Kwiatownik niebieskouchy

Kwiatownik niebieskouchy
	Aethopyga linaraborae
	Kennedy, Gonzales & Miranda, 1997
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	nektarniki
Rodzaj	Aethopyga
Gatunek	kwiatownik niebieskouchy
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; bliski zagrożenia
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kwiatownik niebieskouchy^[3] (Aethopyga linaraborae) – gatunek małego ptaka z rodziny nektarników (Nectariniidae). Występuje endemicznie na Filipinach – we wschodniej części wyspy Mindanao. Jego naturalnym środowiskiem są subtropikalne i tropikalne wilgotne lasy górskie.

Systematyka

Został odkryty i naukowo opisany w 1997 roku; holotyp pochodził z okolic góry Pasian na Mindanao^[4]. Monotypowy^[5]. Tworzy nadgatunek z kwiatownikiem żółtorzytnym (A. boltoni)^[6].

Morfologia

Długość ciała wynosi około 10,8 cm u samca i 10,2 cm u samicy, zaś masa ciała 5,7–8,7 g u samca i 6–7 g u samicy^[6].

Ekologia

Środowiskiem kwiatowników niebieskouchych są omszone lasy na wysokości około 975–1980 m n.p.m. Ptaki tego gatunku przebywają na wysokości 5–8 m nad ziemią. Nie są znane żadne informacje dotyczące głosu, pożywienia czy rozrodu. Stwierdzono powiększenie gonad w maju^[7].

Status

IUCN uznaje kwiatownika niebieskouchego za gatunek bliski zagrożenia (NT, Near Threatened) nieprzerwanie od 2000 roku. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny^[2].

Przypisy

↑ Aethopyga linaraborae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b Aethopyga linaraborae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Nectariniidae Vigors, 1825 – nektarniki – Sunbirds (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-07].
↑ Robert S. Kennedy, Pedro C. Gonzales, Hector C. Miranda Jr.. New Aethopyga sunbirds (Aves: Nectariniidae) from the island of Mindanao, Philippines. „The Auk”. 114 (1). s. 1-10. (ang.).
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Dippers, leafbirds, flowerpeckers, sunbirds. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-07]. (ang.).
↑ ^a ^b Cheke, R. & Mann, C.: Lina's Sunbird (Aethopyga linaraborae). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2016. [zarchiwizowane z tego adresu (13 kwietnia 2016)].
↑ Clive F. Mann, Robert A. Cheke, Clive F. Mann & Robert A. Cheke: Sunbirds: A Guide to the Sunbirds, Flowerpeckers, Spiderhunters and Sugarbirds of the World. Bloomsbury Publishing, 2010, s. 334. ISBN 978-1-4081-3567-9.

Linki zewnętrzne

Zdjęcia i nagrania głosów. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Aethopyga linaraborae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Aethopyga linaraborae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-3] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Nectariniidae Vigors, 1825 – nektarniki – Sunbirds (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-07].

[auk-4] Robert S. Kennedy, Pedro C. Gonzales, Hector C. Miranda Jr.. New Aethopyga sunbirds (Aves: Nectariniidae) from the island of Mindanao, Philippines. „The Auk”. 114 (1). s. 1-10. (ang.).

[ioc-5] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Dippers, leafbirds, flowerpeckers, sunbirds. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-07]. (ang.).

[hbwa-6] Cheke, R. & Mann, C.: Lina's Sunbird (Aethopyga linaraborae). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2016. [zarchiwizowane z tego adresu (13 kwietnia 2016)].

[gb-7] Clive F. Mann, Robert A. Cheke, Clive F. Mann & Robert A. Cheke: Sunbirds: A Guide to the Sunbirds, Flowerpeckers, Spiderhunters and Sugarbirds of the World. Bloomsbury Publishing, 2010, s. 334. ISBN 978-1-4081-3567-9.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]