Likomur

Artykuł ten został zgłoszony do umieszczenia na stronie głównej w rubryce „Czy wiesz”.
Pomóż nam go sprawdzić: oceń zgłoszoną nominację.

Likomur

Lycenchelys muraena[1]
(Collet(inne języki), 1878)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Infratyp	żuchwowce
Gromada	promieniopłetwe
Podgromada	doskonałokostne
Nadrząd	kolcopłetwe
Rząd	okoniokształtne
Podrząd	węgorzycowce
Rodzina	węgorzycowate
Rodzaj	Lycenchelys
Gatunek	likomur
Synonimy
Lycodes muraena Collet, 1878[2]
Multimedia w Wikimedia Commons

Likomur^[3], likod murenka^[3] (Lycenchelys muraena) – gatunek morskiej ryby okoniokształtnej z rodziny węgorzycowatych (Zoarcidae)^[2]. Nie ma znaczenia gospodarczego^[3]. Nienotowany w czerwonej księdze IUCN^[4].

Likomur został po raz pierwszy opisany zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego w 1878 pod nazwą Lycodes muraena. Opisu dokonał norweski zoolog Robert Collet(inne języki) (1842-1913) w artykule poświęconym efektom norweskiej, morskiej ekspedycji naukowej w latach 1876-1877, opublikowanym w czasopiśmie Forhandlinger i Videnskabs-Selskabet i Christiania. Holotyp znajduje się w uniwersyteckim Muzeum Historii Naturalnej w Oslo(inne języki) (nor. Naturhistorisk museum) i skatalogowany jest pod numerem ZMUO J4538. Miejsce typowe znajduje się 325 km na południowy zachód od Bodø, na głębokości 640 m. Do rodzaju Lycenchelys rybę tę przeniósł w 1973 rosyjski ichtiolog Anatolij Pietrowicz Andrijaszew(inne języki) (1910-2009)^[2].

• Lycenchelys : gr. λύκος, likos – „wilk”; gr. ἔγχελυς, enchelis od χέλι, cheli – „węgorz”^[4].

Występuje w Oceanie Arktycznym (w tym w Morzu Karskim, Morzu Barentsa, Morzu Grenlandzkim, Morzu Baffina), arktycznej strefie Oceanu Atlantyckiego (w tym w Morzu Norweskim) i Cieśninie Davisa, łączącej oba te oceany, w wodzie o temperaturze do 3 °C, obejmując swym zasięgiem morskie terytoria Kanady, Grenlandii, Islandii, Wysp Owczych i Norwegii. W podziale na regiony rybołówstwa FAO (ang. FAO Major Fishing Areas) gatunek notowany jedynie w regionach Oceanu Arktycznego (numer regionu 18), północno-zachodniego (21) i północno-wschodniego Atlantyku (27)^[4].

Osiąga maksymalnie 22,6 cm długości standardowej (SL)^[4]. Ciało „węgorzowate”, pokryte drobnymi łuskami, z przodu owalne w przekroju poprzecznym, ulega stopniowemu bocznemu spłaszczeniu w kierunku ogona. Głowa jest naga, nieznacznie szersza od tułowia, lekko spłaszczona, z dużymi, owalnymi oczami, z końcowym pyszczkiem i zębami drobnymi na obu szczękach. Pod oczami, na dolnej szczęce oraz policzkach występuje po siedem otworów sensorycznych, które są początkiem podwójnej, rozdzielającej się na środkową i brzuszną, linii bocznej. Płetwa grzbietowa z 118-126 promieniami, płetwa odbytowa z 100-104 promieniami, a płetwy piersiowe z 13-15 promieniami. Ubarwienie jest dość jednolite, brązowożółtawe, czasami z jaśniejszym brzuchem^[3].

Jest to ryba morska, bytująca przy dnie, na głębokości od 350 do 1700 m^[4]. Żywi się skorupiakami bentosowymi^[3], między innymi obunogami należącymi do gatunków Caprella septentrionalis(inne języki) i Maera tenera(inne języki), a także równonogami^[4].