Namułek pospolity
Lithoglyphus naticoides | |||
(C. Pfeiffer, 1828)[1] | |||
Namułek pospolity zagrzebujący się w piasku. | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
(bez rangi) | Caenogastropoda | ||
(bez rangi) | Hypsogastropoda | ||
(bez rangi) | Littorinimorpha | ||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
namułek pospolity | ||
Synonimy | |||
|
Namułek pospolity (Lithoglyphus naticoides) – mały ślimak słodkowodny z podgromady przodoskrzelnych, gatunek typowy dla rodzaju Lithoglyphus i rodziny Lithoglyphidae[2], pochodzący z regionu ponto-kaspijskiego, obecnie rozprzestrzeniający się w Polsce i na świecie.
Etymologia nazwy
Epitet gatunkowy (‘naticoides’ łac. – ‘podobny do ślimaka naszyjki’), wskazuje na podobieństwo muszli i wieczka tego gatunku do muszli ślimaków z rodziny Naticidae.
Cechy morfologiczne
Muszla kulisto-stożkowata o niskiej (ok. ¼ wysokości muszli), zaostrzonej skrętce. Liczba skrętów 4,5-5, ostatni silnie rozdęty (3/4 wysokości muszli), szew mocno wcięty[3]. Dołka osiowego brak. Ostatni skręt często wytwarza krawędź na wysokości szwu, poniżej którego jest przypłaszczony. Otwór muszli duży, jajowaty; kolumienkowy brzeg otworu z wyraźną, silnie zgrubiałą wargą, ma ostry brzeg zewnętrzny. W budowie muszli wyraźnie zaznaczony jest dymorfizm płciowy - u samców zewnętrzna krawędź otworu muszli jest wyciągnięta ku przodowi, a u samic – prosta[3]. Samice są nieznacznie większe od samców. Muszla grubościenna, nierównomiernie prążkowana z matowym połyskiem, o barwie zielonkawożółtej lub jasnobrunatnej, zamykana błoniastym wieczkiem. Wysokość muszli: 7-11 mm, szerokość 6-10 mm[4][5][6]. Głowa wyciągnięta w ryjek, czułki nitkowate, osadzone u nasady głowy, oczy na małych wypustkach u ich podstawy. Ciało ciemnej barwy, w okolicach oczu lekko pomarańczowe plamki. Środkowa płytka raduli szeroka i niska, krawędź tnąca trójkątna, ząbek środkowy dłuższy niż piłkowanie na jego bokach. Stopa szeroka, z dwoma płatami bocznymi skierowanymi nieco ku tyłowi[3].
Występowanie
W Pliocenie występował od zachodniej Europy po zachodniej Syberii, w wyniku zlodowaceń jego obszar występowania skurczył się do regionu ponto-kaspijskiego (głównie rzek w zlewisku Morza Czarnego, zlewni Dniepru, Dunaju od ujścia do Ratyzbony, zlewni Morza Azowskiego)[7][8].
Ekspansja
Ekspansję gatunku umożliwiło połączenie kanałami rzek zlewiska Morza Czarnego ze zlewiskami Morza Bałtyckiego i Północnego, co nastąpiło w XIX i na początku XX wieku. Od tego czasu ślimak kolonizuje wody Europy Wschodniej[9] [10], Środkowej[11][12] i Zachodniej[13][14] oraz Azji[9][15]. Ekspansja nie jest raczej wynikiem aktywnej dyspersji, a biernego zawlekania na kadłubach statków i łodzi, w zbiornikach balastowych, sieciach, jako przyłów[7][16].
Ekspansja w Polsce
Namułek pospolity po raz pierwszy na ziemiach polskich został zaobserwowany w 1873 r. w Bugu i w 1912 r. w rzece Prypeć w dawnym powiecie mozyrskim na Polesiu[17].
Jego występowanie stwierdzono w dużych i średnich rzekach nizinnych: Wiśle[18], Bugu[19][20], Warcie[21], Odrze[18], Noteci[18], Narwi[18] oraz jeziorach i zalewach: Zalewie Wiślanym[22], Zalewie Zegrzyńskim[23][18], jez. Dąbie[18], jez. Mikołajskim[24], jez. Tałty, jez. Seksty[18].
Ostatnio obserwuje się ustępowanie tego gatunku z poprzednio rozpoznanych stanowisk, co może wynikać z zanieczyszczenia wód[8][25]. Całkowitą liczebność namułka pospolitego w Polsce oszacowano na ponad 1 milion osobników[26].
Biologia i ekologia
Zajmowane siedliska
Występuje głównie w dużych i średniej wielkości wolno płynących rzekach w ich środkowym i dolnym biegu, kanałach, jeziorach, zbiornikach zaporowych[6][3][27]. Preferuje środowiska o umiarkowanej prędkości przepływu. Wymaga wody dobrze natlenionej, lekko alkalicznej (pH 7,5-8,0), znosi lekkie zanieczyszczenie[3] oraz niewielkie zasolenie, do 3‰[6]. Zasiedla różne typy podłoża: miejsca o dnie mulistym, piaszczystym, gliniastym, ale także kamienne[3][6]. Unika dna porośniętego przez rośliny oraz miejsc o wodzie stagnującej[3]. Najliczniej występuje na niewielkich głębokościach (0,2-1,2 m), choć w jeziorach bywa głębiej (do 5,5 m)[24][18]. Występuje skupiskowo, miejscami bardzo licznie - średnio osiąga zgęszczenia ok. 1000 os./m2, maksymalnie do 3300 -8000 osobników/m2[28][29]
Odżywianie
Zdrapywacz i zbieracz. Odżywia się detrytusem, zjada również peryfitonowe glony, okrzemki i zielenice. Żeruje na powierzchni osadów dennych oraz ryjąc w ich głębi[3][6].
Rozmnażanie
Długość życia namułka pospolitego wynosi 3-4 lata, maksymalnie do 5 lat[6]. Rozród po osiągnięciu drugiego roku życia, odbywa się od kwietnia do czerwca. Półkuliste, żółtawe kapsuły jajowe o średnicy ok. 1 mm, składane są na twardych podłożach, w tym na muszlach innych mięczaków[6][3][30].
Interakcje międzygatunkowe
Często atakowany przez pasożyty – w niektórych populacjach zapasożyconych bywa 30% osobników[3]. Przedstawiciele tego gatunku są żywicielami cerkarii ok. 20 gatunków pasożytów[31][32][33].
Znaczenie
Brak danych o tym, by z ekspansją namułka pospolitego wiązały się negatywne konsekwencje dla rodzimych ekosystemów.
Ciekawostki
- muszle tego gatunku były wykorzystywane jako ozdoba w czasach neolitu – naszyjniki wykonane z nich zostały znalezione w pochówkach w Austrii[34].
- jedyny ślimak w faunie Polski z wyraźnie zaznaczonym dymorfizmem płciowym[3].
Przypisy
- ↑ Pfeiffer C. (1828). Naturgeschichte deutscher Land- und Süsswasser-Mollusken. Vol. 3 (1828): 84 pp. + 8 tables. Weimar. (Landes-Industrie-Comptoir). str. 45.
- ↑ "Species in genus Lithoglyphus"
- ↑ a b c d e f g h i j k Piechocki A. 1979. Mięczaki (Mollusca), Ślimaki (Gastropoda) W: Fauna słodkowodna Polski 7. PWN, Warszawa; 1–189
- ↑ Žadin W.I. 1952. Molljuski presnych i solonowatych wodSSSR. Izd. ANSSSR, Moskwa, Leningrad: 1-374.
- ↑ Krause H. 1949. Untersuchungen zur Anatomie und Ökologie von Lithoglyphus naticoides (C. Pfeiffer). Archiv für Molluskenkunde 78 (4/6): 103-148.
- ↑ a b c d e f g Glöer P. (2002). Die Süßwassergastropoden Nord- und Mitteleuropas. Die Tierwelt Deutschlands, ConchBooks, Hackenheim, 326 pp., ISBN 3-925919-60-0.
- ↑ a b Nowak E. 1971. The range expansion of animals and its causes (as demonstrated by 28 presently spreading species from Europe). Zeszyty Naukowe IE PAN 3: 1-255.
- ↑ a b "Species summary for Lithoglyphus naticoides"
- ↑ a b V.A. Yakovlev , N. Sh Akhmetzyanova , A.V. Yakovleva , Distributional patterns and size-weight parameters of Lithoglyphus naticoides (Gastropoda: Hydrobiidae) in the upper reach of the Kuibyshev Reservoir, „Russian Journal of Biological Invasions”, 1 (4), 2010, s. 313–322, DOI: 10.1134/S2075111710040090, ISSN 2075-1117 (ang.).
- ↑ Sergey E. Mastitsky , Vera M. Samoilenko , The gravel snail, Lithoglyphus naticoides (Gastropoda: Hydrobiidae), a new Ponto-Caspian species in Lake Lukomskoe (Belarus), „Aquatic Invasions”, 1 (3), 2006, s. 161–170, DOI: 10.3391/ai.2006.1.3.11 [dostęp 2017-05-11] .
- ↑ Horsák M., Juřičková L., Beran L., Čejka T. & Dvořák L. (2010). "Komentovaný seznam měkkýšů zjištěných ve volné přírodě České a Slovenské republiky. Annotated list of mollusc species recorded outdoors in the Czech and Slovak Republics". Malacologica Bohemoslovaca, Suppl. 1: 1-37. PDF.
- ↑ "Red List of the molluscs (Mollusca) of the Czech Republic".
- ↑ Glöer P. & Meier-Brook C. (2003). Süsswassermollusken. DJN, pp. 134, page 107, ISBN 3-923376-02-2
- ↑ J. Mouthon , Lithoglyphus naticoides (Pfeiffer) (Gastropoda: Prosobranchia): distribution in France, population dynamics and life cycle in the Saône river at Lyon (France), „Annales de Limnologie - International Journal of Limnology”, 43 (1), 2007, s. 53–59, DOI: 10.1051/limn/2007027, ISSN 0003-4088 (ang.).
- ↑ Yildirim M. Z., Koca S. B. & Kebapçi U. (2006). "Supplement to the Prosobranchia (Mollusca: Gastropoda) Fauna of Fresh and Brackish Waters of Turkey". Turkish Journal of Zoology 30: 197-204. PDF.
- ↑ Bij de Vaate A., Jazdzewski K., Ketelaars H.A.M., Gollash S., Van der Velde G. 2002. Geographical patterns in range extension of Ponto-Caspian macroinvertebrate species in Europe. Canadian Journal of Fisheries and Aquatic Sciences 59 (7): 1159-1174.
- ↑ Poliński W. 1917. Materyały do fauny malakozoologicznej Królestwa Polskiego, Litwy i Polesia. Prace Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, III Wydział nauk mat. i przyr., 27: 1-130.
- ↑ a b c d e f g h Kołodziejczyk A. 2008, Gatunki obce w faunie Polski: Namułek pospolity. IOP PAN, Kraków
- ↑ Jurkiewicz-Karnkowska E. 1989. Occurrence of mollucsc in the littoral zone of the Zegrzyński Reservoir and pre-mouth and mouth zones of supplying rivers. Ekologia Polska 37(3-4): 319-336.
- ↑ Grużewski M. 2000. The occurrence of molluscs in the Zegrzyński Reservoir in the years 1986-1987. Acta Universitatis Lodzensis Folia Limnologica 7: 143-161.
- ↑ Urbański J. 1938. Beiträge zur Kenntnis der Molluskenfauna der Wojewodschaft Poznań. II. Fragmenta Faunistica Musei Zoologici Polonici 3 (22): 439-484.
- ↑ Klimowicz H. 1958. Mięczaki Zalewu Wiślanego i zależność ich rozmieszczenia od zasolenia. Polskie Archiwum Hydrobiologii 5: 53-123.
- ↑ Jurkiewicz-Karnkowska E. 1998. Long-term changes in mollusc communities in shallow biotopes of a lowland reservoir (Zegrzynski reservoir, central Poland). Polish Journal of Ecology 46 (1): 43-63.
- ↑ a b Kołodziejczyk A. 2001. Nowe stanowisko Lithoglyphus naticoides (C. Pfeiffer, 1828) (Gastropoda, Hydrobiidae) w Polsce. Przegląd Zoologiczny 45: 79-81.
- ↑ Kołodziejczyk A. 2004. Namułek pospolity, Lithoglyphus naticoides (C. Pfeiffer, 1828) (Gastropoda: Prosobranchia) - ginący gatunek inwazyjny w Polsce. Parki Narodowe i Rezerwaty Przyrody 23 (2): 261-270.
- ↑ Piechocki A. 2004. Lithoglyphus naticoides (C. Pfeiffer, 1828). Namułek pospolity. W: Głowaciński Z., Nowacki J. (red.) Polska czerwona księga zwierząt. Bezkręgowce. IOP PAN i AR im. Cieszkowskiego, Kraków: 318-319.
- ↑ Urbański J. 1957. Krajowe ślimaki i małże. PZWS, Warszawa, str.276.
- ↑ Krause H. 1949. "Untersuchungen zur Anatomie und Ökoelogie von Lithoglyphus naticoides (C. Pfeiffer)". Arch. Moll. 78: 103-148.
- ↑ Biserova L.I. 1990. Occurrence and distribution of Lithoglyphus naticoides (Gastropoda, Lithoglyphidae) in the Volga Delta. Gidrobiologicheskiy Zhurnal 26: 98-100.
- ↑ G.V. Berezkina , The morphology of egg capsules and syncapsules in freshwater Pectinibranchia (Mollusca: Gastropoda), „Inland Water Biology”, 3 (1), 2010, s. 27–37, DOI: 10.1134/S1995082910010049, ISSN 1995-0829 (ang.).
- ↑ A.E. Zhokhov , N.M. Molodozhnikova , M.N. Pugacheva , Dispersal of invading trematodes Nicolla skrjabini (Iwanitzky, 1928) and Plagioporus skrjabini Kowal, 1951 (Trematoda: Opecoelidae) in the Volga, „Russian Journal of Ecology”, 37 (5), 2006, s. 363–365, DOI: 10.1134/S1067413606050110, ISSN 1067-4136 (ang.).
- ↑ A.V. Tyutin , Yu V. Slynko , The first finding of the Black Sea snail Lithoglyphus naticoides (Gastropoda) and its associated species-specific trematoda in the Upper Volga basin, „Russian Journal of Biological Invasions”, 1 (1), 2010, s. 45–49, DOI: 10.1134/S2075111710010091, ISSN 2075-1117 (ang.).
- ↑ Klaus Odening , Der Entwicklungszyklus von Apophallus muehlingi (Trematoda: Opisthorchiida: Heterophyidae) in Berlin, „Zeitschrift für Parasitenkunde”, 33 (3), 1970, s. 194–210, DOI: 10.1007/BF00259490, ISSN 0044-3255 (niem.).
- ↑ Harzhauser M., Lenneis E., & Neugebauer-Maresch C. (2007). "Freshwater gastropods as Neolithic adornment: size selectiveness and perforation morphology as a result of grinding techniques". Annalen des Naturhistorischen Museums in Wien 109A 73-85. PDF
Linki zewnętrzne
- Gatunki obce w faunie Polski.. iop.krakow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-03)]. Instytut Ochrony Przyrody PAN, Kraków, Red: Z. Głowaciński, H. Okarma, J. Pawłowski, W. Solarz.
- Namułek w bazie NCBI
- AnimalBase: Lithoglyphus naticoides Uniwersytet w Getyndze, dostęp: 19 lutego 2014