Stefan Heym
Data i miejsce urodzenia |
10 kwietnia 1913 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
16 grudnia 2001 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Strona internetowa |
Stefan Heym (właściwie Helmut Flieg, ur. 10 kwietnia 1913 w Chemnitz, zm. 16 grudnia 2001 w En Bokek) – niemiecki pisarz pochodzenia żydowskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w zamożnej rodzinie żydowskiej. Już w gimnazjum zaangażował się po stronie antyfaszystowskiej i został w roku 1931 pod naciskiem miejscowych hitlerowców usunięty z gimnazjum z powodu wiersza, który ukazał się w dzienniku Volksstimme. Maturę zdał w berlińskim gimnazjum im. Schliemanna i rozpoczął studia dziennikarskie. Po dojściu Hitlera do władzy w roku 1933 wyemigrował do Pragi i przyjął imię i nazwisko „Stefan Heym”.
W roku 1935 uzyskawszy stypendium żydowskiej organizacji studenckiej wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie kontynuował studia na uniwersytecie w Chicago. W latach 1937–1939 był naczelnym redaktorem niemieckojęzycznego tygodnika „Deutsches Volksecho” zbliżonego do Komunistycznej Partii Stanów Zjednoczonych. Po zaprzestaniu wydawania tygodnika w listopadzie 1939 pisał Heym jako niezależny publicysta w języku angielskim. W roku 1942 ukazała się jego pierwsza powieść Hostages (Zakładnicy) która stała się bestsellerem. Otrzymawszy obywatelstwo USA, Heym wziął udział w działaniach wojennych, pisząc teksty ulotek i wygłaszając audycje radiowe mające podważyć morale armii niemieckiej.
Po wojnie powrócił do Niemiec i został redaktorem ukazującego się w Essen dziennika „Ruhr Zeitung”, potem w Monachium dziennika „Neue Zeitung”. Ze względu na lewicowe przekonania został w końcu 1945 z powrotem przesiedlony do USA. W roku 1948 ukazała się w Bostonie jego powieść The Crusaders (Krzyżowcy).
Wraz z Charlie Chaplinem, Bertoltem Brechtem i Tomaszem Mannem opuścił w roku 1952 USA. Zamieszkał początkowo w Pradze, a w roku 1953 w Niemieckiej Republice Demokratycznej, gdzie został przyjęty jako zasłużony antyfaszysta. Nadal tworzył w języku angielskim, jego dzieła w niemieckich przekładach osiągały wysokie nakłady. W tym samym roku został laureatem Nagrody Heinricha Manna[1].
Już w roku 1956 doszło do konfliktów Heyma z kierownictwem Socjalistycznej Partii Jedności Niemiec (SED), gdy nie ukazała się jego powieść o powstaniu z 17 czerwca 1953. Na XI Plenum SED został zaatakowany przez Ericha Honeckera. Nadal jednak pozwalano mu na wyjazdy zagraniczne. Od początku lat 70. jego dzieła znów ukazywały się w NRD, lecz w małych nakładach.
W roku 1976 podpisał petycję przeciw pozbawieniu Wolfa Biermanna obywatelstwa NRD. W roku 1979 został wykluczony ze Związku Pisarzy NRD.
W latach osiemdziesiątych wspierał ugrupowania dysydenckie w NRD i wygłaszał przemówienia podczas poniedziałkowych demonstracji.
Po zjednoczeniu Niemiec 1989 upominał się o prawa mieszkańców wschodnich landów. W roku 1992 był współzałożycielem „Komitetu dla Sprawiedliwości”. W roku 1994 kandydował do Bundestagu jako bezpartyjny z otwartej listy Partii Demokratycznego Socjalizmu. Na otwarciu obrad wygłosił jako przewodniczący senior przemówienie zbojkotowane przez prawicę. W październiku 1995 złożył mandat deputowanego w proteście przeciw podwyżce diet deputowanych. Zmarł w Izraelu po udziale w sympozjum na temat Heinego.
Stefan Heym był doktorem honoris causa uniwersytetów w Bernie i Cambridge oraz obywatelem honorowym miasta Chemnitz.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Heinrich Mann Prize. adk.de. [dostęp 2019-09-29]. (niem.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Reinhard Zachau: Stefan Heym, München 1982
- Regina General und Wolfgang Sabath: Stefan Heym, Berlin 1994
- Hermann Gellermann: Stefan Heym: Judentum und Sozialismus, Berlin 2002
- Stepanka Neumann: Stefan Heym – Literat und Dissident auf Lebenszeit. Biblische Allegorie und der ewige Schriftsteller. Hamburg: Verlag Dr. Kovač (Schriftenreihe Poetica, Schriften zur Literaturwissenschaft, Band 105), ISBN 978-3-8300-4593-9.
- Międzynarodowe Towarzystwo im. Stefana Heyma
- Biografia
- Biografia, lista dzieł, fotografie
- Biografia
- ISNI: 0000000121030522, 0000000368635849
- VIAF: 91729249
- ULAN: 500376756
- LCCN: n50039546
- GND: 118550691
- NDL: 001301907
- LIBRIS: b8nqrwpv5dmw34p
- BnF: 120260578
- SUDOC: 02842218X
- NLA: 35192485
- NKC: ola2001100014
- BNE: XX1109433
- NTA: 068179421
- BIBSYS: 90071445
- CiNii: DA03463140
- Open Library: OL122988A
- PLWABN: 9810570479705606
- NUKAT: n93120872
- J9U: 987007262665505171
- CANTIC: a19181978
- LNB: 000034769
- NSK: 000002925
- CONOR: 49765475
- BNC: 000506679
- ΕΒΕ: 120489
- BLBNB: 000237403
- KRNLK: KAC201521302
- LIH: LNB:V*153883;=BO
- Absolwenci Uniwersytetu Chicagowskiego
- Amerykańscy wojskowi
- Deputowani Bundestagu
- Emigranci polityczni
- Niemieccy prozaicy XX wieku
- Niemieccy publicyści
- Wschodnioniemieccy pisarze
- Pisarze związani z Chicago
- Prozaicy niemieckojęzyczni
- Niemieccy Żydzi
- Laureaci Nagrody Heinricha Manna
- Odznaczeni Brązową Gwiazdą
- Odznaczeni Nagrodą Państwową NRD
- Ludzie urodzeni w Chemnitz
- Doktorzy honoris causa uczelni w Szwajcarii
- Pochowani na Cmentarzu żydowskim w Berlinie-Weißensee
- Urodzeni w 1913
- Zmarli w 2001