Michałowo (gmina)
gmina miejsko-wiejska | |||||||
Ratusz w Michałowie | |||||||
| |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||
Powiat | |||||||
TERC |
2002073 | ||||||
Siedziba | |||||||
Burmistrz |
Marek Nazarko | ||||||
Powierzchnia |
409,19 km² | ||||||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności |
| ||||||
• gęstość |
16,7 os./km² | ||||||
Nr kierunkowy |
85 | ||||||
Tablice rejestracyjne |
BIA | ||||||
Adres urzędu: ul. Białostocka 1116-050 Michałowo | |||||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie powiatu | |||||||
53°02′13″N 23°36′13″E/53,036944 23,603611 | |||||||
Strona internetowa | |||||||
Biuletyn Informacji Publicznej |
Michałowo – gmina miejsko-wiejska w województwie podlaskim, w powiecie białostockim.
W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie białostockim. Do 2008 była gminą wiejską[4].
Siedziba gminy to miasto Michałowo.
Według danych z 30 czerwca 2012[5] gminę zamieszkiwały 7142 osoby. Natomiast według danych z 31 grudnia 2019 roku[6] gminę zamieszkiwało 6565 osób.
Gmina obejmuje obszary należące przed wojną do gmin: Michałowo i Zabłudów (powiat białostocki), Hołynka (powiat grodzieński) oraz Jałówka, Tarnopol i Świsłocz (powiat wołkowyski).
Struktura powierzchni
[edytuj | edytuj kod]Według danych z roku 2002[7] gmina Michałowo ma obszar 409,19 km², w tym:
- użytki rolne: 48%
- użytki leśne: 37%
Gmina stanowi 13,71% powierzchni powiatu.
Przez południową część gminy przepływa rzeka Narew. Niektóre miejscowości w tej części gminy, m.in. Suszcza, Supruny leżą na Podlaskim Szlaku Bocianim[8].
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gminę zamieszkiwało 3.645 osób, wśród których 1433 było wyznania prawosławnego, 902 mojżeszowego, 890 rzymskokatolickiego, 292 ewangelickiego i 128 greckokatolickiego. Jednocześnie 1.899 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 563 białoruską, 251 niemiecką, 783 żydowską, 140 rosyjską, 6 łotewską, 2 czeską a jeden rusińską. Było tu 589 budynków mieszkalnych[9].
Dane z 30 czerwca 2012[5]:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 7142 | 100 | 3574 | 50,05 | 3568 | 49,95 |
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) |
17,45 | 8,73 | 8,72 |
- Piramida wieku mieszkańców gminy Michałowo w 2014 roku[1].
Sołectwa
[edytuj | edytuj kod]Bondary, Cisówka, Ciwoniuki, Hieronimowo, Jałówka, Juszkowy Gród, Kazimierowo, Kobylanka, Krugły Lasek, Łuplanka, Michałowo I, Michałowo II, Nowa Wola, Nowosady, Pieńki, Potoka, Sokole, Suszcza, Szymki, Topolany, Tylwica, Żednia[2].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Cerkiew św. Mikołaja w Michałowie
- Cerkiew Przemienienia Pańskiego w Topolanach
- Cerkiew Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Nowej Woli
- Cerkiew Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy w Nowej Woli
- Cerkiew Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Jałówce
- Cerkiew Narodzenia Bogurodzicy w Juszkowym Grodzie
- Dom Ludowy im. Pierwszego Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego w Sokolem
- Kościół Opatrzności Bożej w Michałowie
- Kościół Przemienienia Pańskiego w Jałówce
Sąsiednie gminy
[edytuj | edytuj kod]Gródek, Narew, Narewka oraz gmina Zabłudów.
Gmina graniczy z Białorusią.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Gmina Michałowo w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-16] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ a b Strona gminy, sołtysi
- ↑ a b Urząd Statystyczny w Białymstoku
- ↑ Dz.U. z 2008 r. nr 137, poz. 860 (Fotokopia)
- ↑ a b GUS-Główny Urząd Statystyczny. stat.gov.pl. [dostęp 2013-01-19]. (pol.).
- ↑ Gmina Michałowo (podlaskie) » mapy, GUS, nieruchomości, szkoły, regon, kody pocztowe, bezrobocie, wynagrodzenie, zarobki, edukacja, tabele, przedszkola, demografia, statystyki, urzędy [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-01-26] (pol.).
- ↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
- ↑ Podlaski Szlak Bociani. Wrota Podlasia. [dostęp 2009-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 października 2012)].
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 15 .