Bonifacy Krupski

Bonifacy Krupski

Data i miejsce urodzenia	15 lipca 1822 Ihnatowo
Data i miejsce śmierci	12 stycznia 1903 Mieciewicze
Narodowość	polak
Alma Mater	Petersburski Uniwersytet
Majątek	Mieciewicze
Rodzice	Urban Krupski, Katarzyna Antoniewicz
Małżeństwo	Stefania Świda
Dzieci	syn Sigmund, córki
Multimedia w Wikimedia Commons

Bonifacy Krupski (ur. 15 lipca 1822 w Ihnatowie, gubernia mińska, zm. 12 stycznia 1903 w Maciewiczach) – polski działacz narodowy i społeczny, ziemianin, zesłaniec, komisarz powiatu ihumeńskiego w powstaniu styczniowym.

Urodził się 15 lipca 1822 w majątku ziemskim w Ihnatowie w guberni mińskiej^[1][2]. Syn Urbana i Katarzyny z Antoniewiczów. Ukończył gimnazjum w Słucku i wydział przyrodniczy na uniwersytecie petersburskim. Po ukończeniu nauki w Petersburgu pomagał ojcu w prowadzeniu folwarków w powiecie bobrujskim. W 1861 osiadł w majątku ziemskim w Nowosiółkach^[3] w powiecie ihumeńskim, zakupionym przez jego ojca od Ratyńskich^[1]. Ożenił się ze Stefanią Świdówną^[1][4].

W swoim majątku utworzył szkołę ludową. W 1861 został powołany na stanowisko pośrednika w sprawach włościańskich. Znany był ze sprawiedliwych sądów i rozstrzygania spraw na korzyść chłopów^[1]. Działał w Towarzystwie Rolniczym Litewskim, był jednym z autorów statutu towarzystwa^[5][6][7].

Przeciwnik wybuchu powstania styczniowego. Uważał, że powstanie nie ma szans i pochłonie ogrom ofiar. Pomimo tego działał w organizacji powstańczej^{[potrzebny przypis]}. W 1863 został mianowany powstańczym komisarzem powiatu ihumeńskiego^[1]. Wskutek donosu prawosławnego duchownego zarzucającego mu niepożądany wpływ na lud przeniósł się z Nowosiółek do Ihumenia. Tam został aresztowany i osadzony w więzieniu w Mińsku. Skazano go za działalność powstańczą na konfiskatę majątku Nowosiółki^[3] i osiem lat ciężkich robót w guberni irkuckiej^[1][3]. Karę odbywał w ciężkich warunkach w osadzie Usole^[8]. Żona Stefania podążyła dobrowolnie za mężem na zesłanie^[1]. Po pięciu latach Krupskich przeniesiono do Tobolska, a potem do Carewa w guberni astrachańskiej. W 1874 otrzymał zezwolenie na osiedlenie się w Warszawie. Po przywróceniu mu praw obywatelskich osiadł w Mieciewiczach – byłym majątku ojca zakupionym w 1856 od Korsaków. Tamże zmarł 12 stycznia 1903^[1].

• Bonifacy Krupski h. Korczak // Geni