uparty

wymowa:

IPA: [uˈpartɨ], AS: [uparty] ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) (o osobach) charakteryzujący się uporem; upierający się przy czymś

(1.2) (o rzeczach) będący wyrazem czyjegoś uporu, trwający, utrzymujący się długo, uporczywie

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	uparty		uparta	uparte	uparci	uparte
dopełniacz	upartego		upartej	upartego	upartych
celownik	upartemu		upartej	upartemu	upartym
biernik	upartego	uparty	upartą	uparte	upartych	uparte
narzędnik	upartym		upartą	upartym	upartymi
miejscownik	upartym		upartej	upartym	upartych
wołacz	uparty		uparta	uparte	uparci	uparte

przykłady:

(1.2) Z upartą cierpliwością krążył dokoła Nory, trzymając się z daleka jak gdyby czekał na jej przyzwolenie^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wytrwały, zacięty, natarczywy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. upór, upartość, uparciuch

czas. upierać się, uprzeć się

przysł. uparcie

związki frazeologiczne:

uparty jak baran • uparty jak kozioł • uparty jak muł • uparty jak osioł • na upartego • dziecko uparte niewiele warte

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) obstinate, stubborn
• arabski: (1.1) عنيد (ʿanīd), جامح (ǧāmiḥ), صليب (ṣalīb)
• baskijski: (1.1) temati, setatsu, burugogor, egoskor
• białoruski: (1.1) упарты; (1.2) упарты
• cerkiewnosłowiański: (1.1) жестоковыйный
• duński: (1.1) stædig
• esperanto: (1.1) obstina
• fiński: (1.1) itsepäinen
• francuski: (1.1) enteté, obstiné, opiniâtre
• hiszpański: (1.1) obstinado, terco, testarudo, tozudo; (1.2) tenaz, pertinaz, persistente
• jidysz: (1.1) פֿאַרעקשנט (faraksznt)
• kataloński: (1.1) tossut
• niderlandzki: (1.1) koppig
• niemiecki: (1.1) stur
• nowogrecki: (1.1) πεισματάρης, επίμονος
• rosyjski: (1.1) упрямый; (1.2) упрямый
• szwedzki: (1.1) envis, egensinnig, obstinat, halsstarrig, hårdnackad, styvnackad, omedgörlig, trotsig, trilsk
• ukraiński: (1.1) упе́ртий, наполе́гливий
• węgierski: (1.1) önfejű
• wilamowski: (1.1) upartiḱ, upartik
• włoski: (1.1) caparbio, cocciuto, testardo, ostinato, restio

źródła:

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) uparty^[1]

przysłówek

(2.1) uparcie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) upartiḱ

(2.1) upartiḱ

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: