Kai M. Siegbahn

Ten artykuł od 2014-02 wymaga uzupełnienia informacji.

Artykuł należy uzupełnić o istotne informacje: rozbudować na podstawie źródeł.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kai M. Siegbahn

Kai Manne Börje Siegbahn, 1981
Data i miejsce urodzenia	20 kwietnia 1918 Lund
Data i miejsce śmierci	20 lipca 2007 Ängelholm
Specjalność: fizyka
Nagrody
Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki
Multimedia w Wikimedia Commons

Kai Manne Börje Siegbahn (ur. 20 kwietnia 1918 w Lund, zm. 20 lipca 2007 w Ängelholm) – szwedzki fizyk. Laureat Nagrody Nobla z fizyki w roku 1981 za wkład w rozwój spektroskopii elektronowej, w szczególności za spektroskopową analizę wpływu promieniowania elektromagnetycznego na materię.

Opracowana przez niego technika spektroskopii elektronowej dla analizy chemicznej (ang. Electron Spectroscopy for Chemical Analysis) znalazła zastosowanie w badaniu zanieczyszczonego powietrza i katalizatorów w procesie rafinacji. Nagrodę razem z nim otrzymali Nicolaas Bloembergen i Arthur Leonard Schawlow^[1].

W latach 1951–1954 był profesorem Królewskiego Instytutu Technologicznego w Sztokholmie, następnie profesorem i szefem departamentu fizyki na Uniwersytecie w Uppsali. Był członkiem wielu organizacji naukowych, otrzymał też wiele nagród. Był synem Manne Siegbahna, laureata Nagrody Nobla z fizyki w roku 1924^[1].

• CV na nobelprize.org (en.)