Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Joseph Wirth

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joseph Wirth
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Karl Joseph Wirth

Data urodzenia

6 września 1879

Data śmierci

3 stycznia 1956

Kanclerz Rzeszy
Okres

od 10 maja 1921
do 14 listopada 1922

Przynależność polityczna

Centrum

Poprzednik

Konstantin Fehrenbach

Następca

Wilhelm Cuno

Karl Joseph Wirth (ur. 6 września 1879 we Fryburgu Bryzgowijskim, zm. 3 stycznia 1956) – niemiecki polityk.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Należał do Partii Centrum. W latach 1921–1922 pełnił funkcję kanclerza Niemiec. Jako zwolennik porozumienia z krajami zachodnimi, razem z ministrem spraw zagranicznych Waltherem Rathenau’em rozpoczął politykę możliwie jak najbardziej regularnego spłacania nałożonych na Niemcy odszkodowań wojennych. Chciał jednocześnie pokazać światu, że Niemcy nie są zdolne do spłacenia pełnej kwoty reparacji. 1920-1921 minister finansów, Minister terenów okupowanych w drugim rządzie Müllera, minister spraw wewnętrznych Rzeszy w pierwszym gabinecie Brüninga (1930–1931). Według Andrzeja J. Kamińskiego, miał głosić tezę, że w okresie międzywojennym Polska rozważała napaść na Niemcy[1].

Pierwszy rząd Wirtha: od 10 maja do 22 października 1921

[edytuj | edytuj kod]
Zmiany gabinetowe
  • 29 maja 1921 – Walther Rathenau (DDP) wstąpił do rządu na stanowisko ministra odbudowy Niemiec

Drugi rząd Wirtha: od 26 października 1921 do 14 listopada 1922

[edytuj | edytuj kod]
Zmiany gabinetowe
  • 1 lutego 1922 – Walther Rathenau (DDP) zastąpił Wirtha na stanowisku ministra spraw zagranicznych. Wirth pozostał nadal kanclerzem
  • 10 marca 1922 – Anton Fehr(inne języki) (Bawarska Partia Chłopska) zastąpił Hermesa na stanowisku ministra wyżywienia. Hermes pozostał na urzędzie ministra finansów
  • 24 czerwca 1922 – po zamordowaniu Rathenaua przez Erwina Kerna i Hermanna Fischera z Organizacji Konsul stanowisko ministra spraw zagranicznych ponownie objął Joseph Wirth.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Andrzej J. Kamiński, Natarcie starej gwardii, w: „Tygodnik Powszechny”, nr 35(180)/1948, s. 4.

Bibliografia, linki

[edytuj | edytuj kod]