Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

chudzielec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

chudzielec (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. chudy człowiek[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) I rzeczywiście siedziało jakieś licho w tym chudzielcu o długich nogach[3].
(1.1) Niesiem miski tłustej jagły, / By se chudzielce podjadły![4]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) chudeusz, chudzina, chuderlak; st.pol. chudoba; reg. pozn. ogigiel; skóra i kości, chodzący kościotrup, żywy kościotrup, kościotrup, chudy jak szczapa, szczapa, chudy jak szkielet, szkielet, chudy jak patyk, patyk, wieszak, mizerak
antonimy:
(1.1) grubas
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chudy m
przym. chudy, chudzieńki, chudziutki
przysł. chudo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. chudy + -elec
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „chudzielec” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „chudzielec” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Henryk Sienkiewicz, Organista z Ponikły.
  4. Władysław Stanisław Reymont, Chłopi.