Kazimierz Grabowski (polityk)

Kazimierz Grabowski

Data i miejsce urodzenia	6 stycznia 1928 Sanok
Data śmierci	1 grudnia 2002
Przewodniczący Prezydium MRN w Sanoku
Okres	od wiosny 1971 do 1972
Przynależność polityczna	PZPR
Poprzednik	Leszek Rychter
Następca	Wiesław Skałkowski
Odznaczenia

Kazimierz Eugeniusz Grabowski (ur. 6 stycznia 1928 w Sanoku, zm. 1 grudnia 2002) – polski urzędnik, polityk, radny i przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku.

Kazimierz Eugeniusz Grabowski urodził się 6 stycznia 1928 w Sanoku^[1][2]. Był synem syn Teofila (robotnik sanockiej fabryki wagonów, zm. w czasie walk w 1944) i Albiny z domu Pietrzkiewicz (pochodząca z Długiego, zm. 1954)^[2][1]. Miał dwie siostry i dwóch braci^[3]. Z rodziną mieszkał przy ul. Lipińskiego^[4].

U kresu II wojny światowej wspierał działania radzieckich partyzantów w rejonie Sanoka^[5]. Po nadejściu frontu wschodniego od września 1944 wspomagał działania Milicji Obywatelskiej w akcjach ochronnych oraz wymierzonych tzw. bandom^[4]. 21 lutego 1946 wstąpił do ORMO^[6]. Od tego czasu do grudnia 1947 w szeregach tej formacji brał udział w tzw. utrwalaniu władzy ludowej, w tym podczas referendum ludowego w 1946 oraz w walkach przeciw UPA i NSZ^[7]. Od 1945 należał do Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego^[3]. W 1947 w Warszawie odbył Centralny Kurs ZMW i OMTUR, po którym został przewodniczącym Komitetu Powiatowego Jedności Młodzieży (był do 1948), funkcjonującym w celu zjednoczenia organizacji młodzieżowych^[8]. W tym czasie był też przewodniczącym zarządu powiatowego OMTUR w Sanoku (do 1948)^[9]. W 1948 wybrany na Kongres Jedności Młodzieży, a po zjednoczeniu i utworzeniu Związku Młodzieży Polskiej 22 lipca 1948 został pierwszym przewodniczącym zarządu powiatowego ZMP w Sanoku^{[3][10][11][12]}. Później pełnił analogiczne stanowisko w Rzeszowie i w Stalowej Woli do 1950^[8]. Od 1947 do 1950 był członkiem prezydium MPR Sanok, Brzozów, Stalowa Wola^[5]. W 1947 przyjęty na kandydata do PPS^[5]. Od 15 grudnia 1948 był członkiem i działaczem PZPR^[13][1]. Po wojnie zdał maturę^[14]. Od stycznia 1950 do grudnia 1951 pracował w Zarządzie Wojewódzkim ZMP w Rzeszowie na stanowisku kierownika Wydziału Młodzieży Robotniczej^[8]. Następnie w 1951 powołany do czynnej służby w Wojsku Polskim i służył w Wydziale Politycznym 6 Dywizji Piechoty^[8]. Służbę wojskową zakończył w kwietniu 1953 w podoficerskim stopniu sierżanta^[6]. W późniejszych latach awansowany na starszego sierżanta^[15].

Po odejściu z wojska został zatrudniony w Komitecie Powiatowym PZPR w Sanoku, początkowo jako zastępca kierownika Wydziału Rolnego, od lutego do czerwca 1954 był członkiem egzekutywy KP PZPR, a 5 czerwca 1954 objął posadę sekretarza ds. rolnych KP PZPR, pozostając na stanowisku do 1956^[16][1]. Od lipca 1955 do lipca 1956 kształcił się w Centralnej Szkole Partyjnej PZPR, w tym czasie pełniąc funkcję sekretarza Komitetu Partyjnego^[5]. Po ukończeniu szkoły był od 1956 do 1957 zastępcą kierownika Wydziału Rolnego ds. PGR w Komitecie Wojewódzkim PZPR w Rzeszowie^[16]. Po zawarciu małżeństwa w 1956 osiadł w Sanoku, gdzie w 1957 został kierownikiem administracyjnym warsztatów PGR^[5]. Następnie został powołany na posadę członka zarządu Okręgu Związku Zawodowego Pracowników Rolnych i Leśnych w Rzeszowie (1957-1958)^[16]. Po rezygnacji z tej pracy w lipcu 1958 został zatrudniony w Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Sanoku^[16]. Od 1970 pracował na stanowisku kierownika Wydziału Spraw Wewnętrznych Urzędu Miejskiego w Sanoku (pozostawał na tej posadzie w 1977)^[17].

