Koty
| Felinae | |||||
| G. Fischer, 1817[1] | |||||
 Przedstawiciel podrodziny – ryś kanadyjski (Lynx canadiensis) | |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Typ | |||||
| Podtyp | |||||
| Gromada | |||||
| Podgromada | |||||
| Infragromada | |||||
| Rząd | |||||
| Podrząd | |||||
| Infrarząd | |||||
| Rodzina | |||||
| Podrodzina |
koty | ||||
| Typ nomenklatoryczny | |||||
|
Felis Linnaeus, 1758 | |||||
| |||||
| Rodzaje | |||||
| |||||
Koty[22] (Felinae) – podrodzina ssaków drapieżnych z rodziny kotowatych (Felidae).
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Podrodzina kotów obejmuje gatunki występujące w Eurazji, Afryce i Ameryce[23][24][25].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Do podrodziny należą następujące występujące współcześnie rodzaje[26][23][22]:
- Pardofelis Severtzov, 1858 – lamparcik – jedynym przedstawicielem jest Pardofelis marmorata (W. Martin, 1836) – lamparcik marmurkowy
- Catopuma Severtzov, 1858 – mormi
- Caracal J.E. Gray, 1843 – karakal
- Leptailurus Severtzov, 1858 – serwal – jedynym występującym współcześnie przedstawicielem jest Leptailurus serval (von Schreber, 1776) – serwal sawannowy
- Leopardus J.E. Gray, 1842 – ocelot
- Lynx Kerr, 1792 – ryś
- Acinonyx Brookes, 1828 – gepard – jedynym występującym współcześnie przedstawicielem jest Acinonyx jubatus (von Schreber, 1775) – gepard grzywiasty
- Puma Jardine, 1834 – puma – jedynym występującym współcześnie przedstawicielem jest Puma concolor (Linnaeus, 1771) – puma płowa
- Herpailurus Severtzov, 1858 – jedynym występującym współcześnie przedstawicielem jest Herpailurus yagouaroundi (É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1803) – jaguarundi amerykański
- Otocolobus Brandt, 1842 – manul – jedynym przedstawicielem jest Otocolobus manul Pallas, 1776 – manul stepowy
- Prionailurus Severtzov, 1858 – kotek
- Felis Linnaeus, 1758 – kot
Opisano również rodzaje wymarłe[27]:
- Leptofelis Salesa, Siliceo, Antón, Peigné & Morales, 2017[28] – jedynym przedstawicielem był Leptofelis vallesiensis (Salesa, Antón, Morales & Peigné, 2012)
- Miracinonyx Adams, 1979[29]
- Pristifelis Salesa, Antón, Morales & Peigné, 2012[30] – jedynym przedstawicielem był Pristifelis attica (J.A. Wagner, 1857)
- Sivaelurus Pilgrim, 1913[31]
- Sivapanthera Kretzoi, 1929[32]
- Sivapardus Bakr, 1969[33] – jedynym przedstawicielem był Sivapardus punjabiensis Bakr, 1969
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Pisownia oryginalna.
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Lynx Kerr, 1792.
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Gueparda J.E. Gray, 1871 (= Acinonyx Brookes, 1828).
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Acinonyx Brookes, 1828.
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Ictailurus Severtsov, 1858 (= Prionailurus Severtzov, 1858).
- ↑ Rodzaj typowy: Profelis Severtzov, 1858.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b G. Fischer. Adversaria zoologica. 2. De systemate Mammalium. „Mémoires de la Société impériale des naturalistes de Moscou”. 5, s. 372, 1817. (łac.).
- ↑ C.S. Rafinesque: Analyse de la nature, or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815, s. 59. (fr.).
- ↑ J.E. Gray. On the Natural Arrangment of Vertebrose Animals. „The London Medical Repository”. 15, s. 302, 1821. (ang.).
- ↑ J.E. Gray. An Outline of an Attempt at the Disposition of Mammalia into Tribes and Families, with a List of the Genera apparently appertaining to each Tribe. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 339, 1825. (ang.).
- ↑ S.D.W.. The mammals of Britain systematically arranged. „The Analyst”. 4, s. 69, 1836. (ang.).
- ↑ E. Haeckel: Generelle morphologie der organismen. Allgemeine grundzüge der organischen formen-wissenschaft, mechanisch begründet durch die von Charles Darwin reformirte descendenztheorie. Cz. 2. Berlin: G. Reimer, 1866, s. clix. (niem.).
- ↑ Gray 1867 ↓, s. 276.
- ↑ Gray 1867 ↓, s. 277.
- ↑ J.E. Gray: Catalogue of carnivorous, pachydermatous, and edentate Mammalia in the British museum. London: The Trustees, 1869, s. 39. (ang.).
- ↑ a b T.N. Gill. Arrangement of the Families of Mammals; with Analytical Tables. „Smithsonian Miscellaneous collections”. 11, s. 3, 1874. (ang.).
- ↑ É. L. Trouessart. Catalogue des mammifères vivants et fossiles (Carnivores). „Bulletin de la Société d’Études scientifiques d’Angers”. Supplément a l’Année 1884. 14, s. 6, 92, 1884. (fr.).
- ↑ E. Haeckel: Systematische phylogenie. T. 3. Berlin: Georg Reimer, 1895, s. 578, 587. (niem.).
- ↑ E. Schulze. Catalogus mammalium europaeorum. „Zeitschrift für Naturwissenschaften”. 73, s. 222, 1900. (łac.).
- ↑ R.I. Pocock. The Classification of existing Felidæ. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eight series. 20, s. 332, 1917. (ang.).
- ↑ O.P. Hay: Second bibliography and catalogue of the fossil Vertebrata of North America, Publication 390 of the Carnegie Institute of Washington. Cz. 2. Washington D. C.: Carnegie Institution of Washington, 1930, s. 538. (ang.).
- ↑ M. Kretzoi. Felida-tanulmányok. „A Magyar Királyi Földtani Intézet Hazinyomdaja”. 24, s. 16, 1930. (orm.).
- ↑ G.G. Simpson. A new classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 59 (5), s. 277, 1931. (ang.).
- ↑ W.K. Gregory & M. Hellman. On the Evolution and Major Classification of the Civets (Viverridae) and Allied Fossil and Recent Carnivora: A Phylogenetic Study of the Skull and Dentition. „Proceedings of the American Philosophical Society”. 81 (3), s. 320, 1939. JSTOR: 984861. (ang.).
- ↑ G. de Beaumont. Remarques sur la classification des Felidae. „Eclogae Geologicae Helvetiae”. 57 (2), s. 840, 1964. (fr.).
- ↑ M. Brunet: Les Grands Mammifères Chefs de File de l’Immigration Oligocène et le Problème de la Limite Eocène-Oligocène en Europe. Paris: Fondation Singer-Polignac éd., 1979, s. 173. (fr.).
- ↑ a b H.Н. Каландадзе & А.С. Раутиан: Система млекопитающих и историческая зоогеография. W: Филогенетика млекопитающих. Москва: Издательство Московского университета, 1992, s. 72. (ros.).
- ↑ a b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 134–138. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 398–406. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ M.E. & F.C. Sunquist: Family Felidae (Cats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 141–168. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subfamily Felinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-03-05].
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-12]. (ang.).
- ↑ J.S. Zijlstra, Felinae Fischer, 1817, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-12-12] (ang.).
- ↑ M.J. Salesa, G. Siliceo, M. Antón, S. Peigné & J. Morales. Functional and systematic implications of the postcranial anatomy of a Late Miocene feline (Carnivora, Felidae) from Batallones-1 (Madrid, Spain). „Journal of Mammalian Evolution”. 26 (1), s. 124, 2019. DOI: 10.1007/s10914-017-9414-9. (ang.).
- ↑ D.B. Adams. The cheetah: Native American. „Science”. 205 (4411), s. 1155, 1979. DOI: 10.1126/science.205.4411.1155. (ang.).
- ↑ M.J. Salesa, M. Antón, J. Morales & S. Peigné. Systematics and phylogeny of the small felines (Carnivora, Felidae) from the Late Miocene of Europe: a new species of Felinae from the Vallesian of Batallones (MN 10, Madrid, Spain). „Journal of Systematic Palaeontology”. 10 (1), s. 97, 2012. DOI: 10.1080/14772019.2011.566584. (ang.).
- ↑ G. Pilgrim. The correlation of the Siwaliks with the mammal horizons of Europe. „Records of the Geological Survey of India”. 43, s. 291, 314, 1913. (ang.).
- ↑ M. Kretzoi. Materialien zur phylogenetischen Klassifikation der Aeluroïdeen. „Xe Congrès International de Zoologie”. 10 (2), s. 1324, 1929. (niem.).
- ↑ A. Bakr. A new genus of large cat from the Upper Siwaliks. „Pakistan Journal of Zoology”. 1, s. 135, 1969. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J.E. Gray. Notes on the Skulls of the Cats (Felidæ). „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1867, s. 258–277, 1867. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne: