Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Święto Narodowe Trzeciego Maja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez PG (dyskusja | edycje) o 15:41, 10 kwi 2013. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Święto Narodowe Trzeciego Maja
Ilustracja
"Uchwalenie Konstytucji 3 maja" – obraz Jana Matejki, 1891.
Król Stanisław August (po lewej, w królewskiej szacie zdobionej gronostajami) wchodzi do kolegiaty św. Jana Chrzciciela, gdzie Konstytucja zostanie zaprzysiężona przez Sejm. Marszałkowie Stanisław Małachowski i Kazimierz Nestor Sapieha niesieni na rękach przez posłów sejmowych. W tle Zamek Królewski, gdzie uchwalono Konstytucję.
Dzień

3 maja

Państwa

 Polska
 Litwa

Typ święta

narodowe

Upamiętnia

uchwalenie Konstytucji 3 maja przez Sejm Czteroletni (3 maja 1791)

Podobne święta

Narodowe Święto Niepodległości

Święto Narodowe Trzeciego Maja – polskie święto obchodzone 3 maja, ustanowione w 1919[1] oraz ponownie w 1990[2], w rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 maja Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

Dzień ten jest dniem wolnym od pracy.

Znaczenie daty

3 maja 1791 uchwalono pierwszą konstytucję w nowożytnej Europie, a drugą po amerykańskiej na świecie. Wyprzedziła trzecią na świecie konstytucję francuską. Konstytucja ta została uchwalona przez Sejm Wielki, który został zwołany w październiku 1788.

Ustanowienie święta

Uchwalenie Konstytucji 3 maja zostało uznane za święto już 5 maja 1791.

Począwszy od 2007 roku 3 maja jest również świętem narodowym Litwy[3].

Dzieje obchodów

W czasie obchodów pierwszej rocznicy uchwalenia konstytucji 3 maja 1792 wokół Warszawy skoncentrowano wiele jednostek wojskowych, których zabrakło w krytycznym momencie rosyjskiego ataku w 1792[4]. Po odzyskaniu niepodległości w 1918, rocznica Konstytucji 3 maja została uznana za święto narodowe uchwałą Sejmu Ustawodawczego z 29 kwietnia 1919. Po II wojnie światowej obchodzono je do 1946, kiedy w wielu miastach doszło do demonstracji studenckich. Od tego czasu władze komunistyczne zaprzestały i zabroniły publicznego świętowania, a próby manifestowania były często tłumione przez milicję[5]. Święto to zostało oficjalne zniesione ustawą z 18 stycznia 1951 o dniach wolnych od pracy. Dopiero w roku 1981 ponownie władze świętowały to historyczne wydarzenie – świadczą o tym gazety codzienne z tego czasu m.in. Trybuna Ludu, Głos Robotniczy, Życie Warszawy. Tym samym w roku 1981 pierwszy raz po wojnie – i zaznacza to "Głos Robotniczy" z wydania 1-3.05.1981 – świętowano rocznicę Uchwały Majowej.

Święto Narodowe Trzeciego Maja przywrócono ustawą z 6 kwietnia 1990 (weszła w życie 28 kwietnia). Pierwsze uroczyste obchody święta 3 maja w Warszawie na Placu Zamkowym w 1990 odbywały się w obecności prezydenta Wojciecha Jaruzelskiego.

Zobacz też


  1. Ustawa z dnia 29 kwietnia 1919 r. o święcie narodowem trzeciego maja (Dz.Pr.P.P. 1919 nr 38 poz. 281)
  2. Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o przywróceniu Święta Narodowego Trzeciego Maja (Dz.U. z 1990 r. nr 28, poz. 160)
  3. Litewski historyk o Konstytucji 3 Maja na gazeta.pl (mar, PAP) [opublikowano: 2007-04-30]
  4. Jerzy Łojek, Geneza i obalenie konstytucji 3 maja, Lublin 1991, s. 279.
  5. Zakazane święta PRLu - Historia - polskieradio.pl

Linki zewnętrzne