Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

PL240578B1 - Związek chemiczny będący solą amoniową częściowo fluorowanych kwasów organicznych oraz jego zastosowania - Google Patents

Związek chemiczny będący solą amoniową częściowo fluorowanych kwasów organicznych oraz jego zastosowania Download PDF

Info

Publication number
PL240578B1
PL240578B1 PL427553A PL42755318A PL240578B1 PL 240578 B1 PL240578 B1 PL 240578B1 PL 427553 A PL427553 A PL 427553A PL 42755318 A PL42755318 A PL 42755318A PL 240578 B1 PL240578 B1 PL 240578B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
mhz
nmr
mmol
dissolved
mixture
Prior art date
Application number
PL427553A
Other languages
English (en)
Other versions
PL427553A1 (pl
Inventor
Agata STEFANEK
Agata Stefanek
Tomasz CIACH
Tomasz Ciach
Katarzyna ŁĘCZYCKA-WILK
Katarzyna Łęczycka-Wilk
Sylwia CZARNOCKA-ŚNIADAŁA
Sylwia Czarnocka-Śniadała
Joanna GRAFFSTEIN
Joanna Graffstein
Magdalena DRESLER
Magdalena Dresler
Aleksandra NOWAK
Aleksandra Nowak
Jakub WĘGLIŃSKI
Jakub Węgliński
Original Assignee
Nanosanguis
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Nanosanguis filed Critical Nanosanguis
Priority to PL427553A priority Critical patent/PL240578B1/pl
Priority to PCT/IB2019/059195 priority patent/WO2020084599A2/en
Priority to CA3117605A priority patent/CA3117605A1/en
Priority to CN201980070637.9A priority patent/CN113166032A/zh
Priority to AU2019367331A priority patent/AU2019367331A1/en
Priority to US17/288,307 priority patent/US20210369846A1/en
Priority to EP19824382.6A priority patent/EP3870564A2/en
Publication of PL427553A1 publication Critical patent/PL427553A1/pl
Priority to IL282558A priority patent/IL282558A/en
Publication of PL240578B1 publication Critical patent/PL240578B1/pl

Links

Classifications

    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P7/00—Drugs for disorders of the blood or the extracellular fluid
    • A61P7/08—Plasma substitutes; Perfusion solutions; Dialytics or haemodialytics; Drugs for electrolytic or acid-base disorders, e.g. hypovolemic shock
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K47/00—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient
    • A61K47/06—Organic compounds, e.g. natural or synthetic hydrocarbons, polyolefins, mineral oil, petrolatum or ozokerite
    • A61K47/16—Organic compounds, e.g. natural or synthetic hydrocarbons, polyolefins, mineral oil, petrolatum or ozokerite containing nitrogen, e.g. nitro-, nitroso-, azo-compounds, nitriles, cyanates
    • A61K47/18—Amines; Amides; Ureas; Quaternary ammonium compounds; Amino acids; Oligopeptides having up to five amino acids
    • A61K47/186—Quaternary ammonium compounds, e.g. benzalkonium chloride or cetrimide
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K47/00—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient
    • A61K47/06—Organic compounds, e.g. natural or synthetic hydrocarbons, polyolefins, mineral oil, petrolatum or ozokerite
    • A61K47/08—Organic compounds, e.g. natural or synthetic hydrocarbons, polyolefins, mineral oil, petrolatum or ozokerite containing oxygen, e.g. ethers, acetals, ketones, quinones, aldehydes, peroxides
    • A61K47/12—Carboxylic acids; Salts or anhydrides thereof
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K47/00—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient
    • A61K47/06—Organic compounds, e.g. natural or synthetic hydrocarbons, polyolefins, mineral oil, petrolatum or ozokerite
    • A61K47/20—Organic compounds, e.g. natural or synthetic hydrocarbons, polyolefins, mineral oil, petrolatum or ozokerite containing sulfur, e.g. dimethyl sulfoxide [DMSO], docusate, sodium lauryl sulfate or aminosulfonic acids
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K9/00—Medicinal preparations characterised by special physical form
    • A61K9/0012—Galenical forms characterised by the site of application
    • A61K9/0019—Injectable compositions; Intramuscular, intravenous, arterial, subcutaneous administration; Compositions to be administered through the skin in an invasive manner
    • A61K9/0026—Blood substitute; Oxygen transporting formulations; Plasma extender
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C211/00—Compounds containing amino groups bound to a carbon skeleton
    • C07C211/01—Compounds containing amino groups bound to a carbon skeleton having amino groups bound to acyclic carbon atoms
    • C07C211/02—Compounds containing amino groups bound to a carbon skeleton having amino groups bound to acyclic carbon atoms of an acyclic saturated carbon skeleton
    • C07C211/03—Monoamines
    • C07C211/05—Mono-, di- or tri-ethylamine
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C211/00—Compounds containing amino groups bound to a carbon skeleton
    • C07C211/01—Compounds containing amino groups bound to a carbon skeleton having amino groups bound to acyclic carbon atoms
    • C07C211/02—Compounds containing amino groups bound to a carbon skeleton having amino groups bound to acyclic carbon atoms of an acyclic saturated carbon skeleton
    • C07C211/03—Monoamines
    • C07C211/06—Monoamines containing only n- or iso-propyl groups
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C215/00—Compounds containing amino and hydroxy groups bound to the same carbon skeleton
    • C07C215/02—Compounds containing amino and hydroxy groups bound to the same carbon skeleton having hydroxy groups and amino groups bound to acyclic carbon atoms of the same carbon skeleton
    • C07C215/04—Compounds containing amino and hydroxy groups bound to the same carbon skeleton having hydroxy groups and amino groups bound to acyclic carbon atoms of the same carbon skeleton the carbon skeleton being saturated
    • C07C215/06—Compounds containing amino and hydroxy groups bound to the same carbon skeleton having hydroxy groups and amino groups bound to acyclic carbon atoms of the same carbon skeleton the carbon skeleton being saturated and acyclic
    • C07C215/12—Compounds containing amino and hydroxy groups bound to the same carbon skeleton having hydroxy groups and amino groups bound to acyclic carbon atoms of the same carbon skeleton the carbon skeleton being saturated and acyclic the nitrogen atom of the amino group being further bound to hydrocarbon groups substituted by hydroxy groups
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C217/00—Compounds containing amino and etherified hydroxy groups bound to the same carbon skeleton
    • C07C217/02—Compounds containing amino and etherified hydroxy groups bound to the same carbon skeleton having etherified hydroxy groups and amino groups bound to acyclic carbon atoms of the same carbon skeleton
    • C07C217/04—Compounds containing amino and etherified hydroxy groups bound to the same carbon skeleton having etherified hydroxy groups and amino groups bound to acyclic carbon atoms of the same carbon skeleton the carbon skeleton being acyclic and saturated
    • C07C217/06—Compounds containing amino and etherified hydroxy groups bound to the same carbon skeleton having etherified hydroxy groups and amino groups bound to acyclic carbon atoms of the same carbon skeleton the carbon skeleton being acyclic and saturated having only one etherified hydroxy group and one amino group bound to the carbon skeleton, which is not further substituted
    • C07C217/08—Compounds containing amino and etherified hydroxy groups bound to the same carbon skeleton having etherified hydroxy groups and amino groups bound to acyclic carbon atoms of the same carbon skeleton the carbon skeleton being acyclic and saturated having only one etherified hydroxy group and one amino group bound to the carbon skeleton, which is not further substituted the oxygen atom of the etherified hydroxy group being further bound to an acyclic carbon atom
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C279/00—Derivatives of guanidine, i.e. compounds containing the group, the singly-bound nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups
    • C07C279/04—Derivatives of guanidine, i.e. compounds containing the group, the singly-bound nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups having nitrogen atoms of guanidine groups bound to acyclic carbon atoms of a carbon skeleton
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C321/00—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides
    • C07C321/12—Sulfides, hydropolysulfides, or polysulfides having thio groups bound to acyclic carbon atoms
    • C07C321/14—Sulfides, hydropolysulfides, or polysulfides having thio groups bound to acyclic carbon atoms of an acyclic saturated carbon skeleton
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C69/00—Esters of carboxylic acids; Esters of carbonic or haloformic acids
    • C07C69/34—Esters of acyclic saturated polycarboxylic acids having an esterified carboxyl group bound to an acyclic carbon atom
    • C07C69/38—Malonic acid esters
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C69/00—Esters of carboxylic acids; Esters of carbonic or haloformic acids
    • C07C69/34—Esters of acyclic saturated polycarboxylic acids having an esterified carboxyl group bound to an acyclic carbon atom
    • C07C69/40—Succinic acid esters
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C69/00—Esters of carboxylic acids; Esters of carbonic or haloformic acids
    • C07C69/34—Esters of acyclic saturated polycarboxylic acids having an esterified carboxyl group bound to an acyclic carbon atom
    • C07C69/42—Glutaric acid esters
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C69/00—Esters of carboxylic acids; Esters of carbonic or haloformic acids
    • C07C69/76—Esters of carboxylic acids having a carboxyl group bound to a carbon atom of a six-membered aromatic ring
    • C07C69/80—Phthalic acid esters
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K9/00—Medicinal preparations characterised by special physical form
    • A61K9/10—Dispersions; Emulsions
    • A61K9/107—Emulsions ; Emulsion preconcentrates; Micelles

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Oil, Petroleum & Natural Gas (AREA)
  • Hematology (AREA)
  • Dermatology (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Diabetes (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
  • Acyclic And Carbocyclic Compounds In Medicinal Compositions (AREA)
  • Pyridine Compounds (AREA)
  • Medicinal Preparation (AREA)

Description

PL 240 578 BI
Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest związek chemiczny będący solą amoniową częściowo fluorowanych kwasów organicznych oraz jego zastosowania jako surfaktanta zdolnego do wytwarzania emulsji woda w oleju i/lub olej w wodzie, w szczególności do zastosowań w dziedzinie biologii, biochemii i medycynie w celu możliwego przedłużenia przechowywania tkanek lub organów organizmów wyższego rzędu, jako stabilizatory w preparatach krwiozastępczych.
W stanie techniki znane są częściowo fluorowane kwasy karboksylowe, będące pochodnymi kwasu bursztynowego (kwas butanodiowy). Fluorowane monoestrowe pochodne kwasu bursztynowego otrzymywane są w reakcji bezwodnika bursztynowego z odpowiednimi alkoholami w obecności łagodnej zasady, np. amin trzeciorzędowych, takich jak: trójetyloamina (EtsN) lub zasada Hunigsa (A/,A/-diizopropyloetyloamina), itp.
W stanie techniki, z japońskiego dokumentu patentowego z 1987 roku [JP01193336] znane jest otrzymywanie i zastosowanie monoestrowych fluorowanych pochodnych kwasu bursztynowego w reakcji z 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-heptadekafluoro-n-dekanolem lub 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-tridekafluoro-n-oktanolem.
Pierwszy z tych kwasów zastosowano jako środek w kompozycji syntetycznej żywicy do użycia jako film kompozycji środka powierzchniowo czynnego przeciw osiadaniu wilgoci (ang. antifogging agent), np. na powierzchni szkła i/lub innych powierzchniach użytkowych. W innym japońskim dokumencie patentowym z 1998 roku [JP200155935] ten sam związek stosowano w kompozycji składającej się na magnetyczny nośnik do zapisu danych.
Ten sam kwas oraz dalsza jego pochodna, czyli dwuester zawierający jeden fragment pochodzący od alkoholu fluorowanego oraz drugi fragment od alkoholu niezawierającego fluoru, został przedstawiony w japońskim dokumencie patentowym z 2005 roku [JP2007070289]. W dokumencie tym ujawniono właściwości takich dwuestrów jako surfaktantów oraz zastosowania w kompozycjach jako środki żelujące.
W innym japońskim dokumencie patentowym z 2012 roku [JP2013195630] ujawniono zastosowanie niesymetrycznych dwuestrów kwasu bursztynowego w kompozycji ciekłokrystalicznej warstwy odblaskowej szyb, okien i przeszkleń samochodowych, stosowanych w celu odfiltrowania promieniowania z zakresu IR (podczerwonego).
W innym japońskim dokumencie patentowym z 2012 roku [JP2013241366] ujawniono niesymetryczną dwuestrową pochodną, z jednej strony zawierającą resztę fluorowanego alkoholu oraz z drugiej strony sterolową pochodną alkoholu niezawierającego fluoru. Związki te zastosowano w mieszaninie jako kosmetyki w postaci lakieru w sprayu do włosów.
W stanie techniki znane są również fluorowane pochodne mono kwasów organicznych. Jednym z nich jest tiopochodna kwasu octowego, która została podstawiona fluorowanym podstawnikiem na atomie siarki.
Z japońskich dokumentów patentowych [JP2003295407 oraz JP2002196459] znane są sole metali alkalicznych (litu, sodu, potasu) fluorowanych pochodnych kwasu tiooctowego. Sole te stosowano w kompozycji materiałów do wytwarzania barwnych i/lub czarno-białych obrazów fotograficznych.
Amerykański dokument patentowy z 1981 roku [US4419298] ujawnia sole amoniowe (dietanoloamoniowe) z fluorowaną pochodną kwasu tiooctowego. W niniejszym dokumencie zastosowano tego typu związki w kompozycji jako środki do wytwarzania wodoodpornego papieru i tkanin.
PL 240 578 BI
W artykule naukowym z 2014 roku [J. Fluorine Chemistry, 2014, 161, 60-65; DOI: 10.1016/j.jfluchem.2014.02.004], ujawniono sposób otrzymywania oraz właściwości powierzchniowo czynne nowych hybrydowych surfaktantów. Surfaktanty te zawierały dwa fragmenty, fluorowany fragment w anionowej oraz niefluorowany fragment w części kationowej w postaci trzeciorzędowych soli amoniowych.
n = 4, 6, 8 m = S, 8, 10, 12
Q = H . Cl
W stanie techniki [US4423061] znane są perfluorowane organiczne pochodne cykloalkiloamin do wytwarzania emulsji, posiadające doskonałe właściwości rozpuszczania i przechowywania dużych objętości tlenu. Wstanie techniki [EP1960097B1] znane są również sposoby wytwarzania ultra trwałych emulsji i pian.
W stanie techniki znane są dopuszczone do stosowania w lekach surfaktanty jonowe (R. C. Rowe; P. J. Sheskey; S. C. Owen „Handbook of Pharmaceutical Excipients 6th edition”, 2009). Wśród takich jonowych surfaktantów są: (i) chlorek benzalkoniowy, (ii) chlorek benzetoniowy, (iii) chlorek cetylopirydyniowy, (iv) bromek cetylotrimetyloamoniowy, (v) bis (2-etyloheksylo) sulfobursztynian sodu, (vi) siarczan dodecylowy sodu, (vii) pochodne fosfolipidów (fosfatydylocholiny, fosfatydyloglicerolu, fosfatydyloamin, itp.) oraz (viii) wosk anionowy emulgujący (zawierający pochodne alkoholu cetostearylowego). Jonowe surfaktanty pozbawione łańcuchów perfluorowanych dają mniej stabilne nanoemulsje lub nie są skuteczne w ich tworzeniu.
W dziedzinie wciąż istnieje zapotrzebowanie na surfaktanty, których właściwości będą pozwalały na ich użycie do zastosowania w biologii, biochemii i medycynie do przechowywania tkanek oraz wrażliwego materiału biologicznego.
Poszukiwane niezbędne właściwości niniejszych związków chemicznych to odpowiednie właściwości powierzchniowo czynne (surfaktanty o odpowiedniej stabilności i trwałości emulsji), duża rozpuszczalność dla gazów, w tym głównie tlenu oraz niska cytotoksyczność surfaktantu przy relatywnie wysokich stężeniach związku w środowisku wodnym. Istotnym problemem większości znanych obecnie surfaktantów w zastosowaniach biomedycznych jest posiadanie wysokich właściwości cytotoksycznych.
Nieoczekiwanie okazało się, że staranna optymalizacja struktury otrzymywanych związków prowadzi do soli amoniowych fluorowanych kwasów organicznych posiadających odpowiednie właściwości powierzchniowo czynne i niską cytotoksyczność, co pozwala na tworzenie przez te surfaktanty odpowiednich emulsji typu olej w wodzie i/lub woda w oleju.
Przedmiotem wynalazku jest związek chemiczny będący solą amoniową częściowo fluorowanych kwasów organicznych reprezentowanych wzorem ogólnym 1a
F^CxF2j^-(cyH2y-^G-(czH2^A— CO? Kation (+)
1a w którym:
CxF2x - oznacza łańcuch prosty, gdzie X = od 6 do 10;
CyH2y - oznacza łańcuch prosty, gdzie Y = od 1 do 2;
CzH2z - oznacza łańcuch prosty, gdzie Z = od 0 do 10;
G oznacza wiązanie lub atom S lub grupę karbonyloksy (OCO);
A oznacza wiązanie lub -OCO-CzH2z- lub -OCO-Ar-, w którym Ar oznacza benzen,
Kation(+) oznacza kation 1,1,3,3-tetrametyloguanidyniowy lub kation lizyniowy, lub kation argininiowy, lub kation jest poi i lizyniowy, lub policysteiniowy, lub polityrozyną, lub kation oznacza:
®/R1
H—N—R2 \3
PL 240 578 BI w którym
R1, R2, R3 niezależnie oznaczają atom wodoru, przy czym przynajmniej jeden z podstawników R1, R2, R3 nie jest atomem wodoru, grupę etylenoksy (-CH2CH2O-), grupę polietylenoksy ((-CH2CH2O-)n, gdzie n oznacza liczbę naturalną od 1 do 5), grupę alkilową C1-C10, grupę alkoksylową C1-C10, cykloalkilową C3-C12, aminową -N(R’)(R”), która jest podstawiona atomami wodoru, ewentualnie podstawiona jest przez co najmniej jedną grupę alkilową C1-C12, alkoksylową C1-C12, grupą aminową -N(R’)(R”), grupą alkoksylową -OR’, gdzie R, R’ i R” oznaczają taką samą lub różną grupę alkilową C1-C10, grupę cykloalkilową C3-C12, grupę alkoksylową C1-C10.
Korzystnie, anion częściowo fluorowanego kwasu karboksylowego wybrany jest z niniejszej listy obejmującej aniony od 2a do 2n,
Natomiast kation amoniowy wybrany jest z listy obejmującej kationy od 3a do 3I,
PL 240 578 BI
Przedmiotem wynalazku jest także zastosowanie związku reprezentowanego wzorem 1a F^C/^CyH^G-^ Kation (+)
1a w którym:
CxF2x - oznacza łańcuch prosty, gdzie X = od 6 do 10;
CyH2y - oznacza łańcuch prosty, gdzie Y = od 1 do 2;
CzH2z - oznacza łańcuch prosty, gdzie Z = od 0 do 10;
G oznacza wiązanie lub atom S lub grupę karbonyloksy (OCO).
A oznacza wiązanie lub -OCO-CzH2z- lub -OCO-Ar-, w którym Ar oznacza benzen,
Kation(+) oznacza kation 1,1,3,3-tetrametyloguanidyniowy lub kation lizyniowy lub kation argininiowy lub kation polilizyniowy lub policysteiniowy lub polityrozyniowy, lub kation potasowy lub kation sodowy, albo Kation(+) oznacza:
H—N—R2 \3 w którym
R1, R2, R3 niezależnie oznaczają atom wodoru, przy czym przynajmniej jeden z podstawników R1, R2, R3 nie jest atomem wodoru, grupę etylenoksy (-CH2CH2O-), grupę polietylenoksy ((-CH2CH2O-)n, gdzie n oznacza liczbę naturalną od 1 do 5), grupę alkilową C1-C10, grupę alkoksylową C1-C10, cykloalkilową C3-C12, aminową -N(R’)(R”), która jest podstawiona atomami wodoru, ewentualnie podstawiona jest przez co najmniej jedną grupę alkilową C1-C12, alkoksylową C1-C12, grupą aminową -N(R’)(R”), grupą
PL 240 578 BI alkoksylową -OR’, gdzie R, R’ i R” oznaczają taką samą lub różną grupę alkilową C1-C10, grupę cykloalkilową C3-C12, grupę alkoksylową C1-C10, jako surfaktanta zdolnego do wytwarzania emulsji woda w oleju i/lub olej w wodzie.
Korzystnie, anion częściowo fluorowanego kwasu karboksylowego wybrany jest z niniejszej listy obejmującej aniony od 2a do 2n,
F F F F FFFF 0 2a F c F F AAAA-A F F F 0 2b
f^A^A17 o® ΧρΑρΑρΑ^^^^'ιί F ' F ' F r F 0 2c F c F c F c A F F F 0 2d
®o >0 o=\ •z ω \ o* u. 2 m LL A LL LL LL u_ A Ου. \-U- U_ A LL U-A—LL LL. Θ cFrFrFrFr 0 °Y° F r F r F r F Aa 2f
Θ FFFF 0 θΥθ 2g F F F F f F 9 Θ ρΊ p< pG 0 U ][ F F F 0 2h
f-AAA/ F F F F F F 0 2i -FeFeFcFj. 0 _ F r F r F r F 0 2j
F _ F _ F _ 0 0 r Ah AH ΛΑ A A ® ρΑ1ΤρΑ^^° ° F F F 2k FFFF O 0 C FpF lFlFlF V 9 FA>r><>r^^ —Ao® T ρί ρΊ pi F F F F 21
η n -n-V “Π Υ-ΤΊ m Χ-’π “π-Χ m hJ χ-π 3 V o X° <fyA° w A f fAfAfAfAf ΑθΤ^ Ul 2n
Natomiast kation amoniowy wybrany jest z listy obejmującej kationy od 3a do 3I,
PL 240 578 BI
i । ¥ NH 3a X®NH/ 3b OH ho^©h^oh 3c
3d 0 nh2 3e H3N^o^°^nh2 3f
H3N n h2 3g H3N^O~°^NH3 3h
H3N NH3 3i NH 0 U Λ Λ U H2N H nh3 © d 3I
® .OH Η3ΝΧλΟΗ ΌΗ 3k
Przedmiotem wynalazku jest także zastosowanie związku według wynalazku do wytwarzania emulsji o wysokich zdolnościach rozpuszczania gazów, w szczególności tlenu i/lub powietrza.
Przedmiotem wynalazku jest także zastosowanie związku według wynalazku do wytwarzania emulsji, których średnica cząstek emulsji jest mniejsza niż 2 pm, korzystnie 1,5 pm, najkorzystniej 1 pm.
Przedmiotem wynalazku jest także zastosowanie związku według wynalazku do przechowywania organów, tkanek, materiału biologicznego lub wydłużonego przechowywania medycznego.
Przedmiotem wynalazku jest także zastosowanie związku według wynalazku jako stabilizatora w preparatach krwiozastępczych.
Przedmiotem wynalazku jest także zastosowanie związku według wynalazku jako składnika cieczy umożliwiających czasowe wspomaganie procesu oddychania podczas sztucznej wentylacji płuc.
Przedmiotem wynalazku jest także zastosowanie związku według wynalazku jako związku powierzchniowo czynnego w kompozycji leków, szczepionek i wyrobów medycznych.
Przedmiotem wynalazku jest także zastosowanie związku według wynalazku jako składnika medium hodowlanego dostarczającego tlen w bioreaktorach i innych hodowlach organizmów tlenowych.
Przedmiotem wynalazku jest także zastosowanie związku według wynalazku jako składnika medium hodowlanego dostarczającego dwutlenek węgla w bioreaktorach i innych hodowlach organizmów beztlenowych.
Wynalazek zostanie bliżej przedstawiony w korzystnych przykładach wykonania, z odniesieniem do załączonego rysunku, na którym:
Fig. 1 przedstawia przykładową zależność przewodności właściwej od stężenia surfaktantu dla związku 2a3e Fig. 2 przedstawia wyniki testu ΧΤΤ dla związku 2l3k;
Fig. 6 (Tabela 3) przedstawia mikroskopowe zdjęcia komórek linii L929 i HMEC-1 po 24-godzinnym traktowaniu roztworami 2l3k o różnym stężeniu;
Fig. 3 przedstawia wyniki testu ΧΤΤ dla związku 2a3g;
PL 240 578 B1
Fig. 7 (Tabela 4) przedstawia zdjęcia mikroskopowe komórek linii L929 i HMEC-1 po 24-godzinnym traktowaniu roztworami 2a3g o różnym stężeniu;
Fig. 4 przedstawia wynik - brak właściwości hemolitycznych dla związku 2j3k w stężeniach 1 % i niższych; Fig. 5 przedstawia wynik - właściwości hemolityczne dla związku 2c3f w stężeniach powyżej 0,05%.
W niniejszym opisie stosowane terminy mają następujące znaczenie podane poniżej. Niezdefiniowane terminy posiadają znaczenia, które są rozumiane przez specjalistę w dziedzinie w świetle posiadanej najlepszej wiedzy, niniejszego ujawnienia i kontekstu opisu zgłoszenia patentowego. O ile nie podano inaczej, w niniejszym opisie zastosowano następujące konwencje terminów chemicznych, które mają wskazane znaczenia, tak jak w definicjach poniżej.
Termin „atom fluorowca” lub „halogen” oznacza pierwiastek wybrany spośród F, Cl, Br, I.
Termin „alkil’ odnosi się do nasyconego, liniowego, lub rozgałęzionego podstawnika węglowodorowego o wskazanej liczbie atomów węgla. Przykładami podstawnika alkilowego są -metyl, -etyl, - n -propyl, - n-butyl, - n-pentyl, - n-heksyl, - n-heptyl, - n-oktyl, - n-nonyl, i - n-decyl. Reprezentatywne rozgałęzione -(C1-C10)alkile obejmują -izopropyl, - sec-butyl, -izobutyl, - tert-butyl, -izopentyl, -neopentyl, -1-metylobutyl, -2-metylobutyl, -3-metylobutyl, -1,1-dimetylopropyl, -1,2-dimetylopropyl, -1-metylopentyl, -2-metylopentyI, -3-metylopentyl, -4-metylopentyl, -1-etylobutyl, -2-etylobutyl, -3-etylobutyl, -1,1-dimetylobutyl, -1,2-dimetylobutyl, -1,3-dimetylobutyl, -2,2-dimetylobutyl, -2,3-dimetylobutyl, -3,3-dimetylo-butyl, -1-metyloheksyl, -2-metyloheksyl, -3-metyloheksyl, -4-metyloheksyl, -5-metyloheksyl, -1,2-dimetylopentyl, -1,3-dimetylopentyl, -1,2-dimetyloheksyl, -1,3-dimetyloheksyl, -3,3-dimetyloheksyl, -1,2-dimetyloheptyl, -1,3-dimetyloheptyl, -3,3-dimetyloheptyl i tym podobne.
Termin „ alkoksyl” odnosi się do podstawnika alkilowego jak określono powyżej przyłączonego za pomocą atomu tlenu.
Termin „perfluoroalkil” oznacza grupę alkilową, jak określono powyżej, w której wszystkie atomy wodoru zostały zastąpione przez takie same lub różne atomy fluorowca.
Termin „cykloalkil” odnosi się do nasyconego mono- lub policyklicznego podstawnika węglowodorowego o wskazanej liczbie atomów węgla. Przykładami podstawnika cykloalkilowego są -cyklopropyl, -cyklobutyl, -cyklopentyl, -cykloheksyl, -cykloheptyl, -cyklooktyl, -cyklononyl, -cyklodecyl i tym podobne.
Termin „ alkenyl” odnosi się do nienasyconego, liniowego lub rozgałęzionego niecyklicznego podstawnika węglowodorowego o wskazanej liczbie atomów węgla i zawierającego co najmniej jedno wiązanie podwójne węgiel-węgiel. Przykładami podstawnika alkenylowego są -winyl, -allil, -1-butenyl, -2-butenyl, -izobutenyl, -1-pentenyl, -2-pentenyl, -3-metylo-1-butenyl, -2-metylo-2-butenyl, -2,3-dimetylo-2-butenyl, -1-heksenyl, -2-heksenyl, -3-heksenyl, -1-heptenyl, -2-heptenyl, -3-heptenyl, -1-oktenyl, -2-oktenyl, -3-oktenyl, -1-nonenyl, -2-nonenyl, -3-nonenyl, -1-decenyl, -2-decenyl, -3-decenyl i tym podobne.
Termin „ cykloalkenyl ” odnosi się do nienasyconego mono- lub policyklicznego podstawnika węglowodorowego o wskazanej liczbie atomów węgla i zawierającego co najmniej jedno wiązanie podwójne węgiel-węgiel. Przykładami podstawnika cykloalkenylowego są -cyklopentenyl, -cyklopentadienyl, -cykloheksenyl, -cykloheksadienyl, -cykloheptenyl, -cykloheptadienyl, -cykloheptatrienyl, -cyklooktenyl, -cyklooktadienyl, -cyklooktatrienyl, -cyklooktatetraenyl, -cyklononenyl, -cyklononadienyl, -cyklodecenyl, -cyklodekadienyl i tym podobne.
Termin „ alkinyl” odnosi się do nienasyconego, liniowego, lub rozgałęzionego niecyklicznego podstawnika węglowodorowego o wskazanej liczbie atomów węgla i zawierającego co najmniej jedno wiązanie potrójne węgiel-węgiel. Przykładami podstawnika alkinylowego są -acetylenyl, -propynyl, -1-butynyl, -2-butynyl, -1-pentynyl, -2-pentynyl, -3-metylo-1-butynyl, -4-pentynyl, -1-heksynyl, -2-heksynyl, -5-heksynyl i tym podobne.
Termin „cykloalkinyl’ odnosi się do nienasyconego mono- lub policyklicznego podstawnika węglowodorowego o wskazanej liczbie atomów węgla i zawierającego co najmniej jedno wiązanie potrójne węgiel-węgiel. Przykładami podstawnika cykloalkinylowego są -cykloheksynyl, -cykloheptynyl, -cyklooktynyl i tym podobne.
Termin „ aryl” odnosi się do aromatycznego mono- lub policyklicznego podstawnika węglowodorowego o wskazanej liczbie atomów węgla. Przykładami podstawnika arylowego są -fenyl, -tolil, -ksylil, -naftyl, -2,4,6-trimetyIofenyl, -2-fluorofenyl, -4-fluorofenyl, -2,4,6-trifluorofenyl, -2,6-difiuorofenyl, -4-nitrofenyl, i tym podobne.
Termin „aralkil” odnosi się do podstawnika alkilowego jak określono powyżej podstawionego co najmniej jednym arylem jak określono powyżej. Przykładami podstawnika aralkilowego są -benzyl, -difenylometyl, -trifenylometyl i tym podobne.
PL 240 578 BI
Termin „heteroaryl odnosi się do aromatycznego mono- lub policyklicznego podstawnika węglowodorowego o wskazanej liczbie atomów węgla, w którym co najmniej jeden atom węgla został zastąpiony przez heteroatom wybrany spośród atomów O, N i S. Przykładami podstawnika heteroarylowego są -furyl, -tienyl, -imidazolil, -oksazolil, -tiazolil, -izoksazolil, triazolil, -oksadiazolil, -tiadiazolil, -tetrazolil, -pirydyl, -pirymidyl, -triazynyl, -indolil, - benzo[b]furyl, -benzo[b]tienyl, -indazolil, -benzoimidazolil, -azaindolil, -chinolil, -izochinolil, - karbazolil, i tym podobne.
Termin „heterocykl” odnosi się do nasyconego lub częściowo nienasyconego, mono- lub policyklicznego podstawnika węglowodorowego, o wskazanej liczbie atomów węgla, w którym co najmniej jeden atom węgla został zastąpiony przez heteroatom wybrany spośród atomów O, N i S. Przykładami podstawnika heterocyklicznego są furyl, tiofenyl, pirolil, oksazolil, imidazolil, tiazolil, izoksazolil, pirazolil, izotiazolil, triazynyl, pirolidynonyl, pirolidynyl, hydantoinyl, oksiranyl, oksetanyl, tetrahydrofuranyl, tetrahydrotiofenyl, chinolinyl, izochinolinyl, chromonyl, kumarynyl, indolil, indolizynyl, benzo[b]furanyl, benzo[b]tiofenyl, indazolil, purynyl, 4/-/-chinolizynyl, izochinolil, chinolil, ftalazynyl, naftyrydynyl, karbazolil, β-karbolinyl i tym podobne.
Termin „heteroatom” oznacza atom wybrany z grupy obejmującej atom tlenu, siarki, azotu, fosforu, i inne.
Termin „rozpuszczalnik chlorowany” oznacza rozpuszczalnik zawierający w swojej strukturze co najmniej jeden atom spośród takich jak fluor, chlor, brom i jod; korzystniej więcej niż jeden. Przykładami takich rozpuszczalników są dichlorometan, chloroform, tetrachlorometan (czterochlorek węgla), 1,2-dichloroetan, chlorobenzen, perfluorobenzen, perfluorotoluen, freony i inne.
Termin „organiczny rozpuszczalnik niepolarny” oznacza rozpuszczalnik charakteryzujący się zerowym albo bardzo małym momentem dipolowym. Przykładami takich rozpuszczalników są pentan, heksan, oktan, nonan, dekan, benzen, toluen, ksylen i inne.
Termin „organiczny rozpuszczalnik polarny” oznacza rozpuszczalnik charakteryzujący się momentem dipolowym znacznie większym od zera. Przykładami takich rozpuszczalników są dimetyloformamid (DMF), tetrahydrofuran (THF) i jego pochodne, eter dietylowy, dichlorometan, octan etylu, chloroform, alkohole (MeOH, EtOH lub /-PrOH) i inne.
Termin „GC” oznacza chromatografię gazową (ang. gas chromatography).
Termin „GCMS” oznacza chromatografię gazową sprzężoną z analizą metodą spektrometrii mas (ang. gas chromatography-mass spectrometry).
Termin „HPLC” oznacza wysokosprawną chromatografię cieczową (ang. high performance liquid chromatography), a rozpuszczalniki oznaczone jako rozpuszczalniki dla „HPLC” oznaczają rozpuszczalniki o odpowiedniej czystości dla analizy HPLC.
Termin „NMR” oznacza magnetyczny rezonans jądrowy (ang. nuclear magnetic resonance).
Termin „TMG” oznacza tetrametyloguanidynę (ang. tetramethyloguanidine).
Termin „DMAP’ oznacza 4-dimetyloaminopirydnę (ang. 4-dimethylaminopyridine).
Przykłady wykonania wynalazku
Poniższe przykłady zostały umieszczone jedynie w celu zilustrowania wynalazku oraz wyjaśnienia poszczególnych jego aspektów, a nie w celu jego ograniczenia i nie powinny być utożsamiane z całym jego zakresem, który zdefiniowano w załączonych zastrzeżeniach. W poniższych przykładach, jeśli nie wskazano inaczej, stosowano standardowe materiały i metody stosowane w dziedzinie lub postępowano zgodnie z zaleceniami producentów dla określonych reagentów i metod.
Przykład I
Otrzymywanie kwasów organicznych
Tabela 1 - zestawienie otrzymanych kwasów
L.p. Wzór strukturalny Symbol związku
1. F F T F *u.F T F T p-T ρ-Ύ ρ'Τ & TT 2a
PL 240 578 Β1
2. τι τι m-Y Tl Υ--η ti-¥ τι 71 Λ- 11 Τ1Ύ Π y^ ζΠ ω 0 χ 2b
3. cFpFpFcFc fffffff Ο 2c
4. F c F c F c fT f^I F1 * Π F F F O 2d
5. _F_F_F_F_ O fffffff o 2e
6. FFFF 0 0V0H wa 2f
7. cfcfcfcfc o o f ^FJ<FJ<F^F^. >1? A Λ A YAAA^s ’ό^^οη F h F h F F 2g
8. F p F p F p O H ρΎ F^T ρΎ b O F F F O 2h
9. X 0 ? % 1l\ ΐΖ\-11. U_-V LL U- Y-ŁL. U_V LL Λ^ LŁ U. 2i
10. f^fAF f o F-XkęAT>cA^ h T p-T fa ra υ π F F F F O 2j
11. X O 0 \ o=\ 0 u. \ u. -Ϋ LL VlL LL-Ą LL ll Y-ll LL-Y IL \-LL Ll il 2k
12. Π—4 Tl Π Υ-ΤΊ Tl-Ύ Tl Π V Tl τι-Y τι τι y τι my -η y^n \ Ή o o T 21
13. AAk 2m
14. 2n
PL 240 578 BI
Przykład 2 - otrzymywanie kwasu 2a
F
OH
2a
1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluorodekanotiol 0,480 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 10 ml acetonu, mieszaninę umieszczono w atmosferze argonu, dodano 0,236 g (2,05 mmola) TMG i mieszano w temperaturze pokojowej. Następnie do mieszaniny wkroplono 0,095 g (1,00 mmola) kwasu chlorooctowego rozpuszczonego w 5 ml rozpuszczalnika. Mieszaninę ogrzano do 50°C i w tej temperaturze mieszano przez 2 godz. Po tym czasie mieszaninę ochłodzono do temperatury pokojowej, odsączono biały osad, który następnie przemyto 10 ml acetonu. Filtrat zatężono, dodano 10 ml wody, zakwaszono 1M roztworem kwasu solnego do pH = 5-6 i ekstrahowano octanem etylu (3 x 20 ml). Połączone fazy organiczne dwa razy przemyto wodą i suszono bezwodnym siarczanem magnezu, który następnie odsączono i przemyto 20 ml rozpuszczalnika. Przesącz zatężono do sucha na wyparce i czysty produkt izolowano na kolumnie chromatograficznej, używając mieszanin octan etylu - heksan (od 0 do 100% octanu etylu) jako eluentu. Po odparowaniu frakcji zawierających kwas otrzymano 0,377 g produktu 2a (kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,9,9,10,10,10-heptadekafluoro-1-dekatiooctowy) z wydajnością teoretyczną 70%.
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, aceton-ds): δ = 10,94 (s, 1H), 3,27 (s, 2H), 2,83 (dd, J= 9,3, 6,7 Hz, 2H), 2,50 (ddd, J = 26,5,18,5, 8,1 Hz,2H).
19F NMR (470 MHz, aceton-c/β): δ = -81,72 (dd, J= 22,1, 11,6 Hz, 3F), -113,91 --114,14 (m, 2F), -114.58 - -114.82 (m, 2F), -122.25 (s, 2F), -122.46 (s, 2F), -123.35 (d, J = 61.9 Hz, 2F), -123.97 (d, J = 55,9 Hz, 2F), -126,62 - -126,96 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, aceton-c/β): δ = 170,61,32,77, 31,33, 22,79.
13C dec 19F NMR (126 MHz, aceton-cfe): δ =118,12, 117,02, 111,19,111,02, 110,83, 110,76, 110,23, 108,40.
Przykład 2 - otrzymywanie kwasu 2b
1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluorooktanotiol 0,380 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 10 ml acetonu, mieszaninę umieszczono w atmosferze argonu, dodano 0,236 g (2,05 mmola) TMG i mieszano w temperaturze pokojowej. Następnie do mieszaniny wkroplono 0,095 g (1,00 mmola) kwasu chlorooctowego rozpuszczonego w 5 ml rozpuszczalnika. Proces prowadzono zgodnie z metodyką 2a, otrzymując 0,402 g produktu 2b (kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,8-tridekafluoro-1-oktatiooctowy) z wydajnością teoretyczną 92%. Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, CD3OD): δ =3,35-3,24 (m, 1H), 2,89 (dd, J= 9,3, 6,8 Hz, 1H), 2,54 (ddd, J= 26,2, 18,4, 8,1 Hz, 1H).
19F NMR (470 MHz, CD3OD): δ =-82,40 - -82,51 (m, 3F), -115,22 - -115,59 (m, 2F),-122,96 (s, 2F), -123,93 (s, 2F), -124,31 - -124,70 (m, 2F), -127,26 - -127,45 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 172,41, 32,90, 31,22, 22,74.
13C dec 19FNMR (126 MHz, CD3OD): δ = 119,25, 118,56, 112,47, 112,35, 111,68, 109,89.
PL 240 578 Β1
Przykład 3 - otrzymywanie kwasu 2c
1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluorodekanotiol 0,480 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 10 ml acetonu, mieszaninę umieszczono w atmosferze argonu, dodano 0,236 g (2,05 mmola) TMG i mieszano w temperaturze pokojowej. Następnie do mieszaniny wkroplono 0,243 g (1,00 mmola) kwasu 6-bromoheksanowego rozpuszczonego w 5 ml rozpuszczalnika. Proces prowadzono zgodnie z metodyką 2a, otrzymując 0,534 g produktu 2c (kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,9,9,10,10,10-heptadekafluoro-1-deka-6-tioheksanokarboksylowy) z wydajnością teoretyczną 90%.
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, CD3OD): δ =2,74 (dd, J = 9,3, 6,8 Hz, 2H), 2,59 (t, J = 7,3 Hz, 2H), 2,45 (ddd, J = 26,3, 18,3, 8,3 Hz, 2H), 2,29 (t, J= 7,4 Hz, 2H), 1,69-1,57 (m, 4H), 1,49-1,41 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, CD3OD): δ = -82,42 (m, 3F), -115,07 - -115,66 (m, 2F), -122,72 (m, 2F), -122,82 - -123,09 (m, 4F), -123,60 - -123,97 (m, 2F), -124,16 - -124,68 (m, 2F), -127,17 - -127,65 (m, 2F). 13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 176,03, 33,32, 31,68, 31,30, 28,71,27,82, 24,19, 21,86.
13C dec 19F NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 119,28, 118,48, 112,58, 112,40, 112,21, 112,16, 111,63, 109,81.
Przykład 4 - otrzymywanie kwasu 2d
1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluorooktanotiol 0,380 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 10 ml acetonu, mieszaninę umieszczono w atmosferze argonu, dodano 0,236 g (2,05 mmola) TMG i mieszano w temperaturze pokojowej. Następnie do mieszaniny wkroplono 0,243 g (1,00 mmola) kwasu 6-bromoheksanowego rozpuszczonego w 5 ml rozpuszczalnika. Proces prowadzono zgodnie z metodyką 2c, otrzymując 0,412 g produktu 2d (kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,8-tridekafluoro-1-okta-6-tioheksanokarboksylowy) z wydajnością teoretyczną 83%.
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, CD3OD): δ = 2,75 (dd, J = 9,2, 6,8 Hz, 2H), 2,59 (t, J = 7,3 Hz, 2H), 2,46 (ddd, J= 26,1, 18,2, 8,0 Hz, 2H), 2,30 (t, J= 7,4 Hz, 2H), 1,68-1,57 (m, 4H), 1,51-1,41 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, CD3OD): δ = -82,46 (ddd, J = 10,7, 6,1, 2,3 Hz, 3F), -115,26 --115,60 (m, 2F), -122,91 (d, J = 56,0 Hz, 2F), -123,88 (d, J = 56,1 Hz, 2F), -124,43 (d, J = 14,2 Hz, 2F), -127,26--127,63 (m,2F).
13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 176,04, 33,32, 31,67, 31,29, 28,71,27,82, 24,19, 21,86.
13C dec 19FNMR (126 MHz, CD3OD): δ = 119,27, 118,56, 112,49, 112,37, 111,68, 109,89.
Przykład 5 - otrzymywanie kwasu 2e
F
O
Przykład 5 - pierwszy etap
NH 'NN' aceton
OH
1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluorodekanotiol 0,480 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 10 ml acetonu, mieszaninę umieszczono w atmosferze argonu, dodano 0,236 g (2,05 mmola) TMG i mieszano w temperaturze pokojowej. Następnie do mieszaniny wkroplono 0,164 g (1,00 mmola) 8-chlorooktan-1-olu rozpuszczonego w 5 ml rozpuszczalnika. Mieszaninę ogrzano do 50°C i w tej temperaturze mieszano przez 2 godz.
PL 240 578 BI
Po tym czasie mieszaninę ochłodzono do temperatury pokojowej, odsączono biały osad, który następnie przemyto 10 ml acetonu. Filtrat zatężono, dodano 10 ml wody, zakwaszono 1M roztworem kwasu solnego do pH = 5-6 i ekstrahowano octanem etylu (3 x 20 ml). Połączone fazy organiczne dwa razy przemyto wodą i suszono bezwodnym siarczanem magnezu, który następnie odsączono i przemyto 20 ml rozpuszczalnika. Przesącz zatężono do sucha na wyparce i czysty produkt izolowano na kolumnie chromatograficznej, używając mieszanin octan etylu - heksan (od 0 do 100% octanu etylu) jako eluentu. Po odparowaniu frakcji zawierających 8-(1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-dekano)-tio-oktan-1-ol otrzymano 0,520 g produktu (wydajność 86%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, CDCh): δ = 3,64 (t, J = 6,6 Hz, 2H), 3,53 (t, J = 6,8 Hz, 2H), 2,75-2,53 (m, 2H), 1,80-1,73 (m, 2H), 1,63-1,52 (m, 4H), 1,44 (dt, J = 14,0, 7,2 Hz, 2H), 1,39-1,29 (m, 6H).
19F NMR (470 MHz, CDCh): δ = -80,81 (t, J = 9,9 Hz, 3F), -114,37 (m, 2F), -121,74 (s, 2F), -121,94 (s, 4F), -122,74 (s, 2F), -123,41 (s, 2F), -126,07 - -126,30 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, CDCh): δ = 62,95, 45,09, 32,66, 32,57, 32,23, 29,29, 29,22, 29,20, 29,09, 28,80, 28,67, 26,77, 25,63, 25,60.
13C dec 19F NMR (126 MHz, CDCh): δ = 117,23, 116,81, 110,79, 110,64, 110,46, 110,41, 109,90, 108,07.
Przykład 5 - drugi etap s o
Do 8-(1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-dekano)-tio-oktan-1-olu 0,608 g (1,00 mmola) dodano bezwodnik bursztynowy 0,220 g (2,2 mmola), DMAP 0,030 g (0,25 mmola) oraz 3 ml THF. Całość mieszano w 100°C przez 2 godz. Po tym czasie mieszaninę ochłodzono do 10°C i dodano 100 ml wody. Biały osad odsączono na lejku Schotta i przemyto 10 ml zimnej wody. Osad suszono na powietrzu, otrzymując 0,640 g mono estru 8-(1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-dekano)-tio-1-oktylowego kwasu bursztynowego 2e z wydajnością teoretyczną 90%.
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, CD3OD): δ = 3,98 (t, J = 6,6 Hz, 2H), 2,70-2,60 (m, 2H), 2,54-2,44 (m, 6H), 2,36 (ddd, J = 26,2, 18,1,8,0 Hz, 2H), 1,58-1,45 (m, 4H), 1,41-1,11 (m, 8H).
19F NMR (470 MHz, CD3OD): δ = -81,30 - -83,94 (m, 3F), -115,36 (m, 2F), -122,70 (m, 2F), -122,80- -123,16 (m, 4F), -123,91 (m, 2F), -124,39 (m, 2F), -127,00 —127,58 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 174,53, 172,89, 64,35, 31,70, 31,47, 29,00, 28,77, 28,70, 28,66, 28,34, 28,24, 28,23, 25,47, 21,88.
13Cdec19FNMR(126 MHz, CD3OD): δ = 119,28, 118,48, 112,58, 112,40, 112,21, 112,16, 111,63,109,81. Przykład 6 - otrzymywanie kwasu 2f
Przykład 6 - drugi etap
Do 8-(1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-dekano)-tio-oktan-1-olu 0,608 g (1,00 mmola) dodano bezwodnik ftalowy 0,170 g (1,15 mmola), DMAP 0,030 g (0,25 mmola) oraz 3 ml THF. Całość mieszano w 100°C przez 2 godz. Po tym czasie mieszaninę ochłodzono do 10°C i dodano 100 ml wody. Pobrano warstwę organiczną, do której następnie dodano nasycony roztwór NaHCCh i octan etylu. Rozdzielono warstwy i dowodnej dodano HCI do pH~6. Warstwę wodną trzykrotnie ekstrahowano octanem etylu, Frakcje organiczne połączono, przemyto solanką, suszono MgSO4 i zatężono, otrzymując 0,750 g mono estru 8-(1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-dekano)-tio-1-oktylowego kwasu ftalowego 2f z wydajnością teoretyczną 70%.
PL 240 578 Β1 c F pF pF l.F pF I fI fI f!
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, aceton-cfe): δ = 7,83 (ddd, J = 9,3, 5,8, 3,4 Hz, 1H), 7,68 (td, J = 6,0, 2,9 Hz, 1H), 7,66-7,58 (m, 2H), 4,26 (t, J = 6,6 Hz, 2H), 2,79 (dd, J =9,3, 6,7 Hz, 2H), 2,63 (t, J = 7,4 Hz, 2H), 2,53 (dt, J = 26,4, 9,1 Hz, 2H), 1,82-1,67 (m, 2H), 1,67-1,54 (m, 2H), 1,49-1,29 (m, 8H).
19F NMR (470 MHz, aceton-cfe): δ =-79,30 - -82,22 (m, 3F),-112,94 - -114,18 (m, 2F),-120,66 - -121,04 (m, 2F), -121,06 - -121,41 (m, 4F), -121,74 - -122,33 (m, 2F), -122,46 - -122,93 (m, 2F), -125,19--125,90 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, aceton-cfe): δ = 167,02, 133,43, 131,89, 131,22, 130,67, 129,04, 128,39, 65,19, 32,47, 31,96, 31,78, 31,61, 31,50, 28,25, 26,56, 25,72, 25,69, 22,01, 13,31.
13C dec 19F NMR (126 MHz, aceton-cfe): δ = 120,76,119,74,113,88, 113,71,113,51,113,44, 112,91,111,08.
Przykład 7 - otrzymywanie kwasu 2q
O O u? a n
S O^^^OH i- i- i- iPrzykład 7 - drugi etap
Do 8-(1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-dekano)-tiooktan-1-olu 0,480 g (1,00 mmola) dodano bezwodnik glutraowy 0,125 g (1,10 mmola), DMAP 0,030 g (0,25 mmola) oraz 3 ml THF. Całość mieszano w 100°C przez 2 godz. Po tym czasie mieszaninę ochłodzono do 10°C i dodano 100 ml wody. Pobrano warstwę organiczną, do której następnie dodano nasycony roztwór NaHCOs i octan etylu. Rozdzielono warstwy i do wodnej dodano HCI do pH~6. Warstwę wodną trzykrotnie ekstrahowano octanem etylu. Frakcje organiczne połączono, przemyto solanką, suszono MgSO4 i zatężono 0,700 g mono estru 8-(1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-dekano)-tio-1-oktylowy kwasu glutarowego 2g z wydajnością teoretyczną 67%.
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, aceton-cfe): δ = 10,55 (s, 1H), 4,05 (t, J = 6,7 Hz, 2H), 2,83-2,76 (m, 2H), 2,63 (t, J = 7,4 Hz, 2H), 2,54 (ddd, J = 26,4, 18,2, 8,1 Hz, 2H), 2,37 (q, J = 7,4 Hz, 4H), 1,94-1,82 (m,2H), 1,60 (dd, J = 14,0, 6,7 Hz, 4H), 1,48-1,30 (m, 8H).
19F NMR (470 MHz, aceton-cfe): δ = -80,00 --81,11 (m, 3F), -111,84 - -114,62 (m, 2F), -120,98 (s, 2F), -121,06--121,50 (m, 4F), -122,01 (s, 2F), -122,63 (s, 2F), -125,27--125,86 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, aceton-cfe): δ = 173,19, 172,35, 63,79, 32,78, 32,47, 32,23, 31,97, 31,79, 31,62, 31,48, 26,53, 25,66, 25,63, 21,99, 20,10.
13C dec 19F NMR (126 MHz, aceton-cfe): δ = 120,76,119,75,113,88, 113,71,113,51,113,44, 112,91,111,08.
Przykład 8 - otrzymywanie kwasu 2h
1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluorooktanotiol 0,380 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 10 ml acetonu, mieszaninę umieszczono w atmosferze argonu, dodano 0,236 g (2,05 mmola) TMG i mieszano w temperaturze pokojowej. Następnie do mieszaniny wkroplono 0,164 g (1,00 mmola) 8-chlorooktan-1-olu rozpuszczonego w 5 ml rozpuszczalnika. Mieszaninę ogrzano do 50°C i w tej temperaturze mieszano przez 2 godz. Po tym czasie mieszaninę ochłodzono do temperatury pokojowej, odsączono biały osad, który następnie przemyto 10 ml acetonu. Filtrat zatężono, dodano 10 ml wody, zakwaszono 1M roztworem kwasu solnego do pH = 5-6 i ekstrahowano octanem etylu (3 x 20 ml). Połączone fazy organiczne dwa razy przemyto wodą i suszono bezwodnym siarczanem magnezu, który następnie odsączono i przemyto 20 ml rozpuszczalnika. Przesącz zatężono do sucha na wyparce i czysty produkt izolowano na kolumnie chromatograficznej, używając mieszanin octan etylu - heksan (od 0 do 100% octanu etylu) jako eluentu. Po odparowaniu frakcji zawierających 8-(1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-oktano)-tiooktan-1-ol otrzymano 0,365 g produktu (wydajność 72%).
PL 240 578 BI
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, CDCI3): δ = 3,64 (t, J = 6,6 Hz, 2H), 3,53 (t, J = 6,7 Hz, 1H), 2,78-2,68 (m, 1H), 2,60-2,50 (m, 1H), 2,45-2,30 (m, 1H), 1,85-1,72 (m, 1H), 1,58 (tt, J = 13,3, 6,8 Hz, 3H), 1,48-1,28 (m, 8H). 19F NMR (470 MHz, CDCI3): δ = -78,73 - -82,35 (m, 3F), -113,65 - -115,19 (m, 2F), -120,22 - -122,43 (m, 2F), -122,55 - -123,17 (m, 2F), -123,26 - -123,75 (m, 2F), -125,81 - -126,55 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, CDCI3): δ = 118,91, 118,58, 112,41, 112,32, 111,63, 109,84.
13C dec 19F NMR (126 MHz, CDCI3): δ = 118,91, 118,58, 112,41, 112,32, 111,63, 109,84.
Przykład 8 - drugi etap
Do 8-(1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-oktano)-tiooktan-1-olu 0,508 g (1,00 mmola) dodano bezwodnik bursztynowy 0,220 g (2,2 mmola), DMAP 0,030 g (0,25 mmola) oraz 3 ml THF. Całość mieszano w 100°C przez 2 godz. Po tym czasie mieszaninę ochłodzono do 10°C i dodano 100 mi wody. Osad w kolorze kremowym odsączono na lejku Schotta i przemyto 20 ml zimnej wody. Osad suszono na powietrzu, otrzymując 0,590 g mono estru 8-(1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluorooktylo)-tio-1-oktylowego kwasu bursztynowego 2h z wydajnością teoretyczną 97%.
Analiza spektralna 1H NMR (500 MHz, CD3OD): δ = 4,07 (t, J = 6,6 Hz, 4H), 3,54 (t, J = 6,7 Hz, 2H), 2,79-2,69 (m, 2H), 2,45 (ddd, J = 26,6, 18,3,8,1 Hz, 2H), 1,81-1,70 (m, 2H), 1,61 (dt, J= 15,0,7,3 Hz, 4H), 1,50-1,29 (m, 8H). 19F NMR (470 MHz, CD3OD): δ = -82,35 - -82,54 (m, 3F), -115,19 - -115,53 (m, 2F), -122,94 (s, 2F), -123,91 (s, 2F), -124,42 (s, 2F), -127,24 - -127,50 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 174,53, 172,89, 64,34, 44,29, 32,36, 31,70, 31,47, 29,01, 28,75, 28,67, 28,42, 28,35, 28,24, 26,41,25,48, 21,88.
13C dec 19FNMR (126 MHz, CD3OD): δ = 117,85, 117,13, 111,06, 110,94, 110,25, 108,46.
Przykład 9 - otrzymywanie kwasu 2i
Do 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-oktanolu (10 g, 27,46 mmola) dodano bezwodnik bursztynowy (3,02 g, 30,21 mmola), DMAP (0,67 g, 5,49 mmola) oraz 3 ml THF. Całość mieszano w 100°C przez 2 godz. Po tym czasie mieszaninę ochłodzono do 10°C i dodano 100 ml wody. Biały osad odsączono na lejku Schotta i przemyto 10 ml zimnej wody. Osad suszono na powietrzu, otrzymując 12,33 g mono estru 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-oktylowy kwasu bursztynowego 2i z wydajnością teoretyczną 97%.
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, CDCI3): δ = 4,41 (t, J = 6,5 Hz, 2H), 2,73-2,61 (m, 4H), 2,47 (tt, J = 18,3, 6,5 Hz, 2H). 19F NMR (470 MHz, CDCI3): δ = -80,9 (t, J = 10,0 Hz, 3F), -113,4--113,8 (m, 2F), -121,7 - - 122,1 (m, 2F), -122,8 - -123,0 (m, 2F), -123,6 - -123,8 (m, 2F), -126,0 - -126.4 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, CDCI3): δ = 177,8, 171,6, 56,6, 30,4, 28,6, 28,6.
13C dec 19FNMR (126 MHz, CDCI3): δ = 117,4, 117,1, 110,9, 110,7, 110,2, 108,4.
Przykład 10 - otrzymywanie kwasu 2i
Do 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekanolu (15 g, 32,32 mmola) dodano bezwodnik bursztynowy (3,43 g, 34,26 mmola), DMAP (0,39 g, 3,23 mmola) oraz 15 ml THF. Całość mieszano w 100°C
PL 240 578 Β1 przez 2 godz. Po tym czasie mieszaninę ochłodzono do 10°C i dodano 100 ml wody. Biały osad odsączono na lejku Schotta i przemyto 10 ml zimnej wody. Osad suszono na powietrzu, otrzymując 17,81 g mono estru 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekylowy kwasu bursztynowego 2j z wydajnością teoretyczną 98%.
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, aceton-c/s): δ = 4,43 (t, J = 6,0 Hz, 2H), 2,74-2,56 (m, 6H).
19F NMR (470 MHz, aceton-cfe): δ =-81,35 - -81,92 (m, 3F),-113,96 - -114,32 (m, 2F), -122,23 (d, J = 9,3 Hz, 2F), -122,34 - -122,59 (m, 4F), -123,29 (s, 2F), -124,15 (s, 2F), -126,68 - - 126,82 (m, 2F). 13C NMR (126 MHz, aceton-cfe): δ = 172,59, 171,69, , 56,04, 30,02, 28,60, 28,09.
13C dec 19F NMR (126 MHz, CDCI3): δ = 118,06, 117,02, 111,15, 110,87, 110,78, 110,72, 110,19, 108,36.
Przykład 11 - otrzymywanie kwasu 2k
DMAP
THF
Do 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-oktanolu (5,18 g, 14,23 mmola) dodano bezwodnik glutarowy (1,78 g, 15,65 mmola), DMAP (0,35 g, 2,85 mmola) oraz 6 ml THF. Całość mieszano w 100°C przez 4 godz. Po tym czasie mieszaninę ochłodzono do 10°C i dodano 100 ml wody. Pobrano warstwę organiczną, do której następnie dodano nasycony roztwór NaHCOs i octan etylu. Rozdzielono warstwy i do wodnej dodano HCI do pH~6. Warstwę wodną trzykrotnie ekstrahowano octanem etylu. Frakcje organiczne połączono, przemyto solanką, suszono MgSO4 i zatężono, otrzymując 5,78 g mono estru 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-oktylowy kwasu glutarowego 2k z wydajnością teoretyczną 85%.
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, aceton-cfe): δ = 4,43 (t, J = 6.2 Hz, 2H), 2,74 - 2,61 (m, 2H), 2,43 (t, J = 7,4 Hz, 2H), 2,38 (t, J = 7,3 Hz, 2H), 1,95-1,85 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, aceton-cfe): δ = -80,75 - -83,66 (m, 3F), -114,02 - -114,22 (m, 2F), -122,35 - -122,63 (m, 2F), -123,44 - -123,60 (m, 2F),-124,14 - -124,35 (m, 2F), -126,79 - -126,98 (m, 2F). 13C NMR (126 MHz, aceton-cfe): δ = 173,25, 172,11, 55,87, 32,58, 32,44, 30,02, 19,87.
13C dec 19FNMR (126 MHz, aceton-cfe): 5= 118,13, 117,15, 111,10, 110,89, 110,28, 108,49.
Przykład 12 - otrzymywanie kwasu 2I
DMAP
THF
O
Do 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekanolu (3,70 g, 7,97 mmola) dodano bezwodnik glutarowy (1 g, 8,77 mmola), DMAP (0,19 g, 1,59 mmola) oraz 5 ml THF. Całość mieszano w temperaturze 100°C przez 4 godz. Po tym czasie mieszaninę ochłodzono do 10°C i dodano 70 ml wody. Biały osad odsączono na lejku Schotta i przemyto 10 ml zimnej wody. Osad suszono na powietrzu, otrzymując 3,82 g mono estru 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekylowy kwasu glutarowego 2I z wydajnością teoretyczną 83%. Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, aceton-cfe): δ = 4,43 (t, J = 6,2 Hz, 2H), 2,73-2,62 (m, 2H), 2,43 (t, J = 7,4 Hz, 2H), 2,38 (t, J = 7,3 Hz, 2H), 1,90 (dp, J = 22,1, 7,4 Hz, 2H).
19F NMR (470 MHz, aceton-cfe): δ = -81,47 - -82,04 (m), -113,86 - -114,23 (m), -122,26 (s, J = 56,9 Hz), -122,47 (s), -122,49 (s), -123,30 (s), -124,16 (s), -126,66 - -126,85 (m).
13C NMR (126 MHz, aceton-cfe): δ = 173,18, 172,11, 55,88, 32,59, 32,13, 30,03, 19,89.
Przykład 13 - otrzymywanie kwasu 2m
DMAP
THF
Do 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-oktanolu (7,41 g, 20,35 mmola) dodano bezwodnik ftalowy (3,01 g, 20,35 mmola), DMAP (0,5 g, 4,07 mmola) oraz 8 ml THF. Całość mieszano w 100°C przez 3 godz. Po tym czasie mieszaninę ochłodzono do 10°C i dodano 100 ml wody. Pobrano warstwę organiczną,
PL 240 578 BI do której następnie dodano nasycony roztwór NaHCOs i octan etylu. Rozdzielono warstwy i do wodnej dodano HCI do pH~6. Warstwę wodną trzykrotnie ekstrahowano octanem etylu. Frakcje organiczne połączono, przemyto solanką, suszono MgSO4 i zatężono, otrzymując 6,57 g mono estru 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-oktylowy kwasu ftalowego z wydajnością teoretyczną 63%.
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, CDCI3): δ = 8,18 (s, 1H), 7,92 (d, J = 7,9 Hz, 1H), 7,67 (d, J = 7,5 Hz, 1H), 7,61 (td, J = 7,5, 1,1 Hz, 1H), 7,58 (td, J = 7,5, 1,3 Hz, 1H),4,62 (t, J = 6,6 Hz, 2H), 2,60 (tt, J = 18,2, 6,5 Hz, 2H). 19F NMR (470 MHz, CDCI3): δ = -80,90 (t, J = 9,9 Hz, 3F), -113,34--114,16 (m, 2F), -121,95 (s, 2F), -122,95 (s, 2F), -123,61 (s, 2F), -126,13 - -126,31 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, CDCI3): δ = 171,81, 167,70, 132,72, 132,19, 131,01, 130,09, 129,89, 128,58, 57,49, 30,19.
13C dec 19F NMR (126 MHz, CDCI3): δ = 117,47, 117,13, 110,95, 110,73, 110,17, 108,39.
Przykład 14 - otrzymywanie kwasu 2n
Do 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekanolu (4,58 g, 10 mmola) dodano bezwodnik ftalowy (1,46 g, 10 mmola), DMAP (0,22 g, 2 mmola) oraz 5 ml THF. Całość mieszano w 100°C przez 3 godz. Po tym czasie mieszaninę ochłodzono do 10°C i dodano 50 ml wody. Biały osad odsączono na lejku Schotta i przemyto 10 ml zimnej wody. Osad rozpuszczono w octanie etylu i dodano nasycony roztwór NaHCOs. Rozdzielono warstwy i do wodnej dodano HCI do pH~6. Warstwę wodną trzykrotnie ekstrahowano octanem etylu. Frakcje organiczne połączono, przemyto solanką, suszono MgSO4 i zatężono, otrzymując 5 g mono estru 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekylowy kwasu ftalowego 2n z wydajnością teoretyczną 82%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, CDCI3): δ = 7,93 (d, J = 7,5 Hz, 1H), 7,67 (d, J = 7,4 Hz, 1H), 7,64-7,60 (m, 1H), 7,60-7,55 (m, 1H), 4,62 (t, J = 6,5 Hz, 2H), 2,67-2,52 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, CDCI3): δ = -80,86 (s, 3F), -113,72 (s, 2F), -121,73 (s, 2F), -122,00 (s, 4F), -122,80 (s, 2F), -123,56 (s, 2F), -126,19 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, CDCI3): δ = 171,73, 167,67, 132,78, 132,28, 131,01, 129,93, 129,85, 128,61, 57,51, 30,20.
13Cdec19FNMR(126 MHz, CDCI3): δ = 117,48, 117,51, 117,09, 111,05, 110,73, 110,67, 110,16, 108,35.
Przykład II
Otrzymywanie soli amoniowych częściowo fluorowanych kwasów karboksylowych.
Przykład 1 - otrzymywanie soli 2a3a
2a3a
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,9,9,10,10,10-heptadekafluoro-1-dekanotiooctowy 2a 0,538 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,115 g (1,00 mmola) TMG. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,653 g (wydajność 100%).
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, CD3OD): δ = 3,17 (s, 2H), 2,98 (s, 8H), 2,87-2,76 (m, 2H), 2,53 (ddd, J = 26,5, 18,5, 8,2 Hz, 2H).
PL 240 578 Β1 19F NMR (470 MHz, CD3OD): δ = -81,57 - -83,84 (m, 3F), -113,41 - -117,50 (m, 2F), -122,26 - -122,80 (m,2F), -122,82 - -123,28 (m, 4F),-123,51 - -124,12 (m, 2F), -124,16 - -124,83 (m, 2F), -126,80--127,76 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 227,82, 226,21, 215,96, 177,36, 163,28, 39,90, 38,17, 32,98, 32,84,32,60, 24,01.
Przykład 2 - otrzymywanie soli 2a3b
2a3b
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,9,9,10,10,10-heptadekafluoro-1-dekanotiooctowy 2a 0,538 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,101 g (1,00 mmola) trietyloaminy. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,630 g (wydajność 98%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, CD3OD): δ = 3,30 (dt, J = 3,2, 1,6 Hz, 1H), 3,23 (s, 2H), 3,20 (q, J = 7,3 Hz, 6H), 2,86 (dd, J = 9,4, 6,8 Hz, 2H), 2,61-2,46 (m, 2H), 1,30 (t, J = 7,3 Hz, 9H).
19F NMR (470 MHz, CD3OD): δ = -79,75 - -84,68 (m, 4F), -114,93 - -115,58 (m, 2F), -122,46 - -122,81 (m, 2F), -122,85--123,15 (m, 4F), 123,76 (s, 2F), -124,13--124,76 (m, 2F), -126,98--127,67 (m, 2F). 13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 175,94, 47,78, 36,63, 33,12, 24,38, 9,37.
Przykład 3 - otrzymywanie soli 2a3c
2a3c
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,9,9,10,10,10-heptadekafluoro-1-dekanotiooctowy 2a 0,538 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,149 g (1,00 mmola) trietanoloaminy. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,685g (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, CD3OD): δ = 3,82 (t, J = 10,6 Hz, 6H), 3,27-3,22 (t, J = 10,6 Hz, 6H), 3,21 (s, 2H), 2,84 (dd, J = 9,4, 6,8 Hz, 2H), 2,53 (ddd, J = 26,5, 18,4, 8,2 Hz, 2H).
19F NMR (470 MHz, CD3OD): δ = -82,40 (t, J = 10,2 Hz, 3F), -114,90 - -115,91 (m, 2F), -122,58 - -122,82 (m, J = 8,7 Hz, 2F), -122,83 - -123,06 (m, 4F), -123,65 - -123,91 (m, 2F), -124,25 - -124,53 (m, 2F), -127,20 - -127,46 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 175,30, 56,21, 55,82, 35,90, 31,35, 22,62.
Przykład 4 - otrzymywanie soli 2a3d
2a3d
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,9,9,10,10,10-heptadekafluoro-1-dekanotiooctowy 2a 0,538 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,129 g (1,00 mmola) diizopropyloetyloaminy. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,660 g (wydajność 98%).
PL 240 578 BI
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, CD3OD): δ = 3,72 (dp, J = 13,3, 6,6 Hz, 2H), 3,30 (s, 1H), 3,22 (q, J = 7,4 Hz, 2H), 3,11 (ddd, J= 13,5, 10,4, 5,4 Hz, 2H), 2,82-2,56 (m, 2H), 1,37 (d, J=6,3 Hz, 6H), 1,35-1,26 (m, 3H).
19F NMR (470 MHz, CD3OD): δ = -80,02 - -83,37 (m, 3F), -114,55 (dd, J = 59,0, 43,3 Hz, 2F), -122,49 - -122,76 (m, 2F), -122,77 - -123,10 (m, 4F), -123,58 - -123,94 (m, 2F), -124,31 (d, J = 103,2 Hz, 2F), -127,07 - -127,50 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 168,16, 54,19, 42,69, 41,93, 23,71, 17,43, 15,84, 11,09.
Przykład 5 - otrzymywanie soli 2a3e
2a3e
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,9,9,10,10,10-heptadekafluoro-1-dekanotiooctowy 2a 0,538 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,146 g (1,00 mmola) L-lizyny rozpuszczonej w 0,5 ml wody. Do mieszaniny reakcyjnej dodano 5 ml i całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,684 g (wydajność 100%)
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ =3,90 (t, J = 6,1 Hz, 1H), 3,48 (s, 2H), 3,19 (t, J = 7,5 Hz, 2H), 3,03-2,95 (m, 2H), 2,65 (td, J = 18,9, 8,9 Hz, 2H), 2,24 (dt, J = 4,9, 2,5 Hz, 1H), 2,17-1,99 (m, 2H), 1,96-1,84 (m,2H), 1,75-1,57 (m, 2H), 1,38 (dd, J = 46,7, 19,6 Hz, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -81,29 - -83,80 (m, 3F), -114,11 - -115,71 (m, 2F), -122,64 (s, 2F), -122,90 (s, 4F), -123,05 (s, 2F), -123,78 (d, J = 206,9 Hz, 2F), -127,65 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 176,45, 174,49, 54,59, 39,14, 37,33, 31,03, 30,04, 26,48, 22,68, 21,57.
Przykład 6 - otrzymywanie soli 2a3f
2a3f
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,9,9,10,10,10-heptadekafluoro-1-dekanotiooctowy 2a 0,538 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,148 g (1,00 mmola) 2,2'-(etylenodiokso)-bis(etyloaminy). Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,680g (wydajność 98%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, CD3OD): δ = 3,66 (d, 7 = 9,4 Hz, 4H), 3,65-3,57 (m, 4H), 3,18 (s, 2H), 2,97 (dd, J = 14,8, 9,4 Hz, 4H), 2,82 (dd, J = 9,4, 6,8 Hz, 2H), 2,53 (ddd, J = 26,5, 18,3, 8,2 Hz, 2H), 1,91 (d, J=24,4 Hz, 4H).
19F NMR (470 MHz, CD3OD): δ = -82,39 (t, J = 10,1 Hz, 3F), -114,82 - -116,17 (m, 2F), -122,58 - -122,81 (m, 2F), -122,90 (s, J = 7,4 Hz, 4F), -123,75 (s, 2F), -124,37 (s, J = 80,6 Hz, 2F), -126,87--128,01 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 176,03, 69,89, 69,19, 39,85, 36,71, 31,38, 22,57.
Przykład 7 - otrzymywanie soli 2a3q
2a3g
PL 240 578 BI
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,9,9,10,10,10-heptadekafluoro-1-dekanotiooctowy 2a 0,538 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,220 g (1,00 mmola) 4,7,10-triokso-1,13-tridekanodiaminy. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,735 g (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, CD3OD): δ = 3,66 (d, J = 9,4 Hz, 4H), 3,65-3,57 (m, 4H), 3,18 (s, 2H), 2,97 (dd, J = 14,8, 9,4 Hz, 4H), 2,82 (dd, J = 9,4, 6,8 Hz, 2H), 2,53 (ddd, J = 26,5, 18,3, 8,2 Hz, 2H), 1,91 (d, J = 24,4 Hz, 4H).
19F NMR (470 MHz, CD3OD): δ = -80,47 - -83,64 (m, 3F),-114,25 - -115,96 (m, 2F), -122,70 (s, 2F), -122,78 - -123,25 (m, 4F), -123,75 (s, 2F), -124,38 (s, 2F), -126,89 - -127,50 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 176,00, 69,89, 69,66, 68,83, 38,42, 36,72, 31,39, 29,22, 22,57.
Przykład 8 - otrzymywanie soli 2a3l
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,9,9,10,10,10-heptadekafluoro-1-dekanotiooctowy 2a 0,538 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,174 g (1,00 mmola) L-argininy rozpuszczonej w 1 ml wody. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,696 g (wydajność 98%).
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 3,82-3,67 (m, 1H), 3,65-3,55 (m, 2H), 3,20 (t, J = 6,6 Hz, 2H), 2,81-2,65 (m, 2H), 2,58 (t, J = 7,2 Hz, 2H), 2,34 (s, 2H), 2,23-2,10 (m, 2H), 2,04 (dt, J = 4,9, 2,5 Hz, 2H), 1,98-1,76 (m, 4H), 1,75-1,48 (m, 4H), 1,46-1,30 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -83,21 (s, 3F), -113,12 - -114,68 (m, 2F), -115,40 (s, 2F), -122,83 (s, 2F), -123,07 (s, 2F), -123,20 (s, 2F), -124,16 (s, 2F), -127,89 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN) ): δ = 176,56, 174,41, 156,92, 54,36, 40,63, 37,38, 31,05, 27,77, 24,11, 22,68.
Przykład 9 - otrzymywanie soli 2aK
2aK
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,9,9,10,10,10-heptadekafluoro-1-dekanotiooctowy 2a 0,538 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,056 g (1,00 mmola) wodorotlenku potasu. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,480 g (wydajność 91%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O): δ = 3,28 (s, 2H), 2,78 (dd, J = 22,0, 13,9 Hz, 2H), 2,44 (ddd, J = 26,5, 18,2, 8,1 Hz, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O): δ = -80,45 - -84,64 (m, 3F), -113,52 - -116,82 (m, 2F), -122,55 (d, 2F), -123,00 (s, 4F), -123,16 (s, 2F), -124,10 (s, 2F), -127,36 - -128,25 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O): δ = 176,61, 37,41, 30,97, 22,64.
PL 240 578 BI
Przykład 10 - otrzymywanie soli 2b3c
2b3c
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,8-tridekafluoro-1-oktanotiooctowy 2b 0,438 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,149 g (1,00 mmola) trietanoloaminy. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,570 g (wydajność 97%).
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, CD3OD): δ = 3,95-3,88 (m, 3H), 3,39 (dd, J = 14,4, 9,4 Hz, 3H), 3,22 (s, 1H), 2,83-2,76 (m, 1H), 2,48 (ddd, J= 26,2, 18,0, 7,8 Hz, 1H).
19F NMR (470 MHz, CD3OD): δ = -82,19 (t, J = 10,1 Hz, 3F), -114,70 - -115,53 (m, 2F), -122,85 (s, 2F), -123,83 (s, 2F), -124,25 (s, 2F), -127,21 (dd, J= 14,4, 8,3 Hz, 2F).
13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 177,67, 56,55, 56,49, 37,91, 32,17, 23,74.
Przykład 11 - otrzymywanie soli 2b3e
2b3e
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,8-tridekafluoro-1-oktanotiooctowy 2b 0,438 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,146 g (1,00 mmola) L-lizyny rozpuszczonej w 0,5 ml wody. Do mieszaniny reakcyjnej dodano 5 ml wody i całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,575 g (wydajność 98%). Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 3,71 (t, J = 6,1 Hz, 1H), 3,27 (s, 2H), 2,99 (t, J = 7,5 Hz, 2H), 2,84-2,75 (m, 2H), 2,47 (td, J = 18,7, 9,5 Hz, 2H), 1,94-1,82 (m, 2H), 1,74-1,64 (m, 2H), 1,55-1,36 (m, 2H), 1,18 (s, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -81,47 - -83,36 (m, 3F), -113,76 - -116,07 (m, 2F), -122,73 (s, 2F), -123,78 (s, 2F), -124,04 (s, 2F), -127,26 (d, J = 15,6 Hz, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 176,51, 174,37, 54,53, 39,09, 36,91, 30,98, 29,92, 26,42, 22,67, 21,49.
Przykład 12 - otrzymywanie soli 2b3f
2b3f
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,8-tridekafluoro-1-oktanotiooctowy 2b 0,438 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,148 g (1,00 mmola) 2,2’-etylenodiokso)-bis(etyloaminy). Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,580 g (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 3,70 (s, 4H), 3,69-3,66 (m, 4H), 3,28 (s, 2H), 3,06-3,00 (m, 4H), 2,84-2,77 (m, 2H), 2,46 (ddd, J= 26,5, 18,3, 7,9 Hz, 2H), 2,05 (dt,J= 5,0, 2,5 Hz, 1H).
PL 240 578 BI 19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -81,43 - -83,90 (m, 3F), -114,48 - -115,28 (m, 2F), -122,83 (s, 2F), -123,75 (d, J = 130,9 Hz, 2F), -124,09 (s, 2F), -127,47 (dd, J = 27,4, 12,4 Hz, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 176,54, 69,59, 68,78, 39,45, 37,34, 31,01, 22,68.
Przykład 13 - otrzymywanie soli 2b3q
2b3g
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,8-tridekafluoro-1-oktanotiooctowy 2b 0,438 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,220 g (1,00 mmola) 4,7,10-triokso-1,13-tridekanodiaminy. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,650 g (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 3,57 (s, 4H), 3,54 (t, J = 6,1 Hz, 4H), 3,21 (s, 2H), 2,94-2,88 (m, 4H), 2,77-2,68 (m, 2H), 2,36 (s, 2H), 1,87-1,77 (m, 4H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -81,43-84,90 (m, 2F), -115,13 (s, 2F), -120,96 - -123,64 (m, 4F), -124,18 (s, 2F), -127,76 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 176,36, 69,52, 69,32, 68,51, 37,68, 37,36, 29,66, 28,03, 22,62.
Przykład 14 - otrzymywanie soli 2b3l
2b3l
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,8-tridekafluoro-1-oktanotiooctowy 2b 0,438 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,174 g (1,00 mmola) L-argininy rozpuszczonej w 0,1 ml wody. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,600 g (wydajność 98%).
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, D2O/CD3OD): δ = 3,72-3,64 (m, 1H), 3,26-3,19 (m, 4H), 2,83-2,76 (m, 2H), 2,48 (ddd, J= 26,4,18,3, 8,0 Hz, 2H), 1,98-1,82 (m, 3H), 1,80-1,60 (m, 3H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3OD): δ = -82,16 (t, J = 10,0 Hz, 3F), -114,67 - -115,50 (m, 2F), -122,84 (s, 2F), -123,81 (s, 2F), -124,24 (s, 2F), -127,19 (dd, J = 14,3, 8,2 Hz, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3OD): δ = 176,69, 173,76, 156,92, 54,28, 40,54, 36,91, 31,07, 27,78, 24,13, 22,63.
Przykład 15 - otrzymywanie soli 2c3a
2c3a
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,9,9,10,10,10-heptadekafluoro-1 -dekano-6-tioheksanokarboksylowy 2c 0,594 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,115 g (1,00 mmola) TMG. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,708 g (wydajność 100%).
PL 240 578 BI
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, CD3OD): δ = 4,85 (s, 2H), 2,98 (s, 12H), 2,74 (dd, J = 9,3, 6,8 Hz, 2H), 2,59 (t, J = 7,4 Hz, 2H), 2,45 (ddd, J = 26,8, 18,2, 8,3 Hz, 2H), 2,19 (dd, J = 16,4, 9,0 Hz, 2H), 1,69-1,55 (m, 4H), 1,50-1,39 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, CD3OD): δ =-82,33 - -82,46 (m, 3F), -115,38 (dd, J = 31,1, 15,8 Hz, 2F), -122,78 (d, J = 56,7 Hz, 2F), -122,91 (s, 4F), -123,75 (s, 2F), -124,30 (d, J = 73,4 Hz, 2F), -126,98 - -127,90 (m, 2F). 13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 180,03, 161,86, 38,46, 36,75, 31,69, 31,41, 28,92, 28,34, 25,52, 21,86.
Przykład 16 - otrzymywanie soli 2c3c
2c3c
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,9,9,10,10,10-heptadekafluoro-1 -dekano-6-tioheksanokarboksylowy 2c 0,594 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,149 g (1,00 mmola) trietanoloaminy. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,680 g (wydajność 98%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O/aceton-c/6): δ = 3,97 (t, J = 15,2, 9,8 Hz, 6H), 3,34 (t, J = 5,3 Hz, 5H), 2,89-2,76 (m, 2H), 2,75-2,63 (m, 2H), 2,55-2,37 (m, 2H), 2,39-2,28 (m, 2H), 2,30-2,24 (m, 2H), 1,77-1,60 (m,4H), 1,51 (d, J = 4,9 Hz, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O/aceton-c/6): δ = -81,57 - -84,52 (m, 4F), -115,42 (s, 2F), -122,83 (s, 2F), -123,09 (s, 4F), -123,24 (s, 2F), -124,24 (s, 2F), -127,88 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/aceton-d6): δ = 176,94, 56,41, 55,57, 36,15, 31,85, 29,74, 28,41, 25,24, 22,12, 20,12.
Przykład 17 - otrzymywanie soli 2c3e
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,9,9,10,10,10-heptadekafluoro-1 -dekano-6-tioheksanokarboksylowy 2c 0,594 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,146 g (1,00 mmola) L-lizyny rozpuszczonej w 0,5 ml wody. Do mieszaniny reakcyjnej dodano 5 ml i całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,740 g (wydajność 100%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O): δ = 3,65 (s, 1H), 2,99 (t, J =7,4 Hz, 2H), 2,75-2,63 (m, 2H), 2,57 (t, J = 7,2 Hz, 2H), 2,43-2,24 (m, 2H), 2,18 (t, J = 7,2 Hz, 2H), 1,95-1,79 (m, 2H), 1,71 (dt, J = 14,9, 7,5 Hz, 2H), 1,65-1,53 (m, 4H), 1,53-1,29 (m, 4H).
19F NMR (470 MHz, D2O): δ =-81,95--84,81 (m, 3F), -114,61 (s, 2F), -115,81 (s, 2F), -123,06 (s, 2F), -123,37 (d, J = 66,7 Hz, 2F), -124,32 (s, 2F), -124,56 (s, 2F), -128,05 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O): δ = 181,68, 174,57, 54,38, 38,88, 37,24, 31,59, 30,20, 28,72, 28,34, 26,47, 25,57, 21,94, 21,48.
PL 240 578 BI
Przykład 18 - otrzymywanie soli 2c3l
©
2c3l
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,9,9,10,10,10-heptadekafluoro-1 -dekano-6-tioheksanokarboksylowy 2c 0,494 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,174 g (1,00 mmola) L-argininy rozpuszczonej w 1 ml wody. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,750 g (wydajność 98%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 3,82-3,67 (m, 1H), 3,65-3,55 (m, 2H), 3,20 (t, J = 6,6 Hz, 2H), 2,81-2,65 (m, 2H), 2,58 (t, J= 7,2 Hz, 2H), 2,34 (s, 2H), 2,23-2,10 (m, 2H), 2,04 (dt, J = 4,9, 2,5 Hz, 2H), 1,98-1,76 (m, 4H), 1,75-1,48 (m, 4H), 1,46-1,30 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -83,21 (s, 3F), -113,12 - -114,68 (m, 2F), -115,40 (s, 2F), -122,83 (s, 2F), -123,07 (s, 2F), -123,20 (s, 2F), -124,16 (s, 2F), -127,89 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 181,81, 174,36, 155,71,56,27, 40,71,32,24, 31,13, 30,63, 30,46, 28,83, 28,12, 25,69, 25,64, 24,21.
Przykład 19 - otrzymywanie soli 2c3f
2c3f
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,9,9,10,10,10-heptadekafluoro-1 -dekano-6-tioheksanokarboksylowy 2c 0,594 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,148 g (1,00 mmola) 2,2'-(etylenodiokso)-bis(etyloaminy). Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, poczym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,736 g (wydajność 98%).
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, CD3OD): δ = 3,67 (s, 4H), 3,62 (dd, J = 11,7, 6,4 Hz, 4H), 2,96 (dd, J = 11,4, 6,1 Hz, 4H), 2,74 (dd, J = 9,3, 6,8 Hz, 2H), 2,63-2,56 (m, 2H), 2,45 (ddd, J = 26,0, 18,1, 8,0 Hz, 2H), 2,16 (t, J= 7,5 Hz, 2H), 1,66-1,57 (m, 4H), 1,49-1,39 (m, 2H), 1,28 (s, 1H).
19F NMR (470 MHz, CD3OD); δ = -82,33 - -82,64 (m, 3F),-115,17 - -115,56 (m, 2F), -122,72 (s, 2F), -122,90 (s, 4F), -123,75 (s, 2F), -124,37 (s, 2F), -127,13 - -127,48 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 181,26, 69,89, 69,30, 39,87, 37,56, 31,69, 31,43, 28,96, 28,45, 25,84, 21,86.
Przykład 20 - otrzymywanie soli 2c3q
2c3g
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,9,9,10,10,10-heptadekafluoro-1-dekano-6-tioheksanokarboksylowy 2c 0,594 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,220 g (1,00 10 mmola) 4,7,10-tri-okso1,13-tridekanodiaminy. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,810 g (wydajność 98%).
PL 240 578 BI
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, CD3OD): δ = 3,66-3,62 (m, 4H), 3,59 (h, J = 4,2 Hz, 4H), 2,89 (dt, J = 10,7, 6,0 Hz, 4H), 2,74 (dd, J = 9,3, 6,8 Hz, 2H), 2,62-2,55 (m, 2H), 2,52-2,37 (m, 2H), 2,16 (dd, J = 14,7, 7,3 Hz, 2H), 1,87-1,77 (m, 4H), 1,69-1,57 (m, 4H), 1,49-1,39 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, CD3OD): δ = -82,31 - -82,51 (m, 3F), -115,37 (dd, J = 30,9, 15,7 Hz, 2F), -122,77 (d, J = 52,9 Hz, 2F), -122,91 (s, J = 90,2 Hz, 4F), -123,86 (d, J = 104,1 Hz, 2F), -124,37 (s, 2F), -127,12--127,48 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 181,26, 69,90, 69,66, 68,83, 38,40, 37,65, 31,44, 29,19, 28,97, 28,47, 25,88, 21,86.
Przykład 21 - otrzymywanie soli 2c3k
2c3k
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,9,9,10,10,10-heptadekafluoro-1 -dekano-6-tioheksanokarboksylowy 2c 0,594 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,121 g (1,00 mmola) trizmy rozpuszczonej w 0,5 ml wody. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,710 g (wydajność 99%). Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 3,97 (s, 9H), 3,10-3,04 (m, 2H), 2,93 (dd, J= 17,7, 10,4 Hz, 2H), 2,80-2,63 (m, 2H), 2,52 (t, J= 7,5 Hz, 2H), 1,98-1,88 (m, 4H), 1,74 (dd, J= 14,8, 7,9 Hz, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -82,71 (dt, J = 50,0, 10,2 Hz, 3F), -115,09 (dd, J = 73,3, 58.4 Hz, 2F), -122,54 (s, 2F), -122,82 (d, J = 50,8 Hz, 4F), -123,77 (s, 2F), -123,95 (s, 2F), -127,43 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 181,61, 60,95, 60,01, 39,24, 37,27, 31,98, 29,15, 28,73, 25,80, 22,29.
Przykład 22 - otrzymywanie soli 2cNa
2cNa
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,9,9,10,10,10-heptadekafluoro-1 -dekano-6-tioheksanokarboksylowy 2c 0,594 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,040 g (1,00 mmola) wodorotlenku sodu rozpuszczonego w 0,1 ml wody i 1 ml metanolu. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,610 g (wydajność 98%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O): δ = 2,89-2,79 (m, 2H), 2,70 (t, J = 7,2 Hz, 2H), 2,55-2,40 (m, 2H), 2,28 (dd, J= 15,0, 7,5 Hz, 2H), 1,77-1,62 (m, 4H), 1,55-1,41 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O): δ = -83,18 (s, 3F), -114,81 (d, J = 559,6 Hz, 2F), -122,84 (s, 2F), -123,16 (d, J = 74,2 Hz, 4F), -124,19 (d, J = 57,4 Hz, 2F), -127,88 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O): δ = 182,74, 37,64, 31,81,28,88, 28,53, 25,76, 25,08, 22,11.
Przykład 23 - otrzymywanie soli 2d3c
2d3c
PL 240 578 BI
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,8-tridekafluoro-1-okta-6-tioheksanokarboksylowy 2d 0,494 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,149 g (1,00 mmola) trietanoloaminy. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,635 g (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 3,87 (t, J= 5,5 Hz, 6H), 3,24 (t, J= 5,5 Hz, 6H), 2,73 (dd, J= 18,8, 10,5 Hz, 2H), 2,65-2,55 (m, 2H), 2,39 (dq, J = 17,6, 10,3 Hz, 2H), 2,22 (t, J = 7,6 Hz, 2H), 1,61 (tt, J= 15,3, 7,6 Hz, 4H), 1,42 (dt, J = 15,0, 7,6 Hz, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -81,12 - -84,89 (m, 3F), -114,60 - -115,67 (m, 2F), -122,94 (s, 2F), -123,99 (s, 2F), -124,25 (s, 2F), -127,55 (d, J = 15,5 Hz, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 180,98, 56,37, 55,54, 36,57, 31,75, 31,56, 28,89, 28,43, 25,40, 22,13.
Przykład 24 - otrzymywanie soli 2d3e
2d3e
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,8-tridekafiuoro-1-okta-6-tioheksanokarboksylowy 2d 0,494 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,146 g (1,00 mmola) L-lizyny rozpuszczonej w 0,5 ml wody. Do mieszaniny reakcyjnej dodano 5 ml wody i całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,690 g (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 3,77 (d, J= 5,9 Hz, 2H), 3,08 (t, J= 7,4 Hz, 2H), 2,87-2,77 (m, 2H), 2,67 (t, J = 7,1 Hz, 2H), 2,46 (d, J = 8,2 Hz, 2H), 2,26 (t, J = 7,4 Hz, 2H), 2,13 (s, 1H), 1,95 (s, 2H), 1,86-1,74 (m, 4H), 1,75-1,61 (m, 4H), 1,59-1,37 (m, 6H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -83,04 (d, J = 154,1 Hz, 3F),-115,31 (s, 2F),-122,99 (s, 2F), -124,04 (s, 2F), -124,31 (s, 2F), -127,63 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 182,15, 175,26, 54,57, 39,05, 37,18, 31,66, 31,45, 30,25, 28,76, 28,37, 26,45, 25,54, 22,06, 21,50.
Przykład 25 - otrzymywanie soli 2d3l
2d3l
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,8-tridekafiuoro-1-okta-6-tioheksanokarboksylowy 2d 0,494 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,174 g (1,00 mmola) L-argininy rozpuszczonej w 0,5 ml wody. Do mieszaniny reakcyjnej dodano 5 ml wody i całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,690 g (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, D2O/CD3OD): δ = 3,63 (t, J= 6,2 Hz, 1H), 3,22 (t, J= 7,0 Hz, 2H), 2,75-2,67 (m, 2H), 2,56 (dd, J = 16,8, 9,5 Hz, 2H), 2,36 (ddd, J = 36,0, 22,3, 7,3 Hz, 2H), 2,16 (t, J = 7,5 Hz, 2H), 1,94-1,82 (m, 2H), 1,76-1,50 (m, 6H), 1,39 (dt, J= 14,7, 7,3 Hz, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3OD): δ = -81,98 - -83,09 (m, 3F), -115,32 (s, 2F), -122,96 (s, 2F), -123,96 (s, 2F), -124,38 (s, 2F), -127,42 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3OD): δ = 182,23, 174,64, 156,95, 54,39, 40,59, 37,54, 31,56, 28,78, 28,36, 28,18, 25,71,24,21,21,96.
PL 240 578 BI
Przykład 26 - otrzymywanie soli 2d3f
2d3f
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,8-tridekafluoro-1-okta-6-tioheksanokarboksylowy 2d 0,494 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,148 g (1,00 mmola) 2,2'-(etylenodiokso)-bis(etyloaminy). Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,628 g (wydajność 98%).
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 3,85-3,75 (m, SH), 3,18 (dd, J = 14,5, 9,4 Hz, 4H), 2,80 (s, 2H), 2,67 (d, J = 6,5 Hz, 2H), 2,44 (s, 2H), 2,25 (s, 2H), 1,68 (d, J = 22,7 Hz, 4H), 1,49 (s, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -81,15 - -85,38 (m, 3F), -115,40 (s, 2F), -122,68 (d, J = 346,8 Hz, 2F), -124,32 (s, 2F), -127,83 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 182,11, 69,60, 67,91, 39,22, 37,64, 31,87, 31,46, 28,96, 28,60, 25,82, 22,18.
Przykład 27 - otrzymywanie soli 2d3q
2d3g
Kwas 3,3,4,4,5,5,6,6,7,7,8,8,8-tridekafluoro-1-okta-6-tioheksanokarboksylowy 2d 0,494 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,220 g (1,00 mmola) 4,7,10-triokso-1,13-tridekanodiaminy. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,710 g (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 3,92-3,80 (m, 12H), 3,21 (dd, J = 13,1, 6,0 Hz, 4H), 2,96-2,89 (m, 2H), 2,80 (t, J = 7,4 Hz, 2H), 2,66-2,50 (m, 2H), 2,38-2,31 (m, 2H), 2,17-2,4 (m, 4H), 1,79 (qd, J = 15,2, 7,6 Hz, 4H), 1,59 (dt, J = 15,1, 7,5 Hz, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -81,78 --83,50 (m, 3F), -115,15 (d, J = 15,6 Hz, 2F), -122,90 (s, 2F), -123,96 (s, 2F), -124,19 (s, 2F),-127,52 (d, J = 14,1 Hz, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 182,27, 69,71, 69,55, 68,62, 37,83, 37,80, 31,88, 29,05, 28,68, 27,75, 25,93, 22,18.
Przykład 28 - otrzymywanie soli 2e3c
Mono ester 8-(1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluorodekano)-tio-1-oktylowy kwasu bursztynowego 2e 0,708 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,149 g (1,00 mmola) trietanoloaminy. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,635g (wydajność 99%).
PL 240 578 BI
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 4,33 (t, J = 6,5 Hz, 2H), 4,14 (t, J= 5,1 Hz, 6H), 3,55 (s, 6H), 2,95 (d, J = 7,6 Hz, 2H), 2,82 (dd, J = 12,7, 6,3 Hz, 4H), 2,73 (dd, J = 17,0, 7,0 Hz, 2H), 2,67-2,53 (m, 2H), 1,99-1,80 (m, 4H), 1,69-1,53 (m, 10H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -83,01 (s, 3F),-115,37 (s, 2F),-122,71 (s, 2F),-122,98 (d, J= 31,7 Hz, 4F), -123,06 (s, 2F), -124,06 (s, 2F), -127,72 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 177,88, 173,91, 64,11, 55,34, 54,79, 31,40, 31,12, 30,04, 29,44, 28,50, 27,97, 27,67, 25,57, 25,00, 24,57, 21,43.
Przykład 29 - otrzymywanie soli 2e3e
2e3e
Mono ester 8-(1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluorodekano)-tio-1-oktylowy kwasu bursztynowego 2e 0,708 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,146 g (1,00 mmola) L-lizyny rozpuszczonej w 1 ml wody. Do mieszaniny reakcyjnej dodano 5 ml wody i całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,840 g (wydajność 98%).
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 4,25 (t, J= 6,8 Hz, 2H), 3,89 (t, J = 6,1 Hz, 1H), 3,22-3,16 (m, 2H), 2,93-2,84 (m, 2H), 2,80-2,71 (m, 4H), 2,67-2,59 (m, 2H), 2,54 (d, J = 25,9 Hz, 2H), 2,12-2,01 (m, 2H), 1,90 (dt, J= 15,1, 7,7 Hz, 2H), 1,80 (dt, J= 14,2, 10,9 Hz, 4H), 1,66-1,45 (m, 8H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -82,86 (d, J = 239,0 Hz, 3F), -115,47 (s, 2F), -122,46 (d, J = 276,3 Hz, 2F), -123,07 (d, J = 49,4 Hz, 4F), -123,16 (s, 2F), -124,15 (s, 2F), -127,81 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 176,00, 175,56, 174,75, 64,92, 54,62, 45,97, 39,15, 32,20, 31,78, 30,41, 30,15, 29,30, 28,47, 28,12, 27,97, 26,51,25,23, 21,59.
Przykład 30 - otrzymywanie soli 2e3l
H2N N H
2e3l ©
nh2
O
OH
NH2
Mono ester 8-(1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluorodekano)-tio-1-oktylowy kwasu bursztynowego 2e 0,708 g (1,00 mmola) rozpuszczonego w 20 ml metanolu i 0,174 g (1,00 mmola) L-arganiny rozpuszczonej w 0,1 ml wody. Do mieszaniny reakcyjnej dodano 5 ml wody i całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,840 g (wydajność 98%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O/CD3OD): δ = 4,34 (t, J = 6,7 Hz, 2H), 3,95 (t, J = 6,1 Hz, 2H), 3,88 (t, J = 6,6 Hz, 1H), 3,44(1, J = 6,9 Hz, 2H), 2,84-2,74 (m, 4H), 2,73-2,62 (m, 2H), 2,19-2,07 (m, 2H), 2,01 (dd, J= 14,5, 7,0 Hz, 2H), 1,97-1,76 (m,4H), 1,71-1,48 (m, 10H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3OD): δ = -83,27 (s, 3F), -115,51 (s, 2F), -123,06 (s, 24F), -124,11 (s, 4F), -128,02 (s, 4F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3OD): δ = 231,89, 180,25, 175,90, 174,36, 156,97, 65,38, 54,39, 45,94, 40,69, 32,21, 32,16, 30,85, 29,44, 28,58, 28,22, 28,06, 27,80, 26,33, 26,02, 25,33, 24,17.
PL 240 578 BI
Przykład 31 - otrzymywanie soli 2e3f
O
2e3f
Mono ester 8-(1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluorodekano)-tio-1-oktylowy kwasu bursztynowego 2e 0,708 g (1,00 mmola) rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 0,148 g (1,00 mmola) 2,2'-(etylenodiokso)-bis(etyloaminy). Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,838 g (wydajność 98%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O/CD3OD): δ = 4,03-3,94 (m, 8H), 3,93-3,88 (m, 2H), 3,42-3,33 (m, 4H), 2,88-2,77 (m, 4H), 2,75-2,64 (m, 4H), 2,32 (dt, J = 5,0, 2,5 Hz, 2H), 1,89 (dd, J = 22,3, 15,6 Hz, 4H), 1,75-1,46 (m, 8H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3OD): δ = -83,08 (d, J = 9,8 Hz, 3F), -115,38 (s, 2F), -123,04 (s, 4F), -124,05 (s, 4F),-127,78 (s, 4F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3OD): δ = 180,03, 174,89, 70,05, 67,81, 64,87, 39,41, 32,26, 32,09, 30,92, 30,69, 29,42, 28,70, 28,33, 25,96.
Przykład 32 - otrzymywanie soli 2f3c
F
O
2e3f
Mono ester 8-(1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluorodekano)-tio-1-oktylowy kwasu ftalowego 2f 0,264 g (0,35 mmola) rozpuszczono w 10 ml metanolu i dodano 0,052 g (0,35 mmola) trietanoloaminy. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,340g (wydajność 98%).
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, D2O/CD3OD): δ = 7,58 (dd, J = 12,5, 6.8 Hz, 2H), 7.46 (dd, J = 14,9, 7,4 Hz, 1H), 7,36 (t, J = 7,5 Hz, 1H), 4,20 (t, J = 6,4 Hz, 2H), 3,95-3,86 (m, 6H), 3,43-3,37 (m, 6H), 2,67 (s, 2H), 2,48 (t, J = 7,1 Hz, 2H), 2,33 (s, 3H), 1,74 (dt, J = 9,1, 6,5 Hz, 1H), 1,64 (d, J = 6,5 Hz, 2H), 1,51 (d, J= 6,4 Hz, 2H), 1,39-1,17 (m, 8H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3OD): δ = -82,27 - -83,58 (m, 3F), -115,52 (s, 2F), -122,75 (s, 2F), -123,13 (s, 4F), -124,03 (s, 2F), -124,28 (s, 2F), -127,73 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3OD): δ = 173,34, 168,75, 141,12, 137,99, 131,41, 131,12, 130,55, 127,96, 65,62, 65,47, 61,70, 55,80, 44,90, 31,83, 29,05, 28,54, 28,25, 25,79, 22,15, 13,08.
Przykład 33 - otrzymywanie soli 2q3c
OH
2g3c
Mono ester 8-(1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluorodekano)-tio-1-oktylowy kwasu glutarowego 2g 0,289 g (0,40 mmola) rozpuszczono w 10 ml metanolu i dodano 0,06 g (0,40 mmola) trietanoloaminy. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,340 g (wydajność 98%).
PL 240 578 BI
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, D2O/CD3OD): δ = 4,10 (t, J = 6,6 Hz, 2H), 3,85 (t, J = 5,2 Hz, 6H), 3,61 (t, J = 6,6 Hz, 2H), 3,40 (s, 2H), 3,22 (s, 6H), 2,38 (t, J = 7,6 Hz, 2H), 2,19 (t, J = 7,6 Hz, 2H), 2,11-2,02 (m, 2H), 1,85 (dt, J = 15,2, 7,7 Hz, 2H), 1,80-1,71 (m, 2H), 1,64 (dd, J=13,7, 6,8 Hz, 4H), 1,43 (dd, J = 13,7, 7,0 Hz, 4H), 1,31 (d, J = 41,8 Hz, 6H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3OD): δ = -81,42 (m, 3F), -115,01 (s, 2F), -122,94 (s, 2F), -122,38 (s, 2F), -123,13 (s, 2F), -123,72 - -123,91 (m, 2F), -124,15 (s, 2F), -12 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3OD): δ = 180,99, 175,61, 64,90, 56,35, 55,63, 45,29, 36,66, 33,66, 32,10, 28,51, 28,48, 28,16, 28,02, 26,22, 25,30, 25,13, 21,52.
Przykład 34 - otrzymywanie soli 2q3e
NH2
2g3e
Mono ester 8-(1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluorodekano)-tio-1-oktylowy kwasu glutarowego 2g 0,289 g (0,40 mmola) rozpuszczono w 10 ml metanolu i dodano 0,058 g (0,40 mmola) L-lizyny rozpuszczonej w 0,2 ml wody. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,345 g (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, D2O/CD3OD): δ = 4,08 (td, J = 6,6, 3,4 Hz, 2H), 3,62 (q, J = 6,5 Hz, 2H), 2,97 (t, J = 7,4 Hz, 2H), 2,82-2,74 (m, 1H), 2,60 (t, J = 7,3 Hz, 2H), 2,56-2,42 (m, 2H), 2,36 (t, J = 7,6 Hz, 2H), 2,17 (t, J = 7,6 Hz, 2H), 2,04 (dt, J = 4,9, 2,5 Hz, 2H), 1,94-1,80 (m, 4H), 1,74-1,53 (m, 6Η), 1,53-1,19 (m, 8H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3OD): δ = -81,55 (t, J = 9,2 Hz, 3F), -114,59 (s, 2F), -122,25 (s, 2F), -122,41 (s, 2F), -123,22 (s, 2F), -123,53 - -123,72 (m, 2F), -123,91 (s, 2F), -126,64 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3OD): δ = 180,20, 173,85, 172,57, 64,68, 54,54, 45,33, 39,06, 36,75, 33,68, 32,21, 31,41, 30,17, 28,92, 28,70, 28,60, 28,29, 28,18, 26,52, 26,34, 25,44, 21,58.
Przykład 35 - otrzymywanie soli 2h3c
Mono ester 8-(1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluorooktano)-tio-1-oktylowy kwasu bursztynowego 2h 0,323 g (0,53 mmola) rozpuszczono w 10 ml metanolu i dodano 0,079 g (0,53 mmola) trietanoloaminy. Całość ogrzewano w. temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,400 g (wydajność 99%).
Ή NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 4,43 (t, J = 6,7 Hz, 3H), 4,38 (t, J= 6,8 Hz, 2H), 4,27-4,19 (m, 6H), 3,97 (t, J = 6,6 Hz, 2H), 3,77-3,70 (m, 6H), 2,87 (ddd, J = 18,0, 12,5, 7,0 Hz, 2H), 2,38 (dt, J = 4,5, 2,2 Hz, 2H), 2,11 (dd, J = 14,4, 7,0 Hz, 2H), 2,01-1,83 (m, 4H), 1,81-1,51 (m, 8H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -82,43 (t, J = 10,0 Hz, 3F), -114,26--115,82 (m, 2F), - 122,73 (s, 2F), -123,77 (s, 2F), -124,10 (s, 2F), -127,26 (d, J = 14,3 Hz, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 179,66, 174,44, 65,30, 55,57, 45,89, 31,89, 30,77, 30,01,29,26, 28,81, 28,44, 26,52, 25,52, 22,24.
Przykład 36 - otrzymywanie soli 2h3e
2h3e
Mono ester 8-(1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluorooktano)-tio-1-oktylowy kwasu bursztynowego 2h 0,323 g (0,53 mmola) rozpuszczono w 10 ml metanolu i dodano 0,077 g (0,53 mmola) L-lizyny rozpuszczonej w 0,2 ml wody. Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 0,395 g (wydajność 99%).
PL 240 578 BI
Ή NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 4,32 (t, J = 6,6 Hz, 2H), 3,93 (t, J =6,0 Hz, 1H), 3,86 (t, J = 6,6 Hz, 2H), 3,22 (t, J = 7,5 Hz, 2H), 2,79 (t, J = 7,1 Hz, 4H), 2,66 (t, J = 7,0 Hz, 2H), 2,10 (qd, J = 13,9, 8,2 Hz, 2H), 2,05-1,96 (m, 2H), 1,99-1,79 (m, 6H), 1,74-1,48 (m, 12H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -82,77 (s, 3F), -115,34 (s, 2F), -122,91 (s, 2F), -124,10 (d, J = 115,6 Hz, 2F), -124,25 (s, 2F), -127,54 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 180,03, 175,79, 174,30, 65,36, 54,60, 45,89, 39,17, 32,17, 32,04, 30,75, 29,99, 28,59, 28,23, 28,06, 26,48, 26,34, 25,33, 21,57.
Przykład 37 - otrzymywanie soli 2i3c
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-oktylowy kwasu bursztynowego 2i 1,8 g (3,88 mmola) rozpuszczono w 5 ml metanolu i dodano 0,58 g (3,88 mmola) trietanoloaminy. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 2,33 g (wydajność 98%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, CDCh):6 = 6,24 (s, 3H), 4.36 (t, J = 6,7 Hz, 2H), 3,87-3,74 (m, 6H), 3,08-3,00 (m, 6H), 2,61-2,39 (m, 6H).
19F NMR (470 MHz, CDCh): δ = -80,91 (t, J = 10,0 Hz, 3F),-112,84 - -114,39 (m, 2F),-121,69 - -122,15 (m, 2F), -122,75 - -123,16 (m, 2F), -123,50 - -124,09 (m, 2F), -126,02 - -126,56 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, CDCh): δ = 177,88, 172,95, 57,55, 57,43, 56,32, 30,62, 30,40, 29,76.
Przykład 38 - otrzymywanie soli 2i3e
2i3e
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-oktylowy kwasu bursztynowego 2i 600 mg (1,29 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 188 mg (1,29 mmola) L-lizyny rozpuszczonej w 0,5 ml wody. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 756 mg (wydajność 96%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O): δ = 4,23 (t, J =6,3 Hz, 2H), 3,62 (t, J =6,1 Hz, 1H), 2,96-2,83 (m, 2H), 2,49-2,25 (m, 6H), 1,87-1,70 (m, 2H), 1,59 (dt, J = 15,0,7,7 Hz, 2H), 1,44-1,25 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O): δ = -82,93 (s, 3F), -114,80 (s, 2F), -123,01 (s, 2F), -124,10 (s, 2F), -124,73 (s, 2F), -127,68 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O): δ = 179,79, 174,75, 174,63,56,62, 54,40, 38,95, 31,28, 29,88, 29,80, 29,60, 26,33, 21,38
Przykład 39 - otrzymywanie soli 2iK
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-oktylowy kwasu bursztynowego 2i 500 mg (1,08 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 149 mg (1,08 mmola) K2CO3 rozpuszczonego w 1 ml wody. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 524 mg (wydajność 97%).
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, CD3OD): δ = 4,41-4,35 (m, 1H), 2,60-2,54 (m, 2H), 2,51-2,44 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, CD3OD): δ = -82,42 - -82,52 (m, 3F), -114,58 - -114,80 (m, 2F), -122,94 (s, 2F), -123,94 (s, 2F), -124,67 (s, 2F), -127,14 - -127,72 (m, 2F).
PL 240 578 BI 13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 178,20, 173,24, 55,93, 33,40, 31,35, 30,00.
Przykład 40 - otrzymywanie soli 2i3i
2i3i
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-oktylowy kwasu bursztynowego 2i 500 mg (1,08 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 118 mg (0,538 mmola) 4,7,10-triokso-1,13-tridekanodiaminy. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 610 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, CDCI3): δ = 5,70 (s, 3H), 4,36 (t, J = 6,5 Hz, 2H), 3,62 (d, J = 21,5 Hz, 6H), 3,08-3,00 (m, J = 5,8 Hz, 2H), 2,59-2,51 (m, 2H), 2,51-2,34 (m, 4H), 1,97-1,87 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, CDCI3): δ = -80,64 --81,16 (m, 3F), -113,68 - -114,00 (m, 2F), -122,02 (s, 2F), -122,99 (s, 2F), -123,70 (s, 2F), -126,13 - -126,34 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, CDCI3): δ = 178,47, 173,53, 70,06, 69,74, 69,21, 56,08, 38,19, 32,11, 30,59, 30,41,27,01.
Przykład 41 - otrzymywanie soli 2i3h
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-oktylowy kwasu bursztynowego 2i 500 mg (1,08 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 80 mg (0,538 mmola) 2,2'-(etylenodiokso)-bis(etyloaminy). Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 568 mg (wydajność 98%).
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, CDCI3): δ = 5,91 (s, 3H), 4,36 (t, J = 6,4 Hz, 2H), 3,73-3,55 (m, 4H), 3,07 (s, 2H), 2,56 (t, J =6,6 Hz, 2H), 2,50-2,41 (m, 4H).
19F NMR (470 MHz, CDCI3): δ = -80,67 --81,44 (m, 3F), -113,62--114,18 (m, 2F), -122,04 (s, 2F), -123,02 (s, 2F), -123,74 (s, 2F), -126,07 - -126,56 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, CDCI3): δ = 178,90, 173,52, 69,33, 66,62, 56,12, 39,15, 33,84, 32,03, 30,41.
Przykład 42 - otrzymywanie soli 2i3k
2i3k
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-oktylowy kwasu bursztynowego 2i 400 mg (0,86 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 104 mg (0,86 mmola) tri(hydroksymetylo) aminometan. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 492 mg (wydajność 98%).
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, CD3OD): δ = 4,38 (t, J = 6,4 Hz, 2H), 3,65 (s, 6H), 2,63-2,53 (m, 4H), 2,52-2,44 (m, 2H). 19F NMR (470 MHz, CD3OD): δ = -82,45 (t, J =10,2 Hz, 3F),-114,60 - -114,83 (m, 2F), -122,93 (s, 2F), -123,93 (s, 2F), -124,66 (s, 2F), -127,19 - -127,60 (m, 2F).
PL 240 578 BI 13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 179,99, 174,61, 62,15, 61,49, 57,33, 32,98, 31,49, 31,30.
Przykład 43 - otrzymywanie soli 2Ϊ3Ι
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-oktylowy kwasu bursztynowego 2i 350 mg (0,75 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 131 mg (0,75 mmola) L-argininy rozpuszczonej w 0,5 ml wody. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono 25 i zatężono do sucha, otrzymując produkt 476 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, D2O): δ = 4,23 (t, J = 6,3 Hz, 2H), 3,61 (t, J = 6,1 Hz, 1H), 3,10 (t, J = 6,9 Hz, 2H), 2,44-2,28 (m, 6H), 1,83-1,71 (m, 2H), 1,64-1,47 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O): δ = -82,78 (s, 3F), -114,74 (s, 2F), -122,94 (s, 2F), -124,03 (s, 2F), -124,65 (s, 2F), -127,56 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O): δ = 182,68, 177,45, 177,33, 159,43, 59,17, 56,92, 43,07, 34,11,32,56, 32,28, 30,35, 26,58.
Przykład 44 - otrzymywanie soli 2i3a
2j3a
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekylowy kwasu bursztynowego 2j 500 mg (0,89 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 102 mg (0,89 mmola) 1,1,3,3-tetrametyloguanidyny. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 598 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, CDCh): δ = 3,93 (t, J =6,7 Hz, 2H), 2,96 (s, 12H), 2,58 (t, J = 7,1 Hz, 2H), 2,47 (t, J= 7,0 Hz, 2H), 2,37 (ddd, J= 19,1, 12,9, 6,7 Hz, 2H).
19F NMR (470 MHz, CDCh): δ = -80,89 (s, 3F), -113,54 (s, 2F), -121,80 (s, 2F), -122,02 (s, 4F), -122,82 (s, 2F), -123,77 (s, 2F), -126,21 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, CDCh): δ = 178,08, 174,64, 162,66, 54,33, 51,26, 39,56, 33,92, 32,78, 31,03.
Przykład 45 - otrzymywanie soli 2i3c
OH
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekylowy kwasu bursztynowego 2j 500 mg (0,89 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 132 mg (0,89 mmola) trietanoloaminy. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 628 mg (wydajność 99%).
PL 240 578 BI
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, aceton-c/β): δ = 5,15 (s, 3H), 4,43 (t, J = 6,3 Hz, 2H), 3,72-3,62 (m, 6H), 2,95-2,86 (m, 6H), 2,68 (tt, J = 19,0, 6,2 Hz, 2H), 2,62-2,51 (m, 4H).
19F NMR (470 MHz, aceton-c/6): δ = -81,71 (t, J= 10,1 Hz, 3F), -114,05 (s, 2F), -122,22 (s, 2F), -122,45 (s, 2F), -122,46 (s, 2F), -123,28 (s, 2F), -124,13 (s, 2F), -126,76 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, aceton-c/6): δ = 174,47, 172,05, 58,63, 57,33, 55,93, 30,03, 29,26, 29,14.
Przykład 46 - otrzymywanie soli 2i3e
2j3e
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekylowy kwasu bursztynowego 2j 500 mg (0,89 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 129 mg (0,89 mmola) L-lizyny rozpuszczonej w 0,5 ml wody. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 625 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ =4,41 (t, J = 6,4 Hz, 2H), 3,77 (t, J =6,1 Hz, 1H), 3,06 (t, J = 7,5 Hz, 2H), 2,67-2,50 (m, 6H), 2,00-1,87 (m, 2H), 1,83-1,71 (m, 2H), 1,59-1,46 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -83,04 (t, J = 10,2 Hz, 3F), -114,60 --114,83 (m, 2F), -122,72 (s, 2F), -122,99 (s, 2F), -123,10 (s, 2F), -124,02 (s, 2F), -124,40 (s, 2F), -127,74 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 178,58, 174,29, 174,11,56,48, 54,58, 39,14, 30,97, 30,01,29,82, 29,78, 26,50, 21,59.
Przykład 47 - otrzymywanie soli 2jNa
2jNa
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekylowy kwasu bursztynowego 2j 100 mg (0,18 mmola) rozpuszczono w 1 ml metanolu i dodano 15 mg (0,18 mmola) NaHCOs rozpuszczonego w 1 ml wody. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 103 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 4,44 (t, J = 6,5 Hz, 2H), 2,68-2,50 (m, 6H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -82,98 (s, 3F), -114,58 (s, 2F), -122,67 (s, 2F), -122,94 (s, 2F), -123,04 (s, 2F), -123,97 (s, 2F), -124,33 (s, 2F), -127,69 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 178,96, 174,34, 56,52, 31,21,29,98, 29,80.
Przykład 48 - otrzymywanie soli 2jK
2jK
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekylowy kwasu bursztynowego 2j 100 mg (0,18 mmola) rozpuszczono w 1 ml metanolu i dodano 12 mg (0,09 mmola) K2CO3 rozpuszczonego w 1 ml wody. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 105 mg (wydajność 99%).
PL 240 578 BI
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 4,44-4,28 (m, 2H), 2,63-2,38 (m, 6H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -83,13 (s, 3F), -114,70 (s, 2F), -122,77 (s, 2F), -123,06 (s, 4F), -124,08 (s, 2F), -124,44 (s, 2F), -127,82 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 178,65, 174,24, 56,46, 48,96, 30,92, 29,73.
Przykład 49 - otrzymywanie soli 2i3i
2j3i
Mono ester 1/-/,1/-/,1/-/,2/-/-perfluoro-1-dekylowy kwasu bursztynowego 2j 400 mg (0,71 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 78 mg (0,35 mmola) 4,7,10-triokso-1,13-tridekanodiaminy. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 472 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, CDCI3): δ = 5,49 (s, 3H), 4,36 (t, J = 6,7 Hz, 2H), 3,68-3,57 (m, 6H), 3,04 (t, J = 6,1 Hz, 2H), 2,56 (t, J = 6,9 Hz, 2H), 2,50-2,41 (m, 4H), 1,97-1,91 (m, 2H). -121,78 (s, 2F), -122,02 (s, 4F), -122,81 (s, 2F), -123,63 (s, 2F), -126,14 - -126,42 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, CDCI3): δ = 178,39, 173,52, 70,09, 69,73, 69,41, 56,07, 38,34, 32,14, 30,65, 30,44, 27,05.
Przykład 50 - otrzymywanie soli 2i3h
2j3h
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekylowy kwasu bursztynowego 2j 400 mg (0,71 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 52 mg (0,35 mmola) 2,2'-(etylenodiokso)-bis(etyloaminy). Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 447 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, CDCI3): δ = 5,83 (s, 3H), 4,36 (t, J = 6,6 Hz, 2H), 3,68-3,61 (m, 4H), 3,08-3,02 (m, 2H), 2,59-2,53 (m, 2H), 2,49-2,41 (m, 4H).
19F NMR (470 MHz, CDCh): δ = -80,91 (s, 3F), -113,78 (s, 2F), -121,80 (s, 2F), -122,04 (s, 4F), -122,83 (s, 2F), -123,66 (s, 2F), -126,23 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, CDCh): δ = 178,87, 173,50, 69,28, 66,74, 56,10, 39,17, 32,11, 30,48, 30,41.
Przykład 51 - otrzymywanie soli 2j3k
2j3k
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekylowy kwasu bursztynowego 2j 400 mg (0,71 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 86 mg (0,71 mmola) tri(hydroksymetylo)aminometan. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 480 mg (wydajność 99%).
PL 240 578 BI
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, CD3OD): δ = 4,37 (t, J = 6,5 Hz, 2H), 3,64 (s, 6H), 2,66-2,53 (m, 4H), 2,47 (t, J= 7,2 Hz, 2H).
19F NMR (470 MHz, CD3OD):6 = -82,40 (s, 3F), -114, 69 (s, 2F), -122,69 (s, 2F), -122,92 (s, 4F), -123,76 (s, 2F), -124,61 (s, 2F), -127,30 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 179,91, 174,60, 61,53, 57,33, 32,94, 31,48, 31,31.
Przykład 52 - otrzymywanie soli 2Ϊ3Ι
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekylowy kwasu bursztynowego 2j 350 mg (0,62 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 108 mg (0,62 mmola) L-argininy rozpuszczonej w 0,5 ml wody. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 454 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, D2O): δ = 4,38 (t, J = 6,4 Hz, 2H), 3,75 (t, J = 6,2 Hz, 1H), 3,24 (t, J = 7,0 Hz, 2H), 2,59-2,43 (m, 6H), 1,96-1,87 (m, 2H), 1,78-1,63 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O): δ = -82,95 - -83,18 (m, 3F), -114,69 (s, 2F), -122,74 (s, 2F), -123,01 (s, 2F), -123,12 (s, 2F), -124,04 (s, 2F), -124,40 (s, 2F), -127,76 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O): δ = 179,65, 174,51, 174,41, 156,90, 56,46, 54,38, 40,62, 31,64, 30,13, 29,75, 27,77, 24,08.
Przykład 53 - otrzymywanie soli 2l3c
2l3c
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekylowy kwasu glutarowego 2I 350 mg (0,60 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 90 mg (0,60 mmola) trietanoloaminy. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 429 mg (wydajność 98%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 4,57 (t, J = 6,4 Hz, 2H), 4,07 (t, J = 5,4 Hz, 6H), 3,49 (t, J= 5,4 Hz, 6H), 2,81-2,68 (m, 2H), 2,58 (t, J= 7,6 Hz, 2H), 2,41 (t, J= 7,7 Hz, 2H), 2,09-1,99 (m, 2H). 19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -82,46 (s, 3F), -114,33 (s, 2F), -122,45 (s, 2F), -122,79 (s, 4F), -123,68 (s, 2F), -124,17 (s, 2F), -127,34 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 181,12, 175,19, 57,10, 56,78, 56,32, 36,88, 34,01, 30,59,21,85.
Przykład 54 - otrzymywanie soli 2l3e
2l3e
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekylowy kwasu glutarowego 2I 350 mg (0,60 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 88 mg (0,60 mmola) L-lizyny rozpuszczonej w 0,5 ml wody. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 431 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 4,37 (t, J =6,3 Hz, 2H), 3,67 (t, J = 6,2 Hz, 1H), 3,01 (t, J = 7,5 Hz, 2H), 2,57-2,48 (m, 2H), 2,38 (t, J = 7,5 Hz, 2H), 2,19 (t, J = 7,7 Hz, 2H), 1,90-1,80 (m, 4H), 1,75-1,66 (m, 2H), 1,55-1,39 (m, 2H).
PL 240 578 BI 19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -83,02 (s, 3F), -114,65 (s, 2F), -122,74 (s, 2F), -123,00 (s, 2F), -123,10 (s, 2F), -124,02 (s, 2F), -124,43 (s, 2F), -127,74 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 181,33, 175,51, 174,71,56,39, 54,71,39,15, 36,64, 33,25, 30,49, 29,76, 26,55, 21,60, 21,25.
Przykład 55 - otrzymywanie soli 2l3k
2l3k
HO
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekylowy kwasu glutarowego 2I 350 mg (0,60 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 73 mg (0,60 mmola) tri(hydroksymetylo)aminometan. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 416 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 4,61 (t, J = 6,5 Hz, 2H), 3,92 (s, 6H), 2,78 (tt, J= 18,8, 6,1 Hz, 2H), 2,61 (t, J = 7,6 Hz, 2H), 2,44 (t, J = 7,6 Hz, 2H), 2,10-2,02 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -82,44 (s, 3F), -114,29 (s, 2F), -122,38 (s, 2F), -122,70 (s, 4F), -123,61 (s, 2F), -124,10 (s, 2F), -127,25 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 180,75, 174,64, 61,23, 60,15, 56,54, 36,39, 33,45, 30,03,21,31.
Przykład 56 - otrzymywanie soli 2I3I
2I3I
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekylowy kwasu glutarowego 2I 350 mg (0,60 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 105 mg (0,60 mmola) L-argininy rozpuszczonej w 0,5 ml wody. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 448 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 4,49 (t, J = 6,5 Hz, 2H), 3,83 (t, J = 6,1 Hz, 1H), 3,35 (t, J = 7,0 Hz, 2H), 2,71-2,58 (m, 2H), 2,50 (t, J= 7,6 Hz, 2H), 2,31 (t, J= 7,7 Hz, 2H), 2,07-1,91 (m, 4H), 1,89-1,74 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -82,85 (t, J = 10,1 Hz, 3F), -114,08 --114,88 (m, 2F), -122,59 (s, 2F), -122,86 (s, 2F), -122,96 (s, 2F), -123,87 (s, 2F), -124,28 (s, 2F), -127,57 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 181,92, 175,29, 175,26, 157,68, 57,08, 55.15, 41,41, 37,42, 34,03, 30,55, 28,65, 24,88, 22,03.
Przykład 57 - otrzymywanie soli 2k3c
OH
2k3c
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-oktylowy kwasu glutarowego 2k 350 mg (0,73 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 109 mg (0,73 mmola) trietanoloaminy. Całość ogrzewano
PL 240 578 BI do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 455 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 4,35 (t, J = 6,4 Hz, 2H), 3,81 (t, J = 5,6 Hz, 6H), 3,13 (t, J = 5,1 Hz, 6H), 2,55-2,45 (m, 2H), 2,35 (t, J = 7,6 Hz, 2H), 2,17 (t, J = 7,7 Hz, 2H), 1,85-1,77 (m, 2H). 19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -82,67 (s, 3F),-114,59 (s, 2F), -122,87 (s, 2F), -123,94 (s, 2F), -124,49 (s, 2F), -127,47 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 181,05, 174,80, 56,71, 55,53, 36,31, 33,20, 32,10, 29,74,21,08.
Przykład 58 - otrzymywanie soli 2k3e
2k3e
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-oktylowy kwasu glutarowego 2k 350 mg (0,73 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 107 mg (0,73 mmola) L-lizyny rozpuszczonej w 0,5 ml wody. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 453 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O): δ =4,20 (t, J = 6,4 Hz, 2H), 3,55 (t, J = 6,1 Hz, 1H), 2,91-2,84 (m, 2H), 2,39-2,25 (m, 2H), 2,19 (dd, J = 17,8,10,3 Hz, 2H), 2,04 (dd, J = 10,0, 5,3 Hz, 2H), 1,80-1,72 (m, 2H), 1,68-1,55 (m, 4H), 1,41-1,24 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O): δ = -83,02 (s, 3F), -114,98 (s, 2F), -123,09 (s, 2F), -124,19 (s, 2F), -124,83 (s,2F),-127,78 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O): δ = 184,05, 178,38, 177,40, 59,09, 57,20, 41,64, 39,02, 35,64, 33,00, 32,26, 29,08, 24,10, 23,65.
Przykład 59 - otrzymywanie soli 2k3k
2k3k
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-oktylowy kwasu glutarowego 2k 350 mg (0,73 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 88 mg (0,73 mmola) tri(hydroksymetylo)aminometan. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 434 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 4,48 (t, J = 6,4 Hz, 2H), 3,78 (s, 6H), 2,70-2,55 (m, 2H), 2,49 (t, J = 7,6 Hz, 2H), 2,34-2,28 (m, 2H), 1,98-1,91 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = 82,85 (t, J = 10,1 Hz, 3F), -114,70 (s, 2F), -122,95 (s, 2F), -124,04 (s, 2F), -124,56 (s, 2F), -127,60 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 181,30, 174,78, 60,77, 60,04, 56,43, 36,41, 33,19, 29,73,21,11.
Przykład 60 - otrzymywanie soli 2k3l
2k3l
PL 240 578 BI
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-oktylowy kwasu glutarowego 2k 350 mg (0,73 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 127 mg (0,73 mmola) L-argininy rozpuszczonej w 0,5 ml wody. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 473 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 4,31 (t, J =6,4 Hz, 2H), 3,57 (t, J = 6,2 Hz, 1H), 3,18 (t, J = 6,9 Hz, 2H), 2,51-2,40 (m, 2H), 2,32 (t, J = 7,5Hz, 2H), 2,18-2,10 (m, 2H), 1,85-1,74 (m, 4H), 1,69-1,55 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -82,96 (t, J = 10,1 Hz, 3F), -114,80 (s, 2F), -123,02 (s, 2F), -124,11 (s, 2F), -124,63 (s, 2F), -127,70 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 181,47, 176,48, 174,71, 156,81, 56,37, 54,64, 40,68, 36,65, 33,18, 29,70, 28,68, 24,14, 21,19.
Przykład 61 - otrzymywanie soli 2m3c
2m3c
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-oktylowy kwasu ftalowego 2m 350 mg (0,73 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 109 mg (0,73 mmola) trietanoloaminy. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 455 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, CD3OD): δ = 7,66 (d, J = 7,7 Hz, 1H), 7,59 (d, J = 7,6 Hz, 1H), 7,51 (td, J = 7,5, 0,9 Hz, 1H), 7,40 (td, J = 7,6, 1,0 Hz, 1H), 4,57 (t, J = 6,7 Hz, 2H), 3,82-3,76 (m, 6H), 3,17 (t, J= 5,2 Hz, 6H), 2,74 (tt, 18,9, 6,6 Hz, 2H).
19F NMR (470 MHz, CD3OD): δ = -82,40 - -82,47 (m, 3F), -114,39 - -114,83 (m, 2F), -122,90 (s, 2F), -123,91 (s, 2F), -124,54 (s, 2F), -127,22 - -127,60 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 174,84, 168,10, 140,95, 131,03, 129,31, 128,09, 127,87, 127,43, 56,75, 56,58, 55,93, 29,76.
Przykład 62 - otrzymywanie soli 2m3e
2m3e
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-oktylowy kwasu ftalowego 2m 350 mg (0,73 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 107 mg (0,73 mmola) L-lizyny rozpuszczonej w 0,5 ml wody. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 453 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 7,62-7,57 (m, J = 6,3Hz, 2H), 7,54 (t, J = 7,6Hz, 1H), 7,35 (t, J = 7,5 Hz, 1H), 4,57 (t, J = 5,6 Hz, 2H), 3,74 (t, J = 6,1 Hz, 1H), 3,04 (t, J = 7,5 Hz, 2H), 2,67-2,52 (m, 2H), 1,97-1,83 (m, 2H), 1,78-1,70 (m, 2H), 1,59-1,39 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -82,52 (t, J = 10,1 Hz, 3F), -114,21 (d, J = 15,7 Hz, 2F), -122,68 (s, 2F), -123,77 (s, 2F), -124,20 (s, 2F), -127,32 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 177,90, 177,57, 171,43, 143,28, 134,64, 131,66, 130,93, 130,60, 130,51, 60,10, 57,34, 41,84, 32,92, 32,36, 29,18, 24,27
PL 240 578 BI
Przykład 63 - otrzymywanie soli 2m3l
2m3l
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-oktylowy kwasu ftalowego 2m 350 mg (0,73 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 127 mg (0,73 mmola) L-argininy rozpuszczonej w 0,5 ml wody. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 473 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, CD3OD): δ = 7,69 (d, J = 7,8 Hz, 1H), 7,56-7,49 (m, 2H), 7,39 (td, J = 7,6, 1,4 Hz, 1H), 4,57 (t, J = 6,6 Hz, 2H), 3,54-3,46(m, 1H), 3,23-3,16 (m, 2H), 2,82-2,66 (m, 2H), 1,93-1,78 (m, 2H), 1,75-1,63 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, CD3OD): δ = -82,39 - -82,46 (m, 3F), -114,27 - -114,72 (m, 2F), -122,88 (S, 2F), -123,89 (s, 2F), -124,52 (s, 2F), -127.08 - -127,64 (m, 2F).
13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 178,14, 177,75, 170,66, 160,06, 144,41, 133,94, 131,36, 130,90, 130,32, 129,81, 59,46, 56,98, 43,20, 32,43, 31,52, 27,16.
Przykład 64 - otrzymywanie soli 2n3c
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekylowy kwasu ftalowego 2n 350 mg (0,73 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 109 mg (0,73 mmola) trietanoloaminy. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 455 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, CD3OD): δ = 7,64 (d, J = 7,7 Hz, 1H), 7,56 (d, J = 7,6 Hz, 1H), 7,48 (td, J = 7,5, 0,9 Hz, 1H), 7,38 (td, J = 7,6, 0,9 Hz, 1H), 4,54 (t, J = 6,7 Hz, 2H), 3,85-3,78 (m, 6H), 3,30-3,24 (m, 7H), 2,76-2,65 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, CD3OD): δ = -82,40 (s, 3F), -114,56 (s, 2F), -122,66 (s, 2F), -122,91 (s, 4F), -123,75 (s, 2F), -124,50 (s, 2F), -127,30 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, CD3OD): δ = 175,77, 169,46, 141,86, 132,48, 130,87, 129,56, 129,48, 128,91, 58,21, 57,38, 57,17, 31,20.
Przykład 65 - otrzymywanie soli 2n3e
2n3e
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekylowy kwasu ftalowego 2n 350 mg (0,73 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 107 mg (0,73 mmola) L-lizyny rozpuszczonej w 0,5 ml wody. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 453 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
1H NMR (500 MHz, D2O/aceton-c/6): δ = 7,58 (d, J = 7,6 Hz, 1H), 7,44-7,36 (m, 2H), 7,27 (t, J = 7,5 Hz, 1H), 4,46 (pokrywa się z sygnałem H2O, 2H), 3,65 (t, J = 6,0 Hz, 1H), 2,96 (t, J= 7,4 Hz, 2H), 2,56 (t, J= 18,9 Hz, 2H), 1,87-1,78 (m, 2H), 1,70-1,58 (m, 2H), 1,50-1,35 (m, 2H). 19F NMR (470 MHz, D2O/aceton-c/6): δ = -82,81 (t, J = 10,2 Hz, 3F),-114,34 --114,61 (m, 2F), -122,70 (s, 2F), -122,98 (s, 2F), -123,10 (s, 2F), -123,98 (s, 2F), -124,29 (s, 2F), -127,64 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/aceton-c/6): δ = 173,77, 172,87, 168,86, 138,50, 131,27, 130,49, 128,75, 128,42, 127,42, 57,16, 54,45, 39,05, 29,89, 29,59, 26,40, 21,47.
PL 240 578 BI
Przykład 66 - otrzymywanie soli 2n3l
2n3l
Mono ester 1/-/,1/-/,2/-/,2/-/-perfluoro-1-dekylowy kwasu ftalowego 2n 350 mg (0,73 mmola) rozpuszczono w 2 ml metanolu i dodano 127 mg (0,73 mmola) L-argininy rozpuszczonej w 0,5 ml wody. Całość ogrzewano do całkowitego rozpuszczenia, po czym mieszaninę ochłodzono i zatężono do sucha, otrzymując produkt 473 mg (wydajność 99%).
Analiza spektralna:
Ή NMR (500 MHz, D2O/CD3CN): δ = 7,62 (d, J = 7,3 Hz, 1H), 7,58 (d, J = 7,7 Hz, 1H), 7,52 (t, J = 7,4 Hz, 1H), 7,32 (t, J = 7,5 Hz, 1H), 4,57-4,45 (m, 2H), 3,82 (t, J = 5,9 Hz, 1H), 3,26 (t, J = 6,9 Hz, 2H), 2,53 (t, J = 18,3 Hz, 2H), 2,03-1,92 (m, 2H), 1,88-1,67 (m, 2H).
19F NMR (470 MHz, D2O/CD3CN): δ = -82,94 (t, J = 10,1 Hz, 3F), -114,40 (s, 2F), -122,56 (s, 2F), -122,86 (s, 2F), -122,98 (s, 2F), -123,90 (s, 2F), -124,20 (s, 2F), -127,64 (s, 2F).
13C NMR (126 MHz, D2O/CD3CN): δ = 177,80,176,99, 171,23, 159,63, 143,39, 134,59, 131,69, 130,82, 130,59, 130,54, 59,99, 57,10, 43,34, 32,32, 30,48, 26,86.
Przykład III
Wykonanie emulsji o/w z udziałem nowo zsyntetyzowanych surfaktantów
Rozpuszczono 180 mg surfaktantu w 9 ml wody ultraczystej (MilliQ), następnie dodano do roztworu 1 ml perfluorodekaliny. Mieszaninę poddawano działaniu ultradźwięków przy użyciu homogenizatora ultradźwiękowego UP400St Hielscher. Parametry pracy urządzenia: A = 90% (amplituda), tryb pracy ciągłej, typ sonotrody - H14. Proces homogenizacji ultradźwiękowej prowadzono około 2 minuty, jednocześnie intensywnie chłodząc naczynie reakcyjne za pomocą łaźni lodowej. Otrzymano 10 ml emulsji typu o/w z 10% v/v udziałem fazy perfluorowanej w stosunku do fazy wodnej.
a) Określenie rozmiarów cząstek otrzymanych emulsji o/w
Określono rozkład wielkości cząstek emulsji, używając do tego celu urządzenia Accusizer 780 Optical ParticleSizer PSS NICOMP. Wykonano serię rozcieńczeń analizowanej emulsji: 10-krotne, 100-krotne i 1000-krotne wodą ultraczystą (MilliO), w trzech powtórzeniach. Zbadano rozkład wielkości cząstek 1000-krotnie rozcieńczonej emulsji, wykonano minimum 3 pomiary, przygotowując do każdego około 30 ml rozcieńczonej emulsji. Wynik przedstawiono za pomocą kilku wartości: średniej średnicy (podawanej w pm), oraz procentowej ilości cząstek w różnych zakresach (przykładowo w zakresie średnic 0,5-2 pm, 2-5 pm, 5-10 pm, >10 pm. Wartości z trzech pomiarów zostały uśrednione oraz obliczono odchylenie standardowe.
b) Określenie potencjału zeta cząstek otrzymanych emulsji o/w
Pomiary potencjału zeta wykonano, używając urządzenia Zetasizer Nano ZS Malvern oraz kuwet do pomiaru potencjału zeta DTS1070. Otrzymaną emulsję typu o/w rozcieńczono 10-krotnie, wodą ultraczystą (MilliO). Wykonano minimum 3 pomiary, w temperaturze 25°C, pobierając za każdym razem około 2 ml emulsji. W zależności od jakości pomiaru, podawanej przez urządzenie, badano rozcieńczoną emulsję lub nierozcieńczoną. Wyniki dla każdej próbki uśredniono, obliczono odchylenie standardowe, wartość potencjału zeta podano w jednostkach mV.
c) Określenie krytycznego stężenia micelizacji
Krytyczne Stężenie Micelizacji (ang. Critical Micelle Concentration - CMC), jest parametrem charakterystycznym dla danego związku powierzchniowo czynnego i oznacza jego stężenie, powyżej którego samorzutnie tworzą się micele. W celu wyznaczenia CMC stosuje się różne techniki eksperymentalne, między innymi pomiar przewodności lub przewodności właściwej (SC, ang. Specific Conductivity). Metoda konduktometryczna pozwala na wyznaczenie CMC na podstawie różnicy w zmianie konduktywności roztworu przed i po utworzeniu się miceli. Badanie konduktywności przedmiotowych surfaktantów prowadzono w zakresie stężeń 0,01-40 mM, w temperaturze 25°C poprzez dodawanie określonej objętości stężonego roztworu surfaktantu dowody o zmierzonej konduktowości, dokładne wymieszanie
PL 240 578 BI roztworu przy użyciu mieszadła magnetycznego (ok. 20 sekund na wysokich obrotach) i pomiar konduktywności. Punkt CMC jest widoczny jako załamanie na wykresie zależności konduktywności od stężenia surfaktantu. Patrz Fig. 1
Dokładną wartość CMC wyznacza się poprzez określenie punktu przecięcia dwóch linii trendu poprowadzonych wzdłuż punktów przed i za załamaniem wykresu i z wyłączeniem punktów na załamaniu, tak jak widać na podanym wykresie. Pomiar należy wykonywać do uzyskania co najmniej 3 pomiarów za punktem CMC leżących na jednej prostej. Proste poprowadzone wzdłuż różnych punktów pomiarowych przed jak i za punktem CMC mogą się nieznacznie różnić, tworząc fałszywe wrażenie załamania się wykresu, dlatego przyjmuje się, że aby wyznaczyć rzeczywistą wartość CMC równania dwóch prostych y = ax + b, muszą spełniać warunek a1/a2 > 2.
Tabela 2. Zestawienie wyników badań: średniej średnicy, liczby cząstek o określonym zakresie średnic, potencjału zeta dla emulsji wykonanych z użyciem otrzymanych surfaktantów oraz krytycznego stężenia micelizacji (CMC) dla czystych związków
Lp. symbol soli surfaktantu Średnia średnica cząstek emulsji ± SD [pm] Liczba cząstek w emulsji w zakresie średnic 0,5 - 2 pm [%] Potencjał zeta emulsji [mV] CMC [mM]
1 2a3a 0,96 ±0,16 94,57 + 3,42 -97,5 ± 0,7a 0,98
2 2a3b 0,64 ±0,01 99,61 ±0,16 -82,3 ± 4,4a 1,46
3 2a3c 1,28 ±0,21 90,58 ±3,18 -73,8 ± 2,3a 1,74
4 2a3d 0,64 ±0,01 99,47 + 0,10 -23,0 + 1,5a 6,78
5 2a3e 0,80 ±0,00 97,11 ±0,11 -59,6 ± 0,9a 0,21
6 2a3f 0,87 ±0,02 96,93 ±0,10 -20,8 ±2,0 1,06
7 2a3g 0,65 ±0,01 99,58 ± 0,02 -35,4 ± 1,2a 0,97
8 2a3K 0,77 ±0,02 97,70 ±0,12 -67,7 ± 2,5a 4
9 2a3l 0,71 ±0,01 98,85 ±0,11 -55,7 ± 1,5a 0,48
10 2b3c 0,73 ±0,01 98,59 ± 0,07 -63,4 ± 1,4 2,97
11 2b3e 0,71 ±0,00 99,08 ± 0,05 -51,5± 1,5 1,36
12 2b3f 0,69 ±0,04 98,95 ± 0,23 -31,5 ± 1,8a 1,98
13 2b3g 0,68 ±0,01 99,76 ±0,01 -45,8 ± 0,5a 1,17
14 2b3l 0,85 ±0,01 96,13 ±0,13 -50,1 ±0,8 0,67
15 2c3a 0,93 ±0,36 91,05 ±2,78 -88,1 ± 1,2a 0,18
16 2cNa 0,71 ±0,02 98,54 ±0,16 -74,6 ± 2,2a 1,62
17 2c3c 0,82 ±0,02 97,96 ± 0,39 -47,9 ±0,3 0,27
PL 240 578 BI
18 2c3e 0,71 ±0,02 98,89 ± 0,27 -60,9 ± 1,1a 0,43
19 2c3k 0,75 ±0,01 98,91 ± 0,17 -64,1 ± 1,7a 1,6
20 2c3f 0,60 ± 0,00 99,75 ±0,01 -38,6 ± 1,8a 0,98
21 2c3g 0,64 ± 0,00 99,82 ± 0,01 -41,7 + 1,9a 0,75
22 2c3l 0,82 ± 0,03 98,05 ± 0,29 -55,3 + 1,43 0,17
23 2d3l 0,98 ± 0,02 95,14 ±0,27 -66,9 ±4,1 3,61
24 2d3c 0,80 ±0,01 98,17 ±0,14 -64,2 ±2,03 0,82
25 2d3e 0,88 ±0,01 96,89 ± 0,08 -65,4 ± 3,73 0,95
26 2d3f 0,78 ±0,01 98,37 ± 0,08 -36,6 ± 0,6a 0,38
27 2d3g 0,73 ±0,01 98,69 ± 0,05 -46,4 ± 1,4a 0,59
28 2e3e 0,81 ±0,01 97,80 ± 0,06 -54,5 + 1,5a 0,27
29 2e3c 0,64 ±0,01 99,56 ± 0,02 -68,6 + 1,53 0,88
30 2e3f 0,85 ± 0,04 96,81 ± 0,59 -28,0 ± 1,4 0,52
31 2e3l 0,75 + 0,01 98,41 ± 0,19 -55,4 + 0,2 0,49
32 33 2f3c 2g3e 0,72 ±0,01 0,77 ±0,02 98,94 ± 0,08 97,85 ±0,19 -53,3 ± 1,6 -51,1 ±0,5 0,59 0,58
34 2g3c 0,73 ±0,02 98,72 ± 0,28 -52,7 ±1,4 0,75
35 2h3c 0,81 ±0,02 96,78 ± 0,34 -68,3 ±2,8 0,15
36 2h3e 0,77 ±0,01 98,20 ± 0,20 -63,1 ± 1,8 0,2
37 2i3c 1,06 ±0,12 93,89 ± 2,49 -71,8 ±2,4 4,66
38 2i3e 0,85 ±0,04 98,09 ± 0,51 -49,7 ± 1,7a 6,22
39 2iK 0,88 ±0,04 97,94 ±0,14 -95,1 ±3,0a 6,7
40 2i3i 0,70 ±0,03 98,47 ± 0,33 -39,9 ± 1,7a 1,45
41 2i3h 0,88 ±0,00 96,59 ± 0,08 -39,5 ± 1,Oa 1,3
42 2j3a 0,72 ±0,01 99,33 ± 0,06 -101 ± 7,3a _b
43 2j3c 0,98 ±0,05 95,79 ± 0,85 -66,3 ± 1,6a 0,64
44 2j3e 0,81 ±0,01 98,08 ±0,15 -62,3 ± 1,6a 1,07
PL 240 578 BI
45 2jNa 0,82 ± 0,02 97,23 + 0,28 -73,6 ± 2,6a 1,64
46 2jK 1,09 ±0,01 92,39 ±0,16 -85,6 ± 1,3a 1,67
47 2j3i 0,66 ± 0,03 99,14 ±0,28 -16,5 ±0,8 1,83
48 2j3h 0,78 ± 0,02 98,10 ±0,25 -30,2 ± 0,6a 0,97
49 2i3k 0,85 ± 0,03 97,70 ± 0,44 -62,9 ± 0,9a 4,08
50 2j3k 0,65 ± 0,01 99,36 ± 0,07 -66,4 ± 0,8a 0,7
51 2l3c 0,85 ±0,01 97,23 + 0,09 -64,3 ± 1,7a 0,85
52 2l3e 0,92 ±0,01 95,94 + 0,11 -57,6 ± 2,4a 0,92
53 2l3k 0,82 ±0,01 97,87 + 0,09 -69,8 ± 3,1a 0,59
54 2I3I 0,91 ±0,01 96,39 + 0,17 -68,5 ± 0,9a 0,37
55 2Ϊ3Ι 0,76 ± 0,01 98,67 + 0,08 -54,6 ± 3,6a 4,5
56 2j3l 0,82 ±0,01 97,98 + 0,10 -61,1 ±0,4 0,63
57 2k3c 0,70 ± 0,04 99,01 ± 0,37 -66,0 ± 2,3a 3,09
58 2k3e 0,92 ± 0,03 96,75 + 0,23 -57,6 ± 1,4a 2,1
59 2k3k 0,83 ±0,01 97,79 + 0,51 -64,4 ± 1,2a 1,12
60 2k3l 0,81 ±0,02 98,32 ± 0,39 -64,4 ± 1,0a 0,97
61 2m3c 0,70 ±0,01 99,44 ± 0,06 -58,0 ±2,1 0,84
62 2m3e 0,77 ±0,00 99,05 ± 0,03 -69,2 ± 1,9 1,57
63 2m3l 1,02 ±0,04 94,83 ± 0,75 -69,3 ± 0,6 1,33
64 2n3c 0,91 ±0,01 96,29 ± 0,09 -56,7 ± 2,4 0,59
65 2n3e 0,69 ±0,00 98,99 ± 0,00 -54,3 ± 1,0 1,04
66 2n3l 0,83 ±0,01 97,80 ± 0,04 -62,9 ± 1,6 0,42
a- wartość potencjału zeta dla emulsji 10-krotnie rozcieńczonych b - związek nierozpuszczalny w wodzie
Przykład IV
Badanie cytotoksyczności in vitro metoda ΧΤΤ
Cytotoksyczność in vitro otrzymanych związków przebadano zgodnie z niżej opisaną procedurą, która została opracowana w oparciu o normę ISO 10993-5:2009(E) „Biological evaluation of medical devices - Part 5: Tests for in vitro cytotoxicity.”
W przeprowadzonych eksperymentach stosowano dwie linie komórkowe: mysie fibroblasty L929 oraz ludzkie komórki śródbłonka naczyń krwionośnych HMEC-1. Hodowlę fibroblastów prowadzono w pożywce Dulbecco's Modified Eagle Medium (DMEM, 1 g/l glukozy), a komórek śródbłonka w MCDB131 (1 g/l glukozy); oba media hodowlane suplementowano płodową surowicą bydlęcą (10% FBS),
PL 240 578 BI antybiotykami (1% Pen/Strep) oraz L-glutaminą (2 mM DMEM, 10 mM MCDB131), a MCDB131 dodatkowo hydrokortyzonem (1 pg/ml,) oraz ludzkim czynnikiem wzrostu naskórka (EGF, 1 ng/ml). Komórki hodowano w inkubatorze w standardowych warunkach (37°C, 5% CO2).
Badane sole amoniowe odważano do dwóch naczyń szklanych i rozpuszczano w obu suplementowanych pożywkach hodowlanych. W przypadku nierozpuszczalnych w wodzie związków ekstrahowano je w 37°C przez 22-24 godziny, odwirowywano osad i pobierano supernatant. Przed nałożeniem na komórki, wszystkie rozwory sterylizowano filtracyjnie (przez jałowy filtr strzykawkowy o porach 0,22 pm), po czym przygotowywano ich rozcieńczenia.
Komórki obu linii wysiewano na płytki 96-dołkowe w ilości 5 x 103 komórek na dołek i inkubowano przez 22-24 godziny (37°C, 5% CO2). Każda płytka zawierała (1) kontrolę negatywną (NC, komórki w pożywce hodowlanej), (2) kontrolę pozytywną (PC, komórki traktowane 2% roztworem Triton Χ-100), (3) próbę badaną (PR%, komórki traktowane przygotowanymi wcześniej roztworami/ekstraktami) oraz (4) kontrolę z blankami (BL, wszystkie wyżej wymienione roztwory w dołkach bez komórek). Po upływie doby od wysiania, na komórki nakładano po 100 pi wymienionych wariantów, inkubowano 20-24 godziny (37°C, 5% CO2), następnego dnia kontrolowano morfologię komórek przy użyciu mikroskopu odwróconego i robiono reprezentatywne zdjęcia oraz wykonywano test aktywności metabolicznej ΧΤΤ.
Roztwór reagenta ΧΤΤ przygotowywano w pożywkach; bezpośrednio przed użyciem aktywowano go roztworem PMS (z ang. Phenazine MethoSulfate = A/-methyl dibenzopyrazine methylsulfate). Do dołków płytki (NC, PC, PR%, BL) dodawano aktywnego roztworu ΧΤΤ, inkubowano 2 godziny (37°C, 5% CO2) i wykonywano pomiar spektrofotometryczny przy dwóch długościach fali λι = 450 nm i λ2= 630 nm. Od wszystkich odczytów absorbancji dla fali λι = 450 nm odejmowano odpowiadające im odczyty z długości λ2= 630 nm oraz wartości BL dla λι = 450 nm, otrzymując właściwe wartości absorbancji (A). _ = 100
Wyniki dla NC uśredniono (Anc), a następnie stosując wzór określono % żywych komórek w każdym osobnym dołku. Obliczono średnie arytmetyczne wariantów i odchylenia standardowe (SD), dane przedstawiano w formie wykresów zależności żywotności komórek (%) od stężenia badanej substancji. Na podstawie otrzymanych wyników określono najwyższe niecytotoksyczne stężenia soli amoniowych kwasów fluorowanych, gdzie kryterium cytotoksyczności był spadek żywotności poniżej 70% w porównaniu do kontroli negatywnej (przyjętej jako 100%).
Przykładowe komplety wyników dla dwóch związków przedstawiono w dalszej części dokumentu.
a) Związek o niskim potencjale cytotoksycznym - 2l3k
Dla grafiki patrz Fig. 2 oraz Tabela 3
b) Związek o wysokim potencjale cytotoksycznym - 2a3g
Dla grafiki patrz Fig. 3 oraz Tabela 4
Przykład V
Badanie hemolitycznych właściwości nowych surfaktantów.
Badanie hemolitycznych właściwości przeprowadzono, adaptując metodę opisaną w ASTM International Standard E2524 - 08: Test Method for Analysis of Hemolytic Properties of Nanoparticles. Metoda została wymieniona jako jedna z serii testów w Practice F748 oraz ISO 10993-4, stosowanych w celu oceny biokompatybilności materiałów kontaktujących się z krwią w zastosowaniach medycznych.
Test opiera się na oznaczeniu ilościowym hemoglobiny uwalnianej do supernatantu, gdy krew wystawiona jest na działanie badanego roztworu.
W stosowanej metodzie hemoglobina i jej pochodne utleniane są do methemoglobiny przez żelazicyjanek w obecności zasady. Dodanie roztworu Drabkina zawierającego cyjanek (zwany także odczynnikiem CMH) przekształca methemoglobinę w cyjanomethemoglobinę (CMH). CMH jest najbardziej stabilną formą hemoglobiny i można ją wykryć za pomocą spektrofotometrii przy długości fali λ = 540 nm. Dodanie odczynnika CMH do krwi pełnej pozwala oszacować całkowitą hemoglobinę w krwi pełnej (TBH), dodanie odczynnika CMH do osocza pozwala oszacować ilość hemoglobiny uwolnionej do osocza (PFH).
Kalibratory: Kalibratory do krzywej wzorcowej przygotowano z liofilizowanej hemoglobiny ludzkiej poprzez szereg rozcieńczeń od 0,8 mg/ml do 0,025 mg/ml.
Kontrole: Jako kontrolę pozytywną zastosowano Triton Χ-100 o stężeniu 10 mg/ml, kontrolę negatywną stanowił 40% roztwór glikolu polietylenowego.
Przebieg testu:
1. Po zakwalifikowaniu próbki krwi do badania krew pełną rozcieńczono buforem fosforanowym (PBS) wolnym od jonów Ca2+/Mg2+, w celu dostosowania całkowitego stężenia hemoglobiny do 10 ± 2 mg / ml (TBH 10 mg/ml).
PL 240 578 BI
2. Probówki testowe podzielono na „Rack 1” - probówki do inkubacji próbek z krwią i „Rack 2” - probówki do kontroli próbek z PBS.
3. Przygotowano sześć probówek dla każdej próbki testowej/każdego stężenia (po trzy probówki w Rack 1 i Rack 2).
4. Przygotowano po dwie probówki dla kontroli pozytywnej (PC) i negatywnej (NC).
5. Probówki inkubowano przez 3 godziny na rotatorze, w temperaturze 37°C.
6. Po zakończonej inkubacji probówki żwirowano, pobrano supernatant, a następnie przeprowadzono pomiar absorbancji przy długości fali λ = 540 nm.
7. Współczynnik hemolizy obliczono ze wzoru:
Hemoglobina uwolniona w badanej próbce TBHd * 100%
TBHd - Total Blood Hemoglobin (przygotowane poprzez zmieszanie 400 μΙ TBH (10 mg/ml) z 5 ml odczynnika CMH).
Przykładowe wyniki badania właściwości hemolitycznych
a) związek 2j3k; wynik - brak właściwości hemolitycznych dla związku w stężeniach 1 % i niższych - patrz Fig. 4.
Tabela 6. Wyniki badania potencjału cytotoksyczności i hemolizy związków - struktura
L.p. Symbol soli Zakres testowanych stężeń w badaniu cytotoksyczności [%] Maksymalne niecytotoksyczne stężenie [%] Zakres testowanych stężeń w badaniu hemolizy [%] Maksymalne n i eh emo lityczne stężenie [%]
L929 HMEC-1
1 2a3a 2,00-0,01 0,50 1,00 0,20-0,01 0,05
2 2a3b 2,00-0,25 0,50 0,50 2,00-0,25 0,25
3 2a3c 2,00-0,01 0,20 0,20 2,00-0,25 0,20
4 2a3d 2,00-0,01 0,20 0,10 0,20-0,01 0,02
5 2a3e 2,00-0,01 0,20 0,20 2,00-0,01 0,25
6 2a3f 2,00-0,01 0,20 0,20 2,00-0,25 >2,00
7 2a3g 2,00-0,01 <0,01 <0,01 2,00-0,25 0,50
8 2a3l 1,00-0,01 0,50 0,50 2,00-0,01 1,00
9 2a3K 2,00-0,01 1,00 1,00 2,00-0,25 >2,00
10 2b3c 1,00-0,01 0,25* 0,25 2,00-0,01 0,05
11 2b3e 1,00-0,01 0,25 0,01 2,00-0,01 0,05
12 2b3f 1,00-0,01 0,20” 0,20” 2,00-0,01 0,20
PL 240 578 BI
13 2b3g 0,20-0,01 <0,01*“ <0,01“ 2,00-0,01 0,10
14 2b3l 1,00-0,01 0,10“ 0,25 0,20-0,01 0,05
15 2c3a 2,00 - 0,25 0,50 0,50 0,20-0,01 0,02
16 2c3c 2,00 - 0,25 0,25 0,50 2,00-0,25 0,25
17 2c3c 2,00 - 0,25 0,25 0,50 2,00-0,25 0,25
18 2c3e 2,00 - 0,25 0,50 1,00 0,20-0,01 0,02
19 2c3f 2,00-0,25 <0,25 1,00 0,20-0,01 0,01
20 2c3g 2,00-0,01 <0,01 <0,01 0,20-0,01 0,10
21 2c3k 2,00-0,01 0,25 1,00 0,20-0,01 0,05
22 2c3l 1,00-0,01 0,25* 0,50 0,20-0,01 0,02
23 2cNa 2,00-0,01 1,00 0,20 2,00-0,25 0,50
24 2d3c 1,00-0,01 0,01* 0,01* 2,00-0,01 0,01
25 2d3e 1,00-0,01 0,01* 0,01* 2,00-0,01 0,01
26 2d3f 1,00-0,01 <0,01* 0,50 2,00-0,01 0,01
27 2d3g 1,00-0,01 <0,01** <0,01 2,00-0,01 0,01
28 2d3l 1,00-0,01 0,01 0,25 0,20-0,01 0,01
29 2e3e 1,00-0,01 0,50“ 0,50 0,20-0,01 0,01
30 2e3c 1,00-0,01 0,10 0,10 0,20-0,01 0,02
31 2e3f 1,00-0,01 0,50 0,50 0,20-0,01 0,20
32 2e3l 1,00-0,01 0,50 0,25 0,20-0,01 0,01
33 2f3c 1,00-0,01 0,01 0,01 0,20-0,01 <0,01
34 2g3e 1,00-0,01 0,25 0,25 0,20-0,01 0,05
35 2g3c 1,00-0,01 0,10 0,10 0,20-0,01 0,02
36 2i3c 2,00-0,01 0,10“ 0,10“ 0,20-0,01 0,02
PL 240 578 BI
37 2i3e 2,00-0,01 0,20” 0,10” 0,20-0,01 0,05
38 2i3i 2,00-0,01 <0,01 <0,01 0,20-0,01 0,05
39 2i3h 2,00-0,01 0,10 0,10 0,20-0,01 0,05
40 2i3l 1,00-0,01 0,01” 0,01” 2,00-0,01 0,05
41 2ΪΚ 2,00 - 0,25 <0,25 0,25 0,20-0,01 0,02
42 2j3a 2,00-0,01 0,20 0,20 2,00-0,25 >2,00
43 2j3c 2,00 - 0,25 0,25 0,50 2,00-0,25 >2,00
44 2j3e 2,00-0,01 0,50 0,50 2,00-0,25 1,00
45 2j3i 2,00-0,01 <0,01 <0,01 2,00-0,25 >2,00
46 2j3h 2,00 - 0,25 0,25” 1,00 2,00-0,01 >2,00
47 2i3k 2,00-0,01 0,10 0,10 0,20-0,01 0,1
48 2j3k 2,00 - 0,25 0,50* 0,50 2,00-0,01 1,0
49 2j3l 1,00-0,01 0,10” 1,00 2,00-0,25 >2,00
50 2jNa 2,00-0,25 <0,25 0,50 2,00-0,25 1,00
51 2jK 2,00-0,25 <0,25 0,50 2,00-0,25 >2,00
52 2k3c 1,00-0,01 0,10* 0,10* 2,00-0,01 0,05
52 2k3e 1,00-0,01 0,10* 0,01* 2,00-0,01 0,05
54 2k3k 2,00-0,01 0,20” 0,10” 2,00-0,01 0,05
55 2k3l 2,00 - 0,25 <0,25* <0,25 0,20- 0,01 0,05
56 2l3c 1,00-0,01 0,50 0,50 2,00-0,25 >2,00
57 2l3e 2,00-0,01 >2,00 >2,00 2,00-0,25 >2,00
58 2l3k 1,00-0,01 >1,00 >1,00 2,00-0,25 >2,00
PL 240 578 BI
59 2I3I 1,00-0,01 >1,00 >1,00 2,00-0,25 >2,00
60 2m3c 1,00-0,01 0,10 0,50 0,20-0,01 0,02
61 2m3e 1,00-0,01 0,01 0,25 0,20-0,01 0,02
62 2m3l 1,00-0,01 0,10' 0,25 0,20-0,01 0,02
63 2n3c 1,00-0,01 0,10* 0,25 0,20-0,01 0,01
64 2n3e 1,00-0,01 0,10’” 0,50 0,20-0,01 0,01
65 2n3l 1,00-0,01 0,10”’ 0,25 0,20-0,01 0,01
'w stężeniach od najwyższego testowanego do 0,50% związek krystalizował/tworzył osad w pożywce hodowlanej w stężeniach od najwyższego testowanego do 0,25% związek krystalizował/tworzył osad w pożywce hodowlanej * ** w stężeniach od najwyższego testowanego do 0,10% związek krystalizował/tworzył osad w pożywce hodowlanej < związek nietoksyczny w niższym stężeniu niż testowane > związek nietoksyczny w podanym, bądź wyższym stężeniu niż testowane
Przykład VI
Opis potencjalnych zastosowań na podstawie danych literaturowych
W określonych kompozycjach surfaktanty mogą spełniać następujące funkcje:
- substancje myjąco-piorące,
- substancje pianotwórcze
- substancje emulgujące,
- substancje dyspergujące,
- substancje zwilżające,
- substancje antypienne,
- substancje deemulgujące,
- substancje solubilizujące.
Ze względu na bardzo dobre właściwości emulgujące (niskie CMC), związki opisane w patencie mogą być z powodzeniem stosowane w różnych gałęziach przemysłu związanych z produkcją środków czyszczących, piorących, dezynfekujących, agrochemicznych, farbiarskich, lakierniczych, do obróbki metalu oraz tworzyw sztucznych, do wytwarzania zaawansowanych technologicznie produktów.
Funkcjonalność soli amoniowych fluorowanych kwasów organicznych można wykorzystać także w przemyśle kosmetycznym. Na liście substancji kosmetycznych INCI (ang. International Nomenclature of Cosmetic Ingredients), znajduje się szereg związków perfluorowanych, które pełnią funkcję surfaktantów (tj. C9-10 perfluoroalkilosulfoniany amoniowe, fosforany C9-15 fluoroalkoholowe, i inne) lub są składnikami produktów kosmetycznych (tj. perfluorodekalina, perfluorocykloheksan, perfluorocyklopentan i inne).
W „Handbook of Pharmaceutical Excipients 6th edition” (R. C. Rowe; P. J. Sheskey; S. C. Owen „Handbook of Pharmaceutical Excipients 6th edithion”, 2009) opisana jest nieliczna grupa związków powierzchniowo czynnych, które są dopuszczone do stosowania w przemyśle farmaceutycznym. Istnieje duże zapotrzebowanie na nietoksyczne surfaktanty o dobrych właściwościach emulgujących. Opisane w patencie sole amoniowe fluorowanych kwasów organicznych mogą być stosowane jako składniki homogenizujące i konserwujące produkty lecznicze oraz wyroby medyczne. Nietoksyczne surfaktanty
PL 240 578 B1 mogą stanowić również alternatywę dla egzogennych surfaktantów odzwierzęcych stosowanych u noworodków urodzonych przedwcześnie z rozpoznanym Zespołem Zaburzeń Oddychania (ZZO).
Z udziałem opisanych soli amoniowych fluorowanych kwasów organicznych można otrzymywać stabilne nanoemulsje perfluorowęglowe, które posiadają liczne biomedyczne zastosowania szeroko opisane w literaturze. Rozpoczynając od procesów obrazowania molekularnego np. skrzepliny w obrębie wrażliwych blaszek miażdżycowych. Eksperyment prowadzono wobec unikalnego środka kontrastowego zbudowanego na bazie nanocząstek perfluorowęglowodorów (emulsja o nominalnej średnicy 250 nm) zwiększającego znacząco czułość wykrywania w rezonansie magnetycznym (S. Flacke, S. Fischer, M. J. Scott, R. J. Fuhrhop, J. S. Allen, M. McLean, P. Winter, G. A. Sicard, P. J. Gaffney, S. A. Wickline, G. M. Lanza „Novel MRI Contrast Agent for Molecular Imaging of Fibrin: Implications for Detecting Vulnerable Plaques”, Circulation. 2001; 104: 1280-1285). Innym celowanym ultrasonograficznym środkiem kontrastowym jest mikroemulsja zbudowana z nanocząsteczek perfluorowęglowodorowych pokrytych modyfikowaną monowarstwą lipidową (G. M. Lanza , K. D. Wallace , M. J. Scott,
W. P. Cacheris , D. R. Abendschein, D. H. Christy , A. M. Sharkey, J. G. Miller, P. J. Gaffney,
S. A. Wickline „A novel site-targeted ultrasonic contrast agent with broad biomedical application”, Circulation . 1996, 94, 3334-3340). Wykazuje ona niską naturalną echogeniczność oraz umożliwia nieinwazyjne lokalizowanie ognisk patologicznych tkanek.
Liczne zastosowania nanoemulsji i nanokapsułek perfluorowęglowodorów jako środków kontrastowych do ultrasonografii i rezonansu magnetycznego oraz rezonansu magnetycznego fluoru 19F opisał Diaz-López (R. Diaz-López, N. Tsapis, E. Fattal „Liquid Perfluorocarbons as Contrast Agents for Ultrasonography and 19F-MRI” Pharmaceutical Research, 27, 2010, 1-16). Dowiódł on, że detekcja sygnału 19F zapewnia wysoką specyficzność komórkową i zdolność oceny ilościowej w obrazach rezonansu magnetycznego. Bardzo dobre wyniki opisał dla nonoemulsji PFC o średniej średnicy około 400 nm, która w specyficznych badaniach zapewniała doskonały kontrast podczas obrazowania.
Po raz pierwszy w warunkach in vivo udowodniono wzmocnienie obrazowania metabolicznego GOLD (ang. Glasgow Oxygen Level Dependent) po dożylnym podaniu emulsji Oxycyte (zawierającej perfluoro tert-butylocycloheksan, która może przenosić aż pięć razy więcej tlenu niż hemoglobina) w celu identyfikacji półcieni niedokrwiennych (G. A. Deuchar, D. Brennan, W. M Holmes, M. Shaw, I. M. Macrae, C. Santosh, „Perfluorocarbon enhanced Glasgow Oxygen Level Dependent (GOLD) magnetic resonance metabolic imaging identifies the penumbra following acute ischemic stroke” Theranostics, 2018, 8, 1706-1722).
PFC ze względu na doskonałe właściwości rozpuszczania tlenu znalazły zastosowanie w terapii fotodynamicznej. Podanie emulsji bogatej w tlen do niedotlenionych komórek nowotworowych umożliwia ich selektywne niszczenie (A. Scheer, M. Kirsch, K. Ferenz „Perfluorocarbons in photodynamic and photothermal therapy” J. Nanosci. Nanomed. 2017,1,21-27).
Liczne nanosystemy oparte na emulsjach perfluorowęgli zostały opisane jako zdolne do przenikania nawet do małych naczyń włosowatych (Y. Liu, H. Miyoshi, M. Nakamurac „Encapsulated ultrasound microbubbles: Therapeutic application in drug/gene delivery”, Journal of Controlled Release, 114, 2006, 89-99). Dzięki temu możliwe jest dostarczanie leku i uwalnianie go pod wpływem pola ultradźwiękowego.
W literaturze opisanych jest wiele przykładów emulsji zawierających w swoim składzie fluorowane środki powierzchniowo czynne (fluorowane lipidy). Są one głównie stosowane jako systemy dostarczające leki o kontrolowanym uwalnianiu (M. P. Krafft „Fluorocarbons and fluorinated amphiphiles in drug delivery and biomedical research” Advanced Drug Delivery Reviews, 47, 2001,209-228).
Pozostałe zastosowania nanoemulsji perfluorowęglowych wynikają z funkcji efektywnego dostarczania gazów. Przykładowo nasycona tlenem emulsja zawierająca PFC, wspomagała proces sztucznego oddychania (podczas sztucznej wentylacji płuc). Główną zaletą płynącą z tego rozwiązania jest wyeliminowanie powierzchni międzyfazowej gaz-ciecz, co redukuje napięcie powierzchniowe w pęcherzykach płucnych. W ten sposób zwiększona zostaje wydajność płuc w dostarczaniu tlenu do naczyń włosowatych u pacjentów z ostrą niewydolnością oddechową (M.P. Kraff „Fluorocarbons and fluorinated amphiphiles in drug delivery and biomedical research”, AdvancedDrug Delivery Reviews, 47, 2001,209-228). Dodatkowo podczas sztucznej wentylacji perfluorozwiązkami można podawać leki lub gazy, tj. rozszerzające naczynia krwionośne lub antybiotyki. Stosowanie mieszanin perfluorozwiązków z surfaktantami może zintensyfikować wymianę gazową. Dzięki temu nawet obszary płuc, które charakteryzowały się niską wydolnością mogły zostać dotlenione. Takie sytuacje dotyczą wcześniaków, które ze względu na niewystarczającą ilość surfaktantu płucnego (wyścielającego ściany oskrzelików i pęcherzyków płucnych) mają

Claims (12)

  1. PL 240 578 BI trudności z oddychaniem (J. S. Greenspan, M.R. Wolfson, T. H. Shaffer „Airway responsiveness to Iow inspired gas temperaturę in preterm neonates”, Clinical and laboratory observations, Pediatr. 97, 449-455).
    Inne aplikacje biotechnologiczne wykorzystujące perfluorowęgle i ich emulsje związane są z szybkością dostarczania tlenu lub innych gazów. Dlatego emulsje perfluorowęglowe znalazły zastosowanie przy prowadzeniu wgłębnych hodowli tlenowych i beztlenowych (dostarczanie dwutlenku węgla) różnych mikroorganizmów (M. Pilarek, K. W. Szewczyk „Zastosowania perfluorozwiązków jako ciekłych nośników gazów oddechowych w medycynie i biotechnologii”, Biotechnologia, 2, 2005, 125-150). Korzystny wpływ zwiększonego stężenia tlenu z perfluorowanego nośnika na hodowane in vitro komórki roślinne (komórki ryżu (Oryza sativa L.) opisał Okamoto (A. Okamoto, S. Kishine, T. Hirosawa, A. Nakazono, „Effect of oxygenenriched aeration on regeneration of rice (Oryza sativa L.) celi culture”, Plant Celi Rep, 15, 731-736). Zastosowanie natlenionej emulsji spowodowało 40% wzrost wydajności biomasy w porównaniu z aeracją powietrzem atmosferycznym. Natomiast we wgłębnych hodowlach zwierzęcych in vitro stosowano reaktor z rozproszonymi kroplami PFC (T. Gotoh, G. Mochizuki, K. I. Kikuchi „A novel column fermentor having a wetted-wall of perfluorocarbon as an oxygen carrier”, Biochemical Engineering Journal 8, 2001:165-169). Do hodowli komórek adhezjozależnych wzrost obserwowano na powierzchni międzyfazowej (wodnej i perfluorowanej) (Y. Shiba, T. Ohshima, M. Sato „Growth and morphology ofanchorage-dependent animal cells in liquid/liquid interface system” Biotech. Bioeng., 57, 1998, 583-589). W obu przypadkach uzyskano zwiększony przyrost biomasy.
    Zastrzeżenia patentowe
    1. Związek chemiczny będący solą amoniową częściowo fluorowanych kwasów organicznych reprezentowany wzorem ogólnym 1a
    F^CxF2x^CyH2^G^CzH2^A—0(¾ Kation (+)
    1a w którym:
    CxF2x - oznacza łańcuch prosty, gdzie X = od 6 do 10;
    CyH2y - oznacza łańcuch prosty, gdzie Y = od 1 do 2;
    CzH2z - oznacza łańcuch prosty, gdzie Z = od 0 do 10;
    G oznacza wiązanie lub atom S lub grupę karbonyloksy (OCO);
    A oznacza wiązanie lub -OCO-CzH2z- lub -OCO-Ar-, w którym Ar oznacza benzen, Kation(+) oznacza kation 1,1,3,3-tetrametyloguanidyniowy lub kation lizyniowy lub kation argininiowy lub kation jest polilizyniowy lub policysteiniowy lub polityrozyną, lub kation oznacza:
    |~ą 1
    H—N—R2
    R3 w którym
    R1, R2, R3 niezależnie oznaczają atom wodoru, przy czym przynajmniej jeden z podstawników R1, R2, R3 nie jest atomem wodoru, grupę etylenoksy (-CH2CH2O-), grupę polietylenoksy ((-CH2CH2O-)n gdzie n oznacza liczbę naturalną od 1 do 5), grupę alkilową C1-C10, grupę alkoksylową C1-C10, cykloalkilową C3-C12, aminową -N(R’)(R”), która jest podstawiona atomami wodoru, ewentualnie podstawiona jest przez co najmniej jedną grupę alkilową C1-C12, alkoksylową C1-C12, grupą aminową -N(R’)(R”), grupą alkoksylową -OR’, gdzie R, R’ i R” oznaczają taką samą lub różną grupę alkilową C1-C10, grupę cykloalkilową C3-C12, grupę alkoksylową C1-C10.
  2. 2. Związek według zastrz. 1, w którym anion częściowo fluorowanego kwasu karboksylowego wybrany jest z niniejszej listy obejmującej aniony od 2a do 2n,
    PL 240 578 BI _FCFCFCFC fffffff 0 2a F _ F F _ F F F 0 2b fffffff 0 2c F e F E F E A F F F 0 2d
    0 T eG eG e< => u Π FFFF 0 2e AA Λ· CC 2f τι—4 τι Tl Υ-ΊΊ πι ντ kj (Q < Π ω o“ Ao fy/ f AFAFAF A1 a o9 F F F 0 2h
    F,-FCFC 0 n YY F F F 0 2i F F Af Af >f JeF ? o® I ρΊ γΊ w Π F r F r F r F 0 2j
    T F T F T F 9 9 f. Ar Ar A λ A ® F F F 2k ρΨ^¥^Υ^οΛ^Λοθ FFFF 21 ®o /=^ Jaj O=( o u- y FFFF O F F F F F F F ° 10 2n natomiast kation amoniowy wybrany jest z listy obejmującej kationy od 3a do 31, 1 1 Π NH 3a \^NH/ 3b OH ho^©h^oh 3c
    PL 240 578 BI
    3d h3i^\ 0 OH nh2 Je © H3IK 3f o h3n^— N H2 3g © η3ν^ ^0 3h © © H3N 3i h2n NH ΛΝ' H 3I 0 ΥΌΗ nh3 © 3 ® H3Nx .OH 'OH ΌΗ Jk
  3. 3. Zastosowanie związku reprezentowanego wzorem 1a
    F^CxF27^CyH2^G^C2H2^A—CO? Kation (+) la w którym:
    CxF2x - oznacza łańcuch prosty, gdzie X = od 6 do 10;
    CyH2y - oznacza łańcuch prosty, gdzie Y = od 1 do 2;
    C2H2Z - oznacza łańcuch prosty, gdzie Z = od 0 do 10;
    G oznacza wiązanie lub atom S lub grupę karbonyloksy (OCO);
    A oznacza wiązanie lub -OCO-CzH2z- lub -OCO-Ar-, w którym Ar oznacza benzen, Kation(+) oznacza kation 1,1,3,3-tetrametyloguanidyniowy lub kation lizyniowy lub kation argininiowy lub kation polilizyniowy lub policysteiniowy lub polityrozyniowy, lub kation potasowy lub kation sodowy, albo Kation(+) oznacza:
    R3 w którym
    R1, R2, R3 niezależnie oznaczają atom wodoru, przy czym przynajmniej jeden z podstawników R1, R2, R3 nie jest atomem wodoru, grupę etylenoksy (-CH2CH2O-), grupę polietylenoksy ((-CH2CH2O-)n gdzie n oznacza liczbę naturalną od 1 do 5), grupę alkilową C1-C10, grupę alkoksylową C1-C10, cykloalkilową C3-C12, aminową -N(R’)(R”), która jest podstawiona atomami wodoru, ewentualnie podstawiona jest przez co najmniej jedną grupę alkilową C1-C12, alkoksylową C1-C12, grupą aminową -N(R’)(R”), grupą alkoksylową -OR’, gdzie R, R’ i R” oznaczają taką samą lub różną grupę alkilową C1-C10, grupę cykloalkilową C3-C12, grupę alkoksylową C1-C10, jako surfaktanta zdolnego do wytwarzania emulsji woda w oleju i/lub olej w wodzie.
    PL 240 578 BI
  4. 4. Zastosowanie według zastrz. 3, przy czym anion częściowo fluorowanego kwasu karboksylowego wybrany jest z niniejszej listy obejmującej aniony od 2a do 2n, f fJ^fJ^a o® F F F F F F F 2a F F F F F F 0 2b F4^Y^sVe F F F F 0 2c FFFFFF J 2d
    A F F F 0 F h F h F h F 0 2e Θ _FcFcFcFe 0 °Y° FFFF 2f
    Θ FFFF O A FFFF 2g F p F F 0 F<F<F< ° J 2h
    FCFCFC 0 n r F r F r F 0 2i -FpFpFpFp 0 _ F F F F 0 2j
    FCFCFC 0 0 p A /V Λ 9 F^rpT^0^^0 F F F 2k fF»» 9 9 Tf<F<f1 u u FFFF 21
    F F F 0 °Y° r F r F r F 2m F ^FŹFJ<FŹF Α°Χ# Μψτ° 0 2n
    PL 240 578 BI natomiast kation amoniowy wybrany jest z listy obejmującej kationy od 3a do 31, xN_Nl4® n NH 3a 3b OH ΗΟ^^φΠ-^ΟΗ 3c
    3d 0 nh2 3e © 3f h3n 3g © © H3N'x^0'^'°s^NH3 3h © © H3N 3i NH 0 X . . I h2n n^^y^oh H NH3 3I © .OH H3N^OH OH 3k
  5. 5. Zastosowanie związku reprezentowanego wzorem 1a zdefiniowanego w zastrz. 3 do wytwarzania emulsji o wysokich zdolnościach rozpuszczania gazów, w szczególności tlenu i/lub powietrza.
  6. 6. Zastosowanie związku reprezentowanego wzorem 1a zdefiniowanego w zastrz. 3 do wytwarzania emulsji, których średnica cząstek emulsji jest mniejsza niż 2 pm, korzystnie 1,5 pm, najkorzystniej 1 pm.
  7. 7. Zastosowanie związku reprezentowanego wzorem 1a zdefiniowanego w zastrz. 3 do przechowywania organów, tkanek, materiału biologicznego lub wydłużonego przechowywania medycznego.
  8. 8. Zastosowanie związku reprezentowanego wzorem 1a zdefiniowanego w zastrz. 3 jako stabilizatora w preparatach krwiozastępczych.
  9. 9. Zastosowanie związku reprezentowanego wzorem 1 a zdefiniowanego w zastrz. 3 jako składnika cieczy umożliwiających czasowe wspomaganie procesu oddychania podczas sztucznej wentylacji płuc.
  10. 10. Zastosowanie związku reprezentowanego wzorem 1a zdefiniowanego w zastrz. 3 jako związku powierzchniowo czynnego w kompozycji leków, szczepionek i wyrobów medycznych.
  11. 11. Zastosowanie związku reprezentowanego wzorem 1 a zdefiniowanego w zastrz. 3 jako składnika medium hodowlanego dostarczającego tlen w bioreaktorach i innych hodowlach organizmów tlenowych.
  12. 12. Zastosowanie związku reprezentowanego wzorem 1 a zdefiniowanego w zastrz. 3 jako składnika medium hodowlanego, dostarczającego dwutlenek węgla w bioreaktorach i innych hodowlach organizmów beztlenowych.
PL427553A 2018-10-26 2018-10-26 Związek chemiczny będący solą amoniową częściowo fluorowanych kwasów organicznych oraz jego zastosowania PL240578B1 (pl)

Priority Applications (8)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL427553A PL240578B1 (pl) 2018-10-26 2018-10-26 Związek chemiczny będący solą amoniową częściowo fluorowanych kwasów organicznych oraz jego zastosowania
PCT/IB2019/059195 WO2020084599A2 (en) 2018-10-26 2019-10-26 New ammonium salts of fluorinated organic acids, method of their synthesis and application
CA3117605A CA3117605A1 (en) 2018-10-26 2019-10-26 New ammonium salts of fluorinated organic acids, method of their synthesis and application
CN201980070637.9A CN113166032A (zh) 2018-10-26 2019-10-26 氟化的有机酸的新铵盐，及其合成方法和应用
AU2019367331A AU2019367331A1 (en) 2018-10-26 2019-10-26 New ammonium salts of fluorinated organic acids, method of their synthesis and application
US17/288,307 US20210369846A1 (en) 2018-10-26 2019-10-26 New Ammonium Salts Of Fluorinated Organic Acids, Method Of Their Synthesis and Application
EP19824382.6A EP3870564A2 (en) 2018-10-26 2019-10-26 New ammonium salts of fluorinated organic acids, method of their synthesis and application
IL282558A IL282558A (en) 2018-10-26 2021-04-22 New ammonium salts of fluorinated organic acids, method of their synthesis and application

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL427553A PL240578B1 (pl) 2018-10-26 2018-10-26 Związek chemiczny będący solą amoniową częściowo fluorowanych kwasów organicznych oraz jego zastosowania

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL427553A1 PL427553A1 (pl) 2020-05-04
PL240578B1 true PL240578B1 (pl) 2022-05-02

Family

ID=70330964

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL427553A PL240578B1 (pl) 2018-10-26 2018-10-26 Związek chemiczny będący solą amoniową częściowo fluorowanych kwasów organicznych oraz jego zastosowania

Country Status (8)

Country Link
US (1) US20210369846A1 (pl)
EP (1) EP3870564A2 (pl)
CN (1) CN113166032A (pl)
AU (1) AU2019367331A1 (pl)
CA (1) CA3117605A1 (pl)
IL (1) IL282558A (pl)
PL (1) PL240578B1 (pl)
WO (1) WO2020084599A2 (pl)

Families Citing this family (2)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
CN114507140B (zh) * 2021-12-31 2024-07-19 山东华夏神舟新材料有限公司 用于含氟润滑脂的氟化摩擦改进剂及其制备方法和应用
WO2024194599A1 (en) * 2023-03-17 2024-09-26 The University Of Warwick Ionic liquids

Family Cites Families (7)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
DE2353392A1 (de) * 1973-10-25 1975-05-15 Hoechst Ag Hochfluorierte carbonsaeuren
JP2005501082A (ja) * 2001-08-03 2005-01-13 グラクソ　グループ　リミテッド 界面活性剤化合物およびその使用
US6905754B2 (en) * 2002-04-26 2005-06-14 3M Innovative Properties Company Optical elements comprising fluorochemical surface treatment
JP4214732B2 (ja) * 2002-06-25 2009-01-28 Ｄｉｃ株式会社 フッ素系界面活性剤
JP2005105045A (ja) * 2003-09-29 2005-04-21 Dainippon Ink & Chem Inc 界面活性剤組成物
DE102006031143A1 (de) * 2006-07-04 2008-01-24 Merck Patent Gmbh Fluortenside
JP5071429B2 (ja) * 2009-04-23 2012-11-14 王子製紙株式会社 感熱記録体

Also Published As

Publication number Publication date
WO2020084599A3 (en) 2020-07-23
CA3117605A1 (en) 2020-04-30
PL427553A1 (pl) 2020-05-04
US20210369846A1 (en) 2021-12-02
EP3870564A2 (en) 2021-09-01
CN113166032A (zh) 2021-07-23
WO2020084599A4 (en) 2020-10-08
IL282558A (en) 2021-06-30
WO2020084599A2 (en) 2020-04-30
AU2019367331A1 (en) 2021-05-20

Similar Documents

Publication Publication Date Title
RU2617641C2 (ru) Новые низкомолекулярные катионные липиды для доставки олигонуклеотидов
TW202300173A (zh) 用於治療劑之細胞內遞送之支鏈尾端脂質化合物及組合物
Wang et al. Phosphatase-responsive amphiphilic calixarene assembly
EA029706B1 (ru) Сложные алкиловые эфиры бендамустина и способы их применения
NO338885B1 (no) Enantiomerisk rent (2R)-1,2-dioleoyloksy-3-trimetylammoniumpropanklorid ((2R) -DOTAP klorid), anvendelse derav som bestanddel ved fremstillingen av legemidler og farmasøytisk sammensetning derav.
Pan et al. ATP-triggered mitochondrial cascade reactions for cancer therapy with nanoscale zeolitic imidazole framework-90
CN108472269A (zh) 具有改进的性质药学上可接受的β-胍基丙酸盐及其用途
PL240578B1 (pl) Związek chemiczny będący solą amoniową częściowo fluorowanych kwasów organicznych oraz jego zastosowania
JP2023510778A (ja) ナノマテリアル
JP2020063294A (ja) アルファ−ｔｅａ塩形態：疾患を処置するための組成物および使用
US20100136650A1 (en) Mechanism-based inactivators of autotaxin
JP2024505327A (ja) 炭酸塩を含むナノ材料
Li et al. Oxymatrine-fatty acid deep eutectic solvents as novel penetration enhancers for transdermal drug delivery: Formation mechanism and enhancing effect
IL303845A (en) Nanomaterials include a degradable property
CN115850104A (zh) 可电离脂质化合物
Yu et al. A novice cocrystal nanomicelle formulation of 5-fluorouracil with proline: The design, self-assembly and in vitro/vivo biopharmaceutical characteristics
ES2745075T3 (es) Cristales de dimaleato de un compuesto de crotilo de quinazolina y métodos de preparación y usos de los mismos
Shurpik et al. Towards new nanoporous biomaterials: self-assembly of sulfopillar [5] arenes with vitamin D 3 into supramolecular polymers
IL303846A (en) Nanomaterials
CN113149887B (zh) 安全性和抗癌活性高的姜黄素和吲哚药物共晶体及其制备方法
Yu et al. Preparation of Ru (ii)@ oligonucleotide nanosized polymers as potential tumor-imaging luminescent probes
CN109796405A (zh) 琥珀八氢氨吖啶多晶型及其制备方法
WO2010128669A1 (ja) ポリアミドアミンデンドロンを含む遺伝子導入剤組成物
Elkin et al. Crystal structures of the solvent-free and ethanol disolvate forms of 4, 4′-(diazenediyl) bis (2, 3, 5, 6-tetrafluorobenzoic acid) exemplifying self-stabilized azobenzene cis-configurations
Li et al. Dual color carbon dots for simultaneous dynamic fluorescence tracking of mitochondria and lysosomes