Konstytucja Grecji

Konstytucja Grecji została utworzona i wprowadzona w życie w 1975 roku. Jest najwyższym prawem i podstawą greckiego systemu prawnego. Przepisy konstytucji były trzykrotnie zmieniane: w 1986, 2001 i 2008 r.

Historia

Historia greckiego konstytucjonalizmu sięga czasów wojny niepodległość, gdy to w trakcie wojny powstawały kolejno trzy różne wersje konstytucji.

Pierwsza z greckich ustaw zasadniczych uchwalona została przez pierwszy Parlament Hellenów, zwołany w 1822 roku w Nafplion i przeredagowana w 1823 r. przez następny parlament. Działo się to w trakcie walk o niepodległość^[1]. Jedna i druga ustanawiały ustrój republikański, co jednak rodziło nieufność mocarstw, ograniczając możliwość pozyskania wystarczającej pomocy militarnej. Pod presją zzagranicy i wobec braku zgody narodowej, trzecia z ustaw zasadniczych, uzgodniona z konferencją londyńską od roku 1833 zmieniała Grecję w monarchię. Pierwszy z monarchów Otton I Wittelsbach objął tron w 1832 r. i usiłował rządzić absolutnie, by w roku 1843 zostać zmuszonym przez bunt wojskowych do ogłoszenia nowej konstytucji, a 1862 zostać złożonym z tronu, z zarzutem nierespektowania postanowień Konstytucji Grecji^[2].

Współczesna (republikańska) ustawa zasadnicza została zaakceptowana przez 5 Parlament Hellenów wraz z poprawkami z 1986 oraz z 2001 roku. Nowa konstytucja zastąpiła starą grecką konstytucję obowiązującą od 1952 roku.

Przepisy w konstytucji

Grecka konstytucja zawiera 120 artykułów podzielonych na 4 części.

Część 1 (Artykuły 1-3) – Przepis w konstytucji potwierdza ustanowienie Grecji jako republiki z własnym parlamentem oraz prezydentem oraz potwierdza dominację Greckiego Kościoła Prawosławnego w Grecji.

Część 2 (Artykułu 4-25) – Przepis w konstytucji potwierdza ochronę praw człowieka oraz ochronę danych personalnych za którą odpowiedzialne są odpowiednie służby które zostały do tego stworzone.

Część 3 (Artykuły 26-105) – Konstytucja nakreśla organizacje i funkcje które są wykonywane w państwie. Artykuł 28 oficjalnie dołącza prawo międzynarodowe do greckiego prawa.

Część 4 (Artykuły 106-120) jest to przepis mówiący o objęciu specjalnym i chwilowym zabezpieczeniu^{[styl do poprawy]}.

Poprawki w konstytucji

Od 1975 roku miały miejsce dwie poprawki w greckiej konstytucji. Pierwszy raz poprawka miała miejsce w 1986 roku, drugi raz w 2001 roku kiedy to Kostas Karamanlis zaproponował zmiany w ustawach konstytucyjnych. Po otwartej debacie w parlamencie poprawki zostały przyjęte. Kolejne poprawki przyjęto w 2008, przy czym grecka Konstytucja nie może być zmieniana częściej, niż co 5 lat.

Przypisy

↑ Inside Guide – Greece, London 2004, wyd. polskie I, „Podróże Marzeń – GRECJA”, s. 43 ; Medoaprofit Sp. z o.o., Warszawa 2006, ISBN 83-60174-31-8.
↑ Inside Guide – Greece, London 2004, wyd. polskie I, „Podróże Marzeń – GRECJA”, s. 45 ; Medoaprofit Sp. z o.o., Warszawa 2006, ISBN 83-60174-31-8.

Linki zewnętrzne

Tekst Konstytucji Grecji z 1975 r.. – Warszawa, 2011. Biblioteka Sejmowa.] (pol.)
Σύνταγμα της Ελλάδας (gr.)

[1] Inside Guide – Greece, London 2004, wyd. polskie I, „Podróże Marzeń – GRECJA”, s. 43 ; Medoaprofit Sp. z o.o., Warszawa 2006, ISBN 83-60174-31-8.

[2] Inside Guide – Greece, London 2004, wyd. polskie I, „Podróże Marzeń – GRECJA”, s. 45 ; Medoaprofit Sp. z o.o., Warszawa 2006, ISBN 83-60174-31-8.

[a-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Leży całkowicie w Azji, ale historycznie jest traktowane jako państwo europejskie.

[b-4] Leży w Azji całkowicie lub częściowo, w zależności od tego, jak określić granicę między Europą a Azją.

[c-5] Państwo transkontynentalne.

[nie-6] Kursywą zaznaczono państwa nieuznawane bądź częściowo uznawane

[1]

[2]

[A]

[B]

[C]

[D]

Państwa niepodległe	Albania Andora Armenia^[A] Austria Azerbejdżan^[B] Białoruś Belgia Bośnia i Hercegowina Bułgaria Chorwacja Cypr^[A] Czarnogóra Czechy Dania Estonia Finlandia Francja Grecja Gruzja^[B] Hiszpania Holandia Irlandia Islandia Kazachstan^[C] Liechtenstein Litwa Luksemburg Łotwa Macedonia Północna Malta Mołdawia Monako Niemcy Norwegia Polska Portugalia Rumunia Rosja^[C] San Marino Serbia Słowacja Słowenia Szwajcaria Szwecja Turcja^[C] Ukraina Watykan Węgry Wielka Brytania Włochy
Terytoria zależne, autonomie, pozostałe terytoria	Abchazja^[D]^[B] Adygeja Adżaria^[A] Akrotiri i Dhekelia Autonomiczna Republika Krymu Azory Baszkiria Cypr Północny^[D]^[A] Czeczenia Czuwaszja Dagestan Gagauzja Gibraltar Górski Karabach^[D]^[A] Guernsey Inguszetia Jan Mayen Jersey Kabardo-Bałkaria Kałmucja Karaczajo-Czerkiesja Karelia Katalonia Komi Kosowo Madera Man Mari El Mordowia Nachiczewan^[A] Naddniestrze^[D] Osetia Południowa^[B] Osetia Północna Svalbard Tatarstan Udmurcja Wojwodina Wyspy Alandzkie Wyspy Owcze
Pozostałe twory	Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników św. Jana z Jerozolimy z Rodos i z Malty

Ustrój	ustrój polityczny Grecji konstytucja system prawny
Organy władzy	prezydent premier rząd parlament wymiar sprawiedliwości Sąd Kasacyjny Rada Stanu
Finanse i kontrola	Narodowy Bank Grecji kontrola państwowa
Samorząd	podział admnistracyjny samorząd terytorialny