NL2002808C2 - Tapijt. - Google Patents

Description

Tapijt

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op tapijt ter vloerbekleding. In het bijzonder heeft de onderhavige uitvinding betrekking op een tapijt dat leidt tot 5 fïjnstofreductie in de ruimte waar in het gelegd is.

Door toenemende isolatie, bijvoorbeeld ten behoeve van airconditioning in gebouwen, neemt de uitwisseling van lucht in de ruimte met buitenlucht af, en neemt in de ruimten de concentratie fijnstof en andere vervuiling toe.

10

Fijnstof en cndotoxincn vormen een groot probleem voor mensen die lijden aan allergieën. Bij inademing werken kleine deeltjes irriterend op de luchtwegen, in het bijzonder bij mensen met zwakke longen. Vervuilende stoffen zoals allergenen en endotoxinen hechten zich bovendien aan deze kleine deeltjes en worden tot diep in de 15 longen ingeademd. Voorts kan stof kan verantwoordelijk zijn voor ziekten, bijvoorbeeld doordat zwevend stof terechtkomt in het bloed, waardoor de bloeddikte kan toenemen en het risico op een hartaanval hoger wordt.

Een algemene opvatting is dat vloerbedekking die textiel omvat, zoals tapijt, minder 20 geschikt is voor mensen met astmatische aandoeningen. Het is echter een doel van de onderhavige uitvinding om in een tapijt te voorzien dat juist leidt tot een afname van het fijnstof in de ruimte, danwel bijdraagt in het mogelijk maken van een dergelijke afname.

De onderhavige uitvinding verschaft daartoe een tapijt met een draagstructuur zoals een 25 colback die hoge en lage polen omvat, waarbij het grootste aantal vezels van de hoge polen lichter in gewicht is dan de kleinste vezel die de lage polen omvatten. De begrippen “hoog” en “laag” dienen hierin relatief te worden opgevat, de hoge polen zijn dus hoger dan de lage polen. Bij voorkeur echter zijn de hoge polen minimaal 1 mm hoger dan de lage polen.

30

Doordat het tapijt zowel hoge als lage polen omvat wordt het effect dat stof “in het tapijt wordt gelopen” verminderd. Het fijnstof wordt opgenomen in de ruimten die ontstaan waar lage polen zich tussen hoge polen bevinden. Eenmaal op die plekken 2 terechtgekomen wordt het fijnstof vastgehouden en treedt het niet meer terug in de ruimte.

Tapijt met verschillende of minimaal gelijkwaardige poolhoogten is op zich als 5 zogenaamd schoonlooptapijt bekend. Dergelijk tapijt heeft niet zozeer de bedoeling het opwaaien van (fijn-) stof en vuil tegen te gaan, maar juist het van schoeisel verwijderen daarvan. Daartoe wordt het veelal met gesneden polen vervaardigd, waarbij de (relatief) hoge polen grovere vezels hebben en de lage polen fijnere filamenten. Bij gebruik van een lussenpool zal de grove vezel minimaal op een gelijkwaardig niveau aan dat van de 10 de fijne vezel liggen. De grovere filamenten zorgen daarbij doordat zij uitsteken voor een schrapende werking om het vuil van schoeisel te halen, en de fijnere vezels, veelal gedeeltelijk bestaand uit wol en gedeeltelijk danwel volledig uit nylon, zorgen voor vochtopname. Dergelijk tapijt staat geconcentreerde afgifte van het opgenomen vuil echter niet eenvoudig of in voldoende mate toe.

15

De hoge polen, welke een contactoppervlak vormen van het tapijt volgens de onderhavige uitvinding, worden bij voorkeur vervaardigd uit een draad die is opgebouwd uit vezels met een verscheidenheid aan gewicht per lengte-eenheid. Het is voordelig gebleken wanneer ten minste een deel van de vezels van de hoge polen een 20 gewicht per lcngtc-ccnhcid van minder dan 15, en bij voorkeur minder dan 5 dTcx heeft, en bij voorkeur de overige vezels van de hoge polen een gewicht per lengte-eenheid van minder dan 25 dTex hebben. Het gedeelte is bij voorkeur hoger dan 30 procent, bij verdere voorkeur meer dan de helft, en bij verdere voorkeur meer dan 70 procent.

25

De grove vezels hebben voorts tot doel een open poolconstructie in het tapijt aan te brengen waardoor bij het reinigen van het tapijt een betere luchtstroming ontstaat.

Het is een verder doel om het fijnstof zodanig te vergaren dat het vervolgens afgevoerd 30 kan worden, en daarbij te voorkomen dat het terug in de ruimte treedt. Daarvoor is het voordelig wanneer de lage polen zijn vervaardigd uit draad waarvan ten minste een deel van de vezels een gewicht per lengte-eenheid heeft dat boven de 400 dTex gelegen is. Hiertoe kan er van meerdere draden met elk een verschillend gewicht per lengte-eenheid gebruik gemaakt worden, door deze van verschillende bobijnen of cones in een drager 3 te tuften, alsook van een preparaat dat alvorens het aanbrengen uit meerdere verschillende draadsoorten is samengesteld.

Doordat de lage polen zijn omgeven door hoge polen wordt voorkomen dat het fijnstof 5 bij het betreden van het tapijt of bij luchtstromen parallel aan de vloer die met het tapijt bedekt is weer wordt meegenomen. Wanneer er echter stof gezogen wordt is de luchtstroom in hoofdzaak loodrecht op het tapijt en van het tapijt afgekeerd, waardoor alle polen recht naar boven worden gezogen, en het fijnstof eenvoudig uit de relatief grove vezels van de kleine polen wordt opgenomen. Een geschikte breedte van de 10 ruimte tussen de hoge polen is 5,1 mm (1/I0”x2) en 6,4 mm (l/8”x2) mm gebleken.

Om een borstelende werking en opstuiven van stof dientengevolge verder te reduceren kunnen ten minste de hoge of de lage polen uit lussenpolen bestaan. Bij verdere voorkeur zijn zowel de hoge als lage polen gevormd door lussenpolen.

15

Dergelijke polen kunnen gevormd worden door middel van tuften, waarbij meerdere wijzen voor het vervaardigen van het tapijt mogelijk zijn. De hoge en de lage polen kunnen geproduceerd worden in diverse dessineervarianten, en bijvoorbeeld temidden van elkaar zijn aangebracht, of om en om in één of meerdere rijen, of al dan niet 20 paarsgewijs in ccn schaakbordpatroon zijn aangebracht of een randomstrucuur hebben.

De uitvinding zal nu worden toegelicht aan de hand van de volgende figuren, waarin: - Figuur 1 een tapijt volgens de onderhavige uitvinding toont; - Figuur 2 een tapijt volgens de onderhavige uitvinding toont tijdens het 25 verwijderen van fijnstof; - Figuren 3a-3d een aantal vergelijkende tests tonen tussen het tapijt volgens de onderhavige uitvinding en een standaard tapijt of een harde vloerbedekking zoals een laminaat of linoleum.

30 Figuur 1 toont een tapijt 1 volgens de onderhavige uitvinding, dat zich bevindt in een ruimte 4 waarin zich fijnstofdeeltjes 5 en 6 bevinden. De fijnstofdeeltjes dalen ten gevolge van de zwaartekracht neer en komen terecht op het tapijt 1. Daarbij hecht een klein gedeelte van de allerfijnste deeltjes 6 zich aan de hoge polen 2 van het tapijt 1, en de iets grovere deeltjes 5 zich aan de lage polen 3 van het tapijt 1. Te zien is dat de 4 deeltjes 5 in een ruimte omsloten tussen twee hoge polen terecht komen. Op die manier worden ze door een luchtstroom parallel aan het tapijt 1 (een richting die door lopen in de ruimte of bijvoorbeeld door tocht wordt opgewekt) niet meegenomen en aldus ook niet opnieuw in de lucht van de ruimte opgenomen.

5

Figuur 2 toont de verplaatsingsrichtingen van de stofdeeltjes 5 en 6 uit de hoge en lage polen, ten gevolge van een in hoofdzaak verticale luchtstroom in een richting van het tapijt 1 afgekeerd. Een dergelijke luchtstroom wordt veroorzaakt tijdens het stofzuigen en leidt er zoals getoond toe dat het vergaarde stof geconcentreerd afgevoerd kan 10 worden. Het tapijt functioneert aldus als een regenererend fijnstofreservoir.

De Figuren 3a-3d tonen de hoeveelheid stof in een ruimte waarin het tapijt volgens de onderhavige uitvinding (A) is gelegd, als functie van de tijd, ten opzichte van een standaardtapijt (B).

15

Figuur 3a toont een vergelijk tussen het tapijt volgens de onderhavige uitvinding (A) en een standaardtapijt (B), waarbij de hoeveelheid deeltjes met een grootte PM10 is weergegeven als verloop van de tijd. In de grafiek is zichtbaar dat er diverse keren een luchtstroming teweeg wordt gebracht voor het veroorzaken van een turbulentie die 20 overeenstemt met “loopwind” of tocht. Tc zien is dat het stof dat hiermee opgewaaid wordt na verloop van tijd relatief veel lager is bij het tapijt volgens de onderhavige uitvinding (A) dan bij het standaardtapijt (B), zelfs bij hogere hoeveelheid fijnstof bij aanvang van de test.

25 Figuur 3b toont een vergelijk tussen het tapijt volgens de onderhavige uitvinding (A) en een standaardtapijt (B), waarbij de hoeveelheid deeltjes met een grootte PM2,5 is weergegeven als verloop van de tijd. De hoeveelheid fijnstof dat in de testruimte wordt gebracht bij (A) ca. is gelijk aan de hoeveelheid bij (B). Na het inbrengen van hoeveelheid fijnstof PM2,5 is er geen verschil te zien is in de sedimentatie. Na langere 30 tijd zijn er bovendien verschillen in de opwerveling ten gevolge van luchtstromen, zoals deze worden veroorzaakt door betreders van het tapijt of tocht, en is er een lagere eindconcentratie fijnstof in de ruimte. Net als in figuur 3a is er diverse keren een luchtstroming teweeg wordt gebracht voor het veroorzaken van een turbulentie die overeenstemt met “loopwind” of tocht. Te zien is dat het stof dat hiermee opgewaaid 5 wordt na verloop van tijd relatief veel lager is bij het tapijt volgens de onderhavige uitvinding (A) dan bij het standaardtapijt (B).

Figuur 3c toont een vergelijk tussen het tapijt volgens de onderhavige uitvinding (A) en 5 een standaardtapijt (B), en daarnaast een harde vloerbedekking zoals laminaat of linoleum (D), alsook een standaardtapijt (C). Net als in figuur 3a is een hoeveelheid deeltjes met een grootte PM 10 in de mimte ingebracht. Te zien is dat de reductie in fijnstofdeeltjes die het tapijt volgens de onderhavige uitvinding te weeg brengt ten opzichte een harde vloerbedekking meer dan een factor 10 bedraagt.

10

Figuur 3d toont een vergelijk dat soortgelijk is aan het vergelijk uit figuur 3a, maar waarbij in plaats van deeltjes met grootte PM10 nu deeltjes met grootte PM2,5 gebruikt zijn. Ook hier is te zien dat de reductie in fijnstofdeeltjes die het tapijt volgens de onderhavige uitvinding te weeg brengt ten opzichte een harde vloerbedekking meer dan 15 een factor 10 bedraagt.

Geconcludeerd kan worden op basis van de bovenstaande figuren dat het tapijt volgens de onderhavige uitvinding veel minder gevoelig is voor wervelingen en turbulentie in de lucht van de mimte waarin het gelegd is, doordat het zorgt dat het fijnstof enerzijds 20 geborgd raakt in dc mimten die ontstaan zijn tussen dc lange polen, cn anderzijds door de verhoogde afvangkracht van de fijne filamenten in de hoge pool.

Naast de getoonde uitvoeringvormen zijn er meerdere variaties mogelijk die allen worden geacht te vallen onder de beschermingsomvang van de navolgende conclusies. 25 In het bijzonder zij vermeldt dat het tapijt volgens de onderhavige uitvinding zowel als kamerbreed tapijt als als tapijttegel vervaardigd kan worden, waarbij de polen middels een precoating en een heavy coating op een tuftdrager worden bevestigd, en waarbij een bescherm- en of verstevigingslaag bijvoorbeeld uit bitumen, polyolifen, PVC, SBR of EVA kan bestaan.

30

Claims (10)

1. Tapijt, omvattende een draagstructuur voorzien van: - hoge polen en 5. lage polen, waarbij - een deel van de vezels die de hoge polen omvatten lichter in gewicht is dan de kleinste vezels die de lage polen omvatten.

2. Tapijt volgens conclusie 1, waarbij de hoge polen vezels met een verscheidenheid aan 10 gewicht omvatten.

3. Tapijt volgens conclusie 2, waarbij ten minste de helft van de vezels van de hoge polen een gewicht onder de 5 dTex heeft.

4. Tapijt volgens conclusie 3, waarbij de overige vezels van de hoge polen een gewicht onder de 25 dTex hebben.

5. Tapijt volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij de vezels van de lage polen een gewicht boven de 400 dTex hebben. 20

6. Tapijt volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij ten minste de hoge of de lage polen lussenpolen omvatten.

7. Tapijt volgens een van de voorgaande conclusies, waarbij de polen getuft zijn. 25

8. Tapijt volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij de hoge en de lage polen temidden van elkaar zijn aangebracht.

9. Tapijt volgens conclusie 8, waarbij de hoge en lage polen om en om in één of 30 meerdere rijen aangebracht zijn.

10. Tapijt volgens conclusie 8, waarbij de hoge en lage polen al dan niet paarsgewijs in een schaakbordpatroon of random structuur zijn aangebracht.