Kawasaki T-4
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
szkolno-bojowy |
| Konstrukcja |
metalowa półskorupowa |
| Załoga |
2 pilotów |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji |
styczeń 1988 – 2003 |
| Liczba egz. |
212 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 × Ishikawajima-Harima F3-IHI-30 turbowentylatorowe |
| Ciąg |
16,4 kN każdy |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
9,90 m |
| Długość |
13,00 m |
| Wysokość |
4,60 m |
| Powierzchnia nośna |
21 m² |
| Masa | |
| Własna |
3700 kg |
| Startowa |
5500 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
0,9 Ma |
| Pułap |
15 240 m |
| Zasięg |
1300 km |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Japońskie Powietrzne Siły Samoobrony | |
Kawasaki T-4 – japoński samolot szkolno-treningowo produkowany przez wytwórnię Kawasaki. Pierwszy prototyp (XT-4) został oblatany 29 lipca 1985. Produkcja seryjna rozpoczęła się w styczniu 1988 i w tym samym roku dostarczono pierwszą partię samolotów; zakończono ją w 2003. Samolot nie posiada uzbrojenia stałego, na dwóch podskrzydłowych i jednym podkadłubowym węźle może przenosić zbiorniki paliwa do 120 galonów, aparaturę do wykrywania skażeń, pojemniki na bagaż, z wyrzutniami środków zakłócających lub z karabinami maszynowymi. Służy jako samolot do szkolenia zaawansowanego i łącznikowy w dywizjonach bojowych. Używany także przez lotniczy zespół akrobacyjny „JASDF Blue Impulse”.
Warianty
[edytuj | edytuj kod]- XT-4: 2-miejscowa wersja prototypowa (szkolno-bojowa)
- T-4: 2-miejscowa wersja szkolno-bojowa (208 sztuk).
