Analoog

Uit Oncyclopedia
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
De volledig met de hand vervaardigde analoge computer is, ondanks zijn hoge prijs, al gedurende enige decennia het kroonjuweel van de Invicta-catalogus.

Waarover ik mijn hoofd nooit brak? Of analoog of waarheid sprak!
~ Drs. P in een nuchtere bui.

Een analoog is een persoon die de geïnteresseerde mensheid voorziet van analogieën. Aangezien deze geïnteresseerden deze analogieën zonder uitzondering gebruiken om andere mensen mee om de oren te slaan, voorziet de analoog, zonder het te beseffen, ook niet geïnteresseerde mensheid van analogieën.

Analogie[bewerken]

Een "analogie" is een redenaarstruc, waarbij een moeilijk te verdedigen standpunt, of een totaal uit de lucht gegrepen argument verkoopbaar wordt gemaakt door het naast een door de geadresseerde gekend fenomeen te leggen, en deze erop te wijzen dat het "eigenlijk net hetzelfde is, snapt u?" De toegesprokene knikt dan zonder veel interesse van ja, om van het gezeur af te zijn. Analogieën lopen even mank als de vleugels van een aanvink, en deze analogie vormt geen uitzondering op die regel. De herkomst van het woord wordt door analogen uitsluitend aan de hand van analogieën uitgelegd, zodat er nog steeds geen sluitende en door het rationele deel van de wereldbevolking aanvaarde verklaring voor gevonden is.

De makers: de analogen zélf[bewerken]

De maatschappelijke zetel van de firma Bosmans, groothandel in zelfvervaardigde analogieën , in Kirkuk (Irak).

De allereerste mensachtigen hadden geen analogieën nodig, omdat zij zich voornamelijk bezighielden met overleven. Pas met de eerste beschavingsverschijnselen kwam de nood aan massamanipulatie voor de dag. De allereerste redenaars en predikers maakten hun analogieën zélf, vertrouwd als zij waren met de beperkte wereldkennis van hun soortgenoten. Pas toen de massa een bredere kijk op deze wereld begon te krijgen (zeg maar, de tijden van de eerste "grote"beschavingen), en zij deze artisanale analogieën met een schuin oor begonnen te beluisteren, werden de sprekers de nood aan professionele analogieproductie gewaar.

De firma Ph. Bosmans[bewerken]

In Jarmo (Mesopotamië) werd in 6887 vóór C. door Philidoor Bosmans de eerste firma gesticht die zich uitsluitend op de productie van analogieën toelegde. Hij noemde het bedrijf eenvoudigweg "Ph. Bosmans - Groothandel in analogieën", en zo heet het tegenwoordig nog. Ter ere van de stichter worden potentiële erfgenamen voorzien van een voornaam die met de letters P en H begint. Omdat een dergelijke voorletter weinig speling laat, werd overeengekomen dat de familienaam ook in vrouwelijke lijn kon verdergezet worden. Dit leverde een aantal steeds weer terugkerende namen op zoals "Philidoor" (uiteraard), "Philibert", "Philippine", "Philou", "Philozof", "Philomena", "Phildar", "Philémon", "Phelix" en "Phons". Zij werden oorspronkelijk genummerd, maar na een aantal millennia leverde dat zulke onwaarschijnlijke getallen op, dat men de nummering achterwege liet, een een vaste volgorde aanhield, gecombineerd met een tweede voornaam. Analogiekenners kunnen zo feilloos achterhalen in welke periode bijvoorbeeld ene "Philomena Eusebia Bosmans" leefde, en wat haar bijdrage tot de firma was. Zij was het overigens die de firma overbracht van de steeds minder bevolkte Zagros heuvels naar de vlakbij oprijzende stad Kirkuk (Irak), waar het hoofdkantoor zich nog steeds bevindt. Eén der meest beroemde Bosmans-analogieën is de speciaal voor een Vlaamse prediker ontworpen spreuk

"Zaag niet, er vallen al bomen genoeg!"

