Nicolas Cage

Nicolas Cage

Nicolas Cage (2013)
Imię i nazwisko	Nicholas Kim Coppola
Data i miejsce urodzenia	7 stycznia 1964 Long Beach
Zawód	aktor, reżyser, producent
Współmałżonek	Patricia Arquette (1995–2001; rozwód) Lisa Marie Presley (2002–2004; rozwód) Alice Kim (2004-2016; rozwód) Erika Koike (2019; rozwód) Riko Shibata (od 2021)
Lata aktywności	od 1981
Autograf
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Nicolas Cage, właśc. Nicolas Kim Coppola^[1] (ur. 7 stycznia 1964 w Long Beach) – amerykański aktor, reżyser i producent filmowy, bratanek reżysera Francisa Forda Coppoli^[2].

Został laureatem Oscara i był jednym z najbardziej kasowych aktorów w Hollywood, zanim wystąpił w nieudanych produkcjach i był dziewięć razy nominowany do Złotych Malin, było to prawdopodobnie spowodowane tym, że brał każdą możliwą ofertę pracy z powodu długów. Mimo to powtarzał, że zawsze dawał z siebie wszystko, jeśli chodzi o aktorstwo^[3].

31 lipca 1998 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 7021 Hollywood Boulevard^[4][5].

W drugiej dekadzie XXI wieku zaczął jednak grać także w niezależnych filmach docenionych przez krytyków np. Mandy (2018) i Świnia (2021), za rolę w którym dostał kolejną nominację do Złotej Maliny, lecz tym razem była to Złota Malina: Odkupienie za powrót do aktorskiej formy^[6][7][8].

W 2022 zagrał samego siebie w filmie Nieznośny ciężar wielkiego talentu^[9].

Urodzony w Long Beach w stanie Kalifornia w rodzinie rzymskokatolickiej jako syn Joy Vogelsang, pochodzącej z Niemiec choreografki i tancerki baletowej, która chorowała na chroniczną depresję i Augusta Floyda Coppoli, Amerykanina włoskiego pochodzenia, scenarzysty, profesora komparatystyki, pioniera studiów dla niewidomych^[10]. Wychował się z dwoma braćmi – Christopherem i Markiem^[11]. Jego dziadek Carmine Coppola był kompozytorem, a babka Italia Pennino, aktorką.

Jego rodzice rozwiedli się w 1976. Uczęszczał do Beverly Hills High School, gdzie wystąpił w przedstawieniu Clifforda Odetsa Złoty chłopak (Golden Boy). Mając 15 lat, podjął naukę w American Conservatory Theatre w San Francisco. Później studiował aktorstwo u renomowanej nauczycielki Peggy Feury.

Nazwisko Cage przyjął od Luke’a Cage’a, jednego z superbohaterów Marvel Comics^[12]. Po raz pierwszy na ekranie pojawił się w telewizyjnym filmie Najlepsze czasy (Best of Times, 1981)^[13]. Rok później trafił na kinowy ekran w melodramacie komediowym Beztroskie lata w Ridgemont High (Fast Times at Ridgemont High, 1982) z Seanem Pennem, Jennifer Jason Leigh, Judge’em Reinholdem, Forestem Whitakerem i Anthonym Edwardsem w obsadzie. Następnie dostał rolę zbuntowanego punka Randy’ego w komedii romantycznej Dziewczyna z Doliny (Valley Girl, 1983) oraz pojawił się w dramacie kryminalnym swojego stryja, Francisa Forda Coppoli, Rumble Fish (1983) u boku Matta Dillona, Diane Lane, Mickeya Rourke’a, Toma Waitsa i Laurence’a Fishburne’a.

Dorabiał także jako sprzedawca popcornu w Fairfax Theater, zanim zrobił furorę wśród krytyków i publiczności w roli opiekuńczego i przedsiębiorczego sierżanta Ala Columbato, syna włoskich emigrantów, skrywającego wrażliwość pod maską cynizmu w dramacie wojennym Alana Parkera na podstawie książki Williama Whartona Ptasiek (Birdy, 1984) z Matthew Modine’em w roli tytułowej^[14]. Rola nieokrzesanego kochanka, romantycznego jednorękiego piekarza w komedii romantycznej Wpływ Księżyca (Moonstruck, 1987) z Cher przyniosła mu nominację do nagrody Złotego Globu, ustalając jego charakterystyczny „typ” – nieobliczalnego, zamkniętego w sobie, o lekko makabrycznym poczuciu humoru, często gwałtownego buntownika. Sławę zawdzięcza roli niezależnego Sailora Ripleya w przygodowej komedii kryminalnej Davida Lyncha Dzikość serca (Wild at Heart, 1990), gdzie śpiewa przebój Elvisa Presleya „Love Me Tender”. Za kreację scenarzysty-alkoholika Bena, który stracił pracę w studiu Hollywood, w melodramacie Zostawić Las Vegas (Leaving Las Vegas, 1995) otrzymał wiele wyróżnień, w tym nagrodę Srebrnej Muszli (Silver Seashell) Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w San Sebastián, Złoty Glob i Oscara^[15].

W 2000 założył własną firmę produkcyjną Saturn Films^[16], z siedzibą w Los Angeles, w Kalifornii.

Kolejną nominację do Oscara i Złotego Globu otrzymał za podwójną rolę niezwykle utalentowanego, ale zakompleksionego i neurotycznego scenarzysty filmowego, żywiołowego i nieco ekscentrycznego jego brata bliźniaka w komedii Adaptacja (Adaptation, 2002). Jednak postać szeryfa w horrorze Kult (The Wicker Man, 2006) doczekała się dwóch nominacji do Złotej Maliny.

Otrzymał honorowy doktorat Sztuk Pięknych Kalifornijskiego Uniwersytetu Stanowego Fullerton w maju 2001. Jego złota gwiazda na Walk of Fame została odsłonięta 31 lipca 1998.

Z nieformalnego związku z Christiną Fulton ma syna Westona Coppolę Cage’a (ur. 1990). 8 kwietnia 1995 poślubił Patricię Arquette, z którą rozwiódł się 18 maja 2001. 10 sierpnia 2002 ożenił się z Lisą Marie Presley, z którą wziął rozwód 16 maja 2004. 30 lipca tego samego roku poślubił byłą kelnerkę Alice Kim, z którą ma syna Kal-Ela (ur. 3 października 2005) i z którą rozwiódł się w styczniu 2016^[17]. 23 marca 2019 wziął ślub z makijażystką Eriką Koike, ale już cztery dni później złożył do sądu prośbę o unieważnienie małżeństwa^[18], a po odrzuceniu wniosku przez sąd złożył pozew o rozwód, który został orzeczony 31 maja 2019^[19].

Jest zafascynowany postacią mistyka i filozofa Jakuba Boehmego, który mieszkał i tworzył w Zgorzelcu. Podczas pobytu w Polsce gwiazdor odwiedził jego dom na Przedmieściu Nyskim i grób na cmentarzu w Görlitz^[20].

 Osobny artykuł: Filmografia Nicolasa Cage’a.

• Nicolas Cage w bazie IMDb (ang.)
• Nicolas Cage w bazie Notable Names Database (ang.)
• Nicolas Cage w bazie Filmweb