19 Dywizja Flak

19 Dywizja Flak

19. Flak-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	15 sierpnia 1942
Rozformowanie	1945
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	Luftwaffe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	artyleria przeciwlotnicza
Podległość	V Korpus Flak

19 Dywizja Flak (niem. 19. Flak-Division) – niemiecka dywizja artylerii przeciwlotniczej z okresu II wojny światowej.

Jednostkę utworzono 15 sierpnia 1942 r. na Sycylii na bazie VII Brygady Flak. Szybko została przerzucona do Libii, gdzie wspierała wojska niemiecko-włoskie nacierające na Egipt. Po amerykańsko-brytyjskiej operacji desantowej we francuskiej części Afryki Północnej (Operacja Torch) została przesunięta do Tunezji aby zapewniać ochronę przeciwlotniczą 5 Armii Pancernej. Jej pododdziały walczyły nie tylko z lotnictwem, działa 8,8 cm Flak 18 używano także do niszczenia czołgów. W maju 1943 r. dostała się do niewoli.

Dywizję odbudowano 23 czerwca 1943 w Grecji. W grudniu 1944 r. wycofała się z Dubrownika, w kwietniu 1945 r. znajdowała się w rejonie Zagrzebia. Szlak bojowy zakończyła poddając się Amerykanom 8 maja 1945 r. w Dolnej Styrii

Afryka, 1943

• 102 pułk Flak (Flak-Regiment 102)
• 114 pułk Flak (Flak-Regiment 114)
• 134 pułk Flak (Flak-Regiment 135)
• dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe

Grecja, 1944

• 91 pułk Flak (Flak-Regiment 91)
• 201 pułk Flak (Flak-Regiment 201)
• 66 pułk Flak (Flak-Regiment 66)
• 58 pułk Flak (Flak-Regiment 58) - na Krecie
• 139 lotniczy batalion łączności

• Generalleutnant Heinrich Burchard od 6 sierpnia 1942;
• Generalleutnant Gotthard Frantz od 21 grudnia 1942 do kapitulacji 13 maja 1943;
• Generalmajor Paul Pavel od 1 listopada 1943 do końca wojny;

• Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9. Brak numerów stron w książce
• Leksykon Wehrmachtu