Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Długołęka (województwo świętokrzyskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez 83.28.107.212 (dyskusja) o 01:08, 15 sty 2010. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{nazwa}}}
{{{rodzaj miejscowości}}}
ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

staszowski

Gmina

Osiek (powiat staszowski)

Sołectwo

{{{sołectwo}}}

Liczba ludności 

{{{liczba ludności}}}

Strefa numeracyjna

{{{strefa numeracyjna}}}

Kod pocztowy

{{{kod pocztowy}}}

Tablice rejestracyjne

{{{tablice rejestracyjne}}}

SIMC
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Długołękawieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Osiek.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Nazwa wsi pochodzi od "Długie Łęgi" czyli łąki. Wieś na przedpolu przeprawy na Wiśle. Pierwsza wzmianka o tej miejscowości pochodzi z 1467 roku. informuje ona że, sołectwo w Długołęce należało do Stanisława Domalca i Prokowa, mieszkańców Osieka. Potwierdza przynależność Długołęki do parafii Osiek rejestr podatkowy z 1629. Dokumenty świadczą o istnieniu dobrze zorganizowanej, samorządnej wioski, należącej do dóbr królewskich, a w okresie zaborów do donacji Pogodina. Wioska wegetowała przez cały XIX wiek. Brak było drogi umożliwiającej dojazd do Osieka. Ożywienie nastąpiło po II wojnie światowej. W latach 70. i 80., wybudowano nową drogę i dzięki pracy w przemyśle zmienił się wygląd wsi. W latach 50. wybudowano nową szkołę, a w latach 90. kaplicę i obszerny budynek Ochotniczej Straży Pożarnej. Do upraw podstawowych i hodowli dochodzi obecnie przeobrażanie upraw tradycyjnych, na rzecz gospodarki sadowniczej.


Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[1]
Nazwa wsi,

2. przypadek, forma przymiotnikowa

Nazwy części wsi,

2. przypadek

Nazwy obiektów fizjograficznych,

2. przypadek, charakter obiektu

  1. Długołęka, Długołęki (-ki) — długołęcki
  1. Otoczyna, Otoczyny (-ny)
  2. Otoka Gągolińska, Otoki Gągolińskiej (-ki -kiej)
  1. Błonie, Błonia (-nia) — pole
  2. Długołęckie, Długołęckiego (-kiego) — pole
  3. Dodawki, Dodawków (-ków) — pole, łąka, nieużytki
  4. Karczma, Karczmy (-my) — staw
  5. Kępa, Kępy (-py) — łąka, krzaki
  6. Kowalówka, Kowalówki (-ki) — pole
  7. Olszyny, Olszyn (-szyn) — łąka, krzaki, nieużytki
  8. Otockie, Otockiego (-kiego) — pole
  9. Plewiny, Plewin (-win) — pole
  10. Żabieniec, Żabieńca (-ńca) — łąka

Zobacz też: Długołęka, Długołęka Wielka, Długołęka-Koski, Długołęka-Świerkla

Linki zewnętrzne

Szablon:Linki do map Polski

  1. Źródło: Por. L. Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), W. Taszycki (red. nauk. wyd.), Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie, Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego), Wyd. Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, Warszawa 1970, s. 28 i 77-96.

Szablon:Świętokrzyskie stub Szablon:Polska wieś kategoria stub