843) | |||
| |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
petrel nowozelandzki | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Petrel nowozelandzki[4] (Pterodroma cookii) – gatunek średniej wielkości ptaka oceanicznego z rodziny burzykowatych (Procellariidae).
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten występuje w Nowej Zelandii na wyspach Little Barrier, Great Barrier oraz Codfish. Po sezonie lęgowym migruje w kierunku wybrzeży Ameryki Północnej oraz Południowej[5].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Nie wyróżnia się podgatunków[6][7]. Proponowany podgatunek orientalis z wyspy Codfish[5] nie jest obecnie uznawany[6].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 25–34 cm, rozpiętość skrzydeł 76–82 cm; masa ciała 112–302 g[6].
Grzbiet petrela nowozelandzkiego jest zwykle szary, a pióra od strony brzucha białe[8]. Ma wąskie skrzydła oraz spiczasty ogon. Jego dziób jest czarny i mierzy około 3 cm. Ma szaroniebieskie nogi[5].
Dieta
[edytuj | edytuj kod]Jest drapieżnikiem. Żywi się głównie kałamarnicami. Poluje również na małe ryby i skorupiaki. Petrele nowozelandzkie polują głównie na powierzchni oceanu, jednak mogą nurkować na głębokość nawet 20 metrów[5].
Rozmnażanie
[edytuj | edytuj kod]Sezon lęgowy petreli nowozelandzkich trwa od września do kwietnia, natomiast jaja są składane od października do grudnia. Samica znosi zwykle jedno białe jajo, które ma 53 mm długości i 39 mm szerokości. Oboje rodzice wysiadują jajo przez około 47 dni. Młode są karmione co około 3 dni i jednorazowo dostają średnio 37 gramów pożywienia. Młode stają się samodzielne po około 88 dniach[5].
Status
[edytuj | edytuj kod]W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN petrel nowozelandzki jest klasyfikowany jako gatunek narażony na wyginięcie (VU, Vulnerable). W 2012 roku szacowano liczebność populacji na około 670 tysięcy dorosłych osobników. W przeszłości liczebność tego gatunku gwałtownie spadała z powodu obecności introdukowanych drapieżników (kotów, szczurów i ptaków weka); ocenia się jednak, że dzięki działaniom ochronnym i tępieniu gatunków inwazyjnych obecnie liczebność tych petreli wzrasta[3][9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Pterodroma cookii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ D. Lepage, Cook's Petrel Pterodroma cookii, [w:] Avibase [online] [dostęp 2024-10-13] (ang.).
- ↑ a b Pterodroma cookii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Procellariidae Leach, 1819 – burzykowate - Petrels & Shearwaters (wersja: 2024-06-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-10-13].
- ↑ a b c d e Cook’s petrel | Tītī | New Zealand Birds Online [online], nzbirdsonline.org.nz [dostęp 2024-05-28] (ang.).
- ↑ a b c C. Carboneras, F. Jutglar, G.M. Kirwan: Cook's Petrel (Pterodroma cookii), version 1.0. [w:] Birds of the World (red. J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2024-10-13]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v14.2). [dostęp 2024-10-13]. (ang.).
- ↑ petrel nowozelandzki, [w:] eBird [online], Cornell Lab of Ornithology [dostęp 2024-05-28] (ang.).
- ↑ Species factsheet: Cook's Petrel Pterodroma cookii [online], BirdLife International [dostęp 2024-05-28].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).