Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Dziewczyna siedząca przy klawesynie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dziewczyna siedząca przy klawesynie
Zittende virginaalspeelster
Ilustracja
Autor

Jan Vermeer

Data powstania

po 1670

Medium

olej na płótnie

Wymiary

51,5 × 45,5 cm

Miejsce przechowywania
Lokalizacja

National Gallery w Londynie

Gerard Dou, Kobieta siedząca przy klawesynie, ok. 1665

Dziewczyna siedząca przy klawesynie (nl. Zittende virginaalspeelster) – obraz Jana Vermeera datowany na lata po 1670. Płótno jest sygnowane po prawej stronie, koło głowy dziewczyny.

Obraz ten należy do późnego okresu twórczości Vermeera i datowany jest powszechnie na lata po 1670. Albert Blankert, jeden z badaczy twórczości tego malarza, datuje go na lata 1674–1675 (dwa ostatnie lata życia Vermeera) i równocześnie zauważa, że jest to obraz, w którym widoczne jest osłabienie artystycznych możliwości mistrza[1]. Pokrewnym dziełem jest płótno Kobieta stojąca przy klawesynie. Oba należą do stylu, jaki Vermeer wykształcił pod koniec swojej twórczości, a charakteryzujący się uproszczeniem, wyraźniejszym konturem, mniejszą ilością detali i drobiazgów, mocniejszym oddzieleniem światła i cienia.

Dziewczyna siedząca przy klawesynie była prawdopodobnie inspirowana obrazem Kobieta siedząca przy klawesynie Gerarda Dou z ok. 1665 roku.

Płótno przedstawia siedzącą przy klawesynie dziewczynę, odwróconą twarzą w stronę widza. Obok tego instrumentu, zdobionego pejzażem, stoi inny – viola da gamba. Za dziewczyną na ścianie wisi obraz Kuplerka Dircka van Baburena, który wcześniej pojawił się w Koncercie Vermeera, a który prawdopodobnie zainspirował Vermeera do stworzenia dzieła U stręczycielki. Zaciągnięte niebieskie zasłony, które przyciemniły wnętrze, sugerują, że miało tu miejsce potajemne spotkanie, a smyczkowy instrument oparty o klawesyn budzi myśl iż ktoś był obecny u dziewczyny. Podobnie jak w innych jego obrazach, tak i tu pojawia się, choć mocno zredukowana, uchylona kotara, za którą rozgrywa się scena.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. A. Blankert, Vermeer van Delft, Warszawa 1991, s. 118.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Albert Blankert, Vermeer van Delft, Antoni Ziemba (tłum.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1991, ISBN 83-221-0534-7, OCLC 69481260.
  • Schneider Norbert, Tout l’oeuvre peint de Vermeer, „Taschen”, 2004, ISBN 3-8228-0971-3.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]