Boris Słucki

Boris Słucki

Бори́с Слу́цкий

Data i miejsce urodzenia	7 maja 1919 Słowiańsk
Data i miejsce śmierci	22 lutego 1986 Tuła
Narodowość	żydowska
Język	rosyjski
Alma Mater	Instytut Literacki im. Gorkiego
Dziedzina sztuki	poezja
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Boris Abramowicz Słucki (ros. Бори́с Абра́мович Слу́цкий, ur. 7 maja 1919 w Słowiańsku, zm. 22 lutego 1986 w Tule) – radziecki poeta.

Uczył się w Charkowie, od 1937 mieszkał w Moskwie, w 1941 ukończył Instytut Literacki im. Gorkiego i zaczął publikować swoje wiersze. Podczas wojny z Niemcami został zmobilizowany, walczył na froncie m.in. jako politruk, był ciężko ranny. Po wojnie, ponownie zaczął pisać wiersze w 1953. W 1957 opublikował zbiór wierszy Pamjat, w 1959 Wriemia, w 1961 Siewodnia i wcziera, w 1964 Rabota, w 1969 Sowriemiennyje Istorii, w 1971 Godowaja Striełka, a w 1973 Dobrota dnia. Tworzył m.in. utrzymywaną w tonie dramatycznym lirykę związaną z przeżyciami wojennymi i wiersze będące świadectwem żydowskiego pochodzenia autora, a także utwory o tematyce współczesnej z akcentami publicystycznymi, często o wymowie antystalinowskiej. Był prekursorem poetyckiej odnowy okresu odwilży. Tłumaczył też polską poezję, m.in. utwory Słowackiego i Gałczyńskiego, a także poezję niemiecką i angielską, i pisał artykuły o polskiej literaturze. W 1964 ukazał się polski wybór jego wierszy pt. Pamięć. Polskie przekłady jego twórczości ukazały się też w Antologii poezji radzieckiej (1979), antologii Okno otwarte na sad (1988) i Antologii wolnej literatury rosyjskiej (1992). Pochowany na Cmentarzu Piatnickim w Moskwie^[1].

• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
• Order Wojny Ojczyźnianej II klasy
• Order Czerwonej Gwiazdy
• Order Znak Honoru

i medale.

• Słucki Boris A., [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2018-11-29] .
• Борис Слуцкий (ros.) [dostęp 2018-11-29]
• Слуцкий Борис Абрамович. Хронос: Всемирная история в интернете. [dostęp 2018-11-29]. (ros.).
• Борис Слуцкий (ros.) [dostęp 2018-11-29]