przyimek
Wygląd
przyimek (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [pʃɨˈjĩmɛk], AS: [pšyi ̯ĩmek], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• epenteza i ̯
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) gram. wyraz nieodmienny i niesamodzielny poprzedzający zawsze wyrazy odmieniające się przez przypadki (= imiona) i sygnalizujący związki składniowe między wyrazem poprzedzającym a następującym; zob. też przyimek w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przyimek przyimki dopełniacz przyimka przyimków celownik przyimkowi przyimkom biernik przyimek przyimki narzędnik przyimkiem przyimkami miejscownik przyimku przyimkach wołacz przyimku przyimki
- przykłady:
- (1.1) W języku polskim przyimek „przed” łączy się z narzędnikiem a „na” z miejscownikiem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wyrażenie przyimkowe
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) część mowy
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. przyimkowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- zobacz też: słowniki tematyczne dla słownictwa gramatycznego
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) preposition
- arabski: (1.1) حرف جر
- baskijski: (1.1) preposizio
- białoruski: (1.1) прыназоўнік m
- bułgarski: (1.1) предлог m
- chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 介詞, uproszczony 介词, pinyin: jiècí
- chorwacki: (1.1) prijedlog m
- czeski: (1.1) předložka ż
- dolnołużycki: (1.1) prepozicija ż
- duński: (1.1) forholdsord n, præposition w
- esperanto: (1.1) prepozicio
- francuski: (1.1) préposition ż
- górnołużycki: (1.1) prepozicija ż, předłóžka ż
- hiszpański: (1.1) preposición ż
- islandzki: (1.1) forsetning ż
- kaszubski: (1.1) przëmiono n, przëmiónk m
- kataloński: (1.1) preposició ż
- łaciński: (1.1) prepositio ż
- niemiecki: (1.1) Präposition ż, Verhältniswort n
- norweski (bokmål): (1.1) preposisjon
- norweski (nynorsk): (1.1) preposisjon
- nowogrecki: (1.1) πρόθεση ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) предлог m
- słowacki: (1.1) predložka ż
- szwedzki: (1.1) preposition w
- ukraiński: (1.1) прийменник m
- wietnamski: (1.1) giới từ
- włoski: (1.1) preposizione ż
- źródła:
- ↑ Roman Zawiliński, O wyróżnianiu części mowy, „Poradnik Językowy” nr 4/1906, s. 51.