BE1018209A5 - Inrichting voor het behandelen van nachtelijke ademhalingsproblemen. - Google Patents

Abstract

Inrichting voor het behandelen van ademhalingsproblemen, omvattende een op de onderkaak bevestigbaar onderstuk en een op de bovenkaak bevestigbaar bovenstuk; en linker- en rechter koppelmiddelen voor het koppelen van onderstuk met het bovenstuk nabij de achterste tanden; waarbij elk van de linker- en rechter koppelmiddelen een bovenkoppelelement verbonden met het bovenstuk en een onderkoppelelement verbonden het onderstuk omvat; welke linker- en rechter koppelmiddelen ingericht zijn om de onderkaak naar voren te bewegen ten opzichte van de bovenkaak, waarbij het bovenkoppelelement voorzien is van een aanslag voor samenwerking met een contactoppervlak van het onderkoppelelement.

Description

INRICHTING VOOR HET BEHANDELEN VAN NACHTELIJKE ADEMHALINGSPROBLEMEN

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een inrichting voor het behandelen van ademhalingsproblemen, omvattende - een op de onderkaak bevestigbaar onderstuk en een op de bovenkaak bevestigbaar bovenstuk, welke onder- en bovenstukken zich ten minste in de buurt van de achterste tanden bevinden; en - linker- en rechter koppelmiddelen voor het koppelen van het onderstuk met het bovenstuk nabij de achterste tanden; waarbij elk van de linker- en rechter koppelmiddelen een bovenkoppelelement verbonden met het bovenstuk en een onderkoppelelement verbonden het onderstuk omvat; welke linker- en rechter koppelmiddelen ingericht zijn om de onderkaak naar voren te bewegen ten opzichte van de bovenkaak.

Nachtelijke ademhalingsproblemen die bijvoorbeeld kunnen leiden tot snurken, het slaap-apneusyndroom, of andere slaapstoornissen zijn een algemeen bekend probleem. Wanneer een persoon slaapt kan het achterdeel van de tong de neiging hebben om naar achter te schuiven, waarbij de faryngale luchtpijp geheel of gedeeltelijk wordt afgesloten. Het is bekend om dergelijke ademhalingsproblemen op te lossen met een in de mond plaatsbare inrichting waarmee de onderkaak meer naar voren wordt geplaatst ten opzichte van de bovenkaak. Hierdoor worden de nekspieren in een opgespannen stand geforceerd, waardoor de tong naar voren beweegt en de luchtpijp wordt vrijgemaakt.

De genoemde in de mond plaatsbare inrichtingen zijn algemeen bekend en vindt men terug in een aantal verschillende uitvoeringen, waaronder uitvoeringen zoals beschreven in de aanhef welke reeds bekend zijn sinds de negentiger jaren. De bekende uitvoeringen hebben het nadeel dat deze een te grote bewegingsvrijheid toelaten bij het openen/sluiten van de mond.

US 2007/0283967 en WO 2007/113465 beschrijven beide orale apparaten waar koppelmiddelen voorzien zijn tussen de onderste en bovenste tandbogen.

De uitvinding heeft als doel een inrichting volgens de aanhef van conclusie 1 te verschaffen, die gebruiksvriendelijk, en aangenaam om te dragen is, en een nauwkeurige instelling met een beperkte bewegingsvrijheid van de onderkaak ten opzichte van de bovenkaak mogelijk maakt.

Daartoe onderscheidt de uitvinding zich doordat het bovenkoppelelement voorzien is van een aanslag voor samenwerking met een contactoppervlak van het onderkoppelelement, zodanig dat bij het naar elkaar toe bewegen van onder- en bovenkaak een verder sluiten van de mond wordt tegengewerkt wanneer het contactoppervlak tegen de aanslag komt. Verder zijn de linker- en rechter boven- en onder koppelementen zodanig verbonden met respectievelijk het boven- en onderstuk dat deze zich in de in de mond geplaatste stand van de inrichting in het vestibulum oris bevinden, i.e. tussen de tanden en respectievelijk de linker- en rechterwang.

Op die manier wordt de bewegingsvrijheid van de onderkaak ten opzicht van de bovenkaak tevens beperkt in verticale richting, i.e. in een richting in hoofdzaak loodrecht op het vlak van de onderkaak of bovenkaak.

Volgens een voordelige uitvoeringsvorm is tenminste één koppelelement van het boven- en het onderkoppelelement voorzien van verticale instelmiddelen voor het instellen van de verticale positie van de aanslag/het contactoppervlak ten opzichte van de onderkaak teneinde een instelbare minimale afstand tussen onderkaak en bovenkaan te bekomen.

Volgens een aspect van de uitvinding omvat het tenminste één koppelelement een contactdeel en een met respectievelijk het boven- of onderstuk verbonden basisdeel, waarbij verticale instelmiddelen voorzien zijn tussen het contactdeel en het basisdeel voor het instellen van de verticale positie van het contactdeel ten opzichte van het basisdeel. Door de afstand tussen het contactdeel en het basisdeel te vergroten komt het contactdeel (waarop zich het contactoppervlak of de aanslag bevindt) dus verder te liggen van respectievelijk het bovenstuk of het onderstuk, en wordt de bewegingsvrijheid dus verder beperkt.

Volgens een mogelijke uitvoeringsvorm omvatten de instelmiddelen een in hoofdzaak verticale instelschroef met dubbele schroefdraad voor het op/neerwaarts verstellen van het contactdeel t.o.v. het basisdeel, welke instelschroef aan een uiteinde samenwerkt met een eerste schroefboring in het contactdeel en aan zijn ander uiteinde samenwerkt met een tweede schroefboring in het basisdeel, waarbij een verdraaiing van de instelschroef de afstand tussen de eerste en tweede schroefboring wijzigt. Volgens een verder ontwikkelde uitvoering is de instelschroef in hoofdzaak in het midden voorzien van een omringende flens met radiaal gerichte openingen waarin een staaf past voor het door rotatie van de staaf verdraaien van de instelschroef. Op die manier kan de verticale afstand op handige wijze worden ingesteld. Verder kan de verticale instelschroef aan weerszijden omgeven zijn door telescopisch werkende buizen tussen basisdeel en contactdeel, om zo de stabiliteit van de inrichting te verbeteren.

Volgens een ander aspect van de uitvinding omvat tenminste één koppelelement van het boven- en het onderkoppelelement een vast deel dat verbonden is met respectievelijk het onderstuk of bovenstuk en een ten opzichte van dit vast deel in hoofdzaak evenwijdig aan respectievelijk het onderstuk of bovenstuk verplaatsbaar deel. Onder "evenwijdig aan respectievelijk het onderstuk of bovenstuk" moet begrepen worden in hoofdzaak evenwijdig aan het vlak van respectievelijk de ondertanden of de boventanden wanneer de inrichting in de mond is geplaatst.

Op die manier kan het naar voren brengen van de onderkaak ten opzichte van de bovenkaak dus eveneens ingesteld worden.

Volgens een mogelijke uitvoering omvat het verplaatsbaar deel het contactdeel, zodanig dat zowel een horizontale als verticale verplaatsing mogelijk is. Onder horizontaal moet hier begrepen worden in hoofdzaak evenwijdig het vlak van respectievelijk de ondertanden of de boventanden wanneer de inrichting in de mond is geplaatst, al naar gelang het verplaatsbaar deel zich in respectievelijk het boven- of onderkoppelelement bevindt. Onder verticaal moet dan begrepen worden in hoofdzaak loodrecht op respectievelijk het vlak van de onderkaak of van de bovenkaak.

Volgens nog een ander aspect van de uitvinding is elk bovenkoppelelement voorzien van een in hoofdzaak verticaal gedeelte met een naar de voortanden gericht concaaf of convex oppervlak, en is elk onderkoppelelement voorzien van een in hoofdzaak complementair gevormd oppervlak, een en ander zodanig dat het bovenkoppelelement kan aangrijpen in het onderkoppelelement en dat het naar achteren bewegen van de onderkaak wordt vermeden. Op die manier wordt de verticale beweging van bovenkoppelelement ten opzichte van onderkoppelelement verder geleid en beperkt, terwijl een zijdelingse beweging van bovenkaak ten opzichte van onderkaak wel tot de mogelijkheden behoort zoals verder zal worden toegelicht.

Volgens een voorkeursuitvoeringsvorm van de uitvinding zijn de boven- en onderkoppelelementen zodanig vormgegeven dat een beperkte laterale of zijdelingse beweging van het op de onderkaak aangebracht onderstuk ten opzichte van het op de bovenkaak aangebracht bovenstuk, i.e. een beweging in het vlak van de tanden en in hoofdzaak loodrecht op de achterste tanden, mogelijk is. Een beperkte laterale bewegingsvrijheid verhoogt verder het draagcomfort zonder ernstige gevolgen te hebben voor de instelnauwkeurigheid. Volgens een mogelijke uitvoering is het onderkoppelelement in laterale richting op een afstand van het bovenstuk gelegen in de in de mond geplaatste stand van de inrichting.

Andere kenmerken en voordelen zullen blijken uit de beschrijving van een aantal niet-beperkende uitvoeringsvoorbeelden aan de hand van de tekeningen in bijlage, waarin: - figuur 1 een perspectivisch aanzicht van een voorkeursuitvoeringsvorm van een inrichting volgens de uitvinding toont; - figuren 2(A)-(F) schematische zijaanzichten tonen van verschillende varianten van de uitvoeringsvorm van figuur 1; - figuur 3 (A) een perspectivisch detailaanzicht toont van een bovenkoppelelement van de uitvoeringsvorm van figuur 1; - figuur 3(B) een perspectivisch detailaanzicht toont van een onderkoppelelement van de uitvoeringsvorm van figuur 1; - figuren 4 een bovenaanzicht van het boven- en onderkoppelelement geplaatst op een boven- en onderkaak.

In de tekeningen van de verschillende uitvoeringsvormen zijn gelijkaardige onderdelen aangeduid met dezelfde verwijzingscijfers, waarbij voor elke variant telkens honderd is opgeteld.

Figuur 1 en figuren 3(A)&(B) en figuur 4 illustreren een voorkeursuitvoeringsvorm van een oraal apparaat 1 voor het behandelen van ademhalingsproblemen. Dit apparaat 1 omvat een op de onderkaak bevestigbaar onderstuk in de vorm van een vormstuk 2 en een op de bovenkaak bevestigbaar bovenstuk in de vorm van en vormstuk 3. De vakman begrijpt dat het onder- en bovenstuk ook anders uitgevoerd kunnen zijn en onder de term stuk begrijpt men bijvoorbeeld zowel een beugel met gehemelteplaat als een flexibel bijtblok. De enige vereiste is dat de onder- en bovenstukken zich tenminste in de buurt van de achterste tanden bevinden, zodanig dat daar koppelelementen bevestigbaar zijn aan het onder/bovenstuk 2, 3.

Verder omvat het apparaat linker- en rechter koppelmiddelen 4 (voor de eenvoud zijn enkel de linker koppelmiddelen getoond in figuur 1) voor het koppelen van onderstuk 2 met bovenstuk 3 nabij de achterste tanden. Elk van de linker- en rechter koppelmiddelen 4 omvat een bovenkoppelelement 6 verbonden met het bovenstuk 3 en een onderkoppelelement 5 verbonden het onderstuk 2. Zoals verder duidelijk zal worden zijn de linker- en rechter koppelmiddelen 4 ingericht om de onderkaak naar voren te bewegen ten opzichte van de bovenkaak, terwijl ook de op/neerwaartse beweging van de onderkaak ten opzichte van bovenkaak wordt gecontroleerd.

In de uitvoering van figuur I bestaat het onderkoppelelement 5 uit drie delen: een vast deel 9, een middendeel 8, en een bovenste deel 7. Vast deel 9 is bevestigd op het onderstuk 2 en via horizontale instelmiddelen 11 verbonden met middendeel 8. Middendeel 8 is via verticale instelmiddelen 10 verbonden met het bovenste deel 7. Deel 7 fungeert hier als een contactdeel met een contactoppervlak 12 om contact te maken met een aanslag 13 van het bovenkoppelelement 6 bij het sluiten van de mond. Delen 8 en 9 kunnen beschouwd worden als een basisdeel. Het contactdeel 7 kan met behulp van de instelmiddelen 10 omhoog/omlaag bewogen worden ten opzichte van het basisdeel 8, 9.

Verder is middendeel 8 via instelmiddelen 11 horizontaal verplaatsbaar ten opzichte van vast deel 9, waarbij onder horizontaal in hoofdzaak evenwijdig aan het onderstuk 2 wordt begrepen. De delen 7 en 8 vormen dus een blok dat horizontaal verplaatsbaar is ten opzichte van vast deel 9. Delen 7, 8 en 9 met bijbehorende instelmiddelen laten dus toe om zowel de verticale als de horizontale positie van het contactoppervlak 12 in te stellen ten einde een instelbare minimale verticale en horizontal afstand tussen onderkaak en bovenkaan te bekomen.

Bovenkoppelelement 6 is voorzien van een in hoofdzaak verticaal gedeelte 14 met een naar de voortanden gericht concaaf oppervlak 15, en het contactdeel 7 van het onderkoppelelement 5 is voorzien van een in hoofdzaak complementair gevormd oppervlak 16. Op die manier kan het bovenkoppelelement aangrijpen in het onderkoppelelement en wordt de verticale beweging van onderkaak ten opzichte van bovenkaan verder geleid en beperkt.

De verticale en horizontale instelmiddelen 10, 11 bestaan volgens de geïllustreerde uitvoering uit telkens een centrale instelschroef 17, 18 met dubbele schroefdraad voor het respectievelijk op-/neerwaarts en voor-/achterwaarts verstellen van het contactdeel 7 t.o.v. het vast deel 9.

Elke centrale instelschroef 17, 18 wordt aan weerszijden omgeven door daaraan evenwijdige telescopisch werkende buizen 22, 23 en 24, 25 (zie in het bijzonder figuur 3(B)). De centrale verticale instelschroef 17 werkt aan een uiteinde samen met een eerste schroefboring in het contactdeel 7 en aan zijn ander uiteinde met een tweede schroefboring in het middendeel 8, waarbij een verdraaiing van de instelschroef de afstand tussen de eerste en tweede schroefboring wijzigt. De centrale horizontale instelschroef 18 werkt samen met enerzijds een schroefboring in middendeel 8 en anderzijds een schroefboring in vast deel 9. Elke instelschroef 17, 18 is bij voorkeur in hoofdzaak in het midden voorzien is van een omringende flens 21 met radiaal gerichte openingen 20 waarin een staaf past voor het door rotatie van de staaf verdraaien van de instelschroef.

Figuur 3(A) toont in detail het bovenkoppelelement 6.

De afmetingen van dit element 6 kunnen bijvoorbeeld als volgt zijn: - breedte wl tussen 5 en 10 mm, bij voorkeur ongeveer 8 mm; - hoogte hl tussen 10 en 20 mm, bij voorkeur ongeveer 15 mm; - lengte 11 tussen 10 en 20 mm, bij voorkeur ongeveer 15 mm.

Figuur 3(B) toont in detail het onderkoppelelement 5. De afmetingen van dit element 5 kunnen bijvoorbeeld als volgt zijn*.

- breedte w2 kleiner dan breedte wl, bijvoorbeeld tussen 4 en 9 mm, bij voorkeur ongeveer 2mm kleiner dan Wl en dus nog meer bij voorkeur ongeveer 6 mm; - hoogte h2 tussen 15 en 25 mm, bij voorkeur ongeveer 18 mm; - lengte 12 tussen 20 en 40 mm, bij voorkeur ongeveer 32 mm.

Volgens een voordelige uitvoering kan elk bovenkoppelelement 6 beperkt lateraal of zijdelingse bewegen (zie pijl 30 in figuur 4) ten opzichte van het onderkoppelelement in een in de mond geplaatste stand van het oraal apparaat. Daartoe is de breedte w2 van het bovenkoppelelement 6 in een voordelige in figuur 4 getoonde uitvoering kleiner dan de breedte wl van het onderkoppelelement 5 en is het onderkoppelelement meer naar buiten geplaatst (hier over een afstand wl-w2, maar de vakman zal begrijpen dan deze afstand ook enigszins kleiner of groter kan zijn). Op die manier zal het onderkoppelelement 5 zich in laterale richting op een afstand van het bovenstuk bevinden, wanneer de inrichting in de mond is geplaatst en dus een laterale beweging van bovenstuk ten opzichte van onderstuk toelaten.

Nu zullen een aantal varianten beschreven worden met verwijzing naar de schematische zijaanzichten getoond in figuren 2(A)-(E), waarin voor de duidelijkheid de onder- en bovenstukken niet zijn getoond.

In de variant van figuur 2(A) zijn geen horizontale 'instelmiddelen voorzien en bestaat het onderkoppelelement 105 uit twee delen: een basisdeel 109 en een contactdeel 107. Het contactdeel 107 heeft een contactoppervlak 112 waarvan de hoogte instelbaar is met behulp van verticale instelmiddelen 110. Figuur 2(B) toont een gelijkaardige variant waarbij het basisdeel 209 en het verticaal verstelbaar contactdeel 207 voorzien zijn in het bovenkoppelelement 206 en de aanslag 213 zich onderaan contactdeel 207 bevindt, terwijl het contactoppervlak 212 voorzien is op het onderkoppelelement 205.

De variant van figuur 2(C) komt grotendeels overeen met de uitvoering van figuur 1 zodat verwezen kan worden naar de beschrijving hierboven van figuur l. Figuur 2(D) toont een omgekeerde variant waarin delen 307, 308 en 309 met bijbehorende verticale en horizontale instelmiddelen 310, 311 opgenomen zijn in het bovenkoppelelement 306. Het onderkoppelelement 305 is hier voorzien van een verticaal gedeelte 314 met een convex oppervlak 315 en het contactdeel 307 is gevormd met een complementair gevormd oppervlak 316.

Figuur 2(E) toont een variant waarin het bovenkoppelelement voorzien is van een verticaal gedeelte 414 met een convex oppervlak 415 dat toegekeerd is naar de voortanden 440. Dit convex oppervlak vormt dus enerzijds een aanslag 413 voor het contactdeel 407 welke de sluitbeweging tegenwerkt en anderzijds een geleidend oppervlak voor het geleiden en beperken van de verticale beweging van deel 407 dat voorzien is van een complementair oppervlak 412/416.

Tenslotte toont figuur 2(F) een variant waarvoor de horizontale instelmiddelen 511 voorzien zijn in het bovenkoppelelement 506 tussen een op het bovenstuk bevestigd vast deel 508 en een aanslagdeel met een verticaal gedeelte 514 en met een aanslag 513. De verticale instelmiddelen 510 zijn voorzien in het onderkoppelelement 505 tussen een contactdeel 507 en een vast deel 509.

De uitvinding is niet beperkt tot de hierboven geïllustreerd uitvoeringsvoorbeelden en de vakman zal begrijpen dat vele modificaties denkbaar zijn zonder het kader van de uitvinding te verlaten, welk kader enkel bepaald wordt door de hiernavolgende conclusies.

Claims (12)

1. Inrichting voor het behandelen van ademhalingsproblemen, omvattende - een op de onderkaak bevestigbaar onderstuk en een op de bovenkaak bevestigbaar bovenstuk, welke onder- en bovenstukken zich tenminste in de buurt van de achterste tanden bevinden; en - linker- en rechter koppelmiddelen voor het koppelen van onderstuk met het bovenstuk nabij de achterste tanden; waarbij elk van de linker- en rechter koppelmiddelen een bovenkoppelelement verbonden met het bovenstuk en een onderkoppelelement verbonden het onderstuk omvat; welke linker- en rechter koppelmiddelen ingericht zijn om de onderkaak naar voren te bewegen ten opzichte van de bovenkaak; met het kenmerk, dat de linker- en rechter-, boven- en onderkoppelementen zodanig verbonden zijn met respectievelijk het boven- en onderstuk dat deze zich in de in de mond geplaatste stand van de inrichting in het vestibulum oris bevinden, waarbij het bovenkoppelelement voorzien is van een aanslag voor samenwerking met een contactoppervlak van het onderkoppelelement, zodanig dat bij het naar elkaar toe bewegen van onderkaak en bovenkaak een verder sluiten van de mond wordt tegengewerkt wanneer het contactoppervlak tegen de aanslag komt.

2. Inrichting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat tenminste één koppelelement van het boven- en het onderkoppelelement voorzien is van verticale instelmiddelen voor het instellen van de verticale positie van het contactoppervlak/aanslag ten opzichte van de onderkaak teneinde een instelbare minimale afstand tussen onderkaak en bovenkaan te bekomen.

3. Inrichting volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat het tenminste één koppelelement van het boven- en het onderkoppelelement een contactdeel en een met het boven- of onderstuk verbonden basisdeel omvat, en dat de verticale instelmiddelen voorzien zijn tussen het contactdeel en het basisdeel voor het instellen van de verticale positie van het contactdeel ten opzichte van het basisdeel.

4. Inrichting volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat de instelmiddelen een in hoofdzaak verticale instelschroef met dubbele schroefdraad omvatten voor het op/neerwaarts verstellen van het contactdeel t.o.v. het basisdeel, welke instelschroef aan een uiteinde samenwerkt met een eerste schroefboring in het contactdeel en aan zijn ander uiteinde samenwerkt met een tweede schroefboring in het basisdeel, waarbij een verdraaiing van de instelschroef de afstand tussen de eerste en tweede schroefboring wijzigt.

5. Inrichting volgens conclusie 4, met het kenmerk, dat de instelschroef in hoofdzaak in het midden voorzien is van een omringende flens met radiaal gerichte openingen waarin een staaf past voor het door rotatie van de staaf verdraaien van de instelschroef.

6. Inrichting volgens conclusie 4 of 5, met het kenmerk, dat de verticale instelschroef aan weerszijden omgeven wordt door telescopisch werkende buizen tussen basisdeel en contactdeel.

7. Inrichting volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat tenminste één koppelelement van het boven- en het onderkoppelelement een vast deel omvat dat verbonden is met respectievelijk het onderstuk of bovenstuk en een ten opzichte van dit vast deel evenwijdig aan respectievelijk het onderstuk of bovenstuk verplaatsbaar deel omvat.

8. Inrichting volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat het verplaatsbaar deel het contactdeel omvat.

9. Inrichting volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat elk bovenkoppelelement voorzien is van een gedeelte met een naar de voortanden gericht concaaf of convex oppervlak, en dat elk onderkoppelelement voorzien is van een in hoofdzaak complementair gevormd oppervlak, een en ander zodanig dat het bovenkoppelelement kan aangrijpen in het onderkoppelelement en dat het naar achteren bewegen van de onderkaak wordt vermeden.

10. Inrichting volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat een beperkte laterale of zijdelingse beweging van het op de onderkaak aangebracht onderstuk ten opzichte van het op de bovenkaak aangebracht bovenstuk, i.e. een beweging in het vlak van de tanden en in hoofdzaak loodrecht op de achterste tanden, mogelijk is.

11. Inrichting volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat zowel voor de linker- als voor de rechterkoppelmiddelen één koppelelement van het boven- en onderkoppelelement zich in laterale richting op een afstand van het daartegenover gelegen onder- of bovenstuk bevindt in de in mond geplaatste stand van de inrichting.

12. Inrichting volgens conclusie 10 of 11, met het kenmerk, dat elk onderkoppelelement in laterale richting een verschillende breedte heeft dan het bijbehorend bovenkoppelelement, zodanig dat een laterale speling wordt verkregen die een laterale beweging van de onderkaak ten opzichte van de bovenkaak toelaat.