utwór

wymowa:

IPA: [ˈutfur], AS: [utfur], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) dzieło literackie lub muzyczne

(1.2) geol., zwykle w lm, jakiekolwiek stałe tworzywo skorupy ziemskiej, będące produktem procesów geologicznych, posiadające tę samą budowę wewnętrzną lub inną wspólną cechę

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	utwór	utwory
dopełniacz	utworu	utworów
celownik	utworowi	utworom
biernik	utwór	utwory
narzędnik	utworem	utworami
miejscownik	utworze	utworach
wołacz	utworze	utwory

przykłady:

(1.1) „Pan Tadeusz” to wybitny utwór.

(1.2) Na obszarze Polski znaczną powierzchnię zajmują utwory lodowcowe.

składnia:

kolokacje:

(1.1) utwór fortepianowy / literacki / muzyczny • utwory zebrane

(1.2) utwory lodowcowe / morskie / peryglacjalne / rzeczne

synonimy:

(1.1) praca, dzieło

(1.2) formacja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. twór m, stwór m

czas. utworzyć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) por. skała, grunt, minerał

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) work, piece; (1.2) deposit
• duński: (1.1) værk n
• esperanto: (1.1) verkaĵo
• francuski: (1.1) œuvre ż
• hiszpański: (1.1) obra
• jidysz: (1.1) ווערק n (werk)
• kaszubski: (1.1) dokôz m, ùsôdzk m
• kazachski: (1.1) шығарма
• litewski: (1.1) kūrinys m, veikalas m
• łaciński: (1.1) opus
• niemiecki: (1.1) Werk n
• nowogrecki: (1.1) έργο n
• rosyjski: (1.1) произведение n, сочинение n
• ukraiński: (1.1) витвір m, твір m
• włoski: (1.1) opera ż, composizione ż, componimento m; (1.2) formazione ż

źródła: