koziołek
Wygląd
koziołek (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) zool. młody lub mały kozioł
- (1.2) zool. młody samiec sarny
- (1.3) ćwiczenie fizyczne z przewrotem ciała
- (1.4) lekkie siedzisko woźnicy
- (1.5) lud. drewniana figurka używana podczas obchodów wsi i na zabawie w ostatni wtorek karnawału[1]
- (1.6) techn. lekka konstrukcja podpierająca
- (1.7) ornit. zob. kszyk[2]
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koziołkowanie n, kozioł m, koźlątko n, koźlak m, koźlina ż, koza ż, koźlę n, koziarz mos
- przym. koźli, koziołkowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.7) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) kid
- czeski: (1.1) kůzle n, kozlík m, kozlíček m, kůzlátko n
- esperanto: (1.1) kaprido
- francuski: (1.1) chevreau m, cabri m
- galicyjski: (1.1) cabuxo, cabrito
- kaszubski: (1.1) kòzełk m
- kazachski: (1.1) лақ
- korsykański: (1.1) caprettu m
- łaciński: (1.1) capellus m
- niderlandzki: (1.1) geitenlam
- niemiecki: (1.1) Kitz n; (1.3) Überschlag m
- rosyjski: (1.1) козлёнок m, козлик m
- rumuński: (1.1) ied m
- starogrecki: (1.1) ἔριφος m/ż
- szwedzki: (1.6) träbock w
- ukraiński: (1.1) козлик m
- włoski: (1.1) capretto m
- źródła:
- ↑ Ostatki w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 273.
- ↑ Hasło „baranek” w: Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. I, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 54.