Łuna 7
Inne nazwy |
E-6 11 |
---|---|
Zaangażowani | |
Indeks COSPAR |
1965-77A |
Indeks NORAD |
S001610 |
Rakieta nośna | |
Miejsce startu | |
Cel misji | |
Orbita (docelowa, początkowa) | |
Czas trwania | |
Początek misji |
4 października 1965 (07:55:00[1] UTC) |
Koniec misji |
7 października 1965 |
Wymiary | |
Masa całkowita |
1504[1] kg |
Łuna 7 (również: Łunnik 7) – radziecka bezzałogowa misja sondy kosmicznej programu Łuna, przeznaczona do badań Księżyca. Sonda została wystrzelona 4 października 1965 z kosmodromu Bajkonur, jej celem było wykonanie miękkiego lądowania na Księżycu[1].
Jak zwykle w misjach radzieckich w głęboką przestrzeń kosmiczną, zastosowano pośredni sposób wzlotu z Ziemi, to znaczy sonda została najpierw wprawiona w bliskoziemski ruch satelitarny (na orbitę o parametrach 129 km × 286 km × 64,76°). Urządzenia aparatu włączane były na sygnał radiowy z Ziemi oraz automatycznie. W dniu 5 października wykonana została korekta kierunku oraz prędkości lotu sondy i sfotografowano ją przez teleskop w Krymskim Obserwatorium Astrofizycznym. W dniu 7 października o godzinie 20:58 włączyły się silniki hamujące sondy, a 6 minut później zamilkły sygnały radiowe, ale w 16 minut później można było je odbierać. W ciągu 6 minut po włączeniu silnika hamującego prędkość sondy zmalała o około 1 km/s. W przeciwieństwie do swoich poprzedników, Łuna 7 z powodzeniem przeprowadziła korektę lotu, jednak sonda straciła kontrolę nawigacyjną podczas podejścia do powierzchni Księżyca. Rozbiła się na jego powierzchni 7 października o 22:08:24 czasu UTC[1], na zachód od krateru Kepler w Oceanus Procellarum – ☾ 9,8°N 47,8°W/9,800000 -47,800000[1].
Późniejsze śledztwo wykazało, że za niepowodzenie misji odpowiadał czujnik optyczny systemu nawigacyjnego, który został ustawiony pod złym kątem w stosunku do Ziemi. Spowodował on zbyt wczesne wyłączenie silników hamujących. Była to dziesiąta z rzędu porażka w tym programie kosmicznym.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Marks „Podbój Księżyca trwa” Wydawnictwo N.T. Warszawa 1967
- Jonathan McDowell: Jonathan's Space Home Page. 2016. [dostęp 2016-08-12]. (ang.).