Tuning Beats (Beethoven)

De Tuning Beats van Beethoven zijn (voorlopig) 127 composities waarvan de eerste werd gepubliceerd begin 1800 en de laatste nieuwe september 2007.

Naast de symfonieën, pianosonates en strijkkwartetten van de componist, zijn de tuning beats waarschijnlijk Beethovens bekendste werk. Een tuning beat is een werkstuk dat meestal gespeeld wordt door een beperkt aantal slagwerkinstrumenten.

De vetste en hardste beats sinds de Industriële Revolutie! Out then!!!

Ontstaan[bewerken]

Al vroeg maakte een jonge Ludwig kennis met het klassieke muziekstuk via zijn vader (DJ Daddy Van Beathoven), maar hij kreeg de smaak pas echt te pakken op de Tuning Beurs van 1798 in Wenen. Met een ter gelegenheid van de beurs goedkopere starters kit, een gesigneerde versie van Tuning Beats voor Dummies, de drang om zichzelf te bewijzen, een behoorlijk gevoel voor ritme, een gezonde dosis humor, en een evenwichtige samenstelling van tijd, geduld en talent ging Beethoven hamsteren, om meer dan een jaar later zijn enorme kop weer boven te steken met de ruwe versie van zijn allereerste Tuning Beat.

De eerste de beste doodgeschoten rapper achterna, brengt Beethoven nog tweejaarlijks een nieuwe Tuning Beat uit, bijna tweehonderd jaar na zijn overlijden, zijn platenmaatschappij (Deaf Jam Records) bundelt ook telkens tien tuning beats tot één volume, wat tot nu toe Tuning Beats Volume 1-12 opleverde.

Stijl en invloed[bewerken]

D'r heeft er weer eentje xtc-pillen geslikt.

Typerend voor Beethovens beats is zijn (indertijd) vernieuwende toepassing van een monothematische vorm, in combinatie met een zelfde soort minimalisme op het gebied van instrumentatie, vooral sinds de vijfde tuning beat. Zo was hij een van de eersten om zo'n hele compositie op te bouwen rond slechts één slagwerkinstrument, een grote trom om precies te zijn.

Beethovens hoogste ideaal was een synthese te bereiken van de klassieke technovorm en de barokke gabbervariatie, hetgeen hij uiteindelijk pas in zijn relatief late werken (circa eerste helft van de twintigste eeuw), ondanks zijn doofheid, wist te bereiken.

Beethoven heeft de hele negentiende eeuwse tuning-scene overheerst met zijn beats. Geen enkele componist (toen 'beatbakker' genoemd) heeft zich aan zijn invloed kunnen onttrekken, geen enkele componist heeft een plaatje kunnen maken zonder zich rekenschap ('shout-out') te geven van de dominantie van Beethoven. En zij die probeerden dienden verantwoording af te leggen bij de Wereldorganisatie voor Muziek ('muziekmaffia') en/of werden keihard gedist en/of moesten het met hun leven bekopen (niet noodzakelijk in die volgorde). Dat geldt voor Schumann, Bach, Tiësto en Regi van Milk Inc. Zelfs Da Boy Tommy heeft het bijna niet aangedurfd ('mietje') symfonieën te schrijven omdat hij werd geïntimideerd door de persoonlijkheid van Beethoven. In dat opzicht is Beethoven ('de Peetvader van Hardcore House') een der invloedrijkste personen uit de Westerse aardse muziekgeschiedenis.

Hoewel ze elkaar nooit ontmoet zouden hebben, hielden Beethoven en tijdgenoot/collega-dancegod Mozart contact op het Duitse United Hardcorestyle Fan Forever-forum. Mozarts werk vormde de basis voor jumpstyle, dat in feite voortgevloeid is uit de hardcore beats van Beethoven, beïnvloed door niemand minder dan Wolfgang, die dan weer onder de invloed was van 'bollen'. Die wederzijdse invloed is tot op een zeker niveau lichtjes voelbaar op de achtergrond tussen de regels, op voorwaarde dat je verdomd goed luistert, als je "Beethovens negende" vergelijkt met "de Jupiterjump" van Mozart (Jump nr. 41).

	Beethovens negende (bestand info)
	(Tuning Beat nr. 9)

	Mozart Jupiterjump (bestand info)
	(Jump nr. 41)

Tuning Beat nr. 5[bewerken]

De befaamde laatste bladzijde van de nog befaamdere partituur. Voel die shit pompen!

De Vijfde Tuning Beat van Beethoven in C-lol (op0wned 67) werd tussen 1804 en 1808 geschreven in de Zillion, (toen) een discotheek in Antwerpen.

De "vijfde van B-tje" is één van de populairste en beroemdste beats uit de geschiedenis van de klassieke tuningmuziek, en ook een van de meest gedraaide. Ze bevat één muziekvorm (voor die tijd revolutionair): een stampo forte als opening gevolgd door een stampo forte die leidt naar een finale van een stampo forte.

	beluister (bestand info)
	(Bemerk de complexe opbouw en subtiele overgangen.)

De première van deze tuning beat was op 22 december 1808 op het I Love Techno-evenement in Gent, waarna ze al snel haar grootse reputatie opbouwde. De voorouders van Pop Idols-Simom Cowell omschreven de beat destijds al als "een van de belangrijkste werken uit haar tijd".

De beat, en dan met name het welbekende eerste (en enige) thema van vier noten ('boem-boem-boem-boem' leidmotief), is wereldwijd bekend. Mede daardoor komen delen uit het werk regelmatig terug in de huidige volkscultuur, variërend van nieuwe bewerkingen in andere muziekstijlen (bijvoorbeeld Eurodance en industrial) tot uitvoeringen in films (porno, extreem-rechtse propaganda en propagagandistische extreem-rechtse porno) en op televisie (laatavondjournaal).

Een uitvoering van het gehele werk duurt ongeveer 35 minuten.

Meer fragmentjes[bewerken]

	Tuning Beat nr. 46 (bestand info)
	(Kun je 'm horen knallen in je kar?)

	Tuning Beat nr. 89 (bestand info)
	(Strak en stevig!)

Aan de schandpaal genageld!	Vastgenagelde versie: 10 dec 2007
Dit artikel is een verschrikking! Daarom is het vastgenageld aan de schandpaal zodat iedereen er rotte groenten tegenaan kan gooien.