NL1008115C2 - Werkwijze voor het bereiden van kaas. - Google Patents

Description

VO 1282

Titel: Werkwijze voor het bereiden van kaas

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het bereiden van kaas.

In de literatuur zijn reeds verschillende voorstellen gedaan om het rendement van een proces ter 5 bereiding van kaas te vergroten. Om tot een hogere opbrengst te komen, is door verschillende auteurs gesuggereerd om de melk, die het uitgangsmateriaal van de kaasbereiding vormt, vooraf te concentreren.

Zo is in de Nederlandse octrooiaanvrage 6503328 een 10 werkwijze voor het bereiden van kaas beschreven, waarbij melk eerst een drievoudige concentratie door indampen ondergaat. De geconcentreerde melk wordt met stremsel behandeld en in warm water momentaan gestremd, waarbij het ontstane product is verdund tot eenzelfde concentratie als 15 die van de oorspronkelijke melk.

Een nadeel van deze werkwijze is dat er een extra wasstap nodig is wanneer bepaalde kaassoorten van het halfharde type worden bereid. De wrongel die bij de stremming wordt verkregen, heeft namelijk een te hoog 20 lactosegehalte. Deze wasstap betekent niet alleen een additionele handeling tijdens het bereidingsproces, maar resulteert er ook in dat de gewenste hogere opbrengst niet wordt bereikt.

De concentratie die volgens genoemde Nederlandse 25 octrooiaanvrage wordt uitgevoerd, vindt, zoals gezegd, plaats door tweederde van het melkvolume te verwijderen in de vorm van condensaat. Later in het proces wordt weer eenzelfde hoeveelheid water toegevoegd, zodat bij de stremming een hoeveelheid wei, of daarop lijkende 30 vloeistof, geproduceerd wordt, welke hoeveelheid vergelijkbaar is met de hoeveelheid wei die verkregen wordt in een meer conventioneel proces. Het concentreren van de melk vindt plaats door indampen, hetgeen een additionele processtap is die veel energie kost. Bovendien is het pi 0081 1 5 2 daarbij nodig om een indamp-inrichting van een zeer speciaal type te gebruiken om de beschadiging van de aanwezige melkvetbolletjes zoveel mogelijk te beperken, zodat het stremproces niet al te nadelig wordt beïnvloed.

5 In IDF Bulletin, Document nr. 142, blz. 119 (1982) heeft Lablée een werkwijze beschreven voor het bereiden van , kaas uit gerecombineerde of gereconstitueerde melk, waarbij I de concentratie aan droge stof (melkpoeder), die wordt opgelost hoger, is dan voorheen. Deze werkwijze is 10 vanzelfsprekend niet toepasbaar voor het bereiden van kaas uit verse melk.

; Uit het Franse octrooi 2 052 121 is het zogenaamde MMV-proces bekend. Hierbij wordt een membraanproces toegepast om de melk voorafgaande aan de daadwerkelijke 15 kaasbereiding te concentreren tot de samenstelling van de ~ gewenste kaas is bereikt. Hierbij concentreert men tot een zeer hoge concentratiefactor, bijvoorbeeld tot een - concentratiefactor van 10. Aan het verkregen concentraat wordt stremsel en zuursel toegevoegd. Het stremmingsproces 20 wordt vervolgens uitgevoerd bij kamertemperatuur, waarbij men geen aparte wrongeldeeltjes laat ontstaan. De geconcentreerde melk kan men laten "stollen" in een bakje met de gewenste vorm van de kaas. Van het MMV-proces is bekend dat het een van traditionele kaas afwijkend product 25 oplevert, waarin wei-eiwitten aanwezig kunnen zijn. Voorts is het MMV-proces alleen geschikt gebleken voor de bereiding van zachte kazen.

In de internationale octrooiaanvrage WO-A-84/01268 en het Amerikaanse octrooischrift 4.689.234 zijn 30 modificaties van het MMV-proces beschreven. De werkwijzen uit beide documenten zijn met name gericht op het bereiden van Cheddarkaas.

De uitvinding beoogt nu een werkwijze voor het bereiden van kaas te verschaffen, waarbij een hoge 35 opbrengst wordt gerealiseerd, en waarbij de hierboven

p1 0 08 1 15 M

3 genoemde problemen uit de stand van de techniek niet optreden.

Gevonden is dat de gestelde doelen worden bereikt, wanneer de melk die wordt gebruikt als grondstof eerst met 5 behulp van membraanfiltratie op een specifieke wijze wordt geconcentreerd, en wanneer het stremmingsproces op een speciale manier wordt uitgevoerd. Meer in detail, betreft de uitvinding derhalve een werkwijze voor het bereiden van kaas, omvattende de stappen van: 10 a) het concentreren van melk door middel van membraanfiltratie, ter vorming van een geconcentreerde melk die een gehalte aan caseïne bevat dat 2-4 maal hoger is dan genoemd gehalte van de melk; b) het toevoegen van stremsel aan de geconcentreerde 15 melk en het tot stand brengen van een eerste fase van een stremmingsproces bij verlaagde temperatuur, waarbij k-caseïne wordt gesplitst en een voorgestremde melk wordt verkregen; c) het uitvoeren van een tweede fase van een 20 stremmingsproces, waarbij de voorgestremde melk wordt verwarmd ter verkrijging van een wrongel; d) het draineren van de wrongel; en e) het vormen van de kaas.

Verrassenderwijs is de werkwijze volgens de 25 uitvinding energetisch zeer gunstig en leidt tot hogere opbrengsten dan bekende werkwijzen. Door het type membraanfiltratie gunstig te kiezen, kan de samenstelling van het te verkrijgen concentraat worden ingesteld.

Hierdoor kan het wassen van de wrongel die later in het 30 proces verkregen wordt, worden vermeden, zelfs wanneer halfharde kaassoorten worden bereid. Voorts kan de bij het stremmen vrijkomende hoeveelheid wei, of daarop lijkende vloeistof, laag worden gehouden. Bovendien is het voordelig dat slechts een gematigde concentratie hoeft te worden 35 uitgevoerd. Hierdoor kan met gangbare membraantypen ook melk die niet vooraf is ontroomd, en dus nog een normale p1 0 08 1 1 5 4 hoeveelheid melkvet bevat, worden geconcentreerd zonder dat ernstige beschadiging van de melkvetbolletjes optreedt. Daarenboven is gebleken dat de onderhavige werkwijze met behulp van zeer eenvoudige apparatuur kan worden uitgevoerd 5 en dat de werkwijze zeer flexibel is.

Het uitgangsmateriaal voor de onderhavige werkwijze wordt gevormd door melk. Deze melk kan zowel een rauwe melk, als een vooraf geheel of gedeeltelijk ontroomde melk 3 of gestandaardiseerde melk zijn. Ook kan de melk vooraf 10 gethermiseerd zijn. Al naar gelang de aard van het gewenste eindproduct zal de vakman in staat zijn om een geschikte voorbehandeling voor het uitgangsmateriaal te kiezen.

Ter verkrijging van een gewenst uitgangsmateriaal wordt melk op gebruikelijke wijze ontvangen en opgeslagen 15 in een tank voor rauwe melk. Deze melk kan eventueel worden gestandaardiseerd voor het gewenste vetgehalte ten opzichte van het eiwitgehalte, hetgeen afhankelijk is van de kaassoort die wordt bereid. Hiertoe kan een gebruikelijke methode worden gevolgd, waarbij een gedeelte van de melk 20 wordt ontroomd door centrifugeren en de daarbij verkregen ondermelk wordt toegevoegd aan de rest van de volle melk. Deze volle melk en de ondermelk kunnen vervolgens worden gethermiseerd, bijvoorbeeld gedurende 10 seconden bij 65°C. In bepaalde gevallen kan de melk ook gestandaardiseerd 25 worden door aan de melk room toe te voegen. Na het thermiseren wordt de melk gekoeld en opgeslagen in een tank.

Vervolgens wordt de melk geconcentreerd door middel van membraanfiltratie tot het caseïnegehalte 2-4 maal, bij 30 voorkeur circa 3 maal, is verhoogd ten opzichte van het caseïnegehalte in de oorspronkelijke melk. Bij voorkeur wordt de membraanfiltratie bij een temperatuur lager dan 20°C, bij bijzondere voorkeur gelegen tussen 5 en 15°C, uitgevoerd. Verschillende typen van membraanfiltratie, 35 zoals omgekeerde osmose, nanofiltratie, ultrafiltratie of microfiltratie, komen in aanmerking. Binnen deze typen van i n1 0 08 1 15 ! | 5 filtratie kunnen voorts diverse membranen worden gekozen. Desgewenst kan met een bepaald type membraan de melk gedeeltelijk worden geconcentreerd, waarna met een ander type membraan de uiteindelijke, gewenste mate van 5 concentratie wordt bereikt. De keuze daarvan kan, onder andere, samenhangen met de gewenste lactoseconcentratie in het concentraat (ook wel retentaat genoemd), welke lactoseconcentratie weer afhangt van de kaassoort die men beoogt te bereiden.

10 Bij de bereiding van Goudse kaas en soortgelijke kaassoorten kan met voordeel gebruik worden gemaakt van een concentratie in twee stappen, bijvoorbeeld door eerst te nanofiltreren en daarna te ultrafiltreren. Bij nanofiltratie kan de hoeveelheid van het verwijderde 15 permeaat geschikt ongeveer de helft van het volume van de melk voor het concentreren bedragen. Daarna kan het retentaat verder worden geconcentreerd door middel van ultrafiltratie, waaarbij bij voorkeur ongeveer een derde van het volume van het nanofiltratieconcentraat als 20 permeaat wordt afgevoerd.

Bij de nanofiltratiestap worden vrijwel alle melkcomponenten geconcentreerd, behalve de monovalente ionen en enkele andere laagmoleculaire componenten. Door daarna te ultrafiltreren worden eiwitten en vetten 25 geconcentreerd, maar niet de aanwezige mineralen en lactose. Dit betekent dat in het verkregen concentraat de verhouding tussen de gehaltes aan caseïne en lactose is verlaagd, en dat in latere stadia van de werkwijze volgens de uitvinding het wassen van de wrongel achterwege kan 30 blijven. Volgens deze uitvoeringsvorm kunnen de lactose- en vochtgehalten van de uiteindelijke kaas op eenvoudige wijze worden ingesteld door de mate van concentratie die wordt bereikt in beide concentratiestappen te variëren.

Desgewenst kan ook tijdens ultrafiltreren of microfiltreren 35 gediafiltreerd worden om het lactosegehalte van de melk te verlagen.

»1 0 08 1 1 5 6

Opgemerkt wordt dat men ook alleen de ondermelk, die na ontromen van rauwe melk wordt verkregen, kan concentreren en daarna het concentraat kan standaardiseren door de toevoeging van room met een voldoende hoog 5 vetgehalte.

Na het concentreren van de melk, kan de verkregen geconcentreerde melk desgewenst worden gepasteuriseerd (bijvoorbeeld gedurende 15 seconden bij 72°C) en afgekoeld ; tot een temperatuur van 0-15°C en opgeslagen in een tank.

10 Eventueel kan er een hoeveelheid calciumchloride en/of een hoeveelheid van een fosfaatzout worden toegevoegd om het stremproces dat aansluitend wordt uitgevoerd te reguleren, hetgeen bekend is uit de conventionele kaasbereiding. De pH van de melk kan eventueel met een gebruikelijk voedingszuur 15 iets worden verlaagd tot een gewenst constant niveau om de nog uit te voeren werkwijzestappen goed te kunnen beheersen. Een pH gelegen tussen 6,1 en 6,5 is een geschikte waarde. Indien men later nog zuursel wenst toe te voegen, kan men daarmee rekening houden. Het is ook 20 mogelijk om het zuursel eerder in de onderhavige werkwijze toe te voegen, bijvoorbeeld in de vorm van een commercieel verkrijgbaar concentraat.

Aan het thans verkregen product wordt een hoeveelheid stremsel toegevoegd. Bij voorkeur een 25 hoeveelheid ter grootte van 2 tot 4 maal de hoeveelheid die gebruikelijk is bij de gangbare werkwijzen voor het bereiden van kaas. De toegepaste hoeveelheid stremsel bedraagt volgens de uitvinding van 20 tot 100 ml, bij voorkeur van 40 tot 60 ml stremsel per 100 kg van de 30 geconcentreerde melk. Bij voorkeur gebruikt men kalfstremsel met een sterkte van 10.500 SU. Het toevoegen van een geringere hoeveelheid is ook mogelijk, maar heeft als gevolg dat de volgende stap in de werkwijze langer duurt. De stremsel wordt toegevoegd bij verlaagde 35 temperatuur. Bij voorkeur wordt de stremsel toegevoegd bij een temperatuur lager dan 20°C, bij bijzondere voorkeur 0 08 1 1 5

: I

. i 7 lager dan 15°C. Bijzonder goede resultaten zijn verkregen wanneer de stremsel wordt toegevoegd bij een temperatuur lager dan 10°C.

In de verkregen gekoelde, geconcentreerde melk vindt 5 vervolgens alleen een eerste fase van een stremmingsproces plaats, waarbij de aanwezige κ-caseïne, bij voorkeur volledig, wordt gesplitst. Dit voorstremmen (het volledig splitsen van de k-caseïne) vindt plaats bij een temperatuur gekozen in hetzelfde gebied als de temperatuur waarbij de 10 stremsel wordt toegevoegd en duurt, afhankelijk van onder meer de gekozen temperatuur, ongeveer 6 uur. Het is echter ook mogelijk om het voorgestremde product langer te laten staan, voordat de werkwijze wordt voortgezet. Het is goed mogelijk om op de ene dag het stremsel toe te voegen en de 15 bereiding de volgende dag voort te zetten. Op dat moment kan alsnog een stremming ondersteunend middel, zoals calciumchloride, worden toegevoegd. Het bij een normale kaasbereiding simultaan volgende vlok- en geleerproces vindt onder de hierboven omschreven omstandigheden niet, 20 althans zeer vertraagd, plaats en de geconcentreerde melk blijft verpompbaar. Hierdoor is het mogelijk om het stremmen waarbij een wrongel wordt verkregen in een tweede fase onder optimale condities te laten plaatsvinden.

Na het voorstremmen, waarbij κ-caseïne wordt 25 gesplitst, wordt een tweede fase van een stremmingsproces uitgevoerd. Hierbij wordt de voorgestremde melk verwarmd. Het is een voordeel van de uitvinding dat bij deze stap een zeer snelle, spontane coagulatie optreedt. Verrassenderwijs blijkt de kwaliteit van de verkregen wrongel beter, doordat 30 het uitgangsmateriaal van de kaasbereiding is geconcentreerd door middel van membraanfiltratie.

De koude, voorgestremde melk wordt bij voorkeur aan warm water of een daarop gelijkende vloeistof toegevoegd, zodat de mengtemperatuur voldoende hoog is om momentaan 35 wrongelvlokken te doen ontstaan. Dit is het geval bij temperaturen van 28°C of hoger. Bij voorkeur wordt deze p1 0 081 1 5 8 tweede fase van het stremmingsproces uitgevoerd bij een temperatuur van 30-40°C.

Met voordeel kan hier gebruik worden gemaakt van het bij de membraanfiltratie vrijgekomen permeaat, in het 5 bijzonder het nanofiltratiepermeaat als verwarmings-: vloeistof. De hoeveelheid water (of andere vloeistof) kan : mede afhankelijk van de gewenste lactoseconcentratie in het { mengsel worden gekozen, welke lactoseconcentratie na enige tijd wordt bereikt door uitwisseling tussen de 10 wrongelvlokken en de omringende vloeistof. Anderzijds zal een toereikende hoeveelheid water ten opzichte van de voorgestremde melk dienen te worden gekozen teneinde de wrongelvlokken voldoende ruimte te geven om te voorkomen dat ze bij transport en/of bewerking te veel worden 15 beschadigd. Een gunstige volurneverhouding van warm water en voorgestremde melk ligt tussen 3:4 en 3:1, doch bedraagt het liefst 1,5:1.

Na ongeveer 5 a 10 min na het mengen van de voorgestremde melk en het warme water vindt synerese 20 (vochtuittreding) spontaan plaats, waardoor de wrongelvlokken worden verstevigd. De gekozen mengtemperatuur is daarbij van belang, want de synerese wordt versterkt bij een hogere temperatuur. Gegeven een bepaalde kaassoort die men beoogt te bereiden, zal de 25 vakman in staat zijn om een geschikte mengtemperatuur te kiezen. De vloeistof rondom de wrongelvlokken heeft een grote overeenkomst met wei.

Tenslotte worden de wrongelvlokken op bekende wijze gescheiden van de aanwezige vloeistof (gedraineerd) en 30 verzameld tot een blok wrongel. Hiervoor kan men bijvoorbeeld gebruik maken van een Casomatic®. Volgens de uitvinding is het snijden van de wrongel niet noodzakelijk. Het persen en pekelen van de kaas kunnen op gebruikelijke wijze worden uitgevoerd. In voorkomende gevallen, zoals bij 35 kaassoorten als natuurgerijpte Goudse kaas, moet vaak een wat langere tijd moeten worden gewacht alvorens de kaas , 0 CC 1 ! !." j 9 wordt gepekeld, zodat door verzuring toch een voldoende lage pH in de kaas wordt bereikt.

Het product dat wordt verkregen na uitvoering van een werkwijze volgens de uitvinding is een traditionele 5 kaas of een op traditionele kaas gelijkend product, afhankelijk van de gekozen omstandigheden. Dankzij een optimale coagulatie en synerese, heeft de gerede kaas een eiwitgehalte dat ten minste zo hoog is als een product van een klassieke kaasbereiding. De voordelen van de uitvinding 10 worden in het bijzonder bereikt wanneer een halfharde kaas, zoals een Goudse kaas, wordt bereid.

De uitvinding wordt thans nader toegelicht aan de hand van het volgende, niet als beperkend op te vatten voorbeeld.

15

Voorbeeld

Rauwe RMO-melk werd gethermiseerd (bij 65°C gedurende 10 seconden), gebactofugeerd en gekoeld tot 4°C. Een gedeelte werd na thermiseren en bactofugeren 20 centrifugaal ontroomd en de daarbij verkregen ondermelk werd na koelen bij de rest van de volle gethermiseerde en gekoelde melk van dezelfde partij RMO-melk gevoegd om de juiste standaardisatie van het vetgehalte (in verhouding tot het eiwitgehalte) voor Goudse kaas te verkrijgen. De 25 melk bevatte 3,56% vet, 3,41% ruw eiwit, 4,48% lactose bij een pH 6,69. De volgende dag werd 180 liter van deze gestandaardiseerde melk bij 10°C door middel van nanofiltratie (installatietype NF-40, spiraal gewonden PA-membranen 6 m2) geconcentreerd tot een vetgehalte van 6,94% 30 en 6,44% ruw eiwit (concentratiefactor 1,93). Vervolgens werd verder geconcentreerd door middel van ultrafiltratie (Romicon installatie, holle vezel, type PM-IO(PSJ), 3 m2, auto-off 10.000 Dalton) bij 15-20°C tot 9,51% vet en 8,79% ruw eiwit (totale concentratiefactor 2,7.) Bij beide 35 membraanprocessen werd batchgewijs gewerkt. Het verkregen concentraat werd gepasteuriseerd met een buizenpasteur op »1 008 1 1 5 10 72°C gedurende 15 seconden en daarna gekoeld tot 4°C. Vervolgens werd dezelfde middag aan dit concentraat 3,5 mM fosfaat (mengsel Na2H/NaH2-fosfaatoplossing) toegevoegd en 3% zuursel en werd met een zeer geringe hoeveelheid 5 melkzuur de pH op 6,30 ingesteld. Vervolgens werd 60 ml kalfsstremsel (sterkte 10.500 SU; CSK Food Enrichment BV, i Leeuwarden) toegevoegd, waarna de geconcentreerde melk bij 4°C tot de volgende dag werd bewaard. De pH was toen 6,28. Bij controle van de stremeigenschappen door enkele druppels 10 voorgestremd concentraat in water van ca. 40°C te laten vallen, bleek dat de vlokking nog iets verbeterd kon ; worden. Daartoe werd nog 2,5 mM calciumchloride aan het voorgestremde concentraat toegevoegd.

; Het koude concentraat werd toen verpompt met een 15 slangepomp met 17 1/h en via een glazen pijpje continu in s een stroom (26 1/h) warm water van 64,5°C gepompt. De mengtemperatuur was 35,5°C. Onmiddellijk na het mengpunt ontstonden continu wrongelvlokken, die verder werden meegevoerd met de stroom en na ca. 6 minuten in een zeef 20 werden verzameld. Na een uitlektijd van ca. 10 minuten werd deze wrongel in een kaasvaatje overgebracht en werd na een wachttijd van ca. een kwartier het kaasje geperst op gebruikelijke wijze.

Aldus werd een Baby-Goudse kaas bereid van 450 gram. 25 De verzuring was iets traag, zodat 8 uur na het stremmen de pH van de kaas 5,50 was en kon worden begonnen met het pekelen. De kaas had een dag later een pH van 5,20 en vertoonde de normale kenmerken van dit type kaas.

1 i 1 0 08 1 1 5

Claims (13)

1. Werkwijze voor het bereiden van kaas, omvattende de stappen van: a) het concentreren van melk door middel van membraanfiltratie, ter vorming van een geconcentreerde melk 5 die een gehalte aan caseïne bevat dat 2-4 maal hoger is dan genoemd gehalte van de melk; b) het toevoegen van stremsel aan de geconcentreerde melk en het tot stand brengen van een eerste fase van een stremmingsproces bij verlaagde temperatuur, waarbij k- 10 caseïne wordt gesplitst en een voorgestremde melk wordt verkregen; c) het uitvoeren van een tweede fase van een stremmingsproces, waarbij de voorgestremde melk wordt verwarmd ter verkrijging van een wrongel; 15 d) het draineren van de wrongel; en e) het vormen van de kaas.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij de melk gedeeltelijk ontroomde en gestandaardiseerde melk is.

3. Werkwijze volgens conclusie 2, waarbij de melk 20 tevens is gethermiseerd.

4. Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij het concentreren wordt uitgevoerd bij een temperatuur lager dan 20°C.

5. Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, 25 waarbij het concentreren wordt uitgevoerd in twee stappen.

6. Werkwijze volgens conclusie 5, waarbij de stappen van het concentreren bestaan uit een nanofiltratie, gevolgd door een ultrafiltratie.

7. Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, 30 waarbij de geconcentreerde melk wordt gepasteuriseerd voordat de stremsel wordt toegevoegd.

8. Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij een hoeveelheid stremsel wordt toegevoegd aan de n1 0 00 ; 15 geconcentreerde melk, welke hoeveelheid ligt tussen 20 en 100 ml stremsel per 100 kg van de geconcentreerde melk.

9. Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij de eerste fase van het stremmingsproces wordt 5 uitgevoerd bij een pH van 6,1-6,5.

10. Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, ; waarbij de eerste fase van het stremmingsproces wordt uitgevoerd bij een temperatuur lager dan 20°C, bij voorkeur : lager dan 15°C.

11. Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij de tweede fase van het stremmingsproces wordt uitgevoerd bij een temperatuur van 30-40°C.

12. Kaas, verkrijgbaar in een werkwijze volgens één of meer van de voorgaande conclusies.

13. Kaas volgens conclusie 11, van het Goudse type. ' I »1008115 SAMENWERKINGSVERDRAG (PCT) RAPPORT BETREFFENDE NIEUWHEIDS0NDER20EK VAN INTERNATIONAAL TYPE IDENTIFIKATIE VAN OE NATIONALE AANVRAGE Kenmerk van oe aanvrager of van de gemacfiügce j _Nw 1282_ Nederlandse aanvrage nr. indienngsda&jm 1008115 23 -januari 1998 Ingeroepen voorrangsoaüjm i Aanvrager (Naam) | NEDERLANDS INSTITUUT VOOR ZUIVELONDERZOEK Datum van nel verzoek voor een onderzoek van mtemaoonaal type Door de Insanoe voor Intemaoonaai Onderzoek (ISA) aan nel verzoek voor een onderzoek van internationaal type segexend nr ί SN 30654 NL I. CLASSIFICATIE VAN HET ONDERWERP (bij toepassing van verschillende dassiScaoes. alle eassificaoesymboien cpgeven) | Volgens ae intamaoonaie üassilieatie (IPC) Int. Cl.6: A 23 C 19/028, A 23 C 19/05 II. ONDERZOCHTE GE3IEDEN VAN DE TECHNIEK j ___ Qnoerzcchte minimum documentatie___ _j Classificatiesysteem I _Classificaiiesymoolen_ ~_I i Int. Cl.6 A 23 C | i l Onaerïocnte ancere ccc^menaoe can αβ minimum öccumencaDe voer zover dergatijke documenen >n de cnderrocMa gatsecen n j opgenoman | ί j i » j i j i __________________ I j m.i ' GEEN ONDERZOEK MCGEUJK VOOR BEPAALDE CONCLUSIES (oomenenger. co aanvullirgsmac', I _ 'lV. GEBREK AAN EENHEID VAN UITVINDING (ccmerxincer cc aanvUlincsciaC) , -om PC T. ISA, co i ,a ί Cc iSIja / l' .