Halloween 4: Powrót Michaela Myersa

Halloween 4: Powrót Michaela Myersa

Halloween 4: The Return of Michael Myers

Gatunek	horror
Data premiery	21 października 1988
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone
Język	angielski
Czas trwania	88 minut
Reżyseria	Dwight H. Little
Scenariusz	Alan B. McElroy
Główne role	Ellie Cornell, Danielle Harris, Donald Pleasence, Beau Starr
Muzyka	Alan Howarth
Zdjęcia	Peter Lyons Collister
Scenografia	Nickle Lauritzen, Roger Crandall
Kostiumy	Rosalie Wallace
Montaż	Curtiss Clayton
Produkcja	Paul Freeman, Moustapha Akkad
Wytwórnia	Trancas International Films
Dystrybucja	Galaxy International Releasing
Budżet	5 000 000 USD
Poprzednik	Halloween 3: Sezon czarownic (1982)
Kontynuacja	Halloween 5: Zemsta Michaela Myersa (1989)
Nagrody
1990: 2 nominacje do nagrody Saturna w kategoriach najlepszy horror i najlepszy scenariusz
Strona internetowa

Halloween 4: Powrót Michaela Myersa (tytuł oryg. Halloween 4: The Return of Michael Myers) – film fabularny (horror) produkcji amerykańskiej z 1988 roku. Sześć lat po porażce komercyjnej Halloween 3, twórcy zdecydowali się przywrócić do życia postać Michaela Myersa i nakręcili czwartą część cyklu. Dzięki sukcesowi filmu, serię kontynuowano.

30 października 1988 roku. Tkwiący w ciężkim stanie, skrajnie poparzony Michael Myers ma zostać przewieziony do zakładu psychiatrycznego Smith’s Grove. Podczas transportu karetką, morduje całą jej ekipę i wydostaje się na wolność. Podąża w kierunku Haddonfield, gdzie wciąż przebywają jego krewni. Na swoją ofiarę Myers obiera małą Jamie Lloyd. Doktor Sam Loomis po raz kolejny podąża tropem psychopaty w białej masce, kontaktuje się z miejscowym szeryfem i wspólnie usiłują uchronić prowincjonalne miasteczko przed koszmarem krwawych zbrodni.

• Ellie Cornell jako Rachel Carruthers
• Danielle Harris jako Jamie Lloyd
• Donald Pleasence jako dr Samuel „Sam” Loomis
• Beau Starr jako szeryf Ben Meeker
• George P. Wilbur jako Michael Myers
• Sasha Jenson jako Brady
• Kathleen Kinmont jako Kelly Meeker
• Michael Pataki jako dr Hoffman
• Karen Alston jako Darlene Carruthers
• Jeff Olson jako Richard Carruthers
• Gene Ross jako Earl
• Leslie L. Rohland as Lindsey
• Danny Ray jako Tommy
• Richard Stay jako Wade
• Michael Ruud jako Alan „Big Al” Gateway
• Eric Hart jako Orrin Gateway
• Logan Field jako Unger
• Jordan Bradley jako Kyle
• George Sullivan jako zastępca szeryfa Logan

Po porażce komercyjnej filmu Halloween 3: Sezon czarownic (1982), Moustapha Akkad − producent owego projektu, jak i dwóch pierwszych części serii Halloween − postanowił powrócić do sprawdzonego schematu i przywrócić do fabuły części czwartej postać Michaela Myersa. Gdy Sezon czarownic wchodził na ekrany kin, większość fanów psychopatycznego Myersa kierowała w stronę twórców retoryczne pytanie: Gdzie jest Michael?^[1]. W 1986 roku, bezpośrednio po realizacji filmu Teksańska masakra piłą mechaniczną 2, studio Cannon Films zaproponowało współpracę Johnowi Carpenterowi. Miał on wyreżyserować nawet nienakreślony jeszcze fabularnie czwarty film z halloweenowego cyklu, produkcją owego obrazu zainteresowana była Debra Hill. Carpenter zlecił napisanie scenariusza planowanego filmu Dennisowi Etchisonowi, który dał się poznać reżyserowi jako autor nowelizacji Halloween II (1981) i Halloween III.

Gotowy skrypt nie spotkał się z uznaniem Moustaphy Akkada, który określił go mianem „zbyt intelektualnego” i upierał się przy swojej wizji nowego sequela, wedle której każdy kolejny film z serii miałby zawierać postać Myersa jako mordercy z krwi i kości^[2]. W filmie dokumentalnym Halloween: 25 Years of Terror niezadowolony Etchison wyznał: Odebrałem telefon od Debry Hill, która powiedziała, że wspólnie z Johnem (Carpenterem − przyp.) sprzedała prawa do sagi, oraz że mój scenariusz nie był częścią ich umowy.

25 lutego 1988 roku na scenarzystę wytypowano Alana B. McElroya, mieszkańca Cleveland w stanie Ohio, który skryptem do czwartej części Halloween debiutował w przemyśle filmowym. 7 marca 1988 rozpoczynał się strajk amerykańskich scenarzystów; to zmusiło McElroya do opracowania koncepcji, stworzenia przebojowej historii i ostatecznego przesłania finalnej wersji swojego projektu twórcom w ciągu zaledwie jedenastu dni. Pomysł nowatora − losy ściganej przez psychopatycznego wuja siedmioletniej sieroty − przypadł do gustu producentom. Z fabuły wyeliminowano postać Laurie Strode, zastępując ją córką Laurie, Jamie, wychowującą się w rodzinie zastępczej. Z imienia dziecięcej bohaterki uczyniono hołd złożony Jamie Lee Curtis, która wcieliła się w Strode w dwóch pierwszych elementach sagi Halloween.

W pierwotnym, oryginalnym rysie fabularnym filmu przewidywano zaskakujące rozwiązania sytuacyjne. W domu szeryfa Meekera miał wybuchnąć pożar, a rezydencja miała spłonąć. Sam szeryf miał zginąć podczas kulminacyjnego ataku Michaela Myersa. W trakcie sceny na dachu główne bohaterki, Jamie i jej przyszywana siostra Rachel, miały zostać pochłonięte przez buchające płomienie. Z idei tych zrezygnowano z powodu ograniczonego budżetu^[3], zastąpiono je za to mocno „soap-operowym” wątkiem zdradzanej przez ukochanego nastolatki (Rachel). Ostatnia scena filmu miała w zamyśle uczynić z Jamie nowy czarny charakter, i w pewnym sensie dopięła swego, ponieważ małoletnia bohaterka w finalnej scenie opuszcza domową łazienkę z zakrwawionymi nożycami. Z sugestii tej zrezygnowano wszak przy okazji realizowania kolejnego sequela, Zemsty Michaela Myersa (1989), gdzie atak Jamie na przybraną matkę (do którego to właśnie doszło) okazał się impulsem, który zakiełkował w umyśle dziewczynki za sprawą złowieszczego wuja.

Filmowi nadano wymowny podtytuł: Powrót Michaela Myersa. Zwiastował on ponowne pojawienie się antybohatera i miał przyciągnąć do kin jego fanów.

Tylko jeden aktor, który wystąpił we wszystkich dotychczasowych filmach z serii Halloween (odliczając jedynie Sezon czarownic, niemający nic wspólnego z pozostałymi częściami) pojawił się i w Powrocie Michaela Myersa − był to Donald Pleasence. Nim McElroy został obrany na scenarzystę, producenci zaproponowali powrót do serii także Jamie Lee Curtis, ta jednak − wówczas już uznana hollywoodzka gwiazda − odmówiła przyjęcia roli Laurie Strode.

O rolę Jamie Lloyd ubiegało się mnóstwo aktorek dziecięcych, między innymi jedenastoletnia wówczas Melissa Joan Hart^[4]. W okresie castingowym Ellie Cornell startowała do dwóch ról: pierwszą była Rachel Carruthers, drugą zaś − Kristen Parker w Koszmarze z ulicy Wiązów IV: Władcy snów (1987). Ostatecznie aktorka zdecydowała zaangażować się w produkcję filmu Halloween IV i została sukcesywnie obsadzona w jednej z głównych ról żeńskich. George’owi P. Wilburowi zlecono rolę niesławnego Myersa, którą aktor powtórzył zresztą w jednym z kolejnych sequeli.

Film zebrał różnorodne recenzje ze strony krytyków, spotkał się jednak ze stricte entuzjastycznym przyjęciem fanów halloweenowej serii. Wśród głosów krytyki pojawiały się opinie o „braku innowacyjności”; pamfleciści skarżyli się też, że film nie posiada wielu pamiętnych scen (co z kolei było siłą pierwowzoru), jeśliby wykluczyć finał^[5].

Albert Nowicki (witryna His Name Is Death) pisał: "Na pochwałę film zasługuje także ze względu na miejsce swojej akcji. Dom zabarykadowany przed snującym się po bocznych uliczkach i ogródkach Myersem oraz unoszący się w nim klimat osaczenia nadają filmowi iście survivalowy klimat, jakże pożądany wśród fanów horroru."^[6]

• Poster kinowy
• Halloween 4: Powrót Michaela Myersa w bazie IMDb (ang.)
• Halloween 4: Powrót Michaela Myersa w bazie Filmweb
• Oficjalna strona internetowa serii Halloween (ang.)