Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Kodeks 0281

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kodeks 0281 (GA)
Data powstania

VII/VIII wiek

Rodzaj

Kodeks majuskułowy

Numer

0281

Zawartość

Ewangelia Mateusza 6-27 †

Język

grecki

Rozmiary

20 × 17

Typ tekstu

tekst aleksandryjski ?

Kategoria

brak

Data odkrycia

1975

Miejsce przechowywania

Synaj

Kodeks 0281 (Gregory-Aland no. 0281) – grecki kodeks uncjalny Nowego oraz Starego Testamentu w przekładzie Septuaginty na pergaminie, datowany metodą paleograficzną na VII lub VIII wiek. Rękopis jest przechowywany na Synaju. Tekst rękopisu jest wykorzystywany we współczesnych wydaniach greckiego Nowego Testamentu. Jest palimpsestem.

Zachowało się 47 pergaminowych kart rękopisu z greckim tekstem Ewangelii Mateusza (6-27)[1]. Karty mają rozmiar 20 na 17 cm. Tekst jest pisany jedną kolumną na stronę, 20 linijek tekstu na stronę. Jest palimpsestem, tekst dolny zawiera partie Ewangelii Mateusza, tekst górny przekazuje Stary Testament w przekładzie Septuaginty[1][2].

Barbara Aland oceniła, że kodeks 0281 bez wątpienia reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną z niewielką liczbą obcych domieszek[3]. Potwierdził to Wieland Willker, który zbadał 21 wariantów i ocenił, że w 18 miejscach jest zgodny z Kodeksem Synajskim, 12 razy z Kodeksem Watykańskim, 7 razy z bizantyjską tradycją tekstualną, posiada 6 sobie właściwych wariantów[4].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

INTF datuje rękopis 0281 na VII lub VIII wiek[5].

Rękopis został znaleziony w maju 1975 roku podczas prac restauracyjnych w klasztorze wraz z wieloma innymi rękopisami[6][7]. Na listę greckich rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Kurt Aland, oznaczając go przy pomocy siglum 0281. Został uwzględniony w II wydaniu Kurzgefasste[2].

Rękopis jest wykorzystywany we współczesnych wydaniach greckiego Nowego Testamentu (NA27[8], NA28[9]). Nie został wykorzystany w UBS4[10]. Barbara Aland uznała, że spośród uncjalnych rękopisów Nowego Testamentu odkrytych w 1975 na Synaju najbardziej godnym uwagi jest 0278 i 0281[3].

Rękopis jest przechowywany w Klasztorze Świętej Katarzyny (N.E. ΜΓ 29) na Synaju[1][2][5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Listy rękopisów NT
  • K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack: Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments. Wyd. 2. Berlin, New York: Walter de Gruyter, 1994, s. 50. ISBN 978-3-11-011986-2. (niem.).
  • Institut für Neutestamentliche Textforschung: Kodeks 0281 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2020-07-16].
Krytyczne wydania Nowego Testamentu
  • Eberhard Nestle, Erwin Nestle, communiter ediderunt: B., K. Aland, J. Karavidopoulos, C.M. Martini, B.M. Metzger: Novum Testamentum Graece. Wyd. 27 revisa. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2006. ISBN 978-3-438-05100-4. [NA27]
  • Eberhard Nestle, Erwin Nestle, communiter ediderunt: B., K. Aland, J. Karavidopoulos, C.M. Martini, B.M. Metzger: Novum Testamentum Graece. Wyd. 28 revisa. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2012. ISBN 978-3-438-05140-0. [NA28]
  • B. Aland, K. Aland, J. Karavidopoulos, C.M. Martini, B.M. Metzger, A. Wikgren: The Greek New Testament. Wyd. 4. Stuttgart: United Bible Societies, 2001. ISBN 978-3-438-05110-3. [UBS4]
Introdukcje do krytyki tekstu NT
  • Kurt Aland, Barbara Aland: Der Text des Neues Testaments: Einfürung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Wyd. 2. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1989. ISBN 3-438-06011-6. (niem.).
Inne