Przez lata był sekretarzem KZ PZPR przy Prezydium PRN w Sanoku, członkiem plenum KP PZPR w Sanoku^[5]. Był członkiem komisji rewizyjnej KM PZPR w Sanoku, sekretarzem OOP przy Urzędzie Miejskim w Sanoku^[5]. Od 1950 do 1964 był ławnikiem Sądu Wojewódzkiego w Rzeszowie^[5]. Od 1958 do 1968 był przewodniczącym Powiatowej Komisji Kontroli Partyjnej^[17]. Od 1965 był sekretarzem Społecznego Komitetu ORMO w Sanoku, zasiadał też w Wojewódzkim Sztabie ORMO w Krośnie^[6]. Od 1965 był zastępcą przewodniczącego Kolegium do Spraw Wykroczeń^[18], a w listopadzie 1976 przewodniczącym KSW^[19][5]. Był zastępcą przewodniczącego miejskiego zarządu Związku Ochotniczej Straży Pożarnej w Sanoku^[20]. Działał też w innych organizacjach społecznych^[20]. W 1976 został przewodniczącym Kolegium Karno-Administracyjnego w Sanoku^[21][22]. Od lipca 1977 należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację^[15]. Latem 1979 objął funkcję przewodniczącego komisji historycznej w kole ZBoWiD w Sanoku^[23], a zrezygnował z tej posady w 1981^[24].

Pełnił mandat radnego Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku: wybrany w 1961 (został przewodniczącym Komisji Zdrowia i Opieki Społecznej), w 1965^[25], w 1978 (zasiadł w Komisji Przestrzegania Prawa i Porządku Publicznego), w 1965 (zasiadł w Komisji Mandatowej), w 1972 Rady Miejskiego Powiatu Sanockiego^[26] . Był członkiem i do 1972 przewodniczącym Miejskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w Sanoku^[5][27]. Wiosną 1971 został przewodniczącym Miejskiej Rady Narodowej (MRN) w Sanoku zastępując Leszka Rychtera^[28].

Jego żoną od 1956 była Helena Grabowska z domu Potoczek (1925-2008), nauczycielka i także działaczka partyjna w Sanoku^[5]. Mieli synów Wiesława i Andrzeja^[20]. Kazimierz i Helena Grabowscy zostali pochowani w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Centralnym w Sanoku^[29][30].

• Złoty Krzyż Zasługi (1976)^[31]
• Srebrny Krzyż Zasługi (1972)^[31]
• Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974)^[32]
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1973)^[31]
• Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966)^[33]
• Srebrna Odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego” (1980)^[34][35]
• Brązowa Odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego” (1973^[31])
• Srebrna Odznaka „W Służbie Narodu” (1979)^[34]
• Złote Odznaczenie im. Janka Krasickiego (1978)^[34]
• Odznaka honorowa „Zasłużonemu Działaczowi ORMO” (1974)^[33]
• Srebrny Medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa” (1976)^[33]
• Odznaka honorowa „Zasłużony Pracownik Państwowy” (1977)^[36][34][37]
• Odznaka Honorowa Polskiego Czerwonego Krzyża IV stopnia (1974)^[33]
• Srebrna Odznaka „Zasłużony Działacz LOK” (1976)^[33]
• Odznaka „Przyjaciel Dziecka”^[38]
• Odznaka „Zasłużony dla Województwa Rzeszowskiego” (1972)^[31]
• Odznaka „Zasłużony dla Sanoka” (1978)^[39][34]
• Honorowa odznaka „Przyjaciel Harcerstwa” (1979)^[34]
• Dyplom uznania za szczególne osiągnięcia (ZBoWiD, 1980)^[40].
• inne odznaczenia^[41]

• Arnold Andrunik: Rozwój i działalność Związku Bojowników o Wolność i Demokrację na Ziemi Sanockiej w latach 1949-1984. Sanok: 1986, s. 1-335.
• Związek Bojowników o Wolność i Demokrację. Oddział w Sanoku. Deklaracje i karty ewidencyjne członków zwyczajnych G Grabowski-Guzek 1963-1982, AP Rzeszów – O/Sanok (zespół 659, sygn. 62). s. 1-200.
• Władysław Stachowicz. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990, s. 131-320, 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.