PL239331B1 - Złącze zatyczkowe podwójne zwłaszcza do mebli - Google Patents

Abstract

Złącze zatyczkowe podwójne zwłaszcza do mebli zawierające dwie, trwale połączone z elementami mebla lub wykonane jako gniazda w tych elementach mufy (D i E) w którym w mufach (elementach mebla) (D i E) umieszczony jest łącznik (C) wraz z przechodzącymi przez niego zatyczkami (A i B).

Description

Przedmiotem wynalazku jest złącze zatyczkowe podwójne, wytwarzające siły montażowe przyciągające łączone elementy, pozwalające na tworzenie połączeń bez użycia narzędzi.

Konsumenci w szczególności osoby młode poszukują mebli tanich, lekkich, łatwych do transportu, montażu, demontażu oraz naprawy. Związane jest to z ich mobilnym stylem życia, który pozwala na wybór dowolnego miejsca zamieszkania podczas podejmowania przez nich pracy lub nauki. Starając się zaspokoić taką potrzebę producenci wprowadzili do swojej oferty meble gotowe do montażu i sprzedawane w płaskich paczkach (meble gotowe do złożenia RTA). Meble RTA składają się z wielu elementów i łączników. Sprzedawane są razem z odpowiednią instrukcją montażu w postaci diagramów, które przeznaczone są dla klienta do wizualnego wspomagania montażu mebli. Instrukcje często składają się z wielu stron przedstawiając krok po kroku proces montażu poszczególnych elementów w całość. Wraz ze wzrostem funkcjonalności, a także złożoności współczesnych mebli paczki są coraz obszerniejsze a części bardziej skomplikowane. Meble RTA w porównaniu do mebli zmontowanych wykazują wiele korzystnych cech, m.in.: zajmują mniej miejsca podczas transportu i magazynowania oraz nie wymagają finansowania ich montażu u producenta. W razie konieczności można je samodzielnie złożyć i następnie rozłożyć.

Połączenia w meblach są najsłabszymi elementami zapewniającymi wytrzymałość i sztywność mebla. Dlatego nowo zaprojektowane złącza powinny dążyć do zmiany tej zasady. Nowe złącza powinny charakteryzować się jak najmniejszą zewnętrzną widocznością, rozłącznością oraz powinny wytwarzać odpowiednie siły montażowe przyciągające łączone elementy do siebie. Najkorzystniejsze estetycznie jak również najbardziej popularne na rynku są złącza zewnętrznie niewidoczne, najczęściej wymagają one wykorzystania kleju, w celu wytworzenia trwałej spoiny klejowej. Takie złącza nie mają odpowiedniego zastosowania w meblach RTA, ponieważ uniemożliwią ich demontaż oraz ewentualną naprawę.

Znane są różne złącza do budowy mebli, w jakich elementy mebla łączy się poprzez zaczepy w formie haków lub prowadnic. Większość tego typu rozwiązań wynika z tzw. dobrej praktyki inżynierskiej, tradycji stolarskiej lub doraźnie stosowanych adaptacji istniejących na rynku rozwiązań o zasadniczo innych niż meblarskie zastosowaniach.

Z opisu PL 123669 znane jest złącze meblowe, jakie posiada puszkę bębnową, umieszczoną w jednym z łączonych elementów i kołek umieszczony w drugim z łączonych elementów, który to kołek wsunięty jest do otworu wykonanego w puszce celem wykonania połączenia, a puszka bębnowa posiada ukośny do jej osi gwintowany otwór, w którym usytuowany jest wkręt, opierający się swoją czołową powierzchnią o sztywny nosek wykształcony w kołku tak, że jedna z powierzchni noska jest równoległa do czołowej powierzchni wkrętu.

Znane jest także złącze według zgłoszenia PL 315017 w jakim dwie umieszczone w łączonych elementach mufy połączone są śrubą utrzymywaną z jednej strony trwale w mufie, natomiast z drugiej strony na śrubę nakręcona jest dźwignia jakiej obrót powoduje przyciąganie elementów do siebie.

Z kolei w patencie PL 225553 ujawniono konstrukcję stołu do maszyny do szycia, w jakim elementy łączone są za pomocą ceowych profili i wprowadzanych do ich środka teowych łączników.

Dlatego celowym było opracowanie łącznika, który pozwoliłby na samodzielne, łatwe bez użycia narzędzi złożenie mebla lub jego późniejsze rozłożenie.

Wspomniane cele osiągnięto dzięki złączu zatyczkowemu podwójnemu, pozwalającemu stworzyć estetyczne i wytrzymałe połączenie.

Złącze zatyczkowe podwójne do mebli według wynalazku zawiera dwie, trwale połączone z elementami mebla lub wykonane jako gniazda w tych elementach mufy, dwie zatyczki oraz łącznik. W pierwszej zatyczce występuje belka łącząca oraz dwa wyprowadzone z niej wypusty, w których znajdują się na zewnętrzno-środkowych powierzchniach odginane zaczepy, jakich wolne końce wchodzą w przelotowe otwory belki łączącej. Wypusty na zewnętrzno -bocznych powierzchniach posiadają skosy. Druga zatyczka posiada belkę łączącą oraz dwa wyprowadzone z niej wypusty, na których od stron wewnętrzno-środkowych znajdują się ząbkowane zaczepy oraz na powierzchniach wewnętrzno-bocznych skosy. Łącznik posiada dwa prostokątne otwory z powierzchniami rozmieszczonymi symetrycznie w taki sposób, aby umożliwić nacisk na nie zewnętrznych powierzchni wypustów zatyczki. Kształt łącznika odpowiada kształtowi muf - gniazd łączonych elementów.

PL 239 331 B1

Powierzchnie wypustów pierwszej i drugiej zatyczki mają kształt klinów wzajemnie przylegających do siebie. Wsunięcie zatyczek do siebie powoduje zwiększenie wspólnej szerokości wypustów zatyczek. To skutkuje naciskiem zatyczki na łącznik oraz naciskiem zatyczki na powierzchnie elementów. Taki układ sił powoduje wzajemny docisk elementów.

Korzystnie gdy mufy wykonane są jako gniazda w łączonych elementach i mają kształt i rozmiar odpowiadający kształtowi i rozmiarom zatyczek i łącznika.

Poprzez włożenie kolejno łącznika oraz zatyczek w gniazda oraz otwory łączonych elementów wywierane są na nie naciski, które powodują docisk tych elementów do siebie. Luz pomiędzy wszystkimi częściami składowymi złącza powinien umożliwiać wzajemne przemieszczanie się elementów. Łączniki do montażu nie wymagają użycia kleju.

Złącze zatyczkowe podwójne według wynalazku przedstawiono na rysunku, na którym fig. 1 widok ogólny złącza według wynalazku, fig. 2 prezentuje kształt pierwszej zatyczki, fig. 3 przedstawia kształt drugiej zatyczki, fig. 4 przedstawia kształt łącznika, fig. 5 przedstawia kształt gniazd w jakich umieszczane jest złącze według wynalazku, fig. 6 przedstawia przekrój łączonych elementów oraz łączącego je złącza.

Złącze zatyczkowe podwójne zwłaszcza do mebli według wynalazku zawiera dwie, trwale połączone z elementami mebla lub wykonane jako gniazda w tych elementach mufy D i E, dwie zatyczki A i B oraz łącznik C. W pierwszej zatyczce A występuje belka łącząca A.1 oraz wyprowadzone z niej dwa wypusty A.2, w których na zewnętrzno-środkowych powierzchniach znajdują się odginane zaczepy A.3, jakich wolne końce A.3 wchodzą w przelotowe otwory A.5 belki łączącej A.1 Wypusty A.2 na zewnętrzno-bocznych powierzchniach posiadają skosy A.4. Druga zatyczka B posiada belkę łączącą B.1 oraz dwa wyprowadzone z niej wypusty B.2, na których od stron wewnętrzno-środkowych znajdują się ząbkowane zaczepy B.3 oraz na powierzchniach wewnętrzno-bocznych skosy B.4. Łącznik C posiada dwa prostokątne otwory C.1 z powierzchniami rozmieszczonymi symetrycznie w taki sposób, aby umożliwić nacisk na nie zewnętrznych powierzchni wypustów zatyczki B. Kształt łącznika odpowiada kształtowi muf - gniazd łączonych elementów D i E.

Powierzchnie wypustów pierwszej i drugiej zatyczki A i B mają kształt klinów wzajemnie przylegających do siebie. Wsunięcie zatyczek do siebie powoduje zwiększenie wspólnej szerokości wypustów zatyczek. To skutkuje naciskiem zatyczki B na łącznik C oraz naciskiem zatyczki A na powierzchnie elementów D i E. Taki układ sił powoduje wzajemny docisk elementów D i E.

Korzystnie gdy mufy wykonane są jako gniazda w łączonych elementach D i E i mają kształt i rozmiar odpowiadający kształtowi i rozmiarom zatyczek A, B i łącznika C.

Poprzez włożenie kolejno łącznika C oraz zatyczek A i B w gniazda oraz otwory łączonych elementów D i E wywierane są na nie naciski, które powodują docisk tych elementów do siebie. Luz pomiędzy wszystkimi częściami składowymi złącza powinien umożliwiać wzajemne przemieszczanie się elementów. Łączniki do montażu nie wymagają użycia kleju.

Claims (5)

1. Złącze zatyczkowe podwójne zwłaszcza do mebli zawierające dwie, trwale połączone z elementami mebla lub wykonane jako gniazda w tych elementach mufy D i E, znamienne tym, że w mufach (elementach mebla) D i E umieszczony jest łącznik C wraz z przechodzącymi przez niego zatyczkami A i B.

2. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że w pierwszej zatyczce A występuje belka łącząca A.1 z jakiej wyprowadzone są dwa wypusty A.2, w których znajdują się na zewnętrzno-środkowych powierzchniach odginane zaczepy A.3, na zewnętrzno-bocznych powierzchniach zaczepów A.3 wytworzone są skosy A.4, a druga zatyczka B posiada belkę łączącą B.1 dwa wyprowadzone z niej wypusty B.2, na których od stron wewnętrzno-środkowych znajdują się ząbkowane zaczepy B.3 oraz na powierzchniach wewnętrzno-bocznych skosy B.4, łącznik C posiada dwa prostokątne otwory C.1 z powierzchniami rozmieszczonymi symetrycznie w taki sposób, że w pozycji roboczej zewnętrzne powierzchnie wypustów zatyczki B wywierają nacisk na ściany otworów C.1, a kształt łącznika C odpowiada kształtowi muf - gniazd łączonych elementów D i E.

3. Złącze według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że powierzchnie wypustów A.2 i B.2 pierwszej i drugiej zatyczki A i B mają kształt klinów wzajemnie przylegających do siebie.

PL 239 331 Β1

4. Złącze według zastrz. 1 albo 2 albo 3, znamienne tym, że mufy wykonane są jako gniazda w łączonych elementach D i E i mają kształt i rozmiar odpowiadający kształtowi i rozmiarom zatyczek A, B i łącznika C.

5. Złącze według dowolnego z wcześniejszych zastrzeżeń, znamienne tym, że luz pomiędzy wszystkimi częściami składowymi złącza powinien umożliwiać wzajemne przemieszczanie się elementów. Łączniki do montażu nie wymagają użycia narzędzi i kleju.