wierzyć
Wygląd
wierzyć (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˈvʲjɛʒɨt͡ɕ], AS: [vʹi ̯ežyć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- podział przy przenoszeniu wyrazu: wie•rzyć
-
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. uwierzyć)
- (1.1) uważać coś za prawdziwe mimo braku dowodów na prawdziwość tego
- (1.2) ufać komuś, uważać, że ktoś ma rację
- (1.3) wyznawać religię
- odmiana:
- (1.1-3) koniugacja VIb
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik wierzyć czas teraźniejszy wierzę wierzysz wierzy wierzymy wierzycie wierzą czas przeszły m wierzyłem wierzyłeś wierzył wierzyliśmy wierzyliście wierzyli ż wierzyłam wierzyłaś wierzyła wierzyłyśmy wierzyłyście wierzyły n wierzyłom wierzyłoś wierzyło tryb rozkazujący niech wierzę wierz / podn. wierzaj[1] niech wierzy wierzmy / podn. wierzajmy wierzcie / podn. wierzajcie niech wierzą pozostałe formy czas przyszły m będę wierzył,
będę wierzyćbędziesz wierzył,
będziesz wierzyćbędzie wierzył,
będzie wierzyćbędziemy wierzyli,
będziemy wierzyćbędziecie wierzyli,
będziecie wierzyćbędą wierzyli,
będą wierzyćż będę wierzyła,
będę wierzyćbędziesz wierzyła,
będziesz wierzyćbędzie wierzyła,
będzie wierzyćbędziemy wierzyły,
będziemy wierzyćbędziecie wierzyły,
będziecie wierzyćbędą wierzyły,
będą wierzyćn będę wierzyło,
będę wierzyćbędziesz wierzyło,
będziesz wierzyćbędzie wierzyło,
będzie wierzyćczas zaprzeszły m wierzyłem był wierzyłeś był wierzył był wierzyliśmy byli wierzyliście byli wierzyli byli ż wierzyłam była wierzyłaś była wierzyła była wierzyłyśmy były wierzyłyście były wierzyły były n wierzyłom było wierzyłoś było wierzyło było forma bezosobowa czasu przeszłego wierzono tryb przypuszczający m wierzyłbym,
byłbym wierzyłwierzyłbyś,
byłbyś wierzyłwierzyłby,
byłby wierzyłwierzylibyśmy,
bylibyśmy wierzyliwierzylibyście,
bylibyście wierzyliwierzyliby,
byliby wierzyliż wierzyłabym,
byłabym wierzyławierzyłabyś,
byłabyś wierzyławierzyłaby,
byłaby wierzyławierzyłybyśmy,
byłybyśmy wierzyływierzyłybyście,
byłybyście wierzyływierzyłyby,
byłyby wierzyłyn wierzyłobym,
byłobym wierzyłowierzyłobyś,
byłobyś wierzyłowierzyłoby,
byłoby wierzyłoimiesłów przymiotnikowy czynny m wierzący, niewierzący ż wierząca, niewierząca wierzące, niewierzące n wierzące, niewierzące imiesłów przysłówkowy współczesny wierząc, nie wierząc rzeczownik odczasownikowy wierzenie, niewierzenie
- przykłady:
- (1.1) Kibice wierzyli, że ich drużyna wygra.
- (1.2) Ojciec od dziecka powtarzał mi, żebym nie wierzył prawnikom i lekarzom.
- (1.3) Choć generał nie wierzył (w Boga), zgodził się na odprawienie przed bitwą mszy dla żołnierzy.
- kolokacje:
- (1.1) (nie) wierzyć, że Ziemia jest kulą lub wierzyć w kulistość Ziemi
- (1.2) (nie) wierzyć mamie / nauczycielowi / prasie /… • wierzyć w kogoś
- (1.3) (nie) wierzyć w Boga
- synonimy:
- (1.2) ufać, pokładać nadzieję
- antonimy:
- (1.1) wiedzieć
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wiara ż, wierny mos, wiernica ż, wierność ż, wierzenie n, Wiara ż, wierna ż, wierzący mos, niewierny mos
- czas. uwierzyć dk.
- przym. wierzeniowy, wierny, niewierny
- przysł. wiernie
- związki frazeologiczne:
- nie wierzyć własnym oczom • nie wierzyć własnym uszom • proszę mi wierzyć • wierzyć na słowo • wierzyć się nie chce • wierzyć święcie • wierzyć w bociany • wierzyć jak w Ewangelię • wierzyć w swoją gwiazdę
- etymologia:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) glo; (1.2) glo; (1.3) glo
- angielski: (1.1) believe; (1.2) believe, trust; (1.3) believe
- arabski: (1.1) صدق (ṣaddaqa); (1.3) آمن (ʾāmana)
- baskijski: (1.1) sinetsi, uste izan; (1.3) sinetsi
- białoruski: (1.1) верыць; (1.2) верыць; (1.3) верыць
- chorwacki: (1.1) vjerovati; (1.2) vjerovati; (1.3) vjerovati
- duński: (1.1) tro; (1.2) tro; (1.3) tro
- esperanto: (1.1) kredi; (1.2) kredi; (1.3) kredi
- francuski: (1.1) croire; (1.2) croire; (1.3) croire
- galicyjski: (1.1) crer; (1.2) crer; (1.3) crer
- hiszpański: (1.1) creer; (1.2) creer; (1.3) creer
- ido: (1.1) kredar; (1.2) kredar; (1.3) kredar
- islandzki: (1.1) trúa; (1.2) trúa; (1.3) trúa
- kataloński: (1.1) creure; (1.2) creure; (1.3) creure
- łaciński: (1.1) crēdere; (1.2) crēdere; (1.3) crēdere
- niderlandzki: (1.1) geloven; (1.2) geloven, vertrouwen; (1.3) geloven
- niemiecki: (1.1) glauben; (1.2) glauben, vertrauen; (1.3) glauben
- nowogrecki: (1.1) πιστεύω; (1.2) πιστεύω; (1.3) πιστεύω
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) верить; (1.2) верить; (1.3) верить
- starogrecki: (1.1) πιστεύω; (1.2) πιστεύω; (1.3) πιστεύω
- suahili: (1.1) amini; (1.2) amini; (1.3) amini
- szwedzki: (1.1) tro, tycka, anta, förmoda, ha för sig; (1.2) tro, tilltro, lita, förlita; (1.3) tro
- tagalski: (1.1) maniwala
- tuvalu: (1.1) fakatuaga; (1.2) fakatuaga; (1.3) fakatuaga
- tybetański: (1.1) དད (dad)
- ukraiński: (1.1) вірити; (1.2) вірити; (1.3) вірити
- węgierski: (1.1) elhisz; (1.2) elhisz
- wilamowski: (1.1) głuön, głuø̄n, głöen, głiöen; (1.2) głuön, głuø̄n, głöen, głiöen; (1.3) głuön, głuø̄n, głöen, głiöen
- włoski: (1.1) credere; (1.2) credere; (1.3) credere
- wolof: (1.1) gëm; (1.3) gëm
- źródła:
- ↑ Hasło „wierzyć” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1299.