Partia Lewicy (Szwecja)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Skrót |
V |
| Lider | |
| Data założenia | |
| Adres siedziby | |
| Ideologia polityczna | |
| Poglądy gospodarcze | |
| Liczba członków |
12 815 (2012) |
| Członkostwo międzynarodowe |
|
| Grupa w Parlamencie Europejskim |
|
| Młodzieżówka |
Ung Vänster |
| Barwy | |
| Obecni posłowie |
24/349 [1]
|
| Obecni eurodeputowani |
1/20
|
| Strona internetowa | |
Partia Lewicy (szw. Vänsterpartiet) – szwedzka partia socjalistyczna, bardziej radykalna od Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej. Sprzeciwia się prywatyzacji, członkostwu Szwecji w UE, zwraca dużą uwagę na kwestie ekologiczne, propaguje postulaty feministyczne i egalitarystyczne.
Powstała w 1917 na skutek rozłamu w Partii Socjaldemokratycznej. Od 1998 wraz z Zielonymi wspiera rządy socjaldemokratów.
Należy do Sojuszu Nordyckiej Zielonej Lewicy.
Program
[edytuj | edytuj kod]Feminizm i dyskryminacja
[edytuj | edytuj kod]Partia Lewicy domaga się równości płci, dlatego postuluje utworzenie Ministerstwa Równości Społecznej, wprowadzenie do szkół średnich zajęć z „samoobrony feministycznej”, równej płacy i jednakowych warunków pracy dla kobiet i mężczyzn, równego podziału urlopu rodzicielskiego oraz stworzenia schronisk dla maltretowanych kobiet. Partia Lewicy chce również, aby wymiar sprawiedliwości lepiej chronił ofiary dyskryminacji ze względu na płeć, orientację seksualną i tożsamość płciową[2].
Sprzeciwiamy się kapitalizmowi – porządkowi gospodarczemu, który prowadzi do podziału klasowego, niesprawiedliwości i wojen. Naszym celem jest wyzwolenie ludzkości od wszelkich form ucisku. Aby go osiągnąć, nie wystarczy znieść podział na klasy – konieczne jest również zniesienie patriarchatu.
Partia dostrzega związek między systemem kapitalistycznym i imperializmem a rasizmem. W swoim programie Vänsterpartiet pisze: Bogactwo Zachodu w dużej części opiera się na wyzysku krajów rozwijających się i degradacji ich środowiska naturalnego[4].
Vänsterpartiet sprzeciwia się normatywizmowi w kwestii seksualności, uznając go za przyczynę wykluczenia i dyskryminacji osób homoseksualnych[4].
Imigracja i integracja
[edytuj | edytuj kod]Partia Lewicy chce specjalnego programu, który pomógłby nowo przybyłym do Szwecji imigrantom w znalezieniu pracy[5].
Vänsterpartiet politykę przymusowej asymilacji uznaje za „godną ubolewania”. Stoi na stanowisku, iż wszystkie mniejszości narodowe zamieszkujące Szwecję powinny mieć prawo do własnej tożsamości, języka i religii.
Demokracja wymaga, aby wszyscy, którzy należą do mniejszości narodowych mieli możliwość uczestniczenia w podejmowaniu decyzji dotyczących wszystkich dziedzin życia społecznego.
Model państwa
[edytuj | edytuj kod]Partia chce uchwalenia konstytucji zakładającej laickość (wypowiedzenie wszystkich umów między Szwecją a związkami wyznaniowymi) i republikański charakter państwa (zniesienie monarchii)[4].
Polityka zagraniczna
[edytuj | edytuj kod]W konflikcie izraelsko-palestyńskim partia popiera niepodległościowe dążenia Palestyny. Domaga się również zerwania przez Unię Europejską umów handlowych z Izraelem, jeśli ten nie zaprzestanie okupowania Strefy Gazy[6][7].
Liderzy partyjni
[edytuj | edytuj kod]- Carl Winberg, 1917
- Zeth Höglund, 1917, 1919–1924
- Ernst Åström, 1918
- Karl Kilbom, 1918, 1921–1923
- Nils Flyg, 1924–1929
- Sven Linderot, 1929–1951
- Hilding Hagberg, 1951–1964
- C.-H. Hermansson, 1964–1975
- Lars Werner, 1975–1993
- Gudrun Schyman, 1993–2003
- Ulla Hoffman (p.o.), 2003–2004
- Lars Ohly 2004–2012
- Jonas Sjöstedt 2012–
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ The Left Party.
- ↑ Feminism. [dostęp 2010-06-01].
- ↑ Feministisk plattform. [dostęp 2012-08-02].
- ↑ a b c d Partiprogram. [dostęp 2013-11-11].
- ↑ Integration. [dostęp 2010-06-01].
- ↑ Israel och Palestina. [dostęp 2010-06-01].
- ↑ Befria Gaza – Bojkotta Israel!. [dostęp 2009-01-04].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]
|