De besteller meende slim te spelen door, bij wijze van anonimaat, de naam "Bond Zonder Naam" op te geven, maar spoedig kwam de lokale bevolking erachter dat het een Ph. Bosmans product was, aldus de fictieve vereniging voor altijd associërend met deze firma, zelfs wanneer er eens een eigen spitsvondigheid op de markt gebracht werd[1].

Bijbaan: analoge producten[bewerken]

Een authentieke Excelsior Compact Cassette, de door analogen vervaardigde verouderde versie van digitale tape.

Het begrip "analoog" wordt sinds de tweede helft van de XXste eeuw ook vaak gebruikt als tegenpool van "digitaal". Deze traditie wortelt in de aan analogen eigen nostalgie naar de goeie ouwe tijd, toen het leven nog simpeler was, en je door middel van analogieën alles aan iedereen kon uitleggen, en het tegendeel ervan ook. De komst van de computer wakkerde in zowat alle analogen de drang aan om de door digitale technologie verdrongen mechaniekjes in ere te houden, en ze op kleine schaal in de handel te houden. De beperktheid van deze drang tot analogen zorgde ervoor dat alles dat wel verouderd, maar niet digitaal was, "analoog" werd genoemd. De groeiende vraag naar ouderwets spul compenseert sinds een jaar of tien de afnemende vraag naar analogieën, zodat iedereen bij deze volksetymologisch getinte begripsvorming gebaat is. De firma Ph. Bosmans is momenteel de enige die het zich kan veroorloven om zich uitsluitend op analogieën toe te leggen, maar zij kunnen dan ook bogen op een millennia oude reputatie en ervaring. Bekende producenten van analoge nostalgie zijn "Excelsior" (geluidsdragers), "Meliora" (beelddragers) en "Invicta" (rekentoestellen).

De klanten: even zonderling als gevaarlijk zootje[bewerken]

De klandizie van analogen bestaat voor het grootste deel uit politici en religieuzen, en met, zoals al aangestipt, hetzelfde doel: de manipulatie van de (domme) massa. De kleine groep vrijdenkers die zichzelf niet tot deze massa rekenen krijgen hoofdpijn van het steeds maar pijnigen van ditzelfde hoofd met de bedenking "In die analogie zit iets fout, maar wát precies?". De nóg kleinere groep intellectuelen wéét meteen waar een analogie mankt loopt, maar uit deze opinie niet, omdat ze dan, afhankelijk van het tijdstip en de lokale cultuur, gestenigd, gebrandstapeld brandgestapeld op de brandstapel gezet, gefusilleerd, in een vergeetput gegooid, of op Facebook met een haatcampagne achtervolgd worden. Statistici hebben aangetoond[2] dat 76,3 % van de analogieën besteld worden door religieuze leiders, die er hun predikers mee op pad sturen. Aangezien deze veldwerkers zelden over voldoende intellectuele bagage beschikken om de hen meegegeven analogieën te ondersteunen, en zij ongeveer één keer op vier (afhankelijk van het tijdstip en de lokale cultuur) te maken krijgen met iemand die af en toe eens een krant, een boek, een internetpagina of alle drie leest, heeft deze werkwijze een rendement van ongeveer 76,3 %[3], een prestatie die zowel door klanten als door leveranciers als matig wordt beschouwd.

Potatohead aqua.png
Aan de schandpaal genageld!
Vastgenagelde versie:
13 maart 2011
Dit artikel is een verschrikking! Daarom is het vastgenageld aan de schandpaal zodat iedereen er rotte groenten tegenaan kan gooien.



Notenbalk[bewerken]

  1. De hier aangehaalde analogie is een goed voorbeeld van maatwerk: buiten Vlaanderen wordt ze, door volkeren die het begrip "zagen" niet als een synoniem voor "zeuren" kennen, uitsluitend geïnterpreteerd als een verbod op het omleggen van bomen, en niet als een analogie. Dit geval illustreert meteen ook één der beperkingen van analogieën: ze zijn sterk tijd-, plaats- en cultuurgebonden.
  2. Of menen toch aangetoond te hebben: iedereen weet inmiddels dat met 76,3 % van de statistieken geknoeid wordt.
  3. Althans volgens statistici, maar aangezien met 76,3 % van de statistieken wordt geknoeid, dient dit rendement met een korrel zout te worden genomen